breaking newsθρησκεια

Απο τον μαρτυρικό Ομολογιακό βίο του πνευμ.Πατρός Ηγ.Χρυσοστόμου της Ιεράς Μονής Γαλακτοτροφούσης(Γ.Ο.Χ)

 

 

Ο Αοίδιμος πατηρ ημων κατήγετο εκ χωρίου Σπιτάλλι επαρχίας Λεμεσού εκ πατρός Παντελεήμονος καί μητρός Χρυσταλλους.  Νέος 20ετής τήν ηλικίαν ηλθε εις τήν Ιεράν Μονήν Σταυροβουνίου τό έτος 1930. Αφού εδοκιμάσθη εις διάφορα διακονήματα καί τελευταίον εις τήν αμπελουργίαν, έγινε Μοναχός Μεγαλόσχημος από τόν τότε Ηγούμενον Βαρνάβα καί από όνομα Χρήστος ονομάσθη Χρυσόστομος.

Ήτον ασκητικός καί Ζηλωτής των πατρώων παραδόσεων καί εκ τουτου πρώτος σήκωσε τήν σημαία υπέρ του παλαιου εορτολογίου καί αυτή ητο η αιτία νά εκδιωχθεί εκ της Μονής Σταυροβουνίου μέσω πολιτικων δικαστηρίων από του τότε Μητροπολίτου Λεοντίου καί Ηγουμενοσυμβουλίου μαζί με άλλους ζηλωτές πατέρες εκ των οποίων άλλοι μετέβησαν εις Άγιον Όρος καί άλλοι εις Ιεροσόλυμα.

Ο Αοίδιμος πατήρ Χρυσόστομος έμεινε εν Κύπρω μέ μερικούς μοναχούς διά νά ιδρύσουν Όρθόδοξον Μονή, όπως καί έγινε μέ τήν βοήθεια του Θεου καί της Παναγίας κατόπιν πολλων κόπων καί ιδρώτων. Πρωτον τό 1947 ηγοράσθησαν τά κτήματα μέ δάνεια απο τήν γεωργική τράπεζα, συνάμα άρχισε καί η ανοικοδόμηση της Ιεράς Μονης όχι όπως έχει σήμερα, αλλά πληνθόκτιστη ένεκεν της πτώχειας καί της ταλαιπωρίας που υπήρχε τήν εποχήν.

Τό 1948 ηλθε εις Κύπρον ο πρωτος Ορθόδοξος Επίσκοπος Άγιος Τριμυθουντος Σπυρίδων, καί εχειροτόνησεν τόν Αοίδημον Ιερομόναχον καί Πρωεστωτα της Μονης. Τό έτος 1960-1963 εκτίσθη ο Μεγαλοπρεπέστατος Ιερός Ναός της Θεοτόκου Γαλακτοτροφούσης. Αλλά μέ τήν ανταρσία των Τούρκων απεκόπη η συνέχισης του έργου της μονης που επρόκειτο νά κτιστεί όλη μέ πέτρα. Αλλά συνάμα εφόνευσαν εν ψυχρω 2 μοναχούς, τόν Μακάριο
καί Ζωσιμά καί τόν Δοκιμόν Σπυρίδων 14 ετων. Τόν αοίδιμον Ηγούμενον, τόν επυροβόλησαν μέ τρεις πυροβολισμους εις τήν πλάτην, τά δέ σφαιρίδια υπάρχουν φυτευμένα ακόμα εις τό σωμα. Έζησε όμως μέ τήν βοήθεια του Θεου 25 χρόνια. Τό 1988 (22.12.) εκοιμήθη τόν αιώνιον υπνον καί μετά τρία έτη έγινε η εκταφή των λειψάνων καί ευρέθη όπως έχει σήμερα εφαρμοσμένα τά οστά μέ ξηρό δέρμα καλυμμένα.

Η ‘’παράνομος καί απαράδεκτος’’ πνευματική δολοφονία του π.
Χρυσόστομου

ΤΡΙΜΥΘΟΥΝΤΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑΣ

Ο πνευματικός πατήρ των Κυπρίων Γ.Ο.Χ., όστις εις επίσημόν του έγγραφον έγραφεν:’’..εν Κύπρω έθεσα τόν πρωτον θεμέλιον λίθον διά τό ζήτημα του παλαιου ορθοδόξου Εορτολογίου’’, ο ‘’αποσταλείς υπό του στύλου της Ορθοδοξίας Μακαρ. Αρχιεπ. Ματθαίου, μαλλον υπό του Αγίου Πνεύματος’’, κατά ιδικά του κείμενα, Ο    ΤΡΙΜΥΘΟΥΝΤΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ, μέχρι της κοιμήσεως του έλεγε καί έγραφεν ότι ‘’τά πνευματικά του τέκνα εν Κύπρω χρέος έχουν νά μνημονεύουν τόν πνευματικόν των πατέρα καί Αρχιερέα εφ ́όσον ζη κατά τήν τάξιν της Εκκλησίας καί μετά θάνατον εις τά δίπτυχα, ως ελάχιστον δουλον του θεου’’. Έγραφεν επίσης ότι ‘’Εις τάς ιδιοκτήτους Μονάς δέν έχωσι δικαίωμα νά αναμιχθωσι ούτε Σύνοδος ούτε ο Επίσκοπος..!

Επισήμως δέ ώριζεν ότι ‘’ Διά τούτο δέν έχει καμμίαν άδειαν ή δικαίωμα ούτε Επίσκοπος, ούτε Μητροπολίτης, ούτε πατριάρχης, ούτε Σύνοδος, νά εισέρχωνται άνευ ευλογίας καί αδείας των κτιτόρων, νά εισέρχωνται καί σκανδαλίζουν τό εμόν ποίμνιον καί νά παραβαίνουν τούς ιερούς Κανόνας. Εάν παραβουν, άς ειναι καί αυτοί υπό δεσμόν’’. Ταυτα έλεγε καί ώριζεν ο άγιος του Θεου άνθρωπος. Αλλά ο τά πάντα άγων καί φέρων ‘’ κατά τό εαυτου συμφέρον’’ Ευγένιος Τόμπρος άλλως ‘’αποφασίζει καί διατάσσει’’, εις ουδέν ταυτα λογιζόμενος.

Εις ουδέν λογίζεται τούς κόπους καί τά βάσανα των πατέρων οι οποιοι ήρχισαν καί εκράτησαν τό βάρος του Αγωνος της Ορθοδοξίας.. εις ουδέν λογίζεται τήν ωφέλειαν του μοναχισμου καί του Κυπριακου λαου..εις ουδέν λογίζεται τόν ‘’εξόριστον διά τήν Ορθόδοξον Ομολογίαν Επίσκοπον’’, ‘’ τόν οποιον απέστειλεν ο Κύριος διά του Πνεύματος του Αγίου καί διά της χάριτος του Μακαρ.αρχιεπ. Ματθαίου του καί στυλοβάτου της γνησίας ορθοδόξου ημων πίστεως’’. Εις ουδέν άν ειναι άνθρωπος άγιος, τέλειος, θαυματουργός. Διά νά επιβάλη αυτόν τόν οποιον κατέστησε κληρικόν αυτός, αθετει καί ποδοπατει τούςπάντας καί ‘’καταδικάζει’’ τούς πατέρας καί τούς ευσεβεις επειδή σέβονται καί τιμουν τόν πατέρα των!

Αν υπηρχε στοιχειώδης συνέπεια ή λογική, έπρεπεν αυτόν τόν Πατέρα των, τόν ΤΡΙΜΥΘΟΥΝΤΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ, ‘’νά δικάση καί καταδικάση’’ πρωτον, διότι αυτός μέχρι τέλους της ζωης του έγραφεν ότι οφείλουν νά τόν μνημονεύουν.Επειδή ‘’δέν έμπαιναν τά δόντια του’’ εις αυτόν, στριφει τήν μηνιν του κατά των τέκνων του,
τά οποια διά τουτο ‘’καταδικάζει’’, επειδή ετίμων καί εμνημόνευον τόν πατέρα των. Καί λοιπόν ‘’δίκη’’ καί ικρίωμα καί λαιμητόμος διά τήν πνευματικήν δολοφονίαν του ηγουμένου της Μονης π.Χρυσοστόμου. Τήν λέγομεν δολοφονίαν, όχι απλως φόνον, διότι όχι μόνον έγινεν ερήμην καί ‘’εκ του μακρόθεν’’ καί όπως δέν γίνεται ούτε εις τούς βαρβάρους ως θά έλεγεν ο Άγιος Χρυσόστομος,αλλά, όπως τό παραδέχονται καί οι ανεχόμενοι αυτήν τήν ‘’πραξιν’’, δέν υπηρξαν ούτε τά στοιχειώδη εις αυτήν τήν ‘’δίκην’’ ούτε έν σημειον κανονικότητος καί ειναι αποκλειστικόν έργον τηςεμπαθείας του Τόμπρου, καί κατά του αγίου Τριμυθουντος καί κατά της ‘’εν Κύπρω ενεργείας του’’, των τέκνων του.

Θά ίδωμεν μόνον τά κύρια σημεια του ‘’χαρτίου’’ αυτης της ‘’πράξεως’’. Εις γινομένην δίκην παρίστανται εγκαλων, εγκαλούμενος, εισηγητής, εισαγγελεύς, μάρτυρες κατηγορίαςκαί υπερασπίσεως, δικηγόροι κατηγορίας καί υπερασπίσεως, δικασταί καλως ενημερωμένοι καί αμερόληπτοι καί γραμματεύς, δίδεται τόπος απολογίας, γίνεται εξονυχιστική εξέτασις όλων των υπαρχόντων στοιχείων καί τά λοιπά. Μή περιμένετε νά ιδητε τίποτε από αυτά εις αυτήν τήν ‘’δίκην’’. Ούτε κατήγορος παρίσταται ούτε ο κατηγορούμενος, ούτε μάρτυρες, ούτε απολογία,ούτε αμερόληπτοςεξέτασις καί κρίσις. Μαλλον υπάρχει μόνον έν άτομον, πού ειναι καί κατήγορος καί εισηγητής καί παρουσιαστής των ‘’γεγονότων’’καί χειριστής της υποθέσεως, ο καί πραγματικός δικαστής ο έχων καί τό συμφέρον εξ αυτης της ‘’δίκης’’.

Παρίστανται μέν έξ αρχιερεις (τόσοι δικάζουν τόν ιερομόναχον;) καί υπογράφουν – λέγεται δέ ότι εχρησιμοποίει τάς υπογραφάς των αρχιερέων, υπάρχει πλήν των προφορικων καί γραπτή μαρτυρία ότι επλαστoγράφει τήν υπογραφήν του αγίου Τριμυθουντος-, αλλ ́έιναι βέβαιον ότι οι πάντες καί τά πάντα εξηρτωντο από τήν θέλησιν του Ευγενίου Τόμπρου..όχι μόνον ειναι πασίγνωστον καί πανθολογούμενον αυτό, αλλά θά τό ακούσωμεν αυτούσιον καί απο τάς προφορικάς καί γραπτάς μαρτυρίας.
Παρόν λοιπόν αυτό τό ‘’δικαστήριον’’, κρίνει καί αποφασίζει όχι παρουσία ανθρώπων, όπως γίνεται καί εις τά πλέον αυθαίρετα καί βάρβαρα δικαστήρια, αλλά βάσει μόνον μερικων εγγράφων, των οποίων συντάκτης ή παρουσιαστής ειναι ο αυτός Ε. Τόμπρος.

Ηκούσατε νά έγινεν άλλοτε δίκη ούτω, καί έτσι δικάζουν τά δικαστήρια; Τότε θά ητο αρκετή η κατάθεσις ενός αστυνομικου ‘’πείθοντος’’ τούς δικαστάς καί νά βγαίνουν ‘’αποφάσεις’’, χωρίς νά χρειάζεται τόση διαδικασία ακροάσεων πού νά απαιτουν χρόνον πολύν καί δαπάνας εκατομμυρίων, διά ν ́αποδοθη δικαιοσύνη. Καί εκει ίσως δέν θά υπάρχη τόση αδικία,διότι ο καταθέτων δέν θά έχη άμεσον συμφέρον, ως εν προκειμένω. Διά νά επιβάλη ο Ε.Τόμπρος τόν όν κατέστησε κληρικόν μετά τόσα έτη καί καθ ́όν είδομεν τρόπον, επ ́αθετήσει πάντων καί διά νά εκδικηθη τόν ‘’εχθρόν’’ του,τόν άγιον Τριμυθουντος, έστησεν αυτήν τήν ‘’δίκην’’. Ουδέποτε θά δεχθωμεν καί ονομάσωμεν αυτό πραξιν Ι. Συνόδου, ασχέτως τηςπαρανομίας της.. διότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ πραξις καί απόφασις Ι. Συνόδου. Ειναι έργον καί πραξις καί απόφασις αποκλειστικως καί μόνον του Ευγενίου Τόμπρου. Ακούσατε λοιπόν επί ποίοις ‘’εγκλήμασι’’ κατηγορείται καί δολοφονειται πνευματικως ο ηγούμενοςΧρυσόστομος.. ‘’επί πλάνη, σχίσματι καί καταφρονήσει της ανωτάτης αυτου Εκκλησιαστικης
Αρχης’’.

Γνωρίζετε τί εννοει μέ αυτά; Τό ότι ο π. Χρυσόστομος εσέβετο καί ετίμα καί εμνημόνευεν (όπωςανέκαθεν όλα τά έτη) τόν Πατέρα του, τόν Πατέρα όλων των Κυπρίων, τόν ΤΡΙΜΥΘΟΥΝΤΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ, τόν θέσαντα ‘’τόν θεμέλιον λίθον’’ της Ορθοδοξίας, τόν αποσταλέντα υπό του Μακαρ.Ματθαίου ως ιεραπόστολον, τόν ‘’εξόριστον διά τήν ορθόδοξον Ομολογίαν’’, τόν άγιον καί θαυματουργόν! Κρίνατε λοιπόν υμεις, άν υπάρχη δικαισύνη καί σεβασμός καί συνείδησις καί φόβος Θεου.. επειδή εμνημόνευε τόν Πατέρα του ειναι άξιος δολοφονίας;

Αλλ ́αυτός ο πατήρ εβεβαίωνεν ότι ώφειλον εν Κύπρω νά τόν μνημονεύουν ‘’εφ ́όσον ζη καί μετά θάνατον εις τά δίπτυχα’’. Επομένως, όπως ελέχθη καί ανωτέρω, άν υπηρχεν ίχνος συνεπείας, εκεινος έπρεπε νά καταδικασθη. Ίδετε ‘’λογικήν’’ καί ‘’αμεροληψίαν’’ καί ‘’σοφίαν’’ δικάζοντος! Τό ότι ο ηγούμενος Χρυσόστομος εμνημόνευε τόν Τριμυθουντος Σπυρίδωνα, ‘’φοβεράν πλάνην’’ τό ονομάζει επανειλημμένος εις αυτό τό ‘’χαρτίον’’ του ο Τόμπρος!

Από τό 1949 οπότε εδιώχθη ο άγιος τριμυθουντος μέχρι τό 1956, ότε κατεσκεύασε τόν κληρικόν του ο Τόμπρος, οι ιερεις της Κύπρου,καί αυτός ο κληρικός του Τόμπρου εις τό ολίγον διάστημα πού έμεινε κατώτερος, εμνημόνευον τόν τριμυθουντος Σπυρίδωνα. Τότε δέν ητο‘’φοβερά πλάνη’’. Μετεβλήθη εις τοιαύτην όταν τό
‘’απεφάσισεν’’ ο χειριστής του Αγ. Πνεύματος Τόμπρος! Μήπως κάν εστάλη ποτέ ‘’έστω καί γιά τά μάτια’’ μία εγκύκλιος εις τούς Κυπρίους εις αυτά τά έτη 1949-1956, η οποία νά λέγη ότι ο Επίσκοπος πού εμνημονεύετε απέθανεν ή παρητήθη ή ‘’επαύθη’’καί δέν πρέπει νά τόν μνημονεύετε; Όχι. Απλως διατάσσει ‘’ο Πάπας καί
Πατριάρχης των Γ.Ο.Χ’’Τόμπρος, τόν Πατέρα σας, τόν οποιον εμνημονεύετε μέχρι χθές, νά τόν αρνηθητε, διότι ‘’έτσι θέλω εγώ’’! Στοιχειώδης λογική καί ποιμαντική πρόνοια άν υπηρχε, θά υπεδείκνυεν ότι αυτοί οι άνθρωποι, οι οποιοι ούτως ειπειν ‘’ελάτρευον’’ καί λατρεύουν τόν συμπαθέστατον καί αγιώτατον Πατέρα των, τόν οποιον,όπως του έγραφον, ‘’θυμουνται καί κλαινε’’, ητο αδύνατον νά τόν αρνηθουν καί άγγελος εξουρανου,κατά τόν Απ. Παυλον, άν έλεγε κάτι τοιουτον.

Κυρίως δέ υπελόγιζον τήν αμαρτίαν παύσεως μνημοσύνου του Επισκόπου των. Αλλά που αφήνει η εμπάθεια καί τό συμφέρον νά ‘’σκεφθουν’’ αυτά; Αλλά τόν ΤΡΙΜΥΘΟΥΝΤΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ εμνημόνευον καί τότε καί μετά ταυτα καί άλλοι ιερείς.. διατί η δολοφόνος διάθεσις μόνον κατά του π. Χρυσοστόμου; Εύρετέ το σεις,όσοι γνωρίζετε από Τομπρικήν δικαιοσύνην.

Γράφει εις τό ‘’χαρτίον’’ του ο Τόμπρος, ότι ο ηγούμενος Χρυσόστομος ‘’Εδέχθη τόν επίσκοπόν του (τόν Επιφάνιον) μετά χαρας, ότι εμνημόνευε του ονόματος αυτού, ότι του έκαμε χειροτονίας..’’. Ψεύδεται αναιδως ο Ε. Τόμπρος. Πληθος ειναι αι επιστολαί του π. Χρυσοστόμου πρός τόν άγιον Τριμυθουντος, ως θά ιδητε εν συνεχεία, ότι ‘’αυθαιρέτως καί επιβλητικως καί δυναστικως’’ χωρίς νά ερωτήση κανένα αυτός εισώρμησεν εις τήν Μονήν καί έκαμεν όσα ησαν ‘’συμφωνημένα’’ εκ των προτέρων μέ αυτόν τόν Τόμπρον. Αλλ ́αυτός ο Τόμπρος ητο ο καταλληλότερος πού εγνώριζε πως ‘’τόν εδέχθη’’.

Διότι ο π.Χρυσόστομος του έγραφε 26.1.1958. (Άν καί γράφει πρός τήν ‘’Αγίαν καί Ιεράν Σύνοδον’’, όμως απευθύνεται εις τόν Τόμπρον, διότι, ενω έγραφε πρός τήν Σύνοδον, απαντουσε Τόμπρος): ‘’Μου γράφεις Άγ. Πρωτοσύγκελε ότι τόν εδέχθην τόν Άγ. Κιτίου καί μου έκαμεν χειροτονίαις. Εγώ μήτε τόν εκάλεσα, αυθαιρέτως εισηλθεν εις τήν Μονήν καί έκαμεν ταις χειροτονίαις, έχω καί μάρτυρας. Καί μήτε λόγον μας έφερεν διά τό Μνημόσυνον,μάλιστα μας τό ετόνισεν παρρησίαν ότι δέν έχει καμμίαν απαίτησιν διά τό μνημόσυνον. Εάν μας τό ετόνιζε καί τό απηγόρευε απεκλείετο νά τόν δεχθωμεν…’’
κ.λ.π.
Τόν εδέχθη ‘’διά νά μή διαιρέση τόν λαόν’’, όπως του έγραφεν ο ίδιος, ‘’άν καί ήξερε τά δικά του’’, καί κατά εισήγησιν αυτου του αγίου Τριμυθουντος ενώπιον των εξ Ελλάδος τετελεσμένων γεγονότων. Καί ιδού πως τόν ‘’επλήρωσαν’’. Καί εκεινα πού έκαμεν εις τήν Μονήν δέν τά έκαμε ‘’μετά χαρας’’ αλλά‘’αυθαιρέτως καί επιβλητικως’’ μέ τά ‘’όπλα ‘’ δι ́ων τόν εφωδίασεν ο Τόμπρος. Μέ τά ‘’ Εν ονόματι της Αγίας τριάδος επιβάλλω τό τάδε’’ καί ‘’άν δέν κάμης τό τάδε θά τό επιβάλω διά της βίας’’, αυτά ειναι τά ‘’μετά χαρας’’.

Σημειωτέον, ότι τά όσα απεφάσισαν από τάς Αθήνας Τόμπρος-Επιφάνιος νά επιβάλη εις τήν Μονήν, εγράφησαν εις τόν ‘’ΚΗΡΥΚΑ’’ ως γενόμενα, πρίν ακόμη γίνουν..ώστε άν επέμενον οι πατέρες καί δέν εγίνοντο, θά εφωρατο απατεών ο Τόμπρος… δι ́αυτό καί επέμεινεν ανενδότως ο Επιφάνιος νά γίνουν. Καί πως επεβλήθησαν; Όταν ο άγιος Τριμυθουντος έγραφεν εις τόν π.Χρυσόστομον ‘’ πως συνηρπάγη’’ εις όσα αυτός επέβαλλε, πως τόν εδέχθη νά κάμη αυτά τά οποια ‘’αυτός τά ειχεν όλα προμελετημένα από εκει μέ τόν πρωτοσύγκελον’’,του απαντα, ότι ηλθεν απρόσκλητος μέ τό έτσι θέλω καί εκμεταλλευόμενος ένα ‘’σεβασμόν’’, ‘’επειδή οι πατέρες τόν έβλεπαν ως Δεσπότην καί τόν εσέβοντο καί δέν τόν κατάλαβαν ότι δέν ειναι ποιμήν γνήσιος, αλλά μισθωτός’’, τούς ανεστάτωσεν, έκαμεν άνω κάτω τήν Μονήν, ακόμη καί ‘’νά κάμη άλλον ηγούμενον’’ ηβουλήθη τσαρικως- όπερ ούτε ν ́ακούσουν ηθέλησαν οι πατέρες- διά τουτο ‘’έκλινε’’, διά ‘’νά μή μου καταστρέψη τήν Μονήν’’.

Τά πλειότερα θά ίδωμεν κατωτέρω εις τά ‘’έργα του Επιφανίου καί εις τάς αυτουσίους επιστολάς του αγίου Τριμυθουντος, του π. Χρυσοστόμου καί λοιπων καί εις τάς μαρτυρίας των αυτοπτων. Αφήνει τήν εντύπωσιν τό ‘’χαρτίον’’ του Τόμπρου, ότι οι πατέρες ‘’μετά χαρας’’ έπαυσαν τό μνημόσυνον του Πατρός των αγίου Τριμυθουντος καί εμνημονεύετο ο κληρικός του. Ενω εδέχθη καί εμνημονεύθη όπως είδομεν ‘’αυθαιρέτως καί επιβλητικως’’ ότε ητο παρών, εις δέ τόν θρόνον του αγίου Τριμυθουντος εις τήν εκκλησίαν δέν του επέτρεψαν ν ́ανέλθη. Αφου δι ́αυτό τό μνημόσυνον του Πατρός των όλος ο λυσσώδης πόλεμος κατά της Μονης της Παναγίας καί του ηγουμένου, ο οποιος κατ ́ουσίαν εστρέφετο κατά του αγίου Τριμυθουντος.. καί αυτό ειναι τό κύριον ‘’δικαιολογητικόν’’ αυτου του ’χαρτίου’’.

Όπως δραματικως έγραφεν ο π. Χρυσόστομος εις τόν άγιον Τριμυθουντος: ‘’ Τί νά κάμωμεν μέ αυτήν τήν μεγάλήν βίαν όπου μας έβαλαν, βλέπομεν από τήν μίαν νά υπακούσωμεν εις αυτόν τόν επίσκοπον νά σταματήσωμεν τό μνημόσυνον φοβούμεθα ότι ειναι νόμος του Θεου. Καί νά τούς είπω τούς πατέρας,ότι θά μνημονεύωμεν τόν επίσκοπον Επιφάνιον εις τήν λειτουργίαν καί νά πάψη τό μνημόσυνόν σας,φεύγουνε από τήν Εκκλησίαν διότι τά εδιάβασαν καί τό γνώρισαν ότι ειναι αμαρτία…Θά λείψη τίποτε από τό σωμα του εάν μνημονεύσωμεν τόν Πατέρα μας;’’. Καί εν άλλω.. ‘’Εγώ μίαν φοράν επί Εκκλησίας θά μνημονεύω τό όνομά σας διότι δέν αναπαύομαι. Ξεύρω ότι ειναι νόμος εκκλησιαστικός’’.

Καί πάλιν..
‘’Ημεις Σεβασμιώτατε εδω εις τήν Μονήν φοβούμενοι τήν αμαρτίαν διότι τό νά μή μνημονεύεται ο Αρχιερέας μας ειναι παράνομον καί δι ́αυτό ως σας τό εξανάγραψα εγώ τό επιμένω καί οι άλλοι πατέρες καί δέν πάψαμεν νά σας μνημονεύωμεν..’’ Άν καί ‘’δέν έχει σημασίαν’’..διότι άπαξ καί εποίησεν ο Τόμπρος τόν κληρικόν του αναδείξας τόν νεαρόν καί ‘’’Έξαρχον της Συνόδου’’, αθετήσας όλους τούς παλαιούς πατέρας καί αξίους, οπωσδήποτε θά τόν προώθει αφου τά πάντα εξηρτωντο από αυτόν…όμως λέγει αυτό τό ‘’χαρτίον’’..’’ ο Επίσκοπος Κιτίου κ.Επιφάνιος εχειροτονήθη κατόπιν ψηφορίας της Εκκλησίας Κύπρου καθ ́ήν έλαβεν ο μέν ΕπίσκοποςΕπιφάνιος ψήφους 24 (δηλαδή τόν λέγει επίσκοπον ‘’εκ των προτέρων’’), ο δέ Αρχ/της Μελέτιος ψήφους 13, ο δέ Αρχ/της Χρυσόστομος (κατηγορούμενος) ψήφους 4’’. (Λέγει ‘’της Εκκλησίας Κύπρου’’… λοιπόν 41 άτομα ητο η Εκκλησία Κύπρου;). Ο ανίδεος ίσως θεωρει τάς παραθέσεις του Τόμπρου ‘’πιθανάς’’..πόσην όμως σχέσιν έχουν καί μέ τήν πραγματικότητα; Κάμνων λόγον περί ‘’φηφοφορίας της Εκκλησίας Κύπρου, θά εννοη τόν τρόπον καθ ́όν γίνεται εκλογή επισκόπου εις Κύπρον, όπου ψηφίζει όλος ο λαός. Λοιπόν αυτά τά άτομα ησαν οι Γ.Ο.Χ Κύπρου; μόνον ενός χωρίου ησαν περισσότεροι από 500.

Ή μήπως αυτοί ησαν ‘’αντιπρόσωποι’’, όπως ψευδως έγραψε καί εις τόν ‘’ΚΗΡΥΚΑ’’ ο Τόμπρος; Καί άν τινες ησαν επίτροποι παραρτημάτων, αλλ ́όχι αντιπρόσωποι του λαου δι ́αυτόν τόν σκοπόν. Διότι ουδέποτε ελέγχθη εις τόν λαόν ότι γίνεται ψηφος επισκόπου, διά νά εκλέξη καί στείλη τούς αντιπροσώπους του. Η διαδικασία εκλογης επισκόπου, όπως γίνεται εις τήν Κύπρον, απαιτει έν διάστημα περίπου πέντε ή έξ μηνων. Πρωτον, καταρτίζονται οι κατάλογοι των ψηφοφόρων, ελέγχονται καί άν υπάρχουν ενστάσειςεκδικάζονται..Δεύτερον, μεθ ́ικανόν διάστημα γίνεται η εκλογή των λεγομένων ‘’Ειδικων αντιπροσώπων’ κατά περιοχήν.. Τρίτον, μετ ́άλλο διάστημα γίνεται υπ ́αυτων εκλογή ‘’Γενικων αντιπροσώπων’’.. καί Τέταρτον, μετά άλλο διάστημα οι Γενικοί αντιπρόσωποι του λαου προσερχόμενοι αυτοδικαίως ομου μέ ωρισμένους οφφικιάλους της Εκκλησίας εκλέγουν επίσκοπον.
Τί από όλα αυτά έγινεν εις αυτήν τήν περίπτωσιν; Τίποτε. Μέχρι τήν τελευταίαν στιγμήν ούτε οι ‘’προσκληθέντες’’ καί προσελθόντες εκει δέν εγνώριζον. Τούς ελέχθη, ότι σύν τοις άλλοις θά συζητηθη καί τό επισκοπικόν..όχι ότι
θά ψηφίσουν επίσκοπον. Από τά άτομα πού ‘’ευρέθησαν’’ εκει, ειρωνεύονται ότι αυτό πού έγινεν ‘’ηταν ένα γελοιον πραγμα’’.

Όπως έγραφε τότε ο π.Μελέτιος πρός τόν άγιον Τριμυθουντος: ‘’Ο Επιφάνιος ξεγέλασεν εκει τήν Σύνοδον μαλλον τόν Ευγένιον Τόμπρον όστις δυναστικως διέταξε τήν Σύνοδον καί τόν εχειροτόνησαν Διάκονον, Ιερομόναχον καί Αρχιμανδρίτην καί τόν έστειλεν Κύπρον ως Έξαρχον της Συνόδου.. μαςεκάλεσεν εις συνεδρίασιν χωρίς νά μας γράψει ότι μας καλει διά νά εκλέξωμεν Έπισκόπο..αυτό τό έκαμεν μέ εξυπνάδαν διότι αυτός ειδοποίησε τούς δικούς του πού θά τόν εψήφιζαν…μας λέγει σας εκάλεσα διά νά ψηφίσετε Επισκόπους..Εάν εγνώριζον οι χωριανοί μου ότι θά εψήφιζον Επίσκοπον θά ήρχοντο 500 άτομα..έγιναν όλα μέ υπουλότηταν…’’.

Τόν π. Χρυσόστομο τόν ειχεν εψηφισμένον η Σύνοδος, επομένως δέν ητο ‘’υποψήφιος διά νά ψηφισθή’’. Καί βεβαίως αυτά τά εγνώριζεν ο Τόμπρος. Επειδή όμως μερικοί αφελεις έδωσαν 4 ψήφους εις τόν π.Χρυσόστομον (ενω δέν εχρειάζετο νά τόν ψηφίσουν αυτοί καί ειχε προσκληθη διά χειροτονίαν), λαμβάνει αυτάς τάς ‘’ 4 ψήφους’’ καί τάς βάλλει εις τό ‘’χαρτίον’’ του ο Τόμπρος, διά νά τόν παρουσιάση…μειοψηφίσαντα! Καί όταν τά κατάφερεν ο κληρικός του Τόμπρου καί επηγε καί τόν εχειροτόνησαν, ‘’έβαλεν τόν Ευγένιον Τόμπρον – ως γράφει ο π. Μελέτιος- καί γράφει εις τόν π.Χρυσόστομον νά μή υπάγη χωρίς νά τόν ειδοποιήση.. καί έτσι έμεινεν’’… Αυτό τό φιάσκο ειναι‘’ψηφοφορία της Εκκλησίας Κύπρου’’, επί της οποίας θεμελιώνει ο Τόμπρος τό ‘’χαρτίον’’ του, τά έργα του, τάς δολοφονίας.

Αλλά, ίδετε τό κεντρικόν σημειον αυτου του δολοφονικου ‘’χαρτίου’’, εν ω δεικνύεται εν όλη τη πληρότητί της η μηνις καί λύσσα του Τόμπρου κατά του ‘’εχθρου’’ του Τριμυθουντος Σπυρίδωνος καί ‘’θαυμάσατε’’ δικαιοκρισίαν, συνείδησιν, φόβον Θεου..κατά πόσον υπολογίζονται οι κοπιάσαντες καί θυσιασθέντες καί τιμήν πρός τούς πατέρας των! Τό κύριον καί βασικόν σημειον αυτου του ‘’χαρτίου’’, επί του οποίου ετεχνουργήθη η δολοφονία, ειναι τουτο: Ότι ο ‘’κατηγορούμενος’’ π.Χρυσόστομος υπέπεσεν ‘’εις τήν φοβεράν πλάνην νά μνημονεύη τό όνομα ξένου πλέον επισκόπου διά τήν Εκκλησίαν Κύπρου, ήτοι του τιτουλάριου επισκόπου Τριμυθουντος Σπυρίδωνος, προυπηρετήσαντος εν Κύπρω κατ ́εντολήν της Ιεράς ημων Συνόδου καί παυθέντος πάλιν διά της υπ ́αριθ. 12 της 15ης Ιουλίου 1950 πράξεως καί ως εξορισθέντος εκ Κύπρου καί μή δυναμένου πλέον νά επανέλθη εις αυτήν επομένως μή δικαιουμένου πλέον νά αναμιγνύεται εις τά της Εκκλησίας Κύπρου, ουδέ του ονόματος αυτου, νά μνημονεύηται εν ταις ιεροτελεστίαις της Εκκλησίας Κύπρου διότι καί παρά της Ιερας ημων Συνόδου εδιωρίσθη, καί επαύθη, ως τιτουλάριος Επίσκοπος ητο καί ειναι της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπης Τριμυθουντος μή δικαιούμενος του μνημοσύνου αυτου εις ουδεμίαν απολύτως επαρχίαν της Κύπρου ως απουσιάζων εφ ́όρου ζωης’’.

Όσοι έχουν ‘’ιδέαν’’ από αυτά τά πράγματα, δέν βλέπουν εις αυτό τό ‘’χαρτίον’’-φωτογραφία του Τόμπρου καί του κληρικου του (χάριν του οποίου τουτο εξήνεγκεν) ειμή τήν λύσσαν καί εμπάθειαν κατά του αγίου Τριμυθουντος καί μνημειον σχιζοφρενείας, διότι ο αυταρχισμός καί ο φθόνος ‘’μαίνεσθαι εποίησεν αυτόν’’. Υπάρχει εις τήν ιστορίαν καί τά βιβλία της Εκκλησίας όμοιον παράδειγμα καί τοιαυτα ευρήματα καί ομοία συμπεριφορά; Επίσκοποι διωχθέντες από τήν επισκοπήν των υπό των εχθρων της πίστεως καί μή δυνηθέντες νά επανέλθουν εις αυτήν ειναι πληθος, καί Άγιοι.. αναφέρεται εις ενός τόν βίον τοιάυτη ‘’μεταχείρησις’’ καί τοιαυτα σατανικά εφευρήματα;
Ελέχθη ανωτέρω ποία ειναι η ‘’φοβερά πλάνη’’ του π.Χρυσοστόμου, διά τήν οποίαν εδολοφονήθη.. τό ότι εμνημόνευε τόν πατέρα του, τόν Επίσκοπόν του πού τόν εχειροτόνησε, τόν Πατέρα των Κυπρίων, τόν ‘’εξόριστον διά τήν Ορθόδοξον Ομολογίαν’’, τόν θέσαντα ‘’τόν πρωτον θεμέλιον λίθον’’, τόν άγιον,τόν θαυματουργόν!
Από τό 1949 έως τό 1956 πού τόν εμνημόνευον όλοι οι κληρικοί της Κύπρου, καί αυτός ο του Τόμπρου,δέν ητο φοβερά πλάνη. ‘’Έγινεν’’ όταν τό ‘’απεφάσισεν’’ ο Τόμπρος. Ο μέν Τριμυθουντος Σπυρίδων ως ‘’πάσης Κύπρου Γ.Ο.Χ.’’ ΏΡΙΖΕΝ ΌΤΙ ΤΆ ΤΈΚΝΑ ΤΟΥ ΕΝ Κύπρω ώφειλον νά ‘’ τόν μνημονεύουν εφ ́όσον ζη, κατά τήν τάξιν της
Εκκλησίας..καί μετά θάνατον εις τά δίπτυχα ως ελάχιστον δούλον του Θεου’’.

Αλλά ο Τόμπρος βροντολογει: Όχι! Αυτό ειναι φοβερά πλάνη. Ηκούσατε ποτέ ή εδιαβάσατε όμοιον παράδειγμα; Διαλέξετε….
Όπως γράφει τάς λέξεις ‘’ προυπηρετήσαντος’’ καί ‘’εδιωρίσθη’’, ωσάν νά επρόκειτο περί υπαλλήλου τινός καί μισθωτου, ο οποιος διωρίσθη καί υπηρέτησεν ή προυπηρέτησεν είς τινά ‘’υπηρεσίαν’’. Ειναι αυταί εκφράσεις διά τόν Επίσκοπον; υπάρχουν εις τά της Εκκλησίας τοιαυται πράξεις καί φράσεις; Γράφει..’’ κατ ́εντολήν της Ιερας ημων Συνόδου’’ καί επαναλαμβάνει ‘’ παρά της Ιεράς ημων Συνόδου εδιωρίσθη…’’. Ποίας ‘’Συνόδου’’; Μόνος Επίσκοπος ητο ο Ματθαιος.. καί τόν Τριμυθουντος εχειροτόνησε πρωτον.

Ποίας λοιπόν ‘’Συνόδου’’ ‘’εντολή’’ καί ‘’διορισμός’’; Όταν τόν εχειροτόνει ο Ματθαιος δίδων εις αυτόν όνομα Σπυρίδων καί τίτλον Τριμυθουντος (δηλ. Κύπρου), τόν εχειροτόνει οριστικως δι ́ωρισμένην μητρόπολι διά τήν Κύπρον, ως διαλαμβάνουν αυστηρως καί οι Ι. Κανόνες, ή…’’εκ των υστέρων’’ του επικολλαται τοιαύτη
‘’εντολή’’ καί ‘’διορισμός’’; Δέν ειναι απλως εξωφρενικά αυτά, ειναι κάτι βαρύτερον. Επαναλαμβάνει ‘’παυθέντος’’, ‘’καί επαύθη..’’.

Έτσι λοιπόν! Διορίζεται καί παύεται ο Επίσκοπος! Πόθεν αυταί αι εφευρέσεις; Άν ‘’γίνωνται’’ από κάτι συγχρόνους κατ ́όνομα ορθοδόξους ή αιρετικούς, υπάρχουν καί εις τήν ζωήν των Πατέρων καί της Εκκλησίας; ‘’Επαύθη’’, λέγει, διά της τάδε ‘’πράξεως’’! Υπάρχει τοιαύτη ‘’πράξις’’; Καί ηδύνατο νά γίνη τοιαύτη πραξις; Καί πότε; Σημειώσατε τήν ημερομηνίαν: 15 Ιουλίου 1950..δηλαδή δύο μηνας μετά τήν κοίμησιν του Μακαρ. Αρχιεπ. Ματθαίου… Καί ‘’διατί επαύθη’’; Τό λέγει.. ‘’ως εξορισθέντος εκ Κύπρου καί μή δυναμένου πλέον νά επανέλθη εις αυτήν’’.. Άν τό ονομάση κανείς αισχος καί αχαριστίαν καί αδιαντροπιάν καί σαδισμόν καί έγκλημα
καθοσιώσεως, μόλις αποδίδει τόν πρέποντα χαρακτηρισμόν. Κάν αυτή η λέξις ‘’εξορισθέντος’’ δέν τόν δυσωπει; Καί άν, όπως λέγει, ‘’μή δυνάμενος πλέον νά επανέλθη’’, ποιος ειναι ο αίτιος; Δέν ειναι ο ίδιος Τόμπρος, όστις τόν ‘’εκλώτσησε’’ καί εις τουτο εξηνάγκασεν; Είδομεν προηγουμένως πόσον τόν εκθειάζει καί αυτός ο ίδιος Τόμπρος, ότι ‘’ηγωνίσθη υπερανθρώπως’’. ‘’

Οι κόποι καί οι αγωνες του υπέρ της Εκκλησίας Κύπρου ειναι ανεκδιήγητοι’’! Όμως ιδού αμέσως καί η ‘’πληρωμή’’. Αντί νά τιμαται διά βίου ως ‘’εξόριστος’’ διά τήν Ορθόδοξον Ομολογίαν’’, όπως έγραφεν αυτός ο άγιος Τριμυθουντος, ιδού η ‘’τιμή’’ πατραλοιων! Άν δέν εφοβειτο τόν θεόν,άς εντρέπετο τουλάχιστον τούς ανθρώπους ο Τόμπρος. Άς εντρέπετο κάν τούς Νεοημερολογίτας. Επί 17 έτη (1931-1948) οι μητροπολίται της Κύπρου ησαν εξόριστοι, όχι διά τήν ορθόδοξον Ομολογίαν αλλά διά τά πολιτικά ( Οκτωβριανά 1931). Μήπως έσπευσαν νά τούς ‘’παύσουν’’ ως ‘’μή δυναμένους πλέον νά επανέλθουν εις αυτή όπως έκαμεν ο Τόμπρος, ή επαύθη τό μνημόσυνόν των εις τάς μητροπόλεις των μέχρι του θανάτου των;

Ούτε νά τό φαντασθη κανείς. Ειναι όμως τά πάντα κατορθωτά διά τόν Τόμπρον. Όσοι μελετουν τούς Βίους των Αγίων καί ιστορίαν της Εκκλησίας γνωρίζουν ότι ειναι πλήθος οι Επίσκοποι, Αρχιεπίσκοποι καί Πατριάρχαι, οι οποιοι εξωρίσθησαν διά βίου από τούς θρόνους των, δέν ηδυνήθησαν νά επανέλθουν εις αυτούς ούτε ηδύνατο νά φροντίσουν διά της Εκκλησίας των ‘’απουσιάζοντες εφ ́όρου ζωης’’. Ήκουσέ ποτε κανείς, ότι έπαυσάν ποτε νά ειναι εκεινοι πού ειναι, μήπως επαύθη τό μνημόσυνόν των από τούς ευσεβεις εν όσω έζων,μήπως έπαυσαν νά τιμωνται, τότε καί εις τούς αιωνας, ως οι Επίσκοποι των επισκοπων των αφ ων εξωρίσθησαν; Καί ως ερώτημα περιττεύει.

Ο άγιος Τριμυθουντος γράφει εις τάς επιστολάς καί σημειώσεις του: ‘’Τίς έγινεν αφορμή,ίνα εξορισθω εκ Κύπρου; Τίς έγινεν αφορμή ινα αποβληθω από τήν Σύνοδον;..”. Καί εν άλλω.. ‘’τότε οι ευσεβεις καί φιλομάρτυρες εφρόντιζον διά τά σώματα των μαρτύρων, καί πολλοί εξ αυτων εμαρτύρουν διά τήν τοιαύτην αιτίαν,σύ δέ ζωντος μου, μέ απεσκοράκισας καί μέ απέβαλες εκ της επισκοπης μου, άνευ ουδέ μιας αιτίας, καλως Πάτερ Ευγέ… (δέν γράφει ολόκληρον τό όνομά του!!) Ευρήκατε τόν δρόμον, καί όσον τό δυνατόν προχωρητε εις τά καλά έργα ίνα σας επαινωσιν ο κόσμος καί τό τέλος μηδέν’’. Μέχρι της κοιμήσεώς του ο άγιος Τριμυθουντος ανέμενεν, όπως έγραφεν ‘’ ν ́ανανήψουν εκ της ομίχλης των παθων, καί μέ αφήσουν ελεύθερον νά εργασθω καί εγώ τό όσον δύναμαι’’. Ποιοι; τά ‘’αρνάκια’’; οι αρχιερεις; Όχι.

Ο Τόμπρος καί τά όργανά του. Αυτός τόν έχει ‘’παυμένον’’!!! Ανηκεν εις τόν Τόμπρον καί τόν κληρικόν του (τούς ‘’σοφούς κανονολόγους’’! ‘’ν ́αποφαίνωνται’’ άν δικαιουται ο ΤΡΙΜΥΘΟΥΝΤΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ νά μνημονεύηται εις τήν Μητρόπολίν του; Μέσα σέ ολίγες σειρές αυτου του ‘’χαρτίου’’ τρεις φορές φέρεται ‘’μή δικαιούμενος του μνημοσύνου αυτου’’ εις τήν μητρόπολιν της οποίας φέρει τόν τίτλον! Δύναται νά κρίνη καθένας άν χωρίς εμπάθειαν εξηνέχθη αυτό τό ‘’χαρτίον’’. Άν η δικαιοκρισία, ο φόβος του Θεου, τό συμφέρον της Εκκλησίας καί των ψυχων υπελογίσθησαν. Αλλ ́εν όλη τη δόξη της εφάνη ‘’η ομίχλη των παθων’’, αφ ́ης ανέμενε καί ηύχετο ο άγιος Τριμυθουντος ν ́ανανήψουν, καί η μανιακή λύσσα του Ε. Τόμπρου εις τάς πρωτοφανεις ανακαλύψεις του περί ‘’τιτουλάριος’’. Διότι γράφει εις τό ‘’χαρτίον’’ του τήν ‘’φοβεράν πλάνην’’ του π. Χρυσοστόμου ‘’νά μνημονεύη τό όνομα ξένου πλέον επισκόπου διά τήν Εκκλησία Κύπρου, ήτοι του τιτουλαρίου επισκόπου τριμυθουντος Σπυρίδωνος’’… Ή ειναι Επίσκοπος Τριμυθουντος Σπυρίδων, ή ειναι ξένος διά τήν Εκκλησίαν Κύπρου. Κρίνατε καί εύρετε λογικήν καί ευσέβειαν καί φρόνημα εκκλησιαστικόν! Τιτουλάριος!

Πόθεν τόν εσοφίσθη ο Τόμπρος αυτόν τόν όψιμον ‘’τίτλον’’; Τιτουλάριοι, πού ειναι τίτλος μεταγενέστερος, χρησιμοποιούμενος όχι μόνον διά λόγους θρησκευτικούς αλλά καί εθνικούς, ειναι οι περισσότεροι επίσκοποι κυρίως των ανατολικων πατριαρχείων, οι οποιοι φέρουν τίτλους επισκοπων καί πόλεων, όπου υπάρχουν περιπτώσεις πού όχι μόνον δέν υπάρχει χριστιανός αλλ ́ούτε καί αυταί αι πόλεις. Εκειθεν εσοφίσθη τουτον ο Τόμπρος; Τίς λόγος ‘’συντρέχει’’ καί ποία ομοιότης υπάρχει, διά νά ‘’κολλά’’τουτον εις τόν Επίσκοπον ημων; Τιτουλάριος ητο ο Επίσκοπος Γ.Ο.Χ. Κύπρου Σπυρίδων, χωρίς επισκοπήν,χωρίς κληρον και λαόν;

Τότε τί ησαν εκεινοι τούς οποίους αυτός εχειροτόνησεν, εκεινα πού ίδρυσε, τό ποίμνιον πού εποίμανε καί ηύξησε μέ ανεκδιήγητους κόπους καί αγωνας, ως τόν εξεθείασεν, όπως είδομεν ανωτέρω, καί αυτός ο Τόμπρος; Άμή η ευσέβεια, κάν η λογική δέν δουλεύει; ; ́Η τό συμφέρον καί ο τσαρισμός ‘’άλλα θέλει’’; Εξ αρχης ητο ‘’τιτουλάριος’’, ή μετέπειτα έγινεν; Εξ αρχης, λέγει τό ‘’χαρτίον’’…διότι γράφει αυτά τά ‘’αξιοθαύμαστα’’:’’ως τιτουλάριος Επίσκοπος ητο καί ειναι της πάλε ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπης Τριμυθουντος’’!!! Αλλά ταυτα ειναι εσχάτη ύβρις καί ονειδισμός όχι μόνον κατά του Τριμυθουντος(ήγουν Κύπρου) Σπυρίδωνος, αλλά περισσότερον κατά του Μακαρ. Ματθαίου, τόν οποιον εμφανίζει ως χειροτονήσαντα Επίσκοπον εις επισκοπήν ανύπαρκτον καί χωρίς ποίμνιον! Τότε πως καί διατί ηλθεν εις τήν Κύπρον;

Έχουν σχέσιν με τήν λογικήν καί τήν πραγματικότητα αυτά τά σοφίσματα; Μέ αυτά τά‘’δεδομένα’’ εχειροτόνισεν ο Μακαρ. Ματθαιος, μέ αυτά εχειροτονήθη ο ΤΡΙΜΥΘΟΥΝΤΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ; διά τήν ‘’πάλαι ποτέ διαλάμψασαν Επισκοπήν Τριμυθουντος’’, διά τό σήμερον μικρόν χωρίον Τρεμετουσιά; Δι ́αυτό τό ‘’χωριουδάκι’’ τόν έστειλεν ο Μακαρ. Ματθαιος; Έως εκει ο εξωφρενισμός καί η μανία. Μόνον δι ́αυτήν τήν ύβριν καί απίστευτον αναίδειαν καί έκδηλον εμπάθειαν,τό ότι υπάρχει καί υπολογίζεται ακόμη αυτό τό ‘’χαρτίον’’,ειναι…άξιον περιεργείας.

Ο τίτλος τριμυθουντος καί τό όνομα Σπυρίδων εδόθη κατά τήν χειροτονίαν εις ‘’πάσης Κύπρου Γ.Ο.Χ.’’ εις τιμήν του γνωστοτέρου Αγίου της Κύπρου, όπως έγινε καί διά τούς άλλους, ως προείπομεν. Υπάρχουν καί άλλοι τίτλοι ‘’πάλαι ποτέ’’ διαλαμψάσης επισκοπής όπως ειναι Κιτίου, Αμαθουντος, Αρσινόης, Σολέας κλπ, πού σήμερον ειναι μικρά χωρία ή δέν υπάρχουν καθόλου, καί τούς οποίους φέρουν μητροπολίται..μήπως ειναι καί αυτοί τιτουλάριοι, κατά τάς ανακαλύψεις του Ε. Τόμπρου; Μήπως ο διά τήν Κύπρον χειροτονηθείς καί αποσταλείς ‘’παρά του Μακαρ. Αρχιεπ. Ματθαίου, μαλλον παρά του Αγίου Πνεύματος’’, ΤΡΙΜΥΘΟΥΝΤΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ, άν δέν εξωρίζετο, θά εγκατέλιπε ποτέ τήν Μητρόπολίν του μέ της οποίας τό όραμα καί τόν στεναγμόν εκοιμήθη;

Που ‘’ίστανται’’ λοιπόν τά εφευρήματα του Τόμπρου; Αλλ ́ο Τριμυθουντος, ο μόνος αρμόδιος καί έγκυρος εις τουτο, ως ο Επίσκοπος του τόπου, άλλως πως λέγει. Εκ των πολλων ‘οσα γράφει πολλάκις,σημειουμεν αυτά τά ολίγα: Γράφει (πρός Κάλλιστον) ‘’Εγώ ηγαπημένέ μου, δέν απεστάλην ως διά τήν Τριμυθουντα επίσκοπος καθώς νομίζω,αλλά μόνον καί μόνον διά τόν στηριγμόν των θελόντων εμμειναι εις τάς πατρώας παραδόσεις, καί ουχί διά τήν Τριμυθουντα καθώς υπολαμβάνετε, καί ότι τουτο οικονομικως εγράφη Τριμυθουντος, ουσιαστικως όμως, δι ́όλην τήν Νησον Κύπρον, καθώς καί εποίησα, χάριτι θεία, ότι όχι μόνον εις έν μέρος της Κύπρου, ή εις μίαν επαρχίαν εχειροτόνισα ιερεις αλλ ́όπου ευρίσκετο κατάλληλος δι ́ιερωσύνην…’’..

Αλλά διά τόν Τόμπρον ‘’ψιλά γράμματα’’ αυτά. Δύναται πας τις νά κρίνη άν άλλο από εμπάθειαν καί ετσιθελισμόν καί δολοφονικήν διάθεσιν προδίδει αυτό τό ‘’χαρτίον’’ καί ποδοπάτημα των θεσμων της Εκκλησίας καί αδιαφορίαν διά τήν ζημίαν καί απώλειαν ψυχων καί τάς συνεπείας εις βάρους του Αγωνος καί του Μοναχισμου. Μόνον τό θέλημά των νά ‘’στήση’’ καί γαία πυρί μιχθήτω. Ώφειλε νά ‘’υπάρχη’’ αυτό τό ‘’χαρτίον’’;.. Μήπως ζηλοτυποι τό χαρτίον ‘’καθαιρέσεως’’ του Αγίου Χρυσοστόμου;.. Ενω ποδοπατει καί τόν στοιχειώδη σεβασμόν καί αθετει όλους τούς νόμους, από της αναδείξεως του κληρικου του μέχρι της ερημώσεως πού εσκόρπισεν εις τήν Κύπρον, μεταχειρίζεται καί Ιερούς Κανόνας ο Τόμπρος εις τό ‘’χαρτίον’’ του. ‘Οπως προσφυέστατα έγραψεν επίσκοπος πρός τόν άγιον Τριμυθουντος (3.6.1958), δι ́αυτήν ακριβως τήν υπόθεσιν: ‘’Τούς θείους καί ιερούς κανόνας καί νόμους της Ελληνικης μας πατρίδος οσάκις προύκειται νά επωφεληθωσιν ηθικά καί υλικά αγαθά τούς επικαλουνται, πλαστογραφουντες καί τήν υπογραφήν σας, διότι έτσι εντέλλεται καί διατάσσει ο π.Ευγένιος Τόμπρος, καταπροδώσας τόν ιερόν της ορθοδοξίας αγωνα διά των παρανόμων ενεργειων καί αποφάσεων αυτου, τάς οποίας τυφλοι όμμασιν υπογράφουσιν οι αρχιερεις…’’.

Ο δέ άγιος Τριμυθουντος εις απάντησίν του (10.6.1958) σύν τοις άλλοις γράφει:’’…Δέν σοί γράφω τά περί εμου καί τά περί της Κύπρου, αλλ ́ίσως, ίσως, νά τά αντελήφθης εκ των πολλων, καί, ούτε θέλω ίνα παραδειγματίσει αυτούς ο Κύριος, ότι εμείναμεν ως πρόβατα μή έχοντα ποιμένα…’’. Αυτά! .. Όχι μόνον ιερόσυλος, ‘’μεταχειριζόμενος’’ καί τούς Ι.Κανόνας διά ‘’ηθικά καί υλικά αγαθά’’, αλλά καί πλαστογράφος ο Ε. Τόμπρος. Αλλ ́οι Ι. Κανόνες δέν εθεσπίσθησαν διά νά γίνωνται ‘’μεταχείρισμα’’ δικτατόρων διά τά συμφέροντά των, αλλά διά ν ́αποδίδεται η δικαιοσύνη καί επιβάλλεται η νομιμότης.
Σημειωτέον, ότι ο ευγενέστατος καί ιλαρώτατος καί αγιώτατος άγιος Τριμυθουντος, ενω τόσα επολεμειτο καί κατεδιώκετο καί οι πάντες εγνώριζον καί εκ των επιστολων καί κειμένων του υπονοειται πασιφανως ποιος ο αίτιος, σχεδόν ουδέποτε αναφέρεται ονομαστικως εις αυτόν.. μόνον μίαν φοράν γράφει εις μίαν του σημείωσιν: ‘’ σύ δέ ζωντος μου μέ απεσκοράκισας καί μέ απέβαλες εκ της επισκοπης μου, άνευ ουδέ μιας αιτίας, καλως Πάτερ Ευγε.. Ευρήκατε τόν δρόμον’’ (καί δέν γράφει ολόκληρον τό όνομά του). Καί εις άλλην, εις επιστολήν του (πρός Επιφάνιον, 13.4.60), γράφει: ‘’ Αλλά λέγω, ηγάπα η Ιερά Σύνοδος νά εξέλθω ίνα ποιω τά έκνοα θελήματά των, καί ότι ευρίσκεται ως άν άλλος Πάπας καί κρατει αλάθητο’’

Βαθμολογία ‘’ 10 άριστα’’! Από τόν διάβολον..!!
Όταν εξηνέχθη υπό του Τόμπρου η ‘’απόφασις’-δολοφονία (επαναλαμβάνεται, ότι ουδέποτε θά γίνη δεκτόν ότι έργον Συνόδου)…γνωρίζουν καί τό κηρύσσουν καί οι αφελεις καί τα παιδία καί πατέρες καί οι σχόντες ‘’πείραν’’ καί αυτοί οι υπογράψαντες, ότι,όπως καί εις τά άλλα, ειναι έργον αποκλειστικως του Τόμπρου), μία ευσεβής η οποία μεθ ́ολοκληρου της οικογενείας της αφιερώθη εις τόν Αγωνα της Ορθοδοξίας καί η οποία πολλά εγνώριζεν,
εγνώριζε δέ καλως καί τήν άδολον ευλάβειαν καί ευσέβειαν καί τόν ζηλον καί τήν προσφοράν του π.Χρυσοστόμου εις τόν Αγωνα, διότι επεσκέπτετο συχνως τήν Μονήν μετά της οικογενείας της διά πνευματικά καθήκοντα, ειπεν εις ένα εκ των αρχιερέων των υπογραψάντων αυτό τό δολοφονικόν ‘’χαρτίον’’: ‘’ Δι ́αυτήν σας τήν πραξιν διά τόν π. Χρυσόστομον, επήρετε 10 άριστα. Καί, άν ρωτήσετε, από ποιόν; από τόν διάβολον’’…..

Μία δέ άλλη ευσεβής, ευρισκομένη εις τό εξωτερικόν, όταν έμαθε περί ‘’καθαίρεσις’’ του π.Χρυσοστόμου, έγραφε.. ‘’τόν πάτερ Χρυσόστομον τόν καθήρεσαν οι άνθρωποι, όχι ο θεός’’. Εάν έστω καί ένας αντιδρα εις τέτοιαν ‘’απόφασιν’’ καί μαρτυρει τό άδικον, νομίζουν οι ‘’χειριζόμενοι’’ τήν δικαιοσύνην, ότι δικαιουνται ‘’νά καλύπτουν ή νά σιωπουν’’ ή νά αδιαφορουν καί νά καταπατουν καί καταπιέζουν επιμένοντες καί επιβάλλοντες τό άδικον, αδιάφορο άν χάνωνται ή ζημιώνονται πληθος ψυχων; Αλλά δέν ειναι ένας..ειναι πληθος… Εις των Επισκόπων, ο οποιος ειχεν αλληλογραφίαν μέ τόν άγιον Τριμυθουντος, εις επιστολήν (6.7.1958)σύν άλλοις γράφει: ‘’ Κατά τήν πορείαν των συζητήσεων διεπίστωσα πολλάς παρανομίας, παραβάσεις θείων κανόνων, καί εκμεταλλεύσεις των Χριστιανων. Αφίνω δέ τό πάθος καί τό μισος. Τό δέ κυριώτερον ότι υπάρχει μέν
καί ονομάζεται Σύνοδος, αλλά ειναι άβουλος, καί μόνον ο π. Ευγένιος έχει πάντα τόν λόγον, οι λοιποί αρκουνται εις ένα ταπεινό‘’ευλόγησον’’ ή ‘’νάναι ευλογημένον’’ …..

Η Σύνοδος απεφάσισε νά επιβάλη κυρώσεις τόσον εις σας, όσον καί τόν π.Χρυσόστομον.  Διεμαρτυρήθη τόσον ο άγιος κορινθίας, όσον καί εγώ. Αλλά ο παμπόνηρος Τόμπρος, ήρχισεν νά φωνάζη, νά απειλη τούς αρχιερεις καί νά λέγη. Αυτά ειναι τά χάλια γιά νά μή τούς τιμωρουμε…’’…. Έτσι!.. Ο σουλτανος διατάσσει: κκέσιν μπουνου! (αποκεφαλίστε τον). Καί συνεχίζει ο Επίσκοπος: ‘’ Όλη η ζωή καί η κίνησις της Συνόδου ητο πλαισιωμένη μέ ψεύδη καί απάτας. Αγαθέ καί τίμιε πάτερ, καί σεπτέ μου Ιεράρχα. Δυστυχως εν τη Συνόδω δέν τηρουνται οι θειοι καί ιεροί κανόνες, καί συνεπως η Σύνοδος δέν κινειται εντός του περικεχαραγμένου φρουρίου του συστήματος των Ι. Κανόνων καί ούτω δέν αναπνέεν η Σύνοδος τό αρωματωδες οξυγόνον των θείων καί Ι. Κανόνων, αλλά αναπνέει τό αποπνικτικόν καί δυσωδες χνωτον του π. Ευγενίου Τόμπρου. Πνοή καί ζωή, καί γνώμη εν τη Ι. Συνόδω δέν υπάρχει.

Εκεινο τό οποιον θά είπη ο π. Ευγένιος, εκεινο καί ειναι. Βασιλεύει τό αξίωμα, αυτός έφα!! Εκεινος εισηγειται, εκεινος αναπτύσσει, εκεινος εγκρίνει καί εκεινος κατά τό δοκουν κατά τό εαυτου συμφέρον καί αποφασίζει…’’. Αναφερόμενος δέ καί εις άλλην υπόθεσιν,όταν εζήτησε τόν λόγον από τούς αρχιερεις, απήντησαν όλοι, ότι’’ καί
εμεις δέν ξέρουμε πως υπογράψαμε!!!’’…..Τέτοια ‘’γίνονται’’..όμως αυτά ‘’διατηρουνται’’ διά νά σκορπίζουν μόνον καταστροφήν καί ερήμωσιν καί απώλειαν.

Άλλος επίσκοπος, εκ των υπογραψάντων εις αυτό τό ‘’χαρτίον’’ της ανομίας καί ερημώσεως, ερωτηθείςκατά πόσον υπηρξε κανονικότης εις αυτήν τήν ‘’πραξιν’’, άν υπηρξαν έστω καί τά στοιχειώδη νόμιμα δίκης, άν έγινε κατά δίκαιον, εν φόβω θεου διά τό συμφέρον της Εκκλησίας καί των ψυχων, αμέσως,συνοδεύων καί μετ ́εντόνου ανανευτικης κινήσεως της χειρός, ειπεν: ‘’ Όχι. Τίποτε τό κανονικόν δέν έγινεν εις τήν ‘’δίκην’’ του πατρός Χρυσοστόμου. Ειναι όλως διόλου έργον καί απόφασις καί πραξις του Ευγενίου Τόμπρου. Αυτός τά ετοίμασε, αυτός τά παρουσίασεν, αυτός έκρινεν, αυτός απεφάσισεν, αυτός τό δεσμειν καί τό λύειν.

Οι αρχιερεις απλοικά πλάσματα, αγράμματοι όλοι, υπέγραφαν τυφλοις όμμασι χωρίς νά γνωρίζουν καί πολύ περί τίνος πρόκειται καί τί υπογράφουν..ακούουν μόνον τί θά τούς ειπη καί διατάξη ο Τόμπρος..εγώ ειπα, δέν συμφωνω, ειναι αντικανονική αυτή η πράξις..δέν γίνετο κανονικως..Καί εγράφη εις τά πρακτικά η αντίθεσίς μου’’. Βραδύτερον όταν οι πατέρες έγραψαν εις τόν αρχιεπ. Αγαθάγγελον περί τούτων, εκεινος απήντησεν, ότι δέν ειναι τίποτε αυτή η πραξις, δέν ισχύει εις τήν πραξιν..Έτσι ‘’ γιά φοβέρα έγιναν’’.. Καί όμως ‘’ισχύει’’δι ́εκείνους πού αναγκάζονται νά τήν υπολογίζουν, πρός θρίαμβον της αδικίας καί παρανομίας καί καταστροφήν του Αγωνος
της Ορθοδοξίας καί του Μοναχισμου καί ζημίαν καί απώλειαν ψυχων. Υπό πάντων ομολογειται ότι ητο πράξις αντικανονική, άδικος, παράνομος, τρωτή, ετσιθελική, ουδέν ορθόν καί κανονικόν έχουσα,ότι δέν έπρεπε νά γίνη. ̈.. Όμως διά ό,τι ‘’δέν έπρεπε νά γίνη’’, δέν γίνεται εκεινο πού πρέπει νά γίνη εις επανόρθωσιν του κακου… διά νά συνεχίζεται τό κακόν καί η απώλεια καί επιτείνεται τό βάρος της ευθύνης εκείνων υπό των οποίων ‘’έγινε’’. Γνωστόν δέ πως έμεινεν η μνήμη τοιούτων εις τήν ιστορίαν. Αλλά δέν οφείλει νά συνεχίζεται.

Ο Τριμυθουντος Σπυρίδων διά ‘’τήν απαράδεκτον καί παράνομον’’δολοφονίαν

Αμέσως μόλις έλαβε γνωσιν αυτης της δολοφονίας ο άγιος Τριμυθουντος, ευθύς έγραψεν εις τούς πατέρας της Μονης (25.6.58),συνιστων εις αυτούς όχι μόνον νά μή λάβουν καθόλου υπ ́όψιν αυτήν τήν ‘’απαράδεκτον καί παράνομον’’ πραξιν, αλλά καί νά επιστρέψουν αμέσως αυτό τό ‘’χαρτίον’’ τηςΣυνόδου (δηλ. Του Τόμπρου) σημειων τά εξης, τά οποια επί λέξει θά έγραφον συνάμα: ‘’ Ημεις ω Ιερά Σύνοδος, δέν δυνάμεθα, νά αποχωρισθωμεν του Πνευμ. μας Πατρός τόν οποιον απέστειλεν ο Κύριος διά του Πνεύματος του Αγίου, καί διά της χάριτος του Μακαριωτ. Αρχιεπ. Ματθαίου, του καί στυλοβάτου της γνησίας ορθοδόξου ημων πίστεως, επομένως εφ ́όσον εγνωρίσαμεν τήν ορθόδοξον ημων πίστιν καί θέλομεν ίνα κρατήσωμεν τάς ιεράς παραδόσεις της Εκκλησίας. Αποκλείεται πασα εισήγησις, ούτε από Σύνοδον ούτε από επισκόπους, ούτε από Πατριάρχας. Καί εκεινον όπου μας έστειλεν η θεία βουλή του θεου εκεινον καί θά τιμήσωμεν, εκεινον καί θά μνημονεύωμεν, εφ
́όσον ζη κατά τήν τάξιν της Εκκλησίας. Υμεις δέ, θέλετε χειροτονειτε, θέλετε αφορίζετε, θέλετε καθήρετε, θέλετε ότι άλλο κάμνετε, ημεις τέκνα πνευματικά του Πνευμ. Πατρός καί Ιεράρχου Σπυρίδωνος εσμέν. – Επιστρέφοντες τήν εγκύκλιόν σας, ως απαράδεκτον καί παράνομον, δέν σας γράφομεν περισσότερα, ή
θά ίσχύση η του Αγίου Πνεύματος βουλή, ή η υμετέρα’’.

Πρός δέ τούς πατέρας της Μονης έγραφεν: ‘’ Εάν δέ θέλετε ω τέκνα μου αγαπητά, αυτοί καί υμεις ίνα υποδειχθη, λεπτομερέστερον καί σαφέστερον, η υπακοή πρός τόν Πνευματ. Πατέρα, αναγνώσατε εις τόν βίον του Αγίου Συμεών του Νέου θεολόγου, όπου άρχεται νά εισέρχεται ο Άγιος εις τούς πειρασμούς. Οποίαν υπερμάχησιν έκαμε διά τόν Πνευμ. αυτου Πατέρα. Ότι δέν εσεβάσθη ούτε Σύνοδον ούτε αυτοκράτορα, διά τήν τιμήν του Πνευμ. του Πατρός. Καί λέγω εάν μέν ειναι εξ αγνοίας τά τοιαυτα ελπίζω εις τήν χάριν του Χριστου μας, καί της Παναχράντου αυτου Μητρός έτι δέ καί δι ́ευχων του Αγίου Συμεών, ίνα ανανήψωσι καί αναγνωρίσωσι τά έκνοα καί αβάσιμα. Εάν δέ από φθόνον ή εξ ́υπερηφανείας ει καί άλλων αιτιων ων μή γένοιτο, άς προχωρουν
ίνα εύρωσιν τήν εκδίκησιν παρά Κυρίου’’.

Πρός δέ τούς της Συνόδου έγραφε κατόπιν επανειλημμένως..εξ αυτων σημειουμεν τιν ‘’.. .Πρωτον καί κύριον διά τά επιτίμια τά οποια ετέθησαν εξ υμων εις βάρος αμφοτέρων, καί καθώς ακούετε του Κυρίου λέγοντος ‘’ Ευλογειτε καί μή καταρασθε’’.. τουτο καί εγώ ο αμαρτωλός υποδεικνύω υμιν, όπωςευαρεστούμενοι αποσύρετε τά
τοιαυτα, καί τουτο όχι δι ́ημας, αλλά δι ́υμας. Ότι εγώ μέν ως κανονικός πατήρ αυτων καί πνευματικός ηρα τά επιτίμια από των πνευματικων μου τέκνων. Αλλά παρακαλω σας προσέξατε εις τούς λόγους μου, ότι εάν εγώ άν καί αμαρτωλός βλέπω τούς αδελφούς, δηλαδή υμας,ευρισκομένους είτε εις άγνοιαν, είτε εις μίαν φλόγα, δέν πρέπει λέγω νά δώσω χειρα βοηθείας; Τουτο κάμνω σήμερον καί λέγω πρός υμας, εάν αρθωσι τά τοιαυτα επιτίμια, δέν θά γίνη λέγω χαρά εν τω Ουρανω; Λοιπόν εάν θέλετε ίνα επέλθη η ειρήνη, η αγάπη καί η ομόνοια δύνασθε δι ́εγκυκλίου σας νά τακτοποιήσετε τά μή καλως γενόμενα, ώστε καί εγώ ο αμαρτωλός χαρω διά τήν επίγνωσιν καί μετάνοιάν σας..’’

Εν άλλω.. ‘’…παρακαλω σας προσέξατε.. η ουσία της αγάπης ειναι όταν ενεργειται διά μέσου του νόμου της αγάπης, τί θέλω νά είπω, ότι εφ ́όσον καθώς γνωρίζετε τά παράνομα επιτίμια ευρίσκονται έγγραφα καί εισέτι δέν ήρθησαν, ώστε όχι μόνον η αγάπη δέν εκτελειται, αλλά καί ψεκτή λέγεται, τότε μόνον εκτελειται η αληθινή αγάπη όταν δέν υπάρχουσιν αίτια τά οποια απομακρύνουσι τήν αγάπην. Καί πρωτον μέν αίτιον ειναι τά επιτίμια τά οποία ανησύχησαν τούς κληρικούς καί τόν λαόν.. δεύτερον ειναι παράνομος έδρα του χειροτονηθέντος υφ ́υμων Επισκόπου εις θέσιν Αρχιεπισκόπου.. ταυτα καλως τά γνωρίζετε.. τρίτον η παράβασις της τάξεως της αυτοκεφάλου Εκκλησίας Κύπρου.. τέταρτον θέλετε νά θέσετε υποχείριον τήν αυτοκέφαλον Εκκλησίαν Κύπρου εις τόν Άγ.Κιτίου κ. Επιφάνιον. Διά ταυτα όλα δέν ειναι δυνατόν νά επέλθη η κατά Θεόν αγάπη καί η ειρήνη καί η ενότης. – Η δέ κατά Θεόν αγάπη ειναι νά γνωρίσωμεν τά σφάλματά μας αλλά καί νά τά διορθώσωμεν διά της μετανοίας καί επιστροφης..’’ Ο Άγ. Κιτίου Επιφάνιος σήμερον δέν ανήκει εις τήν αυτοκέφαλο Εκκλησίαν Κύπρου αλλ ́εις τήν Σύνοδον των Γ.Ο.Χ. Ελλάδος. Ώστε ω ηγαπημένοι μου πατέρες καί αδελφοί, ειναι ανάγκη νά γνωρίσωμεν τό πως πρέπει νά χειρισθωμεν τόν νόμον κατά τήν τάξιν της Εκκλησίας ήν έθεσαν οι θεοφόροι
Πατέρες, καί όχι κατά τάς γνώμας υμων…’’

Καί εν άλλω.. ‘’… Αλλά λέγω καί τουτο, μή σας απατα ο λογισμός, ότι κάθε σαπρόν που υπογράφει εκάστη σύνοδος καί εφαρμόζει, επικυρουται καί διά της χάριτος, όχι, ποτέ,όχι… Σύνοδος λέγεται, ουχί η κρίνουσα κατά τό γράμμα αλλά κατά τό πνευμα, διότι τό γράμμα αποκτείνει, καθώς όλα αυτά συνέβαινον εις τούς αιρετικούς καί αντιμάχους, τώρα τί θέλετε νά δικαιολογήσετε τάς παραβάσεις σας…’’ Καί εν άλλοις.. ‘’..Ερωτω υμας..’’εις ό,τι κάμνετε μέ ερωτήσατε; Τό δέ πνευμα του Μακαριωτάτου δέν ειχε σκοπόν νά καθορίση επισκοπάτα εις καιρόν πολέμου της Εκκλησίας. Ο σκοπός του ητο νά σώση και φωτίση ψυχάς καί οδηγήση εις τόν φόβον του Θεου, καί
ουχί διά φιλαργυρίαν καί δόξαν. Τουτο μόνον σας παρακαλω πατέρες άγιοι, καί ζητω από υμας, εάν αγάπην έχετε θεου, νά μή πειράζετε τά πνευματικά μου τέκνα όπου καί άν ειναι, ως καί εγώ τά υμετέρα…’’.

Καί πάλιν εν άλλω… ‘’Τουτο όμως σας παρακαλω, εάν θέλετε νά έχετε ειρήνην, τά πνευματικά μου τέκνα καί πάλιν σας παρακαλω μή τά πειράζετε.. εάν υμεις θέλετε ίνα έλθω εγώ εις τάς Μονάς σας, ή εις τά πνευματικά σας τέκνα νά θέτω κανόνας καί επιτίμια, καί σας φαίνεται καλόν, κάμετε καί υμεις πρός ημας. Τό Πνευμα τό Άγιον έθεσεν όρια. Καί εν ολίγοις οι αρχιερεις δέν πρέπει νά ειναι τοιαυτης φύσεως, αλλ ́ως ο Δεσπότης μας Χριστός εν Ευαγγελίοις εκήρυξε καί οι Άγιοι Αποστολοι,άλλως δέν λέγονται αρχιερεις αλλά λύκοι… μέ αυτά τά ολίγα εάν θέλετε εννοήσατε τά περισσότερα..’’ Πρός δέ τόν Επιφάνιον έγραφεν (αι πρός αυτόν επιστολαί του αγίου Τριμυθουντος ησαν σχεδόν πάντοτε ‘’λακωνικαί’’…’’όποιος θέλει άς καταλάβη’’). ‘’ Πρωτον σας υποδεικνύω τάς ευθύνας της Συνόδου,δεύτερον της υμετέρας Σεβασμ. Τώρα θά μέ ερωτήσετε πως η λύσις γίνεται; καί απαντω ότι αι υπογραφαί οπού ετέθησαν παρά της Ιερ. Συνόδου νά αρθωσι, πρός δε καί αι παράνομοι καθαιρέσεις καί οι έκνοοι αφορισμοί. Καί εάν έως εκει προχωρήσωμεν θά ίδωμεν τά μετέπειτα εάν καλως διεξαχθωσι κατά τήν βουλήν του θείου Πνεύματος καί ουχί κατά τήν ανθρωπαρέσκειαν καί τά οικεια συμφέροντα…’’.

Καί εν άλλω περί του αυτου. ‘’Προ τίνα επιρρίψω τήν ευθύνην καί τό βάρος; Βεβαίως πρωτον πρόςαυτόν, καί δεύτερον πρός τήν Σύνοδον, ότι ζωντος εμου του πρώτου έστω καί ευτελους, έστω καί απείρου, έστω καί αγραμμάτου…Λοιπόν μία παράβασις πόσα κακά εισήγαγεν’’. Καί πρίν δέ από τήν πνευματικήν δολοφονίαν ο άγιος Τριμυθουντος έγραφε πρός τούς πατέρας καί τόν π. Χρυσόστομον:’’..Ταυτα σοί γράφω ω αδελφέ καί πάτερ ίνα μή αθυμήσης ή δειλιάσης, ουδέ από τά επιμιτίμια, ουδέ από τούς αφορισμούς, ουδέ από καθαιρέσεις, διότι ταυτα ανήκουν εις ορθόδοξον σύνοδον καί εις ορθόδοξους αρχιερεις των τηρούντων τούς νομίμους νόμους της Εκκλησίας, καί Κανόνας.

Αλλ ́ουτοι, επειδή προσέκρουσαν εις τό πρωτον, αποστείλαντες αρχιερέα, ουχί νά υποταγη εις τόν νόμιμον πρωθιεράρχην αλλά νά τόν θέσουν ως κεφαλήν επ ́αυτου, καί διά τουτο, όχι ως κανονικός ετέθη αρχιερεύς, αλως μοιχός ζωντος του πρώτου, καί δή ως εξορίστου δι ́αυτήν τήν ομολογίαν της πίστεως. Λοιπόν πάτερ άγιε μή διστάσης όλως, είτε δι ́εξορίαν είτε δι ́ότιδήποτε, διότι σήμερον αυτοί,είτε η Σύνοδος, είτε αυτός, δέν γνωρίζω τί νά είπω, πόθεν τά τοιαυτα διαπράττονται παρ ́αυτων. Δέν έχω τί περισσότερον ειπειν περί αυτων, αλλ ́ίνα κλαύσω καί θρηνήσω τήν απώλειαν, καί ουχί μόνον αυτων, αλλά καί διά τά ασθενη πρόβατα του Χριστου μου, γινόμενοι πρόξενοι απωλείας καί πρόξενοι γέλωτος του διαβόλου.

Ευχόμενος πρός τόν Κύριον εξ όλης μου της καρδίας, ίνα οψέποτε εννοήσωσι πόθεν έπεσον καί αναστωσι… Άφες αυτούς, άς κάνουν ότι τούς επιτρέψει ο πατήρ των, οδηγοί τυφλοί. Καί εις τουτο λυπουμαι δι ́αυτούς, ότι, αντί νά περιμαζεύσωσι τά ασθενημένα πρόβατα του Χριστου μας,τά σπρώχνουν περισσότερον εις τήν απώλειαν, μή λογιζόμενοι τήν Κρίσιν ουδέ τόν θάνατον, ουδέ τόν απροσωπόληπτον Κριτήν. Εις αυτά όλα όπου φοβερίζουν δέν
έχουν κανένα δικαίωμα αλλ ́ειναι ενέργεια του εχθρου, πρός καταισχύνην αυτου καί αυτων’’.

Καί εν άλλω πρός άλλους…’’ Τό δέ περί της Συνόδου, τί νά σας απαντήσω; δέν ηξεύρω.. Αλλά λέγω, εάν αυτοί ετιμουσαν τόν αρχηθεν απεσταλμένον Πνευμ. των Πατέρα,ουδέποτε λέγω θά επέτρεπεν ο Κύριος ίνα γίνωνται τά τοιαυτα, αι δέ προφάσεις καί της Συνόδου καί του κ. Κιτίου δέν έχωσι ουδένα τόπον,όχι..ότι έλειψα ως εξόριστος, είτε 7, ή καί περισσότερα έτη, καί τουτο φανερόν.. ότι, όταν ειδον τάς ταραχάς της Συνόδου καί του αγίου Κιτίου, πάντως ώφειλον,ίνα ενεργήσω,ίνα μή γίνωσι τά μεγαλύτερα,ότι ασφαλως εάν δέν εγίνοντο τά τοιαυτα θά είχομεν μεγαλυτέρας συνεπείας. Καί λέγω, εν τίνι δικαιώματι ηθέλησαν νά αναμιχθώσι εις τάς ιδιοκτήτους Μονάς,είτε Σύνοδος, είτε ο Επίσκοπος; Καί δή, νά εκβιάζωσι εις μνημόσυνα καί εις φορολογίας; Εμέ δέ πως μέ απέβαλον εκ της Αρχιεπισκοπης μου καί έθεσαν επικεφαλης μου άλλον; Διά τουτο λέγω, όχι τό θέλω, αλλά δέν πρόκειται νά
προκόψωσι ούτε Σύνοδος, ούτε ο Νέος Επίσκοπος, καί τό λέγω μέ τήν διάνοιάν μου, όχι, ποτέ,όχι, η τοιαύτη πρόοδος…’’

Καί πάλιν εν άλλω.. ‘’…(οι της Συνόδου) φαίνεται θέλουσι νά ανέλθωσι υψηλά, καί ότι ευρον εκ των Κανόνων ίνα δαγκάσωσι, αλλ όμως πολύ τούς φοβουμαι μήπως αντί νά υψώσωσι ριφθωσι ως πτωμα καί τότε ποιος θά τούς σηκώση; Καί αυτοί μέν ως άν νά εζήτησε ο νέος Επίσκοπος κ. Κιτίου ότι θά ήθελε κατακυριεύσει τήν Ν.Κύπρον καί ότι θά εκατώρθωνε πολλά, καί διά τουτο έβαλε χειρα εις τούς πρωτοπόρους, λέγων εις τήν διάνοιάν του εάν αυτούς καταβάλω, εμόν εστι τό ποίμνιον καί θά κατορθώσω πολλά, αλλ ́όμως πολύ απαταται, όχι τώρα πού ευρίσκομαι ζων, αλλά καί μετά θάνατον, ότι ο δρόμος τόν οποιον ακολουθει δέν ειναι της αγάπης ουδέ της πνευματικης γνώσεως, αλλά του εγωισμου καί της καταφρονήσεως. – Καί λέγω, τί θά εβλάπτετο εάν καί αυτός ο ίδιος εξεφώνει τό όνομα του αρχιεπισκόπου του, εις καιρόν οπού καθώς καί αυτός ο ίδιος γνωρίζει ότι εξωρίσθην καί εδιώχθην διά τήν ομολογίαν των πνευματικων νόμων καί της πίστεως; Καί πάλιν λέγω, άν καί αυτή η Ιερά σύνοδος του επέβαλλε ίνα μή τόν μνημονεύη,αλλ ́όμως αυτός ως αγαθός αδελφός καί συλλειτουργός δέν έπρεπε νά τό δεχθη, καί πρωτον διά τήν αγάπην των αδελφων ίνα μή τούς διαχωρίση καί δεύτερον διά τήν πρός εμέ αγάπην, ότι πρωτον ευρίσκομαι εν τη ζωη, δεύτερον ότι ευρίσκομαι εν τη ομολογία της πίστεως, ο θειος Χρυσόστομος εδιώχθη διά τήν αδικίαν της Βασιλίσσης διά τόν αγρόν της χήρας καί ιδού λέγω δέν έπρεπε νά μνημονεύεται; ναί λέγω από τούς κακοδόξους αλλ ́όμως από τούς πιστούς ποτέ, ποτέ…’’

Τά τοιαυτα (ολίγα εκ των πολλων)δραματικά καί συγκινητικά έλεγε καί έγραφεν ο άγιος εκείνος ανήρ (θά ίδωμεν πλείονα περαιτέρω) δι ́αυτήν τήν ‘’απαράδεκτον καί παράνομον’’ δολοφονίαν καί τά ‘’έργα- αποτελέσματά’’ της. Καί ο πλέον ‘’απλοικός’’ κατλαβαίνει πόσον ‘’δίκαιον’’ υπάρχει εις αυτήν, πόση κανονικότης, ποιος πονει τό ποίμνιον,άν υπάρχη συνείδησις καί φόβος Θεου.

Ως καί προελέχθη, άν υπηρχε συνείδησις καί συνέπεια, ‘’ καταδικασμένος’’ από τό ‘’δικαστήριον’’ της ανομίας (τόν Τόμπρον)‘’έπρεπε’’ νά ειναι ο άγιος Τριμυθουντος Σπυρίδων, όστις έγραφεν εκ των προτέρων εις τόν π. Χρυσότομον ουδόλως νά λάβη υπ ́όψιν ‘’τά επιτίμια, τούς αφορισμούς, τάς καθαιρέσεις των’’, ότι αυτοί ειναι ‘’πρόξενοι της απωλείας’’, ενεργούμενα ‘’του εχθρου, πρός καταισχύνην αυτου καί αυτων’’, όχι ο ιερεύς όστις ετίμα καί εσέβετο καί υπήκουεν εις τόν αρχιερέα του. Αλλά δέν εσύμφερεν εις τόν Τόμπρον αυτό…στρέφεται όπου καί εις ό,τι τόν εσύμφερεν. Αλλ ́όπως επανελάμβανε πολλάκις ο άγιος Τριμυθουντος, ‘’ Εμοί εκδίκησις, εγώ ανταποδώσω, λέγει Κύριος’’.

Όσοι τιμουν καί σέβονται τόν Μακαρ. Αρχιεπίσκοπον Ματθαιον, άς ενθυμηθουν καί εννοήσουν, ότι ο όν απέστειλεν εκεινος Επίσκοπον, ο ΤΡΙΜΥΘΟΥΝΤΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ, ως ‘’πάσης Κύπρου Γ.Ο.Χ., εκεινος μόνον, όστις καί έθεσε ‘’τόν πρωτον θεμέλιον λίθον’’, εδικαιουτο νά επικαλεσθη τό αυτοκέφαλον της Εκκλησίας κύπρου. Ο μή γενόμενος δι ́αυτου κληρικός του Τόμπρου, κατά τούς Ι. Κανόνας, ‘’δέν εισηλθε διά της θύρας’’ αλλ ́εισεπήδησεν ‘’αλλαχόθεν’’ καί γνωστόν τί λέγει τό Ευαγγέλιον τί ‘’ειναι’’ ο τοιουτος. Διά τουτο έγραφεν επανειλημμένως ο άγιος Τριμυθουντος πρός τόν π. Χρυσόστομον καί λοιπούς πατέρας (καί πρός τήν Σύνοδον) ‘’Οτι, ο μέν άγιος Κιτίου, ανήκει εις τήν Ιερ. Σύνοδον των Γ.Ο.Χ. των εν Ελλάδι,υμεις δέ καί εγώ, ανήκομεν εις τήν Αυτοκέφαλον Εκκλησίαν των Γ.Ο.Χ. της απάσης Μ.Ν.Κύπρου’’.

Άς εννοήσουν λοιπόν όσοι τιμουν καί σέβονται τόν Μακαρ. Ματθαιον καί τόν Τριμυθουντος Σπυρίδωνα τόν ‘’αγιώτατον’’, όστις ‘’ειχεν εις τήν καρδίαν του τήν Αγίαν Τριάδα’’, όπως λέγουν οι ζήσαντες αυτόν, ό,τι εφ ́όσον δέχονται ή ανέχονται νά υπάρχη τό έγκλημα κατ ́αυτου καί του π. Χρυσοστόμου καί της Μονης, ειναι ‘’δεμένοι’’, όπως εκεινος έγραφεν, υπό τάς αράς τά επιτίμια, τόν αφορισμόν καί τόν δεσμόν του αγιωτάτου εκείνου ανδρός. Σκεφθητε το.

Φωτογραφία

Back to top button