Ξημερώνει η 10η Αυγούστου και από το Αρχηγείο φθάνει μήνυμα στη φρεγάτα, που έλεγε πως οι άλλοι προσπάθησαν να διεμβολίσουν δικό μας πλοίο χωρίς επιτυχία….
« Προς όλο το πλήρωμα. Σας μιλάει ο Κυβερνήτης. Πριν από λίγο, έλαβε χώρα προσπάθεια διεμβολισμού πλοίου μας χωρίς επιτυχία. Ο κ. Ύπαρχος παρακαλώ στο καρέ»
« Μήτσο, φοβάμαι ότι αρχίζει η κλιμάκωση της κρίσης. Πιστεύω ακράδαντα ότι θα κλιμακώσουν, με αποκορύφωμα τη 14η Αυγούστου ημερομηνία της 2ης εισβολής στην Κύπρο ή ανήμερα της Παναγίας»
« Συμφωνώ κ. Κυβερνήτα. Νομίζω καλό θα ήταν να κάναμε ξηρά προπόνηση στις διαδικασίες αποφυγής εμβολισμού»
« Εντάξει Μήτσο. Δώσε εντολές. Φώναξέ μου τον επικεφαλής των ΟΥΚ»
Σε λίγο, το πλήρωμα είχε λάβει θέσεις για άσκηση αποφυγής εμβολισμού. Κι ο Αρχικελευστής επικεφαλής των ΟΥΚ παρουσιάζονταν στον Κυβερνήτη.
« Με ζητήσατε»;
« Έλα μέσα. Θέλω να μου πεις αν έχετε τη δυνατότητα, σε περίπτωση που έλθουμε κοντά με εχθρικό πλοίο να κάνετε ρεσάλτο. Αντιλαμβάνεσαι ότι σε τόσο μικρές αποστάσεις μόνο τα όπλα σας και τα 50άρια θα μπορούν να βάλουν».
« Να το θεωρήσετε σίγουρο κ. Κυβερνήτα. Εκτιμάτε ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο»;
« Ναι. Είναι πολύ πιθανόν. Να μείνω ήσυχος λοιπόν»
Η 11η Αυγούστου κύλησε με το πλήρωμα να εκτελεί ξηρά προπόνηση στα διάφορα σενάρια, και να παίρνει εντολή να αντικαταστήσει άλλο πλοίο μας στη στενή παρακολούθηση του ερευνητικού.
Το ερευνητικό, συνόδευαν τέσσερις παλιές κορβέτες με σχεδόν μοναδικό τους όπλο τα κύρια πυροβόλα τους καθώς και μια φρεγάτα. Η πιο καινούρια τους. Η καλύτερή τους. Η ναυαρχίδα τους.
Πέντε εναντίον ενός λοιπόν. Σχεδόν όπως στη Σαλαμίνα 2.500 χρόνια (παρά ένα μήνα) πριν.
Το βράδυ, ο καλλίφωνος Σημαιοφόρος ένιωσε ανάγκη να απαγγείλει την Προσευχή.
« Δέσποτα Παντοκράτωρ, ὁ καταξιώσας ἡμᾶς διελθεῖν τὸ μῆκος τῆς ἡμέρας ταύτης……»
Την επομένη με το πρώτο φως, η φρεγάτα των άλλων, ξέκοψε από την ομάδα συνοδείας του ερευνητικού κι άρχισε να κινείται αυτόνομα.
Ο έμπειρος Κυβερνήτης αντιλήφθηκε ότι κάτι δεν πάει καλά.
«Έχετε το νού σας στη ναυαρχίδα. Κάτι δε μου αρέσει»
Η αντίπαλη φρεγάτα κινούνταν ανεξάρτητα του σχηματισμού επί μια ώρα. Ήταν σαν να ήθελε να αποκοιμίσει το πλήρωμα της δικής μας φρεγάτας.
« Δεν είναι αστείο κ. Κυβερνήτα;»
« Ποιο ρε συ Μήτσο;»
«Είδατε ποια πλοία τοποθέτησαν για συνοδεία του ερευνητικού; Εκείνες τις πενηντάχρονες κορβέτες.»
« Από την Άλωση της Πόλης, ρε Μήτσο, τα ίδια κάνουν. Στέλνουν πρώτους τους αναλώσιμους»
Πόσο δίκιο είχε ο Κυβερνήτης. Πάντα οι γείτονες με την υψηλή πολεμική αρετή, πρώτους απ’ όλους έριχναν στη μάχη τους αναλώσιμους. Τα κορμιά για τα οποία δεν νοιάζονταν. Άντε να είσαι πλήρωμα σε κάποιο από αυτά τα πλοία και να ξέρεις ότι πολεμάς για το άδικο και ότι σε έχουν για θυσία. Άντε να βρεις ηθικό να πολεμήσεις.
Καμία σχέση με τους δικούς μας. Οι δικοί μας μπροστά, πιο μπροστά. Να μη βρεθεί κανείς να πει ότι ο αρχηγός δεν ήταν μπροστά. Μπροστά για να μην τους περάσει των απέναντι αυτή η τρέλα που την ονόμασαν γαλάζια πατρίδα.
Βέβαια θα σκεφτεί κάποιος, αν τοποθετήσουμε δίπλα δίπλα τις δύο σημαίες και ρωτήσουμε έναν περαστικό για το ποια είναι η γαλάζια Πατρίδα, είμαστε σίγουροι για το ποια θα καταδείξει. Αλλά βλέπεις, οι εκπρόσωποι του μαρασμού και της ηττοπάθειας 25 χρόνια τώρα, μας έχουν πείσει πως πρέπει να το συζητάμε.
Μα τι να συζητάμε; Τα δικά μας;
Ο Κυβερνήτης προσπάθησε να αφήσει στην άκρη τις πιο πάνω σκέψεις. Είχε προαίσθημα ότι κάτι θα συμβεί.
Ξαφνικά ο Παρατηρητής φωνάζει:
« Νομίζω ότι κινούνται εναντίον μας»
« Άντε ωρέ παιδιά, κάντε το Σταυρό σας όλοι. Σήμερα είναι η σειρά μας. Όλα για την Πατρίδα. Βάλτε τον Αη Νικόλα μπροστά απ’ το πηδάλιο»
Το πλήρωμα έλαβε θέσεις μάχης. Τα δάχτυλα έτρεμαν πάνω από τα κουμπιά. Τις προηγούμενες ημέρες είχαν έρθει άλλη μια φορά σε κατάσταση «όποιος πατήσει το κουμπί πρώτος», αλλά αυτό ήταν διαφορετικό. Η άλλη φρεγάτα έπλεε καταπάνω τους….
Ο Παρατηρητής μετρούσε αντίστροφα την απόσταση των δύο πλοίων και φώναζε κάθε 10 μέτρα.
Ο Κυβερνήτης, είχε δώσει εντολή η φρεγάτα μας να κινείται με σταθερή ελάχιστη ταχύτητα.
Οι καρδιές χτυπούσαν, τα πόδια είχαν μουδιάσει, η Οικογένεια έλειπε σε όλους τόσο, μα τόσο πολύ,
Αλλά τη δουλειά θα την κάνουν
« 30 μέτρα» φωνάζει ο Παρατηρητής
« Παύση ταχύτητας» δίνει εντολή ο Κυβερνήτης
Οι ΟΥΚ είχαν λάβει θέσεις κάτω από τους εμπρόσθιους εκτοξευτές. Και περίμεναν όπως τα λιοντάρια που παρατηρούν το θήραμα. Πριν 25 χρόνια είχαν διαταχθεί να υποστείλουν τη Γαλάζια Σημαία. Σήμερα θα πάρουν τη ρεβάνς.
« 20 μέτρα»
« Ανάποδα ολοταχώς» φωνάζει ο Κυβερνήτης. Και κατορθώνει με τον ελιγμό αυτό, να βγάλει το πλοίο του από την πορεία του εχθρικού.
«10 μέτρα»
« πρόσω ολοταχώς και πάση δυνάμει» ξαναφωνάζει ο Κυβερνήτης και 4.000 τόνοι από χάλυβα κι ατσάλινο πλήρωμα τινάζονται μπροστά.
«Ώ παίδες Ελλήνων, ίτε»
Αυτή η Ιστορία, όλο κύκλους κάνει. Και έτυχε το πλήρωμα αυτό, να βρίσκεται στον κύκλο των 2.500 χρόνων.
Η φρεγάτα τινάχθηκε μπροστά και η πλώρη της ΜΕΘ’ ΟΡΜΗΣ ΑΚΑΘΕΚΤΟΥ καρφώθηκε στον εχθρό του Γένους.
Εδώ, κάνουμε κουμάντο εμείς…..
Την απόλυτη σιωπή των κάποιων δευτερολέπτων, έσπασε ο επικεφαλής των ΟΥΚ.
«κ. Κυβερνήτα είμαστε στο πυροβόλο. Να μπουκάρω, να γίνει η νύχτα μέρα;»
«Αν δεν αποκολληθεί το πλοίο, μπουκάρετε» απαντά ο Κυβερνήτης
Και παράλληλα δίνει την εντολή:
« Ανάποδα»
Το πλοίο άρχισε να αποκολλιέται. Από την αντίπαλη φρεγάτα δεν φάνηκε κανείς… Απ’ ότι φαίνεται δεν το περίμεναν. Ήταν συνηθισμένοι τόσα χρόνια με τα «Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης». Αλλά δεν μας διαβάζουν καλά.
Οι δύο φρεγάτες αποκολλήθηκαν. Οι αντίπαλοι αποσβολωμένοι.
« Μείνετε κοντά τους. Έτσι δεν πρόκειται να μας στοχοποιήσουν τα άλλα πλοία τους. Μήτσο πάρε επαφή με το Αρχηγείο»
Άπαντες στο πλήρωμα προσπαθούσαν να συνειδητοποιήσουν το τι ακριβώς είχε συμβεί.
Απόλυτη σιωπή….
«Γαλάζια Πατρίδα και πράσινα άλογα» ακούστηκε η φωνή του Σημαιοφόρου.
Και ευθύς όλο το πλήρωμα ξεσπά σε σπαρταριστά γέλια. Αλλά το μυαλό στο αντίπαλο πλοίο. Στο οποίο φάνηκαν κάποιοι να τρέχουν προς το σημείο της διακόρευσης κρατώντας σφουγγαρίστρες και κουβάδες.
«Απ’ ότι φαίνεται, τους έσπασαν τα νερά» ακούστηκε να λέει κάποιος. Και ξανά γέλια.
Γέλια τα οποία έβγαιναν από βαθιά. Πολύ βαθιά. Κι είχαν μαζί τους μιαν ανάσα ανακούφισης.
Γιατί εκείνη η πλώρη είχε ξεπλύνει όλες τις ντροπές των τελευταίων 25 χρόνων. Γιατί εκείνη η πλώρη ήταν ευλογημένη. Ήταν σαν τους γάντζους του πυρπολικού που πήγε ο Κανάρης στον Παπά να τους ευλογήσει.
« Βλόγα τους Παπά» του είπε
« Μα τους γάντζους να βλογήσω παιδί μου;»
«Βλόγα τους. Τούτοι εδώ οι γάντζοι, είναι τ’ Άγια και τα Ιερά του Γένους»
ΟΎπαρχος έλαβε επαφή με το Αρχηγείο.
« Αναφέρω πως μόλις δεχθήκαμε επίθεση και αμυνθήκαμε. Διεμβολήσαμε τη ναυαρχίδα τους. »
« Τι λες ρε Μήτσο; Διεμβολήσατε; Τους βυθίσατε;»
« Όχι αλλά έχουν μια μεγάλη τρύπα κάτω ακριβώς απ’ το Α/Α»
« Εσείς είστε καλά; Το πλήρωμα; Το πλοίο;»
« Από το πλήρωμα όλοι καλά, το πλοίο δεν φαίνεται να έχει κάτι, αλλά θα ελεγχθεί μόλις απομακρυνθούμε»
«Αναμείνατε»
Το μήνυμα μεταφέρθηκε στην Ιεραρχία. Τα δύο πλοία βρίσκονταν πλησίον το ένα με το άλλο, με το δικό μας να προσπαθεί να διατηρεί μέτωπο με το τραυματισμένο πλεύρο του αντιπάλου. Αν χρειαστεί, ο διεμβολισμός θα επαναληφθεί.
« Μήτσο λαμβάνεις;»
« Λαμβάνω»
« Δώσε μου τον Κυβερνήτη»
«Ακούει ο Κυβερνήτης»
«Έλα , τι έγινε;»
«Όπως σας τα μετέφερε ο Ύπαρχος. Κινήθηκε εναντίον μας και αμυνθήκαμε.»
«Σίγουρα;»
«Σίγουρα»
«Επικοινωνούν οι μεγάλοι με τους απέναντι. Έδω γίνεται χαμός. Αναμείνατε»
Οι στιγμές περνούν αργά.
Κάποια στιγμή το αντίπαλο πλοίο αποχωρεί από το σημείο της ναυμαχίας με ορισμένους από τη γέφυρά του, να κάνουν νοήματα: «Θα τα ξαναπούμε»
Ένας δικός μας έγραψε σε χαρτόνι, και τους το έδειξε:
« Να μου αναφέρετε για πιθανές ζημιές. Δώστε μου τη διάταξη των παρακείμενων πλοίων. Μήτσο ετοίμασε ένα προσχέδιο των γεγονότων για το Ημερολόγιο και για το Σήμα. Το περιστατικό βιντεοσκοπήθηκε;»
« Μάλιστα κ. Κυβερνήτα»
« Βάλε μου να δώ»
Ο Κυβερνήτης είδε μαγνητοσκοπημένη τη Ναυμαχία.
Την πρώτη ναυμαχία μετά το Δεκέμβριο του ’12 και το Γενάρη του ’13.
« Ετοιμάστε ένα αντίγραφο για να σταλεί στο Αρχηγείο.»
Από το Αρχηγείο ζήτησαν φωτογραφία του εχθρικού. Στάλθηκε το επίμαχο βίντεο.
«Ο Καπετάνιος ακούει;»
« Ακούει ο Κυβερνήτης»
«Τι πήγατε και κάνατε; Τι πήγατε και κάνατε; Δεν σκεφτήκατε οτι μπορεί τώρα να μπλέξουμε;»
« Ποιος ομιλεί;» ρωτάει ο Κυβερνήτης χωρίς να λάβει καμία απάντηση.
« Ποιος ήταν αυτός ρε Μήτσο; Δεν έχω ξανακούσει τη φωνή του»
« Κυβερνήτης ακούει;»
« Ακούω κ. Αρχηγέ»
« Σήμερα με κάνατε υπερήφανο. Σας φιλώ όλους. ΜΕΓΑ ΤΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ ΚΡΑΤΟΣ»
“Μα ποιος ήταν ο προηγούμενος κ.Αρχηγέ;”
“ Μην ασχολήσε με μοιρολογίστρες κ. Κυβερνήτα” απάντησε ο Αρχηγός.
Μετά από αρκετή ώρα, στον ασύρματο βγαίνει ο Υπουργός.
« κ. Κυβερνήτα συγχαρητήρια. Είσαι πολύ μάγκας»
Ο Κυβερνήτης δεν μπορούσε να εξηγήσει τα όσα αντιφατικά άκουγε από τον ασύρματο, αλλά για αυτόν είχε σημασία πως το πλήρωμά του ήταν ζωντανό, το πλοίο του άθικτο και πάνω απ’ όλα ότι
ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ.