Όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει μια φορά τον χρόνο τη δυνατότητα να απευθυνθεί στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και δεν καταγγέλλει την Τουρκία, μάλιστα, σχεδόν αποφεύγει να την αναφέρει, πού αλλού θα το κάνει;
Ή το πήραμε απόφαση να τη βγάλουμε από το κάδρο διότι πιστεύουμε ότι όντως θα λυθεί το Κυπριακό αν πείσουμε εμείς όλο τον πλανήτη ότι πρόκειται για ένα ζήτημα συνεννόησης μεταξύ των κοινοτήτων και μπορεί να το λύσει ο Μουσταφά Ακιντζί.
Διαβάζοντας την ομιλία του Προέδρου Αναστασιάδη στη συνέλευση τη λέξη «Τουρκία» τη βρήκα στην 273η αράδα. Το σύνολο της ομιλίας ήταν 308 αράδες. Ή από τις 2.306 λέξεις της ομιλίας, η λέξη «Τουρκία» ήταν η 1.948η. Προηγουμένως, ακόμα και στην αναφορά του για τις παραβιάσεις της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης φρόντισε να μιλήσει αόριστα. Εξηγούσε πως ξεκίνησε η νέα φάση των διαπραγματεύσεων και είπε: «Μετά τη μη ανανέωση των δραστηριοτήτων που παραβίασαν την άσκηση εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας των κυριαρχικών της δικαιωμάτων στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη…».
Ποιος έκανε δραστηριότητες παραβιάσεων και δεν τις ανανέωσε;
Η μικροβιακή ζωή από τον Άρη;
Ανέφερε όμως με σαφήνεια ότι η αλλαγή «στην ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας άνοιξε ένα παράθυρο ευκαιρίας» και ότι «τόσο εγώ όσο και ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί μοιραζόμαστε το ίδιο πολιτικό θάρρος και σθένος να προχωρήσουμε αποφασιστικά». Ακόμα και στον ΟΗΕ ο νόμιμος Πρόεδρος όλης της Κύπρου μιλά ως ηγέτης κοινότητας και εγγυάται και τον ηγέτη της τ/κ κοινότητας, λες κι επειδή είναι καλός και συνεννοήσιμος άνθρωπος έπαψε να είναι ηγέτης του κατοχικού καθεστώτος.
«Έχει επιτευχθεί πρόοδος σε μια σειρά θεμάτων», είπε, ωστόσο υπάρχουν σημαντικές διαφορές που προκειμένου να επιλυθούν «απαιτείται επίσης η ενεργός και αποφασιστική συμβολή της Τουρκίας, λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κατοχικά της στρατεύματα εξακολουθούν να παραμένουν στο βόρειο τμήμα της χώρας μας». Ευτυχώς, δηλαδή, που θα λάβουμε υπόψη έστω και παρεμπιπτόντως ότι υπάρχουν κατοχικά στρατεύματα. Διότι, μέχρι να φτάσω σε αυτή την αναφορά άρχισα να σκέφτομαι ότι αποχώρησαν τα κατοχικά στρατεύματα και δεν το πήραμε χαμπάρι όσοι δεν πήγαμε στη Σαλαμίνα ή στον πύργο του Οθέλλου για τους εορτασμούς.
Μπορεί βέβαια να έχει κάποια στρατηγική ο Πρόεδρός μας, που αδυνατεί να συλλάβει το καχύποπτο μυαλό μας. Διότι έλεγε, για παράδειγμα, ότι θέλουμε μια λύση που «θα επιτρέψει στην Κύπρο να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητές της, απομακρύνοντας όλα τα πολιτικά εμπόδια που εμποδίζουν την πλήρη αξιοποίηση της μοναδικής γεωγραφικής μας θέσης». Άφησε ελεύθερους τους ακροατές του να αποφασίσουν μόνοι τους ποια είναι αυτά τα πολιτικά εμπόδια. Για να τους μάθει να σκέφτονται; Για να τους τεστάρει μετά να δει αν κατάλαβαν μόνοι τους; Μήπως εννοούσε κάποια άλλα πολιτικά εμπόδια εκτός από αυτά που βάζει η Τουρκία; Είναι τα εμπόδια του Λιβάνου, που ακόμα να υπογράψει συμφωνίες ανάλογες της Αιγύπτου και του Ισραήλ;
Είναι τα εμπόδια της Ελλάδας, που ακόμα κι ο Ακιντζί (μαζί με όλους τους Τούρκους ηγέτες) την καλεί «να συμβάλει στη διαδικασία, όπως κάνει η Τουρκία» (Ακιντζί, 7/9/2015), για να δημιουργούν εντυπώσεις; Εμείς δεν θα μάθουμε ποτέ να δημιουργούμε εντυπώσεις υπέρ των θέσεών μας; Τουλάχιστον, ας σταματήσουμε να ενισχύουμε τις εντυπώσεις που δημιουργεί η τουρκική προπαγάνδα για τον δήθεν βοηθητικό ρόλο της Άγκυρας και για την κατοχή που δεν είναι κατοχή αλλά δικοινοτική διαφορά…
Διαβάζοντας την ομιλία του Προέδρου Αναστασιάδη στη συνέλευση τη λέξη «Τουρκία» τη βρήκα στην 273η αράδα. Το σύνολο της ομιλίας ήταν 308 αράδες. Ή από τις 2.306 λέξεις της ομιλίας, η λέξη «Τουρκία» ήταν η 1.948η. Προηγουμένως, ακόμα και στην αναφορά του για τις παραβιάσεις της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης φρόντισε να μιλήσει αόριστα. Εξηγούσε πως ξεκίνησε η νέα φάση των διαπραγματεύσεων και είπε: «Μετά τη μη ανανέωση των δραστηριοτήτων που παραβίασαν την άσκηση εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας των κυριαρχικών της δικαιωμάτων στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη…». 