Β Ε Β Α Ι Ω Σ θα… κακοφανίσουμε και πάλι τους απρόθυμους ν’ απεγκλωβιστούν απ’ τις ψευδαισθήσεις και τους ρομαντισμούς τους, περί του… οράματός τους για «λύση» “win-win situation” με την Τουρκία. Τους πρώην και νυν κυβερνώντες, ΑΚΕΛ-ΔηΣυ, ιδίως.
Αυτοί αποφάσιζαν κι αποφασίζουν περί της συλλογικής μας… τύχης. Οι οποίοι, λόγω μορφωτικής και στρατηγικής ανεπάρκειας, επί 13 έτη εναποθέτουν τις ελπίδες τους στον… Ερντογάν.
Θ Α ΤΟΥΣ πούμε, λοιπόν, ποια είναι η ουσιώδης διαφορά, ανάμεσα στον αναλλοίωτο κατά της Κύπρου τουρκικό επεκτατισμό, (α) του Κεμαλισμού, όπως αυτός καθορίστηκε για όλες ανεξαιρέτως τις διαδοχικές τουρκικές κυβερνήσεις από τις Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ 1956, με το επιτελικό «Σχέδιο Επανάκτησης Κύπρου» του Γραφείου Ειδικού Πολέμου του Γενικού Επιτελείου 1957 και (β) του Νεο-Οθωμανισμού των κυβερνώντων από το 2002 ισλαμιστών του κ. Ερντογάν.
Θ Α ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ να τον εντοπίσουν και οι ίδιοι από μόνοι τους, αν άφηναν στην πάντα τις χρόνιες ψευδαισθήσεις τους, τη μόνιμη πνευματική τους αγρανάπαυση και την διανοητική οκνηρία των ανέκαθεν Ηττημένων Μυαλών τους.Θα μπορούσαν να κουράσουν τον νου τους και των συνεργατών τους και των εντεταλμένων υπηρεσιακών και κομματικών τους συμβούλων, με το περιεχόμενο των σελίδων 278 έως 281 του «κορανίου στρατηγικής» των ισλαμιστών – νεο-οθωμανών, δηλαδή του βιβλίου «Το Στρατηγικό Βάθος» του νυν πρωθυπουργού της Τουρκίας κ. Αχμέτ Νταβούτογλου.
Υπήρξε από πριν ανέλθουν στη εξουσία οι ισλαμιστές, ο «στρατηγικός μέντορας» του κ. Ερντογάν. Προήχθη το 2009 σε Υπουργό Εξωτερικών κι ανέλαβε από πέρυσι την πρωθυπουργία. Όλοι οι άξονες της γεγραμμένης στο βιβλίο του στρατηγικής, επιχειρήθηκε να υλοποιηθούν απ’ την Άγκυρα. Αλλού «έσπασαν τα μούτρα τους» (Ισραήλ, Συρία, Αίγυπτος, Κούρδοι κ.ο.κ.) κι αλλού ευελπιστούν σε επιτυχίες (Κύπρο, Αιγαίο, Βαλκάνια, Αν. Μεσόγειο κ.ο.κ.).
Ε Ν Ω , ΛΟΙΠΟΝ, ο κατά την Κύπρου επεκτατισμός των κεμαλιστών, όριζε τον στόχο «Επανάκτησης Κύπρου» ως ζήτημα ασφάλειας της Τουρκίας, ώστε να μην κατέχει εχθρική χώρα (η Ελλάς) το νησί στο «μαλακό υπογάστριο» νοτίως της Τουρκίας, ο νεο-οθωμανικός επεκτατισμός των κυβερνώντων ισλαμιστών, τον επιδιώκει «όχι [μόνο] ως στοιχείο μιας αμυντικής πολιτικής φύλαξης του ισχύοντος καθεστώτος, αλλά ως ένα από τα διπλωματικού χαρακτήρα βασικά στηρίγματα μιας επιθετικής στρατηγικής θάλασσας.
Στο πλαίσιο αυτό η Κύπρος έχει μια ιδιαίτερη σημασία ως στοιχείο-κλειδί μιας γενικής στρατηγικής θάλασσας, που σχετίζεται με τη θαλάσσια περιοχή που περικλείεται από τον άξονα Κασπία – Εύξεινος Πόντος – Στενά – Αιγαίο – Αν. Μεσόγειος – Σουέζ – Περσικός κόλπος» (σελ. 280-281)… Διαβάστε τα. Είναι γραμμένα. Από τον ίδιο τον Τούρκο πρωθυπουργό, καρντάσηδες…
ΕΡΩΤΗΣΗ
Αφού ορθώς αποφάσισε επιτέλους να πει (μετά που έβγαλε μαλλιά η γλώσσα του Υπ.Εξ. του ελλα-δικού μας κράτους κ. Νίκου Κοτζιά) και ο ΠτΔ κ. Αναστασιάδης στη… Χουριέτ, ότι «τα μοντέρνα κράτη δεν χρειάζονται εγγυήτριες δυνάμεις», να περιμένουμε άραγε ότι στην επόμενη, με καφέδες, ζιβανίες, θέατρα κι άλλα παρόμοια, συνάντησή του με τον κ. Ακιντζί, θα επιτύχει άραγε να το πει και να το διακηρύξει δημοσίως και ο κ. Ακιντζί; Ιδιαίτερα επειδή ο κ. Τσιαβούσογλου, Υπ.Εξ. της Τουρκία ανέθεσε δημοσίως στους Τ/κ την υπόθεση των «εγγυητριών»;
Θ Α ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ να τον εντοπίσουν και οι ίδιοι από μόνοι τους, αν άφηναν στην πάντα τις χρόνιες ψευδαισθήσεις τους, τη μόνιμη πνευματική τους αγρανάπαυση και την διανοητική οκνηρία των ανέκαθεν Ηττημένων Μυαλών τους. Θα μπορούσαν να κουράσουν τον νου τους και των συνεργατών τους και των εντεταλμένων υπηρεσιακών και κομματικών τους συμβούλων, με το περιεχόμενο των σελίδων 278 έως 281 του «κορανίου στρατηγικής» των ισλαμιστών – νεο-οθωμανών, δηλαδή του βιβλίου «Το Στρατηγικό Βάθος» του νυν πρωθυπουργού της Τουρκίας κ. Αχμέτ Νταβούτογλου. 