Σουηδία, το μικρό Mogadishu

Οι κοινότητες τους βασίζονται κυρίως στις σχέσεις μεταξύ των φυλών, ενώ ο ρατσισμός τους απέναντι στους αυτόχθονες Σουηδούς κλιμακώνεται μέρα με την ημέρα.

Ο επίσημος πληθυσμός της περιοχής ήταν 3.500 άτομα το 2018, αλλά σύμφωνα με αναλύσεις του όγκου των αποβλήτων και της κατανάλωσης νερού, πλησιάζει τους 10.000.

Το γεγονός αυτό σημαίνει προφανώς ότι, οι 6.500 είναι παράνομοι μετανάστες που έχουν εισέλθει κρυφά στη χώρα. Τέλος η διακίνηση ναρκωτικών, αφού μόνο το 36% του πληθυσμού ηλικίας 25-64 ετών εργάζεται, είναι η κύρια δραστηριότητα στην περιοχή. Όσον αφορά το νομικό σύστημα, υπάρχει πια ένα παράλληλο που χρησιμοποιείται από τους Σομαλούς: το δικό τους!

.

Το 2005 η κοινοτική εταιρία στέγασης της περιοχής, μετέτρεψε δύο πολυκατοικίες στο Tjärna Ängar της Σουηδίας (χάρτης) σε φοιτητικό συγκρότημα, με γυμναστήριο, χώρους μελέτης και 126 διαμερίσματα, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η έλλειψη φοιτητικών κατοικιών στην πόλη. Σε ένα διπλανό κτίριο δημιουργήθηκαν επί πλέον 59 διαμερίσματα για φοιτητές. Σήμερα, η περιοχή χαρακτηρίζεται ως «πολυπολιτισμικά κατοικημένη», διαθέτοντας τα δύο τρίτα περίπου των φοιτητικών διαμερισμάτων της πόλης.

Σύμφωνα όμως με τη σουηδική εφημερίδα «Fria Tider», οι φοιτητές δεν θέλουν να ζήσουν πλέον εκεί. Έτσι ο πρύτανης του πανεπιστημίου επικοινώνησε με το δήμο και ζήτησε να βρεθούν άλλες φοιτητικές κατοικίες εκτός της περιοχής, επειδή οι γυναίκες ένοιωθαν ανασφαλείς μετά από έναν προηγούμενο βιασμό. Δυστυχώς όμως δεν εισακούστηκε, οι φοιτητικές κατοικίες παρέμειναν εκεί και δόθηκαν σε φοιτητές από το εξωτερικό.

Οι ξένοι τώρα φοιτητές με τη σειρά τους, αφού βίωσαν πυροβολισμούς έξω από τα διαμερίσματα τους σε πολλές περιπτώσεις, διαμαρτυρήθηκαν λέγοντας πως δεν θέλουν ούτε αυτοί να ζουν εκεί. Ακόμη χειρότερα, δήλωσαν πως η περιοχή μοιάζει με εμπόλεμη ζώνη, με εμπρησμούς, πυρκαγιές και συγκρούσεις μεταξύ των Σομαλών εγκληματιών και της σουηδικής αστυνομίας!

Αρκετές γυναίκες παρενοχλούνται συνεχώς από άγνωστους μετανάστες, δύο άτομα μαχαιρώθηκαν πρόσφατα έξω από το συγκρότημα, ενώ είναι γνωστή η υπόθεση του Σομαλού ταξιτζή που έπεσε σκόπιμα επάνω σε μία ομάδα πεζών στην πόλη (πηγή). Ένας φοιτητής δε ξύπνησε το πρωί τρομαγμένος από τους ληστές που μπήκαν στο δωμάτιο του, κλέβοντας το τηλέφωνο και τα χρήματα του. Με τον ίδιο τρόπο ξύπνησε μία φοιτήτρια, βιώνοντας ένα τραυματικό σοκ.

Συνεχίζοντας, η γενικότερη άποψη των φοιτητών είναι πως δεν αισθάνονται ότι ζουν στη Σουηδία, δεν ακούν τη γλώσσα και δεν βιώνουν τον πολιτισμό ή τις παραδόσεις της χώρας. Το γεγονός αυτό τους δημιουργεί την εντύπωση πως βρίσκονται σε ένα ξεχωριστό περιβάλλον που δεν τους αρέσει καθόλου. Αρκετοί πάντως έχουν σταματήσει τις σπουδές τους και εγκατέλειψαν τη Σουηδία, αρνούμενοι να ζουν στην περιοχή που ονομάζεται «μικρό Mogadishu».

Το «μικρό Mogadishu» έχει ένα μεγάλο ποσοστό μεταναστών από τη Σομαλία, αφού την περίοδο 2017/18 αντιπροσώπευαν το 36,8% των κατοίκων της περιοχής. Γενικότερα ζουν εκεί μετανάστες αφού οι εννέα στους δέκα έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό, ενώ είναι μία από τις 60 περιοχές υψηλού κινδύνου της χώρας (πηγή). Μία απαγορευμένη περιοχή δηλαδή (no go zone), την οποία ακόμη και η αστυνομία φοβάται να πλησιάσει.

Ο επίσημος πληθυσμός της ήταν 3.500 άτομα το 2018, αλλά σύμφωνα με αναλύσεις του όγκου των αποβλήτων και της κατανάλωσης νερού, πλησιάζει τους 10.000. Το γεγονός αυτό σημαίνει προφανώς ότι, οι 6.500 είναι παράνομοι μετανάστες που έχουν εισέλθει κρυφά στη χώρα. Τέλος η διακίνηση ναρκωτικών, αφού μόνο το 36% του πληθυσμού ηλικίας 25-64 ετών έχει δουλειά, είναι η κύρια δραστηριότητα στην περιοχή. Όσον αφορά το νομικό σύστημα, υπάρχει πια ένα παράλληλο που χρησιμοποιείται από τους Σομαλούς: το δικό τους!

Κλείνοντας, τα παραπάνω δεν συμβαίνουν μόνο στη Σουηδία, αλλά σε πολλά άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Η μοναδική κυβέρνηση που κατάλαβε τους κινδύνους είναι η γαλλική, μετά τις συνεχείς τρομοκρατικές επιθέσεις και τα εγκλήματα που βίωσε τα τελευταία χρόνια από τους ισλαμιστές τρομοκράτες.

Αργά ή γρήγορα πάντως όλα αυτά θα συμβούν και στην Ελλάδα, εάν δεν ληφθούν μέτρα από τις κυβερνήσεις μας. Σε κάθε περίπτωση, το να κλείνει κάποια ή κάποιος τα μάτια για να μην παρεξηγηθεί, δεν είναι σίγουρα ότι καλύτερο.