Ακόμη και σε μια πόλη διαβόητη για τις εικόνες πολυτελούς ζωής δίπλα στην συντριπτική φτώχεια, το διευρυνόμενο χάσμα ανισοτήτων είναι εντυπωσιακό. Το πιο πλούσιο 5% των κατοίκων του Μανχάταν κέρδισε μέσο οικογενειακό εισόδημα 545.549 $, ή μεγαλύτερο κατά 53 φορές από το φτωχότερο 20%, που κέρδισε κατά μέσο όρο 10.259 $, σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2022, που δημοσιεύθηκαν νωρίτερα αυτόν τον μήνα. Η Social Explorer, μια εταιρεία δημογραφικών δεδομένων, ανέλυσε τα δεδομένα για τους Times.
Από τον Stefanos Chen για τουςNew York Times
«Είναι εκπληκτικά μοναδικό αυτό που συμβαίνει», λέει ο Andrew Beveridge, πρόεδρος της Social Explorer. «Είναι το μεγαλύτερο χάσμα από ό,τι σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες» και το μεγαλύτερο χάσμα στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 2006, όταν αναφέρθηκαν για πρώτη φορά τα δεδομένα. Το Bronx και το Brooklyn είναι επίσης μεταξύ των 10 κορυφαίων κομητειών της χώρας όσον αφορά την εισοδηματική ανισότητα.
Αυτά είναι τα τελευταία δεδομένα που υπογραμμίζουν τη μονόπλευρη ανάκαμψη της Νέας Υόρκης από την πανδημία. Σε όλη την πόλη, οι μισθοί είναι αυξημένοι, αλλά κυρίως για τους εύπορους. Οι θέσεις εργασίας επιστρέφουν, αλλά ένα μεγάλο μέρος αυτών είναι χαμηλά αμειβόμενες. Η ανεργία μειώνεται, αλλά παραμένει πολύ υψηλότερη για τους Μαύρους και τους Ισπανόφωνους Νεοϋορκέζους. Ναι, η πόλη σε γενικές γραμμές ανακάμπτει, αλλά πολλοί από τους κατοίκους της όχι.
«Είμαστε ακόμη πολύ χειρότερα από ό,τι το 2019», δηλώνει ο James Parrott, διευθυντής οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής στο Κέντρο Υποθέσεων Πόλης της Νέας Υόρκης στο New School.
Σχεδόν το 20% των ενοίκων σε δημόσιες κατοικίες στην πόλη της Νέας Υόρκης ανέφεραν ότι κέρδισαν λιγότερα από 10.000 δολάρια, σύμφωνα με το Υπουργείο Στέγασης και Αστικής Ανάπτυξης.
Αλλά και οι Νεοϋορκέζοι μεσαίου εισοδήματος δυσκολεύονται επίσης. «Κερδίζω 22 δολάρια την ώρα και ακόμα δεν μπορώ να επιβιώσω μόνος μου στη Νέα Υόρκη», λέει 50χρονος ο Roger Gunning, υπάλληλος καθαριότητας και ένοικος δημόσιας κατοικίας στο South Bronx, όπου ζει με τη σύζυγό του, κοινωνική λειτουργό. Αρκετοί από τους συναδέλφους του ζουν σε προσωρινες κατοικίες, λέει.
Οι Νεοϋορκέζοι με μεσαίο εισόδημα παραμένουν βαριά χτυπημένοι από την πανδημία, λέει ο Dr Parrott, λόγω της στασιμότητας των μισθών στις θέσεις εργασίας όσον αφορά τον τομέα των υπηρεσιών και εξαιτίας της αργής ανάκαμψης των μεγάλων τομέων της οικονομίας, όπως το λιανικό εμπόριο, που συρρικνώθηκαν πιο σοβαρά στη Νέα Υόρκη από σχεδόν οπουδήποτε αλλού στη χώρα.
Από το 2019 έως το 2022, το διάμεσο εισόδημα των νοικοκυριών, προσαρμοσμένο με τον πληθωρισμό, έπεσε κάτω από τα 75.000 δολάρια, μία πτώση σχεδόν 7% -στην πιο απότομη διολίσθηση μεταξύ των μεγαλύτερων αμερικανικών πόλεων. Η επόμενη μεγαλύτερη πτώση εισοδήματος καταγράφηκε από το San Antonio, όπου το μεσαίο εισόδημα των νοικοκυριών μειώθηκε λίγο περισσότερο από 5%, κάτω από τα 59.000 δολάρια. To Phoenix, το οποίο κατέγραψε τη μεγαλύτερη βελτίωση, είχε σχεδόν 8% άλμα στο διάμεσο εισόδημα των νοικοκυριών, σε σχεδόν 76.000 δολάρια.
Ο Chino Zeno, ένας 21χρονος εργάτης οικοδομών που βγάζει 23 δολάρια την ώρα εγκαθιστώντας ηλιακούς συλλέκτες, διαπιστώνει ότι η αμοιβή του δεν συμβαδίζει με τον πληθωρισμό. Για να καλύψει τις αυξανόμενες τιμές των τροφίμων και του φυσικού αερίου και για να βοηθήσει με τα έξοδα στο διαμέρισμα της οικογένειάς του στην Ανατολική Νέα Υόρκη, στο Brooklyn, εργάζεται και ως ανεξάρτητος φωτογράφος.
Ο ίδιος λέει ότι είναι ευγνώμων για μια πρόσφατη αύξηση στις αμοιβές του -έβγαζε μόλις 16 $ την ώρα ως εργαζόμενος σε αποθήκη μερικής απασχόλησης το 2021, πριν εκπαιδευτεί για να μπει στο εμπόριο- αλλά εξακολουθεί να μην είναι αρκετή χωρίς δεύτερη δουλειά. «Το εκατοστάρικο είναι το νέο 20δόλαρο», λέει. «Η κατάσταση είναι δύσκολη για όλους αυτή τη στιγμή».
Οι ήδη εύποροι έχουν ωφεληθεί περισσότερο από την αύξηση των μισθών, σύμφωνα με τα στοιχεία εργασίας που αναλύθηκαν από το Κέντρο Υποθέσεων της Νέας Υόρκης. Οι χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι, όπως οι τροφοδότες εστιατορίων και οι επαγγελματίες παιδικής φροντίδας, που έβγαζαν κατά μέσο όρο 40.000 $ πέρυσι, είδαν τον μισθό τους να αυξάνεται μόλις κατά 186 $ για κάθε χρόνο από το 2019 έως το 2022, προσαρμοσμένο με τον πληθωρισμό.
Αλλά οι υψηλά αμειβόμενοι, που έβγαζαν κατά μέσο όρο 217.000 δολάρια σε τομείς όπως η τεχνολογία και τα χρηματοοικονομικά, έλαβαν μέση αύξηση των αμοιβών κατά 5.100 δολαρίων σε κάθε ένα από αυτά τα χρόνια, ή 27 φορές περισσότερο, όσον αφορά επιπλέον εισόδημα, σε σχέση με τους χαμηλόμισθους.
Από την άλλη η πόλη έχει κάνει κάποια σημαντικά βήματα προς τα εμπρός. Τον Αύγουστο, το ποσοστό συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό ήταν σε υψηλό ρεκόρ και το ποσοστό ανεργίας ήταν στο 5,3%. Να σημειώουμε μάλιστα ότι στην κορύφωση της πανδημίας, τον Μάιο του 2020, η ανεργία ήταν στο 21%.
Αλλά η Νέα Υόρκη δεν έχει ακόμη ανακτήσει πλήρως τις θέσεις εργασίας που χάθηκαν εξαιτίας της covid-19, ενώ μεγάλο μέρος των ΗΠΑ έχει ήδη, εν μέρει επειδή ο ιός έπληξε την πόλη νωρίτερα και οι επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που συνδέονται με τη φιλοξενία και τον τουρισμό, παρέμειναν κλειστές για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, λέει ο Dr Parrott. Άλλες δημοφιλείς θέσεις εργασίας χαμηλότερων εισοδημάτων, όπως στις ταχυμεταφορές και της ιατρικής βοήθειας στο σπίτι, έχουν δει τους μισθούς να χάνουν έδαφος λόγω του πληθωρισμού.
Ο Charles Lutvak, εκπρόσωπος του γραφείου του δημάρχου, απέδωσε την αύξηση των θέσεων εργασίας σε πρωτοβουλίες όπως η επέκταση της απασχόλησης των νέων και των προγραμμάτων μαθητείας. «Αλλά έχουμε περισσότερη δουλειά να κάνουμε και δεν θα σταματήσουμε έως ότου κάθε Νεοϋορκέζος να έχει πρόσβαση σε μια ποιοτική δουλειά που να συντηρεί την οικογένεια του», ανέφερε σε μια δήλωση.
Η αύξηση των μισθών έχει καθυστερήσει για πολλούς Νεοϋορκέζους, εν μέρει, επειδή ο κατώτατος μισθός, που ορίζεται στα 15 δολάρια την ώρα, δεν έχει ανέβει από το 2019, λέει ο Dr Parrott. Μεταξύ των 10 μεγαλύτερων αμερικανικών πόλεων, πέντε έχουν αυξήσει τον κατώτατο μισθό την ίδια περίοδο κατά μέσο όρο κατά 25% και τέσσερις από αυτές έχουν υψηλότερους κατώτατους μισθούς από τη Νέα Υόρκη.
Πολλές εργατικές ομάδες πιέζουν για έναν κατώτατο μισθό 21 δολαρίων την ώρα, ο οποίος από μόνος του θα υπολείπεται ακόμη του κόστους ζωής, επειδή οι αρχές της πόλης δεν αντιδρούν όπως θα έπρεπε κατά του πληθωρισμού, δηλώνει ο Gregory Morris, διευθύνων σύμβουλος του New York City Employment and Training Coalition, μίας ένωσης ομάδων ανάπτυξης εργατικού δυναμικού. Το επόμενο έτος, η Πολιτεία της Νέας Υόρκης θα αυξήσει το ελάχιστο ποσό σε 16 $ την ώρα στην ευρύτερη περιοχή της Νέας Υόρκης και σε 15 $ σε όλη την πολιτεία. Το 2027, ο κατώτατος μισθός θα είναι συνδεδεμένος με τον πληθωρισμό.
«Αυτή είναι μια εργατική πόλη, όπως επισημαίνει ο δήμαρχος, αλλά νομίζω ότι το ερώτημα τώρα είναι ποιοι είναι αυτοί οι εργαζόμενοι;» αναρωτιέται ο Morris.
Για την 42χρονη Khadijah Bethea, μια ανύπαντρη μητέρα που μεγαλώνει τρία παιδιά στο Lower East Side του Manhattan, η εύρεση εργασίας δεν είναι το πρόβλημα. Είναι οι ώρες εργασίας. Αφού έχασε τη δουλειά της ως φύλακας σε τράπεζα το 2020, άρχισε να εργάζεται ως διακομιστής για εκδηλώσεις catering στην πόλη —έως και 70 ώρες την εβδομάδα, επτά ημέρες την εβδομάδα.
Με πάνω από 25 δολάρια την ώρα, η δουλειά άξιζε τον κόπο, αλλά δεν έμενε τίποτα, λέει. «Με έπιασε μια πολύ άσχημη κρίση άγχους κάποια ημέρα. Ανησυχείς μήπως δεν αφιερώνεις αρκετό χρόνο με τα παιδιά σου, γι’ αυτό είπα: “Πρέπει να βρω κάτι άλλο να κάνω”».
Η Bethea εγγράφηκε νωρίτερα αυτό το έτος σε ένα πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης 14 εβδομάδων που διευθύνεται από τους Henry Street Settlement και Stacks + Joules, δύο μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς. Το δωρεάν πρόγραμμα βοηθά άτομα με χαμηλότερο εισόδημα που αναζητούν εργασία να βρουν δουλειά στη διαχείριση συστημάτων θέρμανσης και εξαερισμού για μεγάλα κτίρια.
Αποφοίτησε τον Μάιο και τώρα είναι εγγεγραμμένη σε ένα άλλο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που πληρώνει 20 $ την ώρα -λιγότερα από ό,τι έπαιρνε πριν- αλλά σήμερα έχει την ευκαιρία για επαγγελματική ανάπτυξη και τη δυνατότητα να εργάζεται εξ αποστάσεως μερικές ημέρες. Προς το παρόν, εξακολουθεί να εργάζεται περίπου για τέσσερις ημέρες στο catering την εβδομάδα.
Ένα σημαντικό δίλημμα για όσους αναζητούν εργασία είναι ότι το να αφιερώσουν χρόνο για να μάθουν νέες δεξιότητες μπορεί να είναι δαπανηρό, ειδικά σε μια ακριβή πόλη όπως η Νέα Υόρκη, δηλώνει η Anisee Alves-Willis, διευθύντρια του YouthBuild, ενός προγράμματος απασχόλησης έξι μηνών μέσω του St. Nicks Alliance, ενός μη κερδοσκοπικού ομίλου κοινοτικών υπηρεσιών.
Η δέσμευση του χρόνου είναι μια πολυτέλεια που πολλοί εργαζόμενοι χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά.
Η 35χρονη Angelita Mendez, αισθητικός που μετακόμισε στο Washington Heights στο Manhattan από τη Δομινικανή Δημοκρατία το 2021, άρχισε να παρακολουθεί δωρεάν μαθήματα αγγλικών πέρυσι σε έναν μη κερδοσκοπικό πάροχο υπηρεσιών.
Τα κατάφερε μόλις στα μισά της πορείας πριν αρχίσουν να συσσωρεύονται οι λογαριασμοί -τα 1.600 δολάρια το μήνα ενοίκιο που μοιράζεται με τη μητέρα της, τα 1.100 δολάρια το μήνα που πληρώνει για να νοικιάσει ένα χώρο σε ένα κομμωτήριο και το αυξανόμενο κόστος των ειδών παντοπωλείου για τα δύο παιδιά της.
Κερδίζει περίπου 600 δολάρια την εβδομάδα ή περίπου 31.000 δολάρια το χρόνο.
«Δεν έχω χρόνο να το κάνω, Ειλικρινά», είπε στα Ισπανικά, αλλά ελπίζει μια μέρα να επιστρέψει στην κανονικότητα, να γίνει καλή στα αγγλικά και να χρησιμοποιεί τις δεξιότητές της για να σπουδάσει κοσμετολογία. Πού όμως θα την οδηγήσουν οι νέες δεξιότητές της; Μάλλον στο New Jersey, λέει, όπου είναι φθηνότερο.