breaking newsΚύπρος

Ναρκοθετούν την Αμμόχωστο στη σκιά των δυο κρατών

 

 

Του Δρα Γιάννου Χαραλαμπίδη

ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΙΚΟΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΚΑΙ Η ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΟΥ ΔΙΧΑΣΜΟΥ

ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΤΣΑΒΟΥΣΟΓΛΟΥ ΣΤΟΥΣ Τ/Κ ΓΙΑ ΤΗ ΛΥΣΗ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑ ΤΗΣ ΔΕΡΥΝΕΙΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ

· Σε ποια διλήμματα θα μας βάλουν οι Τούρκοι

· Πώς γίνεται μπούμερανγκ το κεκτημένο των συνομιλιών

· Πρώτα η Αμμόχωστος και μετά συνομιλίες

Οι Τούρκοι προχωρούν βήμα – βήμα επί τη βάσει σχεδιασμού και εκβιασμών στο θέμα της Αμμοχώστου, και σήμερα το συνδέουν με το κεκτημένο των συνομιλιών και το άνοιγμα του Οδοφράγματος της Δερύνειας, για το οποίο ελήφθησαν αποφάσεις χωρίς τον απαιτούμενο προγραμματισμό και μελέτη.

Το γεγονός προκαλεί αντιδράσεις από κατοίκους και οργανωμένες Επαγγελματικές Οργανώσεις της ελεύθερης περιοχής Αμμοχώστου. Άλλωστε, το όλο τουρκικό πλάνο σχετίζεται με όσα είχε πει προς την τουρκοκυπριακή ηγεσία ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Κύπρο, στις 20 Απριλίου του 2018.

Επισήμανε προς τους συνομιλητές του ότι το Κυπριακό πλέον κινείται προς τη λύση των «δυο κρατών». Το τι διημείφθη είναι γνωστό και στην Κυβέρνηση και σε κάποιους, τουλάχιστον, των πολιτικών αρχηγών.

Τουρκικός σχεδιασμός και δίκαιο

Τονίζονται τα ανωτέρω για δυο κυρίως λόγους: Πρώτον, αύριο Δευτέρα αρχίζει τις επαφές της η νέα απεσταλμένη των Ην. Εθνών Τζέιν Χολ Λουτ και, δεύτερο, δεν υπάρχουν ενδείξεις για αλλαγή της τουρκικής στάσης.

Αντίθετα, οι Τούρκοι θέτουν σε εφαρμογή τους σχεδιασμούς τους, είτε εντός είτε εκτός συνομιλιών, στο πλαίσιο μιας μορφής διχοτόμησης, που θα στηρίζεται στα δυο κράτη, είτε αυτά θα είναι συνιστώντα είτε όχι, με την Κυβέρνηση και το Εθνικό Συμβούλιο να μην έχουν ολοκληρωμένη εναλλακτική στρατηγική και σχέδιο Β.

Ο σχεδιασμός για την Αμμόχωστο είχε ήδη καταρτιστεί και εμφανίζεται μαζί με το τουρκικό τρυπάνι του «Πορθητή», ως άλλη μια δαμόκλειος σπάθη στην κεφαλή της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οι Τούρκοι, όταν κρίνουν ότι οι συνθήκες είναι κατάλληλες, θα καλέσουν τους Ελληνοκύπριους ιδιοκτήτες της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου να επιστρέψουν για να εκμεταλλευτούν τις περιουσίες τους επί τη βάσει προγράμματος ανοικοδόμησης και τουριστικής εκμετάλλευσης, καθώς και εμπορικής ανάπτυξης, αλλά κάτω από τη διοίκηση του ψευδοκράτους.

Στην ουσία επιζητούν την αναγνώριση του κατοχικού καθεστώτος μέσω των Ελληνοκυπρίων, οι οποίοι θα πληρώνουν φόρους και θα υπάγονται στα δικαστήρια και τις «αρχές» του ψευδοκράτους, που χαρακτηρίζονται από τα ψηφίσματα 541 και 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας ως non valid.

Δεν ισχύουν. Την ίδια στιγμή, η Ε.Ε. με την αντιδήλωση τής 21ης Σεπτεμβρίου του 2005, απαντώντας στην Άγκυρα -η οποία προτού αρχίσει τις ενταξιακές της διαδικασίες είχε ισχυριστεί ότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία- αναφέρει τα εξής:

1. Στη νήσο Κύπρο αναγνωρίζει ως μόνο κράτος, αυτό της Κυπριακής Δημοκρατίας.

2. Η Τουρκία οφείλει, στο πλαίσιο των ενταξιακών της διαδικασιών, να ομαλοποιήσει τις σχέσεις της με την Κυπριακή Δημοκρατία και να την αναγνωρίσει.

Συναφείς με τα ανωτέρω είναι και οι αποφάσεις της Τέταρτης Διακρατικής Προσφυγής και της Τιτίνας Λοϊζίδου, που χαρακτηρίζουν την όποια τουρκοκυπριακή διοίκηση στον Βορρά ως υποτελή στην Τουρκία λόγω της παράνομης παρουσίας του Αττίλα.

Το θεωρητικό και πρακτικό υπόβαθρο αυτών των αρχών του Διεθνούς Δικαίου βρίσκεται στο κράτος του Ματσούκουο.

Είναι η περίπτωση κατά την οποία, στον Μεσοπόλεμο, οι Ιάπωνες εισέβαλαν στην Μαντζουρία και η Κοινωνία των Εθνών χαρακτήρισε το κρατίδιο του Ματσούκουο ως puppet state, καθότι προέκυψε από τη βία και τη χρήση των όπλων. Η αρχή αυτή κατοχυρώθηκε στο άρθρο 1 παράγραφος 4 του Χάρτη των Ην. Εθνών.

Η χρήση του κεκτημένου των συνομιλιών

Βεβαίως, μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι η αναγνώριση μπορεί να προκύψει μόνο μέσω κρατών. Όμως, όταν ένας λαός αρχίζει να αποδέχεται και να προβαίνει σε πράξεις οιονεί αναγνώρισης, έρχεται η φθορά και η σταδιακή νομιμοποίηση της κατοχής και του χωριστού κράτους, εφόσον ο πολίτης του νόμιμου κράτους αποδέχεται τις παράνομες Αρχές και γίνεται υποτελής σε αυτές.

Αληθές είναι ότι τα ανωτέρω, δηλαδή τα περί του Διεθνούς Δικαίου και του νομικού και πολιτικού πλαισίου, παρέμεναν από το κυπριακό κομματικό σύστημα ως εργαλεία εσωτερικής κατανάλωσης και όχι ως σαφής βάση επίλυσης του Κυπριακού, καθότι από την υποχρέωση της Τουρκίας να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία, έχουμε περάσει σε μια λύση επί τη βάσει της οποίας το σημερινό ψευδοκράτος θα αναγνωριστεί εξ ημών ως ισότιμο τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος και η Κυπριακή Δημοκρατία θα διαλυθεί και θα διχοτομηθεί σε δυο κρατίδια, ισότιμου καθεστώτος.

Στο δε τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος, επί τη βάσει του κεκτημένου των συνομιλιών, κανείς Ελληνοκύπριος δεν θα έχει δικαίωμα ψήφου σε εθνικές εκλογές, ενώ μόνο το 20% όσων θα επιστρέψουν θα έχουν δικαίωμα ψήφου σε τοπικές εκλογές.

Οι Τούρκοι, όπως έχουμε αναλύσει σε προηγούμενη αρθρογραφία, θα εκλαμβάνουν το σημερινό ψευδοκράτος ως ένα χωριστό κράτος, καθότι ο πολίτης φέρει μαζί του το δικαίωμα της ψήφου και είναι συνταυτισμένο με την πατρίδα του και το κράτος.

Με την ιθαγένεια. Εφόσον με βάση το κεκτημένο των συνομιλιών θα υπάρχουν τρεις ιθαγένειες, μία κοινή και μία για κάθε κρατίδιο, η ψήφος θα εκπηγάζει από τα κρατίδια. Δηλαδή θα υπάρχει και εδώ χωριστό κυριαρχικό δικαίωμα και διπλή πηγή κυριαρχίας. Θα υπάρχουν δυο πατρίδες.

Η δική τους και η δική μας. Εάν ένας Ελληνοκύπριος διαμένει στον Βορρά, δεν θα έχει κατά τρόπον αυθύπαρκτο το δικαίωμα της ψήφου. Εάν θέλει να έχει δικαίωμα ψήφου, θα πρέπει να αποποιηθεί την ελληνοκυπριακή του ταυτότητα και ιθαγένεια και να αποκτήσει την τουρκοκυπριακή εάν το εγκρίνουν οι τουρκοκυπριακές Αρχές.

Αυτή είναι επιστροφή στο Οθωμανικό Δίκαιο. Δηλαδή για να είχες ψήφο θα έπρεπε να γίνεις από χριστιανός Έλληνας σε μουσουλμάνο Τούρκο. Αυτό το Οθωμανικό Δίκαιο θέλουν να εφαρμόσουν οι Τούρκοι και στη συνολική λύση και στη φόρμουλα της Αμμοχώστου.

Πώς ενεργούν, λοιπόν, οι Τούρκοι; Εφόσον λένε, δεν προκύψει συνολική λύση επειδή οι Ελληνοκύπριοι δεν θα δεχθούν παραμονή τουρκικού στρατού έστω και στη λογική μιας στρατιωτικής βάσης στο αγγλικό μοντέλο, τότε θα επιδιώξουν εφαρμογή τμήματος της λύσης, σε τοπικό επίπεδο, δηλαδή στην Αμμόχωστο, δημιουργώντας τετελεσμένο, και επιβάλλοντας τη λύση που αυτοί θέλουν.

Δηλαδή θα επιτρέψουν την επιστροφή αριθμού Ελληνοκυπρίων υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση, όπως θα επέστρεφαν ή θα επιστρέψουν επί τη βάσει του κεκτημένου των συνομιλιών.

Δηλαδή επιστροφή στον βορρά χωρίς δικαίωμα ψήφου και υπαγωγή τους στους νόμους του ψευδοκράτους, το οποίο θα αναγνωριστεί σε περίπτωση λύσης σε ισότιμο συνιστών τουρκοκυπριακό κράτος.

Όσοι, μάλιστα, από αυτούς που θα επιστρέψουν στον βορρά είτε προ είτε μετά τη λύση επιθυμούν να έχουν δικαίωμα ψήφου, θα είναι δυνατό να αποταθούν στις κατοχικές Αρχές ή στις Αρχές του τουρκοκυπριακού συνιστώντος κράτους. Μια τέτοια εξέλιξη προ της λύσης δεν θα είναι βολική, διότι δεν θα αναγνωρίζεται διεθνώς το διαβατήριο και οι ταυτότητες του ψευδοκράτους.

Διλήμματα, εσχάτη προδοσία, αποτροπή

Εκείνο που πρέπει να αποφύγουμε είναι τον εμφύλιο, στον οποίο οι Τούρκοι προσδοκούν να μας εμπλέξουν. Και εξηγούμε: Συμφώνως με το κεφάλαιο 154 του ποινικού κώδικα της Κυπριακής Δημοκρατίας, εγείρονται ζητήματα που αφορούν διάφορα αδικήματα, ακόμη και αυτό της εσχάτης προδοσίας (βλέπε άρθρο 34, επόμενα και το 47 περί ενεργειών σε βάρος της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας).

Μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι, όσοι δεχθούν να υπαχθούν κάτω από δίκαιο και της Αρχές του ψευδοκράτους, θα ήταν δυνατό να βρεθούν αντιμέτωποι με σειρά αδικημάτων εφόσον υπάρχει κατοχή και παράνομη απόσχιση. Διερωτάται, όμως, κάποιος άλλος πώς να στραφεί το νόμιμο κράτος εναντίον των Αμμοχωστιανών, που θα θελήσουν να επιστρέψουν, υπό την παράνομη τουρκοκυπριακή διοίκηση, όταν:

Α. Τα χαρακτηριστικά του σχεδιασμού της Άγκυρας για την Αμμοχώστου, είναι, όπως έχουμε αναλύσει, τμήμα του κεκτημένου των συνομιλιών; Στο σημείο αυτό μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι δεν έχει υπογραφεί συμφωνία και δεν υπάρχει νομιμοποιημένο καθεστώς λύσης. Από την άλλη, όμως, κάποιος άλλος θα πει: Ένας Αμμοχωστιανός είναι ανήθικος εάν πάει μόνος του, αλλά ηθικός και νόμιμος εάν υπογράψει ο Πρόεδρος;

Β. Όχι μόνο δεν έχουν κινήσει ποινικές διαδικασίες για τους κατοχικούς ηγέτες για διάφορα αδικήματα, αλλά προφανώς τους επιτρέπουμε να κυκλοφορούν διεθνώς με διαβατήρια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ακόμη και αν η ηγεσία μας αποφασίσει να αφαιρέσει τα διαβατήρια από όσους Αμμοχωστιανούς επιστρέψουν, το ίδιο δεν θα πρέπει να πράξει για τους Τουρκοκύπριους που εν γνώσει τους σφετερίζονται τις ελληνοκυπριακές περιουσίες, καθώς και για την ηγεσία των κατεχομένων;

Τα συμφωνηθέντα

Και όλα αυτά θα συμβούν επί τη βάσει των τουρκικών σχεδιασμών, ενώ από το 1979 υπάρχουν σαφείς συμφωνίες και αποφάσεις για την Αμμόχωστο, που έχουν παραμείνει γράμμα κενό περιεχομένου. Επί τούτου αναφέρουμε τα όσα έχουν αποφασιστεί μεταξύ Κυπριανού – Ντενκτάς, στις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου του ’79. Αναφέρονται στην παράγραφο 5 τα εξής:

«Θα δοθεί προτεραιότητα στην επίτευξη συμφωνίας για την επανεγκατάσταση στα Βαρώσια Ελληνοκυπρίων προσφύγων, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, αμέσως με την έναρξη τής υπό των συνομιλητών εξέτασης των συνταγματικών και εδαφικών πτυχών επί μιας συνολικής συμφωνίας. Ειδικότερα μετά την επίτευξη συμφωνίας για τα Βαρώσια θα εφαρμοστεί αυτή χωρίς ν’ αναμένεται το αποτέλεσμα των συζητήσεων και επί των άλλων πτυχών του κυπριακού προβλήματος».

Στο δε ψήφισμα 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας καταγράφονται τα ακόλουθα: «Θεωρεί (Εννοεί το ΣΑ) τις απόπειρες για εποικισμό οποιουδήποτε τμήματος των Βαρωσίων από άτομα άλλα από τους κατοίκους τους ως απαράδεκτες και ζητά τη μεταβίβαση της περιοχής αυτής στη διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών».

Αμμόχωστος έναντι αναγνώρισης

Μετά το 2004 και την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ε.Ε. ηγέρθη θέμα απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων, κατόπιν αδράνειας των κυπριακών Κυβερνήσεων, οι οποίες δεν είχαν θέσει το Κυπριακό στην ορθή του βάση ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Και δεν εξήγησαν εκτενώς ότι η απομόνωση των Τουρκοκυπρίων δεν υπάρχει. Και αν υπάρχει, οφείλεται στην κατοχή και στην Τουρκία.

Οι πραγματικά απομονωμένοι από την άσκηση των δικαιωμάτων τους και τις αρχές της Ε.Ε. είναι οι Ελληνοκύπριοι και δη οι πρόσφυγες. Κλασικό, μάλιστα, παράδειγμα έπρεπε και πρέπει να ήταν οι Αμμοχωστιανοί και η επιστροφή της πόλης τους.

Και αν ισχυριστεί κάποιος ότι αυτό έλεγαν οι ηγεσίες μας, στην πράξη άλλα έκαναν. Υιοθετούσαν σιωπηρώς την τουρκική θέση, που υποστήριζε ότι το θέμα της Αμμοχώστου θα διευθετηθεί με τη λύση. Ή τόνιζαν οι Τούρκοι, «εάν θέλετε την περίκλειστη πόλη προ της λύσης, τότε θα ανοίξει το λιμάνι, αλλά θα λειτουργήσει ταυτοχρόνως και το παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου με αναγνώριση χωριστού FIR». Δηλαδή να αναγνωρίσουμε το ψευδοκράτος αντί να αναγνωρίσει η Τουρκία την Κυπριακή Δημοκρατία, όπως η αντιδήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου του 2005 αναφέρει.

Λειτουργία περίκλειστης πόλης

Οι Τούρκοι, ένα θέμα στο οποίο είχαμε το διαπραγματευτικό πλεονέκτημα, δηλαδή την Αμμόχωστο, το αντιστρέφουν σε αχίλλειο πτέρνα προσδοκώντας να δημιουργήσουν προϋποθέσεις ηθικών και πολιτειακών διλημμάτων και εμφύλιων αντιπαραθέσεων μεταξύ των Ελληνοκυπρίων. Κερκόπορτα, δε, του σχεδιασμού τους μπορεί να εξελιχθεί το οδόφραγμα της Δερύνειας, το οποίο δεν ανοίγει ακόμη επειδή οι Τούρκοι δεν αποδέχονται τη μετακίνηση φυλακίου εκεί όπου δολοφονήθηκε ο Σολωμός Σολωμού. Κάτοικοι της περιοχής και επαγγελματικές οργανώσεις αντιδρούν στο άνοιγμα του οδοφράγματος της Δερύνειας για διάφορους λόγους.

Οι Τούρκοι έχουν αποφασίσει να ανοίξουν την παραλία στον Άγιο Μέμνονα στους τουρίστες, ενώ τα επόμενα βήματά τους περιλαμβάνουν και το άνοιγμα άλλων παραλιών και ξενοδοχείων που χρησιμοποιούνται αυτήν τη στιγμή για τις οικογένειες στρατιωτικών και φοιτητών μέσα στην περίκλειστη πόλη. Τα ξενοδοχεία που ήδη λειτουργούν είναι τα εξής: GOLDEN PLAGE HOTEL, SANDY BEACH HOTEL, ASTERIAS HOTEL και ETOILE APPARTMENTS. Για τις ανάγκες των φοιτητών του παράνομου «πανεπιστημίου» στην Αμμόχωστο λειτουργούν τα MARINA ΗΟΤΕL και ABBEY COURT HOTEL.

Η περιφραγμένη περιοχή των Βαρωσίων αποτελεί το 16,75% της συνολικής έκτασης του κατεχόμενου Δήμου Αμμοχώστου και το 0,0007% της συνολικής έκτασης της Κύπρου. H επιτήρηση της περιοχής ανατέθηκε στον 4ο τομέα (HQ Sector 4) της UNFICYP, η οποία διατηρεί το αρχηγείο της στην Αμμόχωστο στο στρατόπεδο Camp General Stefanik.

Για τον σκοπό αυτό διαθέτει 1 διμοιρία από το απόσπασμα που εδρεύει στη Δερύνεια. Ουσιαστικά η επιτήρηση της κλειστής περιοχής πραγματοποιείται από μια Διμοιρία Σλοβάκων με έδρα τη Δερύνεια (στη νεκρή ζώνη). Η αποστολή τους εκτελείται με την ανάπτυξη 3 έως 5 παρατηρητηρίων και εποχούμενων περιπολιών σε προκαθορισμένα δρομολόγια.

Ανησυχίες, οικονομία, ασφάλεια

Οι Τούρκοι ως συνήθως επιδιώκουν να είναι κερδισμένοι απ’ όλα τα σενάρια. Ναρκοθετούν την Αμμόχωστο υπό την σκιά φόρμουλων λύσεως στη βάση των δυο κρατών. Εάν οι Τούρκοι θελήσουν να δελεάσουν τους Αμμοχωστιανούς για να επιστρέψουν υπό τη διοίκηση του ψευδοκράτους, θα ανοίξουν πρώτα την περίκλειστη πόλη και μετά θα τους καλέσουν.

Εάν δεν πιάσει το κόλπο, διότι, εκτός των άλλων, η ανοικοδόμηση χρειάζεται μερικά δις ευρώ, θα χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι την πόλη δημιουργώντας τετελεσμένο, στο οποίο θα βοηθήσει και το άνοιγμα του οδοφράγματος στη Δερύνεια.

Ήδη εγείρονται ζητήματα εμπορίου βενζίνης, φαρμάκων κ.λπ, ενώ πρόβλημα θα υπάρξει και στην ευρύτερη τουριστική βιομηχανία και δη στα εστιατόρια και στους χώρους αναψυχής. Άρα εγείρεται πολιτικό και οικονομικό – τουριστικό ζήτημα, καθώς και θέμα διάκρισης σε βάρος των ευνομούμενων πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας, που πληρώνουν φόρους και προχωρούν σε επενδύσεις στις ελεύθερες περιοχές.

Πέραν τούτων, υπάρχει ακόμη ένα ζήτημα που εγείρουν κάτοικοι της περιοχής, καθώς και επαγγελματικές οργανώσεις. Είναι αυτό της ασφάλειας. Αναρωτιούνταν μάλιστα, εάν το οδόφραγμα της Δερύνειας θα είναι υγιές ΜΟΕ ή μια άλλη κερκόπορτα για την ενίσχυση της κατοχής, όπως η Άγκυρα επιδιώκει να μετατρέψει την υπόθεση της Αμμοχώστου, λόγω διαχρονικών στρατηγικών ελλειμμάτων της ελληνοκυπριακής πολιτικής ηγεσίας.

Συνεπώς, δεν πρέπει να πέσουμε ούτε στην παγίδα του διχασμού ούτε της τουρκικής ναρκοθέτησης της Αμμοχώστου, ούτε στη λογική των δυο κρατών, με ή χωρίς συνιστώντα κράτη, παρά μόνο θα πρέπει να γίνει χρήση των όσων η Ε.Ε. καθορίζει για την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία και για την άμεση επιστροφή της πόλης ως ΜΟΕ, όπως τα ψηφίσματα του ΣΑ καθορίζουν.

Η επιστροφή της Αμμοχώστου πρέπει να είναι πρόταξη για την επανέναρξη των συνομιλιών. Όταν τα ήδη συμφωνηθέντα η Άγκυρα δεν τα τηρεί, πού είναι η καλή της θέληση για τη συνέχεια;

ΠΗΓΗ:http://www.sigmaliv

Back to top button