Το efsyn έχει τίτλο άρθρου το “Απολείπειν ο Θεός… Σινά”. Αντιπροτείνουμε το “Κι αποχαιρέτα το Σινά που χάνεις.”
Με βάση τις πληροφορίες του άρθρου
1.το ιδιοκτησιακό καθεστώς της μονής περνάει στο δημόσιο Αιγύπτου ενώ διατηρείται προς το παρόν ο θρησκευτικός λατρευτικός χαρακτήρας της. Οπότε δημιουργείται τετελεσμένο η Μονή περνάει στην απόλυτη δικαιοδοσία Αιγυπτιακού κράτους που προοδευτικά μπορεί να επιφέρει σε β φάση ως και την αλλαγή χρήσης όπως συνέβη με μνημεία Κωνσταντινούπολης.
2. Η σφήνα Χαφτάρ που είναι Αιγυπτιακών συμφερόντων σε αυτή τη συγκυρία και ο διαφαινόμενος ανίερος συμψηφισμός που επιχειρείται στην αρχή τουρκολυβικό μνημόνιο αντί Μονής Σινά.
3. Η παρέμβαση Χαφτάρ είναι ωμός εκβιασμός από πλευράς της όψιμης συμμάχου Αιγύπτου του δικτάτορα Σίσι.
4.υπάρχει ένα ανεπίτρεπτο παζάρεμα της Μονής που γίνεται αντικείμενο συναλλαγής..
5. Κανένα πολιτικό ή οικονομικό αντάλλαγμα δεν θα μπρέσει ποτέ να ισοσκελίσει την πολιτισμική ιστορική και πνευματική αυτή απώλεια ούτε ν αποσιωπήσει τις διαχρονικές ευθύνες των εμπλεκομένων.
Το άρθρο έχει ως εξής (απόσπασμα)
Παραφρασμένος ο αφορισμός του μεγάλου Αλεξανδρινού ποιητή Κ.Π. Καβάφη μπορεί να μοιάζει υπερβολικός, αλλά δεν παύει να αποδίδει τον σοβαρό κίνδυνο που ελλοχεύει για το μέλλον της ιστορικής Μονής της Αγίας Αικατερίνης του όρους Σινά μετά τις άκαρπες συνομιλίες σε υψηλό διπλωματικό επίπεδο στο Κάιρο.
Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, η συζήτηση στο Κάιρο χαρακτηρίστηκε δύσκολη «παρά τη γνήσια καλή διάθεση των Αιγυπτίων». Η αιγυπτιακή πλευρά επιμένει πως, βάσει της ερμηνείας του νόμου τους, αρχαιολογικοί χώροι και χώροι περιβαλλοντικής προστασίας ανήκουν εξ ορισμού στο Δημόσιο, χωρίς όμως να αμφισβητείται ο λατρευτικός και ελληνορθόδοξος χαρακτήρας της Μονής στο διηνεκές.
Οι ίδιες πηγές επεσήμαναν στην «Εφ.Συν.» πως η Αθήνα παλεύει για το καλύτερο και διατηρεί συγκρατημένη αισιοδοξία. «Ζητούμενο είναι να μη διακινδυνεύσουμε τη σχέση μας με την Αίγυπτο, που είναι εξαιρετικά κρίσιμη, ιδιαίτερα στην παρούσα συγκυρία» κατέληξαν με νόημα. Αυτή η τελευταία φράση αφήνει πολλά περιθώρια ερμηνειών, κυρίως για τον βαθμό και την ένταση με την οποία δύναται να ασκήσει πίεση η Αθήνα προς την αιγυπτιακή πλευρά, τη στιγμή που το Κάιρο αποτελεί κομβικό παράγοντα στη διαμόρφωση των εξελίξεων στην ανατολική Μεσόγειο, μια περιοχή κρίσιμη για την ελληνική εξωτερική πολιτική.
Γεωπολιτική πρόκληση
Σε αυτό το πλαίσιο η πρόσφατη εξέλιξη που αφορά την πιθανή επικύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου από τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Ανατολικής Λιβύης, υπό τον στρατηγό Χαλίφα Χαφτάρ, έχει προκαλέσει έντονη ανησυχία στην Αθήνα και αναδεικνύει μια νέα γεωπολιτική πρόκληση στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Αθήνα, αντιλαμβανόμενη το βάρος αυτής της αλλαγής στάσης, σύμφωνα με δημοσιεύματα φέρεται να ζητά από το Κάιρο να παρέμβει και να μπλοκάρει την επικύρωση του μνημονίου. Ωστόσο, εάν συνδέσει κανείς αυτή την προσπάθεια με τις ευρύτερες διαβουλεύσεις που γίνονται για την περιοχή του Σινά και την ενεργειακή ασφάλεια στην περιοχή, καταλαβαίνει πως οι διαπραγματευτικές δυνατότητες της Αθήνας σε σχέση με το ιδιοκτησιακό της Μονής είναι πεπερασμένες.
Διαπραγματεύσεις
Ως γνωστόν, η συνεργασία Ελλάδας και Αιγύπτου έχει ενισχυθεί τα τελευταία χρόνια, με την υπογραφή συμφωνιών για την οριοθέτηση ΑΟΖ και την ενεργειακή συνεργασία, που αντιπαρατίθενται στην τουρκική επιθετικότητα και τις μονομερείς ενέργειες της Αγκυρας. Η Αθήνα επιδιώκει να αξιοποιήσει την επιρροή της Αιγύπτου για να αποτρέψει την επικύρωση του μνημονίου, το οποίο θα νομιμοποιήσει την τουρκική διείσδυση στη Λιβύη και θα ενισχύσει την τουρκική παρουσία σε μια κρίσιμη περιοχή, καθώς η Αθήνα αντιλαμβάνεται την αλλαγή στάσης του Χαφτάρ ως μέρος μιας ευρύτερης τουρκικής στρατηγικής που στοχεύει στην ενίσχυση της παρουσίας της στην ανατολική Μεσόγειο και στη δημιουργία ενός δικτύου συμμαχιών που θα υπονομεύσει τις ελληνικές διεκδικήσεις.
Συνεπώς, η Αθήνα καλείται να αναπροσαρμόσει τη διπλωματική στρατηγική της, ενισχύοντας τις συμμαχίες της και αξιοποιώντας κάθε δυνατότητα για να προστατεύσει τα κυριαρχικά δικαιώματά της και τα ενεργειακά συμφέροντά της στην ανατολική Μεσόγειο, όπου βασικός παράγοντας είναι η Αίγυπτος και ως εκ τούτου δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν πως η απομείωση της διαπραγματευτικής μας θέσης εξαιτίας των ραγδαίων εξελίξεων στη Λιβύη μπορεί να έχει άμεση επίδραση και στις διαπραγματεύσεις για το Σινά. Βέβαια, διπλωματικές πηγές υποστηρίζουν πως η Αθήνα κατάφερε να εξασφαλίσει τη δέσμευση του Καΐρου για τη διατήρηση του ελληνορθόδοξου χαρακτήρα της Μονής Σινά, καθώς η αιγυπτιακή πλευρά επανέλαβε την προσήλωσή της στην πεποίθηση ότι πρόκειται για ένα μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς που πρέπει να διατηρηθεί. Η ελληνική αντιπροσωπεία εξήγησε την πολιτική διάσταση του ζητήματος και, παρότι εξέφρασε τον απόλυτο σεβασμό της στην αιγυπτιακή Δικαιοσύνη, επεσήμανε ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση πρέπει να ληφθούν υπόψη και τα θέματα διεθνούς δικαίου, καθώς πρόκειται για μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς.
Ακόμα ζήτησε με ένταση να προστατευθεί το status quo, ενώ παράλληλα διαπίστωσε πως υπάρχει πρόθεση και βούληση από τον πρόεδρο Σίσι και την κυβέρνηση της Αιγύπτου να συνεχισθεί ανεμπόδιστα και να προφυλαχθεί ο ελληνορθόδοξος χαρακτήρας της Μονής.
Ωστόσο, το ιδιοκτησιακό που αποτελεί διακύβευμα για τη Μονή παραπέμφθηκε στο μέλλον, καθώς το επόμενο διάστημα θα υπάρξει τεχνική ανάλυση επί του του θέματος για να διερευνηθεί εάν υπάρχει η δυνατότητα επίτευξης μιας συμφωνίας. Σε αυτό το πλαίσιο, η αιγυπτιακή πλευρά ανέλυσε τη νομική πτυχή του ζητήματος με βάση την απόφαση του αιγυπτιακού δικαστηρίου, ενώ η ελληνική αντιπροσωπεία είχε τη δυνατότητα να κάνει γνωστά τα δικά της επιχειρήματα….
dimpenews.com