Η Ελλάδα είναι για μια ακόμη φορά το πειραματόζωο της Ε.Ε.
Η όλη κατάσταση στην ΝΑ άκρη της Ευρωπαϊκής Ηπείρου ευνοεί άλλωστε για τέτοιου είδους ενέργειες και προσπάθειες.
Ο λόγος φυσικά για την δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής αστυνομο-στρατιωτικής δύναμης που θα περιφρουρεί τα σύνορα της Ένωσης. Μιας δύναμης που θα υπερισχύει οποιασδήποτε εθνικής και θα επιβλέπει τις όποιες ενέργειες θα μπορούν να γίνουν για την προστασία και την αποτροπή μιας εχθρικής πράξης.
Ας μην σας φαίνεται περίεργο. Η δράση της FRONTEX έχει πάρει σχεδόν τα χαρακτηριστικά της KFOR καθώς έχει πλέον δυνατότητα χρήσης πυρός κατά σκαφών ξένης εθνικότητας που παραβιάζουν νομοθεσίες, διεθνείς και εθνικές, μιας χώρας, ως δύναμη εκπροσώπησης της Ε.Ε. και του κράτους μέλους. Παράλληλα συμμετέχει σε ελέγχους ενώ δίνει απολογισμό μόνο στο κεντρικό όργανο διοίκησης της Ε.Ε. και αντίστοιχες αναφορές στη χώρα μέλος.
Η “ειρηνική εισβολή” από τρίτα στοιχεία, αλλογενούς προέλευσης, αποτελεί το πρώτης τάξεως “γυμνάσιο” για την δράση-αντίδραση των δυνάμεων επιβολής τάξης της Ε.Ε., ενώ παράλληλα κάνοντας χρήση της απελπιστικής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα, επί της ουσίας λειτουργεί ως επιβλέπων όλων όσων λαμβάνουν χώρα. Απτό παράδειγμα ο εξαναγκασμός της Ελλάδας να δεχτεί 50.000 ανθρώπους αρχικά, παρά τις όποιες διαφωνίες.
Μια συζήτηση ανεπίσημη με φίλο στρατιωτικό εκτός συνόρων μου επισήμανε πώς μια τέτοια κατάσταση, για κάποιον που συνομωσιολογεί, ίσως να τον οδηγούσε σε σκέψεις όπως οι παρακάτω:
1. Ο μεγάλος αριθμός “εισβολέων” δημιουργεί ένα σενάριο red team – blue team σε πραγματικές συνθήκες και ίσως να βοηθάει στην ανάπτυξη κάποιων μελλοντικών τακτικών και στρατηγικών απέναντι σε όχι και τόσο ειρηνικούς δράστες.
2. Η αστυνόμευση του όχλου αυτού που εισέρχεται κατά μαζικές ροές εύκολα μπορεί να αναχθεί κλιμακωτά προς τα κάτω ή προς τα πάνω για διαχείριση μελλοντικών προβλημάτων.
3. Η απελπιστική κατάσταση στα σύνορα όχι μόνο της Ελλάδος, αλλά Ιταλίας, Ισπανίας όπως και εσωτερικά της Ε.Ε. δημιουργεί ζυμώσεις για απαίτηση των ίδιων των κατοίκων και κρατών στο να υπάρξει πλέον ενιαία πολιτική άμυνας και αστυνόμευσης από μια ενιαία Αρχή. Άρα μείωση εθνικής ανεξαρτησίας με δεδομένο πώς μιλάμε για διαμοιρασμό ευθυνών και πράξεων κατά μήκος εθνικών συνόρων.
4. Είναι πολλές εκείνες οι περιπτώσεις που θα μπορούσε κάποιος να αναφέρει πώς μια τέτοια δύναμη ίσως να εξυπηρετεί και τρίτες χώρες εκτός ΕΕ που θέλουν πλέον να απαγκιστρώσουν τις δικές τους από την ήπειρο σε μια γενική πολιτική που ακολουθούν τελευταία (σ.σ. προφανώς εννοούσε τις ΗΠΑ ). Έτσι μια τέτοια εισβολή δεν νομίζω ότι θα αποτελούσε και κάτι ιδιαίτερα αρνητικό για αυτούς.
Με απλά λόγια και μετά απο αυτή την συζήτηση μέσα από κοινωνικό δίκτυο επαγγελματικής μορφής από όσο αντιλήφθηκα ουδείς σε Ε.Ε και σε άλλες χώρες δεν νιώθει κάποια απειλή από το τι γίνεται (πέρα απο εμάς λόγω πολλών παραμέτρων) αφού η αρνητική πίεση της κατάστασης θα οδηγήσει σε μια ίσως υπόθεση, που είχε προ ολίγων ετών απορριφθεί από πλευράς πολλών χωρών στην Ε.Ε.
Παράλληλα, η διαχείριση των μεταναστών και προσφύγων ήδη έχει αρχίσει από πλευράς ισχυρών μελών χωρών που θέλουν το πρόβλημα σε ένα τεχνητό “buffer zone” όπου θα περικλείει την Ελλάδα, τη Τουρκία, την Ιταλία (Νότια), τη Μάλτα και τη Κύπρο. Εκεί θα λειτουργήσει το όλο σκηνικό ως “σκιάχτρο” για όλους τους άλλους που ήδη, άλλωστε, ζητούν εντατικότερα προσπάθεια διαχείρισης της κατάστασης.
Και σημειώνω μια προσωπική παράμετρο, όπως την σκέφτομαι ΒΑΣΗ ΘΕΩΡΙΑΣ.Αν προστεθεί στα παραπάνω και ένα σύνολο μαζικών χτυπημάτων τρομοκρατικής φύσης με χαρακτήρα Ισλαμικό, αυτό δεν θα αυξήσει και τις απαιτήσεις να υπάρξει και εντός Ε.Ε. μια καλύτερη διαχείριση;
Προ 2 ετών με ένα γνωστό μου διεθνολόγο είχαμε μια συζήτηση που την είχα αναφέρει και τότε σε προσωπικό ιστολόγιο. Το ότι υπάρχει μια τάση γενικώς να επιβληθεί “σιδηρούν σκήπτρο” στον Νότο της Ε.Ε. Μια εικόνα που δεν απέχει και πολύ από την ειρηνική εικόνα που είχε ο Καρλομάγνος με το να “εξαγνίσει” δια ξίφους και θρησκείας την γνωστή τότε Ευρώπη. Αυτό θα μπορούσε πάντα να έχει πολλές ερμηνείες και φυσικά πολλές εφαρμογές.
Να επαναλάβω και πάλι, πώς τα παραπάνω είναι μόνο προσωπικές σκέψεις και θεωρίες βάση ανεπίσημων συζητήσεων. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΓΓΡΑΦΑ ΓΙΑ ΑΥΤΑ και είναι απλά τροφή προς σκέψη.
Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας