Όταν έχεις γράψει το «Ρέκβιεμ για ένα ΄Ονειρο Θερινής Νυκτός» από τις 24/5 και το «Εθνική Οδύσσεια Χωρίς Οδυσσέα» από τις 14/6, δεν μένει παρά να ανατρέξεις στη Βίβλο για τον κατάλληλο τίτλο του σημερινού χρονικού. Η ζωή σύντομα θα αποδείξει εάν ο σημερινός τίτλος θα αποδειχθεί λιγότερο εύστοχος από τις προηγούμενες προβλέψεις αυτής της στήλης, αφ’ ότου η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα εισήλθε στη ρωμαϊκή αρένα των διαπραγματεύσεων με τους «εταίρους» δανειστές/δυνάστες μας.
΄Ηδη στο άρθρο της 18/2, με τίτλο «Απέναντι στην αδυσώπητη εχθρότητα, οι ΄Ελληνες στην δαγκάνη διλήμματος», επισημαίναμε ότι οι δολοφονικές κυριολεκτικά διαθέσεις των «εταίρων» μας, είχαν απερίφραστα διακηρυχθεί από την πρώτη διαπραγματευτική αψιμαχία και ότι όφειλαν επιτέλους να αφυπνίσουν τους κυβερνώντες από τις προσφιλείς ψευδαισθήσεις τους στην στυγνή πραγματικότητα ότι:
«΄Η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση των ονείρων τους έχει απαχθεί και μεταλλαχθεί. Δημοκρατία, Ισότητα, Αλληλεγγύη, σεβασμός σε ανθρώπινα δικαιώματα και πολιτισμικές αξίες αποτελούν τώρα κούφια διαφημιστικά συνθήματα. Πενταετής εμπειρία έχει αποδείξει περίτρανα ότι η Ευρωζώνη για την Ελλάδα αποδείχθηκε παγίδα, μηχανισμός εκμαυλισμού, υποδούλωσης και λεηλασίας… Η Φράου Μέρκελ, ο Χερ Σόϊμπλε, ο Χερ Ντάϊσελμπλουμ και ο Γκόλντμαν Ντράγκι μετά της κουστωδίας τους θέλουν να εξευτελίσουν τους ΄Ελληνες, να τους πατήσουν, να τους αναγκάσουν να παρακαλέσουν γονατιστοί για την επέκταση του Μνημονίου»… Όπως και έγινε τελικά.
΄Ηδη από τον μήνα του μέλιτος της νέας κυβέρνησης στην εξουσία, αυτή η στήλη επεσήμαινε ότι η τυφλή αποκλειστική προσήλωση του κ. Τσίπρα και του στενού περιβάλλοντός του στη λατρεία του ειδώλου-ευρώ αποτελούσε αυτοπαγίδευση και αντί υπολογίσιμο διαπραγματευτή, τον καθιστούσε υποχείριο των δανειστών, αφού αυτοί ήλεγχαν τους κρουνούς της ροής χρήματος απαραίτητου για τη λειτουργία κράτους, οικονομίας και κοινωνίας..
« Δυστυχέστατα ο κ. Αλέξης Τσίπρας –άρχιζε το άρθρο της 14/6, «Οδύσσεια»..- που έλαμψε στιγμιαία ως άγγελος αναστάσεως των αξιών του ανθρωπισμού στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, καταλήγει ταχύτατα ως εργαλείο και σύμβολο συντριβής κάθε απόπειρας αναστροφής της πορείας προς ένα μετανεωτερικό Μεσαίωνα απάνθρωπης ρομποτικής βαρβαρότητας».( Ο κ. Βαρουφάκης μιλάει τώρα για κολληγοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, με το νέο μνημόνιο.)
Εξηγούσαμε και σε εκείνο το άρθρο πως η ελπίδα της αλλαγής ήταν υπονομευμένη εξ υπαρχής:
–Με τον έωλο και ουτοπικό ευρωπαϊσμό του κ. Τσίπρα, την ελληνοκεντρική άγνοιά του για τις αποκαλυπτόμενες παθογένειες και την σαθρότητα της Ευρωζώνης.
-Την τραγική του αμέλεια να μελετήσει σοβαρά ο ίδιος και να εκπαιδεύσει την χειραγωγημένη κοινή γνώμη για την ύπαρξη εναλλακτικών λύσεων σε περίπτωση εθνικού εκβιασμού.
-Και να οργανώσει, με σοβαρότητα και μυστικότητα, συντονισμένα μέτρα άμεσης αντιμετώπισης και διεξόδου από επιχείρηση εκβιασμού σε συνθηκολόγηση, με τα μέσα νεωτερικής πολιορκίας που είναι ο χρηματοπιστωτικός στραγγαλισμός ενός έθνους.
Και ήδη από τις 24/5, στο άρθρο για το «Όνειρο Χειμερινής Νυκτός», είχαμε προβλέψει το τέλος της βαθμιαίας απογύμνωσης ( Στριπ-Τηζ ), από την φανταχτερή στολή εκστρατείας της Θεσσαλονίκης, στα εσώρουχα και τελικά μόνο στις παντούφλες , για ορισμένα κουρασμένα παλικάρια ή και νέους λαθρεπιβάτες της αριστεράς, ερωτευμένους με υπουργικούς θώκους και άλλα οφίκια. Τώρα:
Η τυφλή θρησκευτική προσήλωση του κ. Τσίπρα και της ακολουθίας του στην εμμονική ευρω-λατρεία δεν θα τον σώσει τελικά από την εκδικητική μανία των ιεροεξεταστών, οι οποίοι εξόφθαλμα τον έχουν καταδικάσει στο μαρτύριο του πολιτικού θανάτου διά του αυτοεξευτελισμού. Ευσπλαχνικός βιογράφος θα παρομοιάσει το δράμα του με την άνοδο στο Γολγοθά. Και δικαιούται πράγματι να διεκδικεί τίτλο μάρτυρα του Ευρωπαϊκού Ιδεώδους.
Μόνο που αυτό ηχεί αφόρητα ρομαντικό, σε μια ιστορική στιγμή σαρδόνιου κυνισμού και κανιβαλικής αγριότητας, της οποίας η χώρα του θα γευθεί τώρα τα ακραία δείγματα, με τη δική του υπογραφή…
Ο ιστορικός του ευρω-ενωτικού εγχειρήματος ενδέχεται- αναλόγως της πορείας των γεγονότων και αν αποσοβηθεί ο κίνδυνος πολέμου- να του αναγνωρίσει ότι υπήρξε επικεφαλής ελληνικού κινήματος-καταλύτη στην εξέλιξη της Ευρώπης. Αλλά ο μελλοντικός ιστορικός της ελληνικής καθόδου στα Τάρταρα δεν θα είναι μαζί του επιεικής. Στο χρονικό της Τετάρτης 15/7/1015 θα καταγράψει τον τίτλο «Μαύρη Μέρα» και πιθανότατα ολόκληρη την ομιλία της Προέδρου της Βουλής κ. Κωνσταντοπούλου, με το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας.
Στη συνέχεια, οι ψηφοφόροι στο εκπληκτικό δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου -τόσο αυτοί που ψήφισαν «ΝΑΙ», με σημαίες της ευρωπαϊκής αστερόεσσας, για να αποφύγουν –όπως τους έλεγαν, επί πέντε ολόκληρα χρόνια- τον Αρμαγεδδώνα του GREXIT, όσο και εκείνοι, το 62%, που ψήφισαν «ΟΧΙ» στα Μνημόνια της λιτότητας, αλλά, προς θεού, Ναι στο Ευρώ- θα υποστούμε τώρα, όλοι μαζί και αντάμα στο Αναμορφωτήριο/Πειθαρχείο του 4ου Ράϊχ, την θεραπευτική εμπειρία ενός 3ου Μνημονίου, τον Αρμαγεδδώνα ΜΕ Ευρώ.
Και όσοι επιζήσουν, είναι βέβαιο ότι θα έχουν θεραπευθεί από πάσαν νόσον και πάσαν… πλύσιν εγκεφάλου…
Όταν έχεις γράψει το «Ρέκβιεμ για ένα ΄Ονειρο Θερινής Νυκτός» από τις 24/5 και το «Εθνική Οδύσσεια Χωρίς Οδυσσέα» από τις 14/6, δεν μένει παρά να ανατρέξεις στη Βίβλο για τον κατάλληλο τίτλο του σημερινού χρονικού. Η ζωή σύντομα θα αποδείξει εάν ο σημερινός τίτλος θα αποδειχθεί λιγότερο εύστοχος από τις προηγούμενες προβλέψεις αυτής της στήλης, αφ’ ότου η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα εισήλθε στη ρωμαϊκή αρένα των διαπραγματεύσεων με τους «εταίρους» δανειστές/δυνάστες μας.
΄Ηδη από τον μήνα του μέλιτος της νέας κυβέρνησης στην εξουσία, αυτή η στήλη επεσήμαινε ότι η τυφλή αποκλειστική προσήλωση του κ. Τσίπρα και του στενού περιβάλλοντός του στη λατρεία του ειδώλου-ευρώ αποτελούσε αυτοπαγίδευση και αντί υπολογίσιμο διαπραγματευτή, τον καθιστούσε υποχείριο των δανειστών, αφού αυτοί ήλεγχαν τους κρουνούς της ροής χρήματος απαραίτητου για τη λειτουργία κράτους, οικονομίας και κοινωνίας..
Εξηγούσαμε και σε εκείνο το άρθρο πως η ελπίδα της αλλαγής ήταν υπονομευμένη εξ υπαρχής:
