του Κώστα Βενιζέλου
Η οικονομική κρίση στην Τουρκία συμπαρασύρει και τα κατεχόμενα. Αναμενόμενο και φυσιολογικό, καθώς η Άγκυρα από την εισβολή και εντεύθεν έχει διαμορφώσει συνθήκες πλήρους εξάρτησης των κατεχομένων.
Αυτό εντάχθηκε στον σχεδιασμό αφομοίωσης των κατεχομένων και της τουρκοποίησης τους: Πολιτικά, οικονομικά, στρατιωτικά, βαθμηδόν και πληθυσμιακά.
Τα τελευταία χρόνια, το καθεστώς Ερντογάν προβαίνει σε κινήσεις οι οποίες στοχεύουν στην ισλαμοποίηση των κατεχομένων. Το Γραφείο Θρησκευτικών Υποθέσεων χρησιμοποιείται ως εργαλείο για ανατροπή κάθε στοιχείου κοσμικής εκπαίδευσης εντός της τουρκοκυπριακής κοινότητας.
Την ίδια ώρα, το Γραφείο συντονισμού σε θέματα νεολαίας και αθλητισμού, άρχισε να λειτουργεί σιωπηρά με στόχο την προώθηση «μουσουλμανικής συνείδησης» στους νέους. Η Άγκυρα θέλει να εντάξει τους Τουρκοκύπριους στην τουρκική κοινωνία, γεγονός που παραπέμπει στην πλήρη αφομοίωση τους στη μεγάλη Τουρκία.
Τα ρεπορτάζ από την κατεχόμενη περιοχή της Κύπρου παρουσιάζουν μια ζοφερή οικονομική εικόνα και τους Τουρκοκύπριους σε κατάσταση απελπισίας.
Το ενδεχόμενο ο νεοσουλτάνος διά του ασφυκτικού εναγκαλισμού να τους πάρει μαζί του στον πάτο είναι ορατό.
Η Τουρκία πληρώνει τον λογαριασμό για τη λειτουργία του ψευδοκράτους, όχι γιατί θέλει να βοηθήσει τους Τουρκοκύπριους, αλλά επειδή δεν επιθυμεί να τους προσφέρει περιθώρια κινήσεων, «ανεξαρτοποίηση». Ελέγχει το εμπόριο, τις ελάχιστες εξαγωγές, τον τουρισμό, όπως και την παιδεία, την πολιτική ζωή. Το κατεχόμενο τμήμα διοικείται ουσιαστικά από τη λεγόμενη πρεσβεία της Τουρκίας.
Κάθε φορά που υπάρχει ένα ζήτημα, οικονομικού και οικονομικού χαρακτήρα, παρουσιάζεται ως συνταγή άρσης των προβλημάτων η επίτευξη συμφωνίας στο Κυπριακό. «Η λύση μπορεί να επιλύσει όλα τα προβλήματα», είναι το επαναλαμβανόμενο ρεφρέν.
Πώς, όμως, θα επιτευχθεί τούτο;
Γιατί είναι σαφές πως η όποια λύση ή μια συμφωνία που θα προκαλέσει προβλήματα, θα οδηγήσει τη χώρα σε περιπέτειες λόγω των δυσλειτουργικών ρυθμίσεων που θα υιοθετηθούν, δεν θα δώσει διεξόδους. Θα διαιωνίσει το πρόβλημα και θα επιδεινώσει την κατάσταση.
Διέξοδος μπορεί να υπάρξει, κι αυτή είναι η οδός που θα προκαλέσει ρήξη με την πεπατημένη. Θα πρέπει να υπάρξει πλήρης απεξάρτηση των Τουρκοκυπρίων από την Τουρκία. Πολιτική και οικονομική.
Δεν μπορεί, οι Τουρκοκύπριοι να κρατούν το σχοινί για τα οφέλη που προσφέρει η Κυπριακή Δημοκρατία ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (χωρίς, μάλιστα, να αναγνωρίζουν το κράτος) αλλά ταυτόχρονα να μην εγκαταλείπουν την Τουρκία. Θέλουν τα οφέλη από την… ανύπαρκτη γι’ αυτούς Κυπριακή Δημοκρατία (διαβατήρια, ταυτότητες, πρόσβαση στα δημόσια νοσηλευτήρια, διευκολύνσεις στο εξωτερικό, σπουδές κ.λπ.) αλλά για την «ασφάλειά» τους καταφεύγουν στην… αγκαλιά της Τουρκίας (όπως και για τα έξοδα του ψευδοκράτους).
Είναι σαφές πως αυτή η προσέγγιση, που έχει ορθά χαρακτηριστεί ως διπλοπόρτι, δεν οδηγεί πουθενά.
Δεν είναι θέμα διλήμματος αλλά επιλογής. Είτε θα πορευθούν μαζί με τους Ελληνοκύπριους, τους Αρμένιους και τους Μαρωνίτες, στην οικοδόμηση ενός κοινού μέλλοντος εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης με όλα τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η Κυπριακή Δημοκρατία, είτε θα παραμείνουν όμηροι των τουρκικών σχεδιασμών. Θα χρησιμοποιούνται ως το όχημα για στρατηγικό έλεγχο της Κύπρου και για διείσδυση της Άγκυρας στην Ε.Ε.
Διέξοδος από τα σημερινά οικονομικά αδιέξοδα μπορεί να υπάρξει για τους Τουρκοκύπριους. Αυτή η διέξοδος δεν είναι μέσω Τουρκίας αλλά ελεύθερων περιοχών, διά της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Και για ξεφύγουν από το καθεστώς Ερντογάν, την οικονομική κατρακύλα, αλλά και για να έχουν μέλλον. Και μέλλον μπορούν να έχουν σε μια χώρα που δεν θα λειτουργεί με περιορισμένα δικαιώματα, ούτε θα λειτουργεί ως προτεκτοράτο της Τουρκίας.
costas.venizelos@phileleftheros.com
ΠΗΓΗ:http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/570482/to-katastrofiko-diploporti-ton-t-k