Οι βαθιές πολιτικές διαιρέσεις του Ισραήλ επέστρεψαν, έξι μήνες μετά το σοκ των επιθέσεων της Χαμάς
Πέρασαν σε δεύτερο πλάνο για λίγο, καθώς το σοκ και η εθνική ενότητα ακολούθησαν τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου από τη Χαμάς έξι μήνες αργότερα ωστόσο, χιλιάδες διαδηλωτές βρέθηκαν και πάλι στους δρόμους του Ισραήλ. Ο πόλεμος έχει επαναφέρει την αποφασιστικότητά τους να ανατρέψουν τον μακροβιότερο πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Στην Ιερουσαλήμ, η αστυνομία χρησιμοποίησε κανόνια νερού για να καθαρίσει τους διαδηλωτές που είχαν αποκλείσει τη λεωφόρο Begin, τον κύριο αυτοκινητόδρομο βορρά-νότου της πόλης. Τα κλασικά συνθήματα που απαιτούσαν την παραίτησή του και πρόωρες εκλογές ενισχύθηκαν από νεότερα που ζητούσαν άμεση συμφωνία για την απελευθέρωση περίπου 130 Ισραηλινών ομήρων που κρατούνται ακόμα στη Γάζα. Άγνωστος αριθμός εικάζεται ότι είναι νεκροί.
Ο μεγάλος φόβος των οικογενειών και των φίλων τους, καθώς και των διαδηλωτών, είναι ότι πολλοί περισσότεροι θα πεθάνουν όσο περισσότερο διαρκεί ο πόλεμος χωρίς συμφωνία. Το βράδυ της Κυριακής (31/3), καθώς χιλιάδες πολίτες γέμιζαν τις μεγάλες λεωφόρους γύρω από το ισραηλινό κοινοβούλιο, η Katia Amorza – η οποία έχει έναν γιο που υπηρετεί στον ισραηλινό στρατό στη Γάζα – άφησε για μια στιγμή το μεγάφωνό της.
«Από τις οκτώ σήμερα το πρωί, είμαι εδώ. Και τώρα λέω στον Νετανιάχου ότι θα χαιρόμουν να πληρώσω εισιτήριο απλής μετάβασης, πρώτης θέσης, για να φύγει και να μην επιστρέψει πια. Και του λέω επίσης να πάρει μαζί του όλους εκείνους τους ανθρώπους που έβαλε στην κυβέρνηση και τους επέλεξε έναν προς έναν, τους χειρότερους, που έχουμε στην κοινωνία μας».
Ο Yehudah Glick, ένας ραβίνος που διέσχισε το δρόμο δίπλα από την Κάτια και το τηλεβόα της ο οποίος για την εβραϊκή προσευχή στην περιοχή που οι Ισραηλινοί αποκαλούν Όρος του Ναού είπε ότι οι διαδηλωτές έχουν ξεχάσει ότι ο πραγματικός εχθρός τους είναι η Χαμάς και όχι ο πρωθυπουργός Νετανιάχου.
Οι διαδηλωτές, και οι επικριτές του Νετανιάχου σε χώρες που κατά τα άλλα υποστηρίζουν το Ισραήλ, πιστεύουν ότι οι εχθροί της δημοκρατίας βρίσκονται ήδη στην κυβέρνησή του, έναν συνασπισμό που εξαρτάται από την υποστήριξη των υπερεθνικιστικών εβραϊκών κομμάτων.
Μεταξύ αυτών είναι το κόμμα του Θρησκευτικού Σιωνισμού, του οποίου ηγείται ο υπουργός Οικονομικών Bezalel Smotrich. Ένας από τους βουλευτές της, ο Οχάντ Ταλ, είπε ότι ήταν «αφελές» να πιστεύουμε ότι οτιδήποτε άλλο εκτός από περισσότερη στρατιωτική πίεση στη Χαμάς θα απελευθέρωνε τους ομήρους.
Ο Νετανιάχου συνήθιζε να λέει ότι είναι ο μόνος που μπορεί να κρατήσει τη χώρα του ασφαλή. Πολλοί Ισραηλινοί τον πίστεψαν. Είπε ότι θα μπορούσε να διαχειριστεί τους Παλαιστίνιους, να εγκαταστήσει Εβραίους στη γη που θέλουν για κράτος, χωρίς να προσφέρει παραχωρήσεις και να κάνει τις απαραίτητες θυσίες για μια ειρηνευτική συμφωνία.
Όλα αυτά άλλαξαν στις 7 Οκτωβρίου πέρυσι, όταν η Χαμάς πραγματοποίησε τις αιματηρές επιθέσεις. Πολλοί Ισραηλινοί τον θεωρούν υπεύθυνο για τα κενά ασφαλείας που επέτρεψαν στη Χαμάς να επιτεθεί στο Ισραήλ με τόσο καταστροφικές συνέπειες. Σε αντίθεση με τους αρχηγούς ασφαλείας του, οι οποίοι εξέδωσαν γρήγορα δηλώσεις παραδεχόμενοι ότι είχαν κάνει λάθη, ο ίδιος ο Νετανιάχου δεν παραδέχτηκε ποτέ καμία ευθύνη.
Αυτό εξοργίζει τους χιλιάδες πολίτες που απέκλεισαν δρόμους στην Ιερουσαλήμ το απόγευμα της Κυριακής. Οι Ισραηλινοί πρέπει να είναι περίπου 40 ετών τουλάχιστον για να θυμούνται μια εποχή που ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου δεν ήταν κυρίαρχη προσωπικότητα στην πολιτική της χώρας τους.
Αφού αναδείχθηκε εκπρόσωπος του Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη, η πρώτη του θητεία ως πρωθυπουργός ήρθε μετά από μια οριακή νίκη το 1996 με μια πλατφόρμα που αντιτίθεται στην ειρηνευτική διαδικασία του Όσλο.
Ο Νετανιάχου υπήρξε σταθερός αντίπαλος στη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους. Έχει απορρίψει περιφρονητικά τη στρατηγική των ΗΠΑ για υποστήριξη της παλαιστινιακής ανεξαρτησίας ως μέρος μιας «μεγάλης συμφωνίας» για την επαναχάραξη της Μέσης Ανατολής.
Οι επικριτές του λένε ότι η σθεναρή απόρριψη των σχεδίων του προέδρου Τζο Μπάιντεν για διακυβέρνηση στη Γάζα μετά τον πόλεμο είναι ένα εργαλείο για να εξασφαλιστεί η συνεχής υποστήριξη της συντηρητικής πτέρυγας του Ισραήλ. Ενώ οι διαδηλωτές ήταν ακόμα στους δρόμους, ο Νετανιάχου απέκλεισε το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών και επανέλαβε την αποφασιστικότητά του να πραγματοποιήσει νέα επίθεση κατά των δυνάμεων της Χαμάς στη Ράφα.
Το ιστορικό του ως βετεράνος της πολιτικής και τρομερός αγωνιστής σημαίνει ότι ακόμα κι αν οι αντίπαλοί του επιθυμούν πρόωρες εκλογές, η φθίνουσα ομάδα των αφοσιωμένων οπαδών του πιστεύει ότι μπορεί ακόμη και να κερδίσει.
Οι Ισραηλινοί δεν είναι διχαχμένοι για την καταστροφή της Χαμάς. Αυτός ο πολεμικός στόχος έχει συντριπτική υποστήριξη. Αλλά ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται ο πόλεμος και η αποτυχία να διασωθούν ή να απελευθερωθούν όλοι οι όμηροι, θέτει τον Νετανιάχου υπό πίεση που απειλεί να τερματίσει την καριέρα του.