Μετά από μήνες προθεσμιών που αποδείχθηκε ότι δεν είχαν σημασία και τελικών απαιτήσεων που δεν ικανοποιήθηκαν, η απειλή του εισιτηρίου χωρίς επιστροφή από το ευρώ, φαίνεται ότι τελικά έχει πείσει την Ελλάδα να συνθηκολογήσει με τους πιστωτές της.
Παρά την ενεργοποίηση της γαλλικής διπλωματίας την προηγούμενη εβδομάδα για να βοηθήσει την Ελλάδα να έρθει σε μια διευθέτηση, αποδείχθηκε επίσης ότι υπάρχει στα αλήθεια μία μόνο φωνή που έχει σημασία στην Ευρώπη- και αυτή μιλάει από το Βερολίνο. Μόλις η Γερμανία ήγειρε την πιθανότητα μιας ανεπίσημης εξόδου της Ελλάδας από το ενιαίο νόμισμα, η κατάσταση έγινε γρήγορα δυαδική για τον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Τώρα, φαίνεται ότι πρέπει να πουλήσει στο εκλογικό του σώμα μια ακόμη πιο απαιτητική συμφωνία από αυτή που απέρριψαν οι ψηφοφόροι της χώρας προσφάτως.
“Το πιο σημαντικό νόμισμα χάθηκε, και αυτό είναι η εμπιστοσύνη“, ήταν οι δηλώσεις της Γερμανίδας Καγκελαρίου Angela Merkel με τις οποίες συνόψισε τα πράγματα καθώς προσερχόταν για τις 17ωρες διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες. Στην Αθήνα, η ελληνική κυβέρνηση απαντούσε με τις συνήθεις υστερίες της. Η Γερμανία “καταστρέφει” την Ευρώπη για τρίτη φορά μέσα σε έναν αιώνα, δήλωσε ο Νίκος Φίλης, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κυβερνώντος ΣΥΡΙΖΑ. “Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων είναι ένας εικονικός πνιγμός”.
Αυτού του είδους η ρητορική βοηθάει να εξηγηθεί γιατί εξαντλήθηκε η υπομονή της Merkel με την Ελλάδα. Με το να απαιτούν από τον Τσίπρα να παραδώσει τα assets της χώρας ύψους 50 δισ. ευρώ σε ένα ανεξάρτητο fund το οποίο θα μπορούσε να τα πουλήσει –θέλει κανείς να αγοράσει ένα ελληνικό νησι;- οι πιστωτές της Ελλάδας ουσιαστικά υποχρεώνουν την κυβέρνηση να παραδώσει κυριαρχία σε αντάλλαγμα περισσότερα κεφάλαια. Αυτό είναι σκληρό, αλλά κατανοητό. Σε αντάλλαγμα των δισ. ευρώ της επιπλέον βοήθειας, οι πιστωτές της χώρας έχουν το δικαίωμα να απαιτήσουν παρεμβατική εποπτεία σχετικά με την πρόοδο των οικονομικών μεταρρυθμίσεων.
Η Ελλάδα χρειάζεται 22 δισ. ευρώ για να καλύψεις τις υποχρεώσεις της μέχρι το τέλος Αυγούστου, σύμφωνα με τον ΜΑλτέζο υπουργό Οικονομικών, Edward Scicluna. Αυτό περιλαμβάνει τα 3,5 δισ. ευρώ που είναι προγραμματισμένο η Ελλάδα να πληρώσει στην ΕΚΤ στις 20 Ιουλίου και 10 δισ. ευρώ για τις τράπεζές της. “Οι Έλληνες έχουν καταλάβει τελικά ότι αν δεν πάρουν ένεση κεφαλαίων, είναι αντιμέτωποι με ένα σενάριο ημέρα της κρίσεως”, δήλωσε ο Scicluna το Σαββατοκύριακο πριν από την επίτευξη της συμφωνίας.
Η μεγαλύτερη προτεραιότητα τώρα είναι να ανακεφαλαιοποιηθεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας, έτσι ώστε οι τράπεζες να μπορέσουν να ξανανοίξουν. Τα capital controls στην Κύπρο διήρκεσαν δύο χρόνια. Στην ιδανική περίπτωση, με την στήριξη της ΕΚΤ, η Αθήνα θα προχωρήσει πιο γρήγορα.
Αυτή η συμφωνία, βέβαια, μπορεί ακόμη να εκτροχιαστεί. Η μείωση των συνταξιοδοτικών δαπανών και η αύξηση των φόρων, θα είναι βαθύτατα αντιδημοφιλή στο εσωτερικό. Και ενώ ο Τσίπρας δήλωσε ότι έχει κερδίσει ένα πρόγραμμα αναδιάρθρωσης χρέους, η Merkel εξακολουθεί να αποκλείει την άμεση μείωση του φορτίου χρέους. Ο ελληνικός λαός πρέπει να αναρωτιέται τι έχει επιτευχθεί τους τελευταίους πέντε μήνες και γιατί η λιτότητα την οποία καταψήφισαν, έχει επιστρέψει εκδικητική.
“Πρέπει να οικοδομηθεί εκ νέου η εμπιστοσύνη, οι ελληνικές αρχές πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για αυτά που έχουν συμφωνήσει πολιτικά εδώ”, δήλωσε η Merkel σήμερα το πρωί μετά από τη συμφωνία. Εάν ο Τσίπρας υποχωρήσει, η Γερμανία θα σπεύσει να πατήσει το κουμπί εξόδου από το ευρώ. Για την ώρα, ας ελπίσουμε ότι θα τηρηθεί η συμφωνία