Η σφαγή στη Νέα Ζηλανδία έχει προφανείς δικαιούχους:
Όσοι πιέζουν για περισσότερη λογοκρισία.
Όσοι επιδιώκουν να εμπνεύσουν την (μετα) χριστιανική-εναντίον-μουσουλμανική «σύγκρουση πολιτισμών».
Όσοι πιέζουν για τον έλεγχο των όπλων.
O στόχος είναι πάντα ο ίδιος:πρόκληση παγκοσμίου τρόμου και φοβίας που προσφέρει τις ευκαιρίες στην παγκόσμια ελίτ με κατασταλτικές επιχειρήσεις υποτίθεται προστασίας τους κόσμου, για να ελέγχει όλο και περισσότερο τον πλανήτη.
Πολλά ερωτήματα δημιουργούν για τον ίδιο τον μακελάρη για αυτά που είχε γράψει στο facebook όταν είχε επισκεφτεί το Πακιστάν το πόσο καλή και ευγενική και φιλόξενη είναι εκεί οι μουσουλμάνοι.
Βλέποντας κανείς με ψυχραιμία τα τραγικά γεγονότα στην Νέα Ζηλανδία το εύλογο συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι ο μακελάρης με την σφαγή που προκάλεσε, προκάλεσε παράλληλα την έξαψη του μίσους των μουσουλμάνων για καθετί χριστιανικό και δημιούργησε προϋποθέσεις αιματηρών εκδικήσεων με άγνωστες προς το παρόν συνέπειες.
Εκείνο όμως που είναι το πιο ουσιαστικό σε αυτήν την υπόθεση είναι να εξετάσουμε πάλι με ψυχρό μάτι ποιοι θα ωφελούνταν από όλο αυτό το μακελειό και ποιοι θα κέρδισαν να προκαλέσουν την σφαγή και συνεπώς να την είχαν οργανώσει εδώ και καιρό.
Μήπως ο μακελάρης που είχε περιοδέψει στα Βαλκάνια και στην Τουρκία είναι το όργανο κάποιων κύκλων που επιδιώκουν να οξυνθούν τα χριστιανικά πάθη μεταξύ μουσουλμάνων και χριστιανών.
