Είναι στον υπερθετικό βαθμό: Εκπληκτικότατο. Εκκωφαντικά εκπληκτικότατο.
Η υπό τον κ. Ν. Αναστασιάδη κυβέρνηση τής Κυπριακής Δημοκρατίας, η υπό τον κ. Αβέρωφ ηγεσία τού κυβερνώντος ΔηΣυ, η υπό τον κ. Άντρο ηγεσία τού συνοδοιπορούντος με τους Αναστασιάδη – ΔηΣυ αντιπολιτευόμενου ΑΚΕΛ, άπαντες εν ακαριαία ομοψυχία κι εν εξάλλω παροξυσμώ, έσπευσαν (α) να… «καρατομήσουν» όσους καθηκόντως διέκριναν στις δηλώσεις που έκανε την Τρίτη ο κ. Ακιντζί, την εκ μέρους του υπενθύμιση τής από μακρού προϋπάρχουσας τουρκικής Απειλής Πολέμου εναντίον της ΚΔ σ’ ό,τι αφορά την άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων στη θαλάσσια Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη και τα εντός αυτής υποθαλάσσια κοιτάσματα φυσικού αερίου και (β) να τον απαλλάξουν οιασδήποτε ευθύνης…
Α Π Ε Ι Λ Η ΠΟΛΕΜΟΥ για τα κοιτάσματα στην Ανατολική Μεσόγειο, επί σειρά ετών, μέχρι τώρα, μόνο ένα κράτος τής περιοχής έχει εκτοξεύσει. Λόγοις τε και έργοις. Και κατ’ επανάληψιν. Κι αυτό το κράτος είναι η Τουρκία. Εναντίον της ΚΔ κατά κύριο λόγο. Μ’ επισημότατες δηλώσεις των κυβερνώντων στην Άγκυρα. Και των εντεταλμένων διαδοχικώς επικεφαλής των ενόπλων της δυνάμεων. Και, κυρίως, ιδίως και προπάντων: Με έμπρακτη επί τόπου προβολή στρατιωτικής ισχύος, ναυτικού και αεροπορίας.
Εισβάλλοντας επιδεικτικά, προκλητικά κατ’ επανάληψιν και απειλητικά, με το Barbaros και τις μονάδες του πολεμικού της στόλου στην κυπριακή ΑΟΖ. Επί σειρά ετών η ΚΔ προέβαινε σε καταγγελίες για την επιδρομική «Πολιτική των Κανονιοφόρων», διά της οποίας η Τουρκία επιχειρεί, με στρατιωτικό εξαναγκασμό, να επιβάλει στην ΚΔ τη συμμόρφωση στην, υπέρτερης Πολεμικής Ισχύος, τουρκική βουλιμία. Αυτά είναι τα πασίγνωστα, διαχρονικά, κοινώς παραδεκτά γεγονότα, της μίας και μόνης, υπαρκτής και μηδέποτε ανακληθείσας Απειλής κι Αιτίας Πολέμου, για τα κοιτάσματα στην Αν. Μεσόγειο.
Ο Τ Α Ν , ΛΟΙΠΟΝ, την Τρίτη ο κ. Ακιντζί μιλούσε για το «Στοιχείο Απειλής» και την «Αιτία Πολέμου», «αν τα κοιτάσματα δεν χρησιμοποιηθούν με λογικό τρόπο», όπως είπε, ποιαν άλλη εκτός από εκείνην της Τουρκίας απειλή πολέμου είχε άραγε στο μυαλό του; – Υπήρξε μήπως, μέχρι τώρα, απειλή από οιονδήποτε άλλο κράτος; – Και ποιον, άραγε, «λογικό τρόπο» εννοούσε εκτός από εκείνον που η Άγκυρα, με λόγια, με έργα, με κανονιοφόρους, πολεμικές απειλές και διακηρυγμένους στρατηγικούς σχεδιασμούς, επιχειρεί τόσα χρόνια να επιβάλει;
ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΑ 26.9.15 Γιατί να… φταίει, άλλωστε, ο κ. Ακιντζί που προβάλλει τον «λογικό [τής Άγκυρας] τρόπο αξιοποίησης τών κοιτασμάτων», αφού πρώτοι έσπευδαν πολύ πριν από τον Ακιντζί, επί Ταλάτ κι επί Έρογλου, υποσχόμενοι και τη ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ στα οφέλη τής κυπριακής ΑΟΖ οι κ.κ. Αναστασιάδης, Αβέρωφ και Άντρος τών ΔηΣυ-ΑΚΕΛ και η κ. Πραξούλα τών ΕΔη κ.ά.; Ν’ ανασύρουμε, άραγε, απ’ το αρχείο, δεκάδες επί τούτου «Ειρήσθω»;
Εισβάλλοντας επιδεικτικά, προκλητικά κατ’ επανάληψιν και απειλητικά, με το Barbaros και τις μονάδες του πολεμικού της στόλου στην κυπριακή ΑΟΖ. Επί σειρά ετών η ΚΔ προέβαινε σε καταγγελίες για την επιδρομική «Πολιτική των Κανονιοφόρων», διά της οποίας η Τουρκία επιχειρεί, με στρατιωτικό εξαναγκασμό, να επιβάλει στην ΚΔ τη συμμόρφωση στην, υπέρτερης Πολεμικής Ισχύος, τουρκική βουλιμία. Αυτά είναι τα πασίγνωστα, διαχρονικά, κοινώς παραδεκτά γεγονότα, της μίας και μόνης, υπαρκτής και μηδέποτε ανακληθείσας Απειλής κι Αιτίας Πολέμου, για τα κοιτάσματα στην Αν. Μεσόγειο. 