Η Ρωσία υπερασπίζεται τη διεύρυνση των συνόρων της υφαλοκρηπίδας της στο Βόρειο Παγωμένο ωκεανό, στον ΟΗΕ. Την ίδια στιγμή που ετοιμάζεται να εκμεταλλευτεί την τεράστια «αποθήκη» φυσικών πόρων στον αρκτικό υποθαλάσσιο χώρο, οι στρατιωτικοί κάνουν τις απαραίτητες προετοιμασίες για την προστασία αυτού του πλούτου.
Ετσι, η «μάχη της Αρκτικής» επέβαλε την ανάπτυξη ενός νεότατου υδροακουστικού συστήματος μεγάλης εμβέλειας, το οποίο θα επιτρέψει στο ρωσικό στρατό να βλέπει και να ελέγχει την κατάσταση κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας σε απόσταση δεκάδων ναυτικών μιλίων.
Προκειμένου να νικήσεις τον αντίπαλο, πρέπει πρώτα να τον ανακαλύψεις. Και ενώ στον αέρα και στην επιφάνεια της θάλασσας κάτι τέτοιο είναι απλούστερο, από την άλλη ο μοναδικός τρόπος εντοπισμού των υποβρύχιων αντικειμένων, οι υδροακουστικοί σταθμοί, υπολείπονται σε τέτοιο βαθμό από τα άλλα μέσα ανίχνευσης, τα ραντάρ, ώστε για τον έγκαιρο εντοπισμό και την καταστροφή του αθέατου υποβρυχίου εχθρού πρέπει ορισμένες φορές να καταβληθούν τεράστιες προσπάθειες.
Ο πυρηνικός «καρχαρίας»: Το σιδερένιο τέρας του Βόρειου Στόλου |
Ο ανταποκριτής της RBTH επισκέφθηκε το εσωτερικό του μεγαλύτερου υποβρυχίου στον κόσμο, είδε τον κρυμμένο από τη δημοσιότητα Bulavá και αποκάλυψε τι πρέπει να κάνει κάποιος για να γίνει πραγματικός ναυτικός υποβρυχίου. |
Με στόχο την κάλυψη των βάσεων και άλλων εγκαταστάσεων του Πολεμικού Ναυτικού, στη Ρωσία από τη δεκαετία του ΄50 άρχισε η δημιουργία σταθερών υδροακουστικών σταθμών και συστημάτων που έπρεπε να εντοπίζουν και να παρακολουθούν τις μετακινήσεις των υποβρυχίων του αντιπάλου, καθώς και να διασφαλίζουν την προστασία των παράκτιων υδάτων και προσβάσεων στις υποδομές που βρίσκονταν στις ακτές.
Εκείνα τα χρόνια, στο οπλοστάσιο του ΠΝ της ΕΣΣΔ εντάχθηκε ο πρώτος τέτοιος σταθμός, ο Volhov, ο οποίος στη συνέχεια εξάχθηκε στην Αίγυπτο και στην Κίνα. Την επόμενη δεκαετία ο στόλος έλαβε τους σταθμούς MG-407 και MG-409, καθώς και το σταθμό περιμετρικής παρακολούθησης, Amur, με κεραία διαμέτρου περίπου 20 μέτρων, και το συνοριακό σταθμό Liman που εξασφάλιζε το σίγουρο εντοπισμό του εχθρού στην περιοχή όπου ξεκινούσαν οι πάγοι του Βόρειου Παγωμένου ωκεανού, αργότερα εμφανίστηκε η έκδοση Liman-M. Το αποκορύφωμα των εγχώριων εξελίξεων στον τομέα αυτό αποτέλεσαν οι σταθεροί σταθμοί Agam και Dnestr-M.
Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και τη δραστική μείωση της χρηματοδότησης, οι εργασίες πάνω στον τομέα αυτό είτε σταμάτησαν εντελώς, είτε επιβραδύνθηκε σημαντικά η πρακτική υλοποίησή τους. Με το ξεκίνημα του μεγάλης κλίμακας εκσυγχρονισμού των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων, η στρατιωτική ηγεσία ξαναθυμήθηκε ότι υπάρχει ανάγκη για τον έλεγχο του υποβρυχίου χώρου σε διάφορα σημεία των θαλασσίων συνόρων της Ρωσίας.