Και ποιος δεν θα ήθελε να χαρεί με αυτό το νέο.Ίσως αύριο μας αναβαθμίσει και ο Moody’s και ο Standard&Poor’s. Για να κορδώνει ο Νίκος Αναστασιάδης σε κάθε ταξίδι ξεδιπλώνοντας στους ξένους το περίφημο success-story του δύσμοιρου τόπου μας. Να φουσκώνει ακόμη περισσότερο σαν φασιανός ο Χάρης Γεωργιάδης. Να εκδίδει θριαμβολογικές ανακοινώσεις η Πινδάρου. Εξίσου ενθουσιασμένος θα ήθελε να είναι και ο λαός. Δεν είναι, όμως.
Όχι γιατί δεν αναγνωρίζει τη σημασία των αναβαθμίσεων και τα διορθωτικά βήματα στην οικονομία. Αλλά γιατί πίσω από τον μανδύα της ωραιοποίησης κρύβεται η οικτρή πραγματικότητα.Αυτήν που βιώνει μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας. Κρύβονται οι πικρές αλήθειες οι οποίες καταγράφονται από άλλα στατιστικά στοιχεία. Που όταν βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ο Πρόεδρος, ο Χάρης κι ο Αβέρωφ, είτε απουσιάζουν στο εξωτερικό είτε προσπαθούν να εμβολιάσουν την πολιτική ζωή του τόπου με ληγμένα botox, τύπου… αύξησης του εκλογικού μέτρου και δολοφονίας της απόλυτης δημοκρατίας.
Μόλις πριν μερικές μέρες ανακοινώθηκε ότι 10.632 οικογένειες επιβιώνουν χάρις στα κοινωνικά παντοπωλεία! Μόλις προ ημερών ανακοινώθηκε από την Στατιστική Υπηρεσία ότι 27,4% του πληθυσμού ζει σε συνθήκες φτώχειας. Ότι γενικά τα νοικοκυριά στην Κύπρο έχουν υποστεί δραστικές μειώσεις στο ετήσιο εισόδημα τους τα τελευταία τρία χρόνια. Παράλληλα, το 1/3 του πληθυσμού αντιμετωπίζει πρόβλημα με τις δόσεις των δανείων του.Ταυτόχρονα, έγινε γνωστό από επιστολή της Κεντρικής Τράπεζας προς τη Βουλή, ότι οκτώ στα δέκα μη εξυπηρετούμενα δάνεια δεν έχουν τύχει ακόμη αναδιάρθρωσης και κινδυνεύουν με εκποιήσεις. Από την Eurostat ανακοινώθηκε ότι το δεύτερο τρίμηνο του 2015 το δημόσιο χρέος της Κύπρου είχε τη μεγαλύτερη αύξηση απ’ όλες τις χώρες της ΕΕ. Εξίσου τρομακτικοί παραμένουν και οι αριθμοί της ανεργίας, των μαθητικών συσσιτίων και όσων επιβιώνουν με τα ψίχουλα του ΕΕΕ.
Μάλιστα, πολλοί ακόμη δεν κατάφεραν να μπουν στη λίστα του «κορυφαίου επιτεύγματος» για το οποίο υπερηφανεύονται οι κυβερνώντες, παραγράφοντας ότι πρόκειται για ένα θεσμό, που καταγράφει τον «ελάχιστο εγγυημένο εξευτελισμό» αυτού του τόπου. Διότι υπάρχει πολύ περισσότερος εξευτελισμός, που δεν καταγράφεται στα κυβερνητικά αρχεία…
Μπροστά σ’ αυτά τα στατιστικά στοιχεία της ανέχειας και του τρόμου, οι κυβερνώντες εξαφανίζονται.Δεν τολμούν να σχολιάσουν. Δεν διαθέτουν τέτοια ψυχική δύναμη.
Σαν να μην έφταναν, όμως, όλα αυτά, προέκυψε κι ένα στοιχείο το οποίο αφαιρεί εντελώς τον μανδύα του «οικονομικού θαύματος» με τον οποίο οι κυβερνώντες προσπαθούν να ενδύσουν το καταρρακωμένο σώμα της κυπριακής οικονομίας. Αναδεινύει την μεγαλύτερη εσωτερική πληγή της κυπριακής κοινωνίας, η οποία κατατρώει τα σωθικά της. Η Κύπρος –σύμφωνα με την Eurostat- παρουσιάζει την πιο μεγάλη αύξηση εντός της ΕΕ στην ανισότητα εισοδημάτων μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Το εισοδηματικό χάσμα μεταξύ των κοινωνικών ομάδων αυξάνεται με μακράν τον ταχύτερο ρυθμό στην Ευρώπη.
Αυτό σημαίνει ότι η άλλοτε υγιής και δυνατή μεσαία τάξη εξαφανίζεται και αυξάνονται οι φτωχοί. Ταυτόχρονα, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι. Αυτή η πληγή αποκαλύπτει την γάγγραινα. Την απουσία, δηλαδή, πραγματικού κράτους πρόνοιας και στοιχειώδους κοινωνικής δικαιοσύνης. Αντ’ αυτών, πρωταγωνιστεί η κυβερνητική αναλγησία των κινήτρων στους πλουσιότερους, των αυξήσεων στους υψηλόμισθους και της ικανοποίησης των όποιων παράλογων αιτημάτων κομμάτων και άλλων, που δεν συγκαταλέγονται στη φτωχολογιά.
Φυσικά δεν χρειάζονταν όλοι αυτοί οι αριθμοί για να αναδειχθεί η εικόνα της ανέχειας.
Όσοι βιώνουμε τις μικρομεσαίες τάξεις και τον επιταχυνόμενο μαρασμό τους, έχουμε κρυστάλλινη εικόνα. Ο Πρόεδρος, ο Χάρης και οι λοιποί κυβερνώντες, όμως, έχουν μόνο την πλασματική εικόνα του Fitch. Γι’ αυτό, το δίκτυ προστασίας της φτωχολογιάς παραμένει χιλιοτρυπημένο, το περιβόητο success-story, παραμύθι για αφελείς και φανατικούς, η ανισότητα συνεχίζει να γιγαντώνεται και η ανέχεια να εξαπλώνεται!
Όχι γιατί δεν αναγνωρίζει τη σημασία των αναβαθμίσεων και τα διορθωτικά βήματα στην οικονομία. Αλλά γιατί πίσω από τον μανδύα της ωραιοποίησης κρύβεται η οικτρή πραγματικότητα. Αυτήν που βιώνει μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας. Κρύβονται οι πικρές αλήθειες οι οποίες καταγράφονται από άλλα στατιστικά στοιχεία. Που όταν βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ο Πρόεδρος, ο Χάρης κι ο Αβέρωφ, είτε απουσιάζουν στο εξωτερικό είτε προσπαθούν να εμβολιάσουν την πολιτική ζωή του τόπου με ληγμένα botox, τύπου… αύξησης του εκλογικού μέτρου και δολοφονίας της απόλυτης δημοκρατίας.