breaking newsΚύπρος

Ποιος είναι ο πιο χρήσιμος βλάκας; Εκείνος που σκύβει και γονατίζει μπροστά στον κατακτητή ή εκείνος που σηκώνει κεφάλι;

 

 

Του Σενέρ Λεβέντ

 

Ο πρώτος που μου μίλησε για τον Ντερβίς Καβάζογλου ήταν ο κ. Τενεδιός. Ο διευθυντής τουρκικών προγραμμάτων στο ΡΙΚ. Ήταν το 1968. Αν και ο Ραούφ Ντενκτάς δεν το επέτρεπε, είχαμε αρχίσει να εργαζόμαστε στο ραδιόφωνο μαζί με κάποιους φίλους. Ετοιμάζαμε προγράμματα όπως «Ο κόσμος της λογοτεχνίας» και «Η ώρα της ποίησης».

Μάλιστα, τα ποιήματα τα διάβαζε ο Τενεδιός, ο οποίος γνώριζε πολύ καλά τουρκικά. Όταν πηγαίναμε μια φορά τη βδομάδα, κουβεντιάζαμε. Μιλούσε πολύ γλυκά, αλλά ήταν δεξιός και εθνικιστής. Παρά ταύτα, αγαπούσε πολύ τον Ντερβίς Καβάζογλου. Από αυτόν άκουσα για τα βασανισμένα παιδικά και νεανικά χρόνια του Καβάζογλου, που πέρασαν μέσα στη φτώχεια. Πουλούσε γιασεμί στους δρόμους, λέει. Συγκινήθηκα πολύ. 

Μέχρι σήμερα δεν άκουσα κακή κουβέντα για τον Καβάζογλου από κανέναν Ελληνοκύπριο. Ακόμα και από τους πιο σοβινιστές. Όλοι τρέφουν βαθύ σεβασμό γι’ αυτόν. Κανείς δεν λέει «ήταν ένας χρήσιμος βλάκας για τους Ελληνοκύπριους εθνικιστές». Ο Καβάζογλου υποστήριζε την εδαφική ακεραιότητα, ανεξαρτησία και κυριαρχία της Κύπρου χωρίς να πτοείται και ρισκάροντας να πεθάνει.

Και είμαι βέβαιος ότι αν ζούσε σήμερα δεν θα παρέκκλινε καθόλου από αυτό τον δρόμο. Καλά που δεν ζει. Μόλις έλεγε ότι υποστηρίζει μιαν ενιαία Κύπρο, θα έτρωγε αμέσως τη ρετσινιά. Και μάλιστα από το ίδιο το κόμμα του, το ΑΚΕΛ. Θα τον αποκαλούσαν «έναν χρήσιμο βλάκα για τους Ελληνοκύπριους εθνικιστές».

Θα τον απέβαλλαν από το κόμμα επειδή ήθελε μιαν ενιαία Κύπρο και όχι μια διζωνική. Ειδικά αν επιχειρούσε να τον ευνοήσει ένας εθνικιστής όπως ο Λάζαρος Μαύρος, θα την είχε βάψει.

Πηγαίνετε και ρωτήστε τον Λάζαρο αν θέλετε: «Τι είδους άνθρωπος ήταν ο Καβάζογλου;» Να δούμε τι θα σας πει. Καλός ή κακός; Μάλιστα, ρωτήστε μέλη της ΕΟΚΑ αν θέλετε. Αυτούς που αγωνίστηκαν πραγματικά για την ανεξαρτησία της πατρίδας τους εναντίον των αποικιοκρατών. Δεν νομίζω ότι θα πει κανένας από αυτούς κάτι εναντίον του Καβάζογλου.

Το ΑΚΕΛ, λόγω της σταλινιστής του δομής, είναι ένα κόμμα το οποίο συκοφαντεί όσους δεν έχουν τις ίδιες απόψεις μαζί του, τους ρίχνει λάσπη και κοντολογίς προσπαθεί να τους κάνει ένα τίποτα.

Μήπως μπορεί να ξεχαστεί η εχθρική του στάση εναντίον του Πλουτή Σέρβα, ενός από τους ιδρυτές του Κομουνιστικού Κόμματος Κύπρου και του ΑΚΕΛ και από τους πιο αξιόλογους διανοούμενους που έβγαλε το νησί μας; Κανείς δεν μνημονεύει καν το όνομα του Σέρβα μέσα στο ΑΚΕΛ. Ή μήπως μνημονεύει κανείς το όνομα του θρυλικού συνδικαλιστή Ζιαρτίδη; Όχι! Ούτε αυτός σώθηκε από την οργή του ΑΚΕΛ.

Το ΑΚΕΛ απέβαλε από το κόμμα και τον αγαπητό μου φίλο Ιμπραχίμ Αζίζ για έναν ψεύτικο και ασήμαντο λόγο. Άλλωστε αν ζούσε λίγο πιο πολύ ο Καβάζογλου, σίγουρα θα ενεργοποιούσαν και γι’ αυτόν τον μηχανισμό διαγραφής του από το κόμμα.

Διότι δεν συμφώνησε καθόλου με την απόφαση που έλαβε το κόμμα για Ένωση. Εκείνες τις μέρες τρωγόταν μέσα του. Εκείνος υποστήριζε την ανεξαρτησία του νησιού, ενώ ο ηγέτης του κόμματος Εζεκίας Παπαϊωάννου έλεγε «θέλουμε να ενωθούμε άνευ όρων με την Ελλάδα».

Με εκείνη την απόφαση για Ένωση, το ΑΚΕΛ έριξε στη φωτιά συνειδητά τους Τουρκοκύπριους που ήταν μέλη του κόμματος και της συντεχνίας. Οι Τουρκοκύπριοι που δολοφονήθηκαν με τις σφαίρες της ΤΜΤ έπεσαν θύματα των λανθασμένων πολιτικών του ΑΚΕΛ.

Φέρει και το ΑΚΕΛ τόση ευθύνη για τη διαίρεση της Κύπρου όση οι ξένες δυνάμεις και οι ντόπιοι συνεργάτες τους. Δηλαδή, η Κύπρος δεν υπέφερε αυτά που υπέφερε μόνο από τους σοβινιστές και τους φασίστες. Υπέφερε και από την Αριστερά που παρεξέκλινε σε λάθος δρόμους.

Ένα σταλινικό κόμμα. Δεν ανέχεται την κριτική. Όποιος το επικρίνει είναι εχθρός. Όποιος πει κάτι είναι είτε προδότης είτε πράκτορας. Επειδή δεν μπορούν να επικρίνουν τις απόψεις του, αρκούνται στη συκοφαντία.

Έζησα για χρόνια στη Σοβιετική Ένωση. Εκεί τα είδα πολλές φορές αυτά. Δεν θεωρούσαν δικούς τους ακόμα και όσους διάβαζαν Κάφκα και Καμί. Θεωρούσαν προδότες όσους δεν ενέκριναν την είσοδο των σοβιετικών τανκς στην Πράγα το 1968. Και άλλα πολλά…

Πρώτη φορά χαίρομαι που δεν είναι μαζί μας ο Καβάζογλου. Οι ΑΚΕΛικοί θα τον αποκαλούσαν «χρήσιμο βλάκα για τους Ελληνοκύπριους εθνικιστές». Είναι παράξενο αυτό το κλίμα εδώ. Ζεις στην κατεχόμενη περιοχή, αγωνίζεσαι εναντίον της κατοχικής δύναμης και εκείνοι που ζουν στην ελεύθερη περιοχή στον νότο αποφασίζουν για εσένα. Ενώ έπρεπε να σε υπερασπίζονται οι αριστεροί για τον αγώνα που διεξάγεις εναντίον της κατοχής, σε υπερασπίζονται οι εθνικιστές.

Επειδή οι αριστεροί προτιμούν να σε συκοφαντούν αντί να αντικρούουν τις απόψεις σου, αρχίζουν να φωνάζουν λέγοντας «ιδού είναι μαζί με τους εθνικιστές». Τι να κάνουμε σε αυτή την περίπτωση;

Να χαϊδεύουμε και εμείς τον κατακτητή μας όπως το ΑΚΕΛ; Να αγκαλιαστούμε με τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου, όπως ο Άντρος Κυπριανού; Ποιος είναι ο χρήσιμος βλάκας; Εκείνος που σκύβει και γονατίζει μπροστά στον κατακτητή;

Ή μήπως εκείνος που σηκώνει κεφάλι; Επειδή ήθελε μιαν εδαφικά ακέραιη Κύπρο ο Ντερβίς Καβάζογλου μήπως είναι «χρήσιμος βλάκας» σύμφωνα με το ΑΚΕΛ;

Πηγή: http://politis.com.cy/article/i-chrisimi-vlakes-tou-kataktiti

https://www.apopseis.com/pios-ine-o-pio-chrisimos-vlakas-ekinos-pou-skyvi-ke-gonatizi-brosta-ston-kataktiti-i-ekinos-pou-sikoni-kefali/

Back to top button