breaking newsΕλλάδα

Η χούντα του Αλέξη αποφασίζει και παραδίδει τα πάντα…

 Η σημερινή κυβέρνηση αποτελεί την πλέον υποτακτική κυβέρνηση όλων των εποχών και εδώ και καιρό ανταγωνίζεται την γνωστή κατοχική κυβέρνηση του Τσολάκογλου, κατά την γερμανική κατοχή της Ελλάδας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αναδείχθηκε με τσιτάτα, συνθήματα κενά περιεχομένου και χωρίς κανένα απολύτως σχέδιο ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας, την οποία παρέδωσε (παρά το επετειακό κλάμμα της πρωθυπουργικής συμβίας) στο έλεος και στην σε απόλυτο βαθμό εκμετάλλευση των «δανειστών», για 99 χρόνια. Υπογράφει πιστά, βουβά και ανερυθρίαστα οτιδήποτε της ζητηθεί και βυθίζει την χώρα σε οικονομική καταστροφή.

Ταυτόχρονα, όμως, και προκειμένου να δημιουργήσει ικανό αντιπερισπασμό – αποπροσανατολισμό των πολιτών- στο (επί της Βουλής) έργο παράδοσης των πάντων, έφερε στην επιφάνεια το σύνολο των εθνικών θεμάτων, τόσο με την Τουρκία (με σοβαρά ήδη δείγματα άτακτων υποχωρήσεων έναντι των τουρκικών παρανοϊκών απαιτήσεων εις βάρος της Ελλάδας), όσο και με τα Σκόπια (παραδίδουν το όνομα «Μακεδονία» με την αιτιολόγηση του κλεισίματος ενός χρόνιου εθνικού θέματος), με τη Βουλγαρία (τολμά να προχωρά σε έρευνες και την οργανωμένη ταλαιπωρία Ελλήνων ταξιδιωτών στα βουλγαρικά αεροδρόμια…!) αλλά και με την Αλβανία η οποία προβάλει χωρίς δισταγμούς ζητήματα όπως των Τσάμηδων ενώ ταυτόχρονα καταπατά τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών (διεθνώς αναγνωρισμένη ελληνική εθνική μειονότητα) με μηδενικές επιπτώσεις από την πλευρά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Η κυβέρνηση που σκύβει σε όλους, αλλά έχει αρχίσει να αποκτά καθεστωτικά χαρακτηριστικά συνεπικουρούμενη από ένα σκοτεινό παρακράτος που δρα στο διαδίκτυο, στα ΜΜΕ αλλά και σε δημόσιες ή κρατικές υπηρεσίες και θέσεις, αποφασίζει και διατάσσει τον εξευτελισμό της Ελλάδας, ενώ την ίδια στιγμή δεν μπορεί να αιτιολογήσει -με την ελάχιστη επάρκεια- την βιασύνη της για το άνοιγμα θεμάτων που είτε δεν μπορεί να τα διαχειρισθεί είτε δεν επιθυμεί τη γνώμη των άλλων (πολιτικών φορέων) ή και των πολιτών (μέσω δημοψηφίσματος) για να προχωρήσει σε αποφάσεις και ενέργειες υπό το πέλο της (έστω και σχετικής) δημοκρατικότητας. Αντιμετωπίζει, δε, τον οποιονδήποτε ως εγκληματία και χείριστο εχθρό εάν τολμήσει να μην δεχθεί τις θέσεις και αποφάσεις της.

Έτσι, λύσσαξαν πάλι κατά της Εκκλησίας τα ελληνοφοβικά ζόμπι αυτής της αντίχριστης συμμορίας που παριστάνει (εις μάτην ασφαλώς) την ελληνική κυβέρνηση. Τους χάλασε που η Διαρκής Ιερά Σύνοδος τάχθηκε κατά της χρήσης του όρου «Μακεδονία» στη μελλοντική ονομασία του σκοπιανού μορφώματος.

Ναι, δεν αντέχουν πια ούτε ίχνος αντίρρησης, ακόμη κι αν απέναντί τους έχουν τον ανύπαρκτο, ψοφοδεή και προκλητικά «δικό τους» Ιερώνυμο.

Όθεν και το νέο μπαράζ ανιστόρητης βλακείας περί του ρόλου και των…δικαιωμάτων της Εκκλησίας, δήθεν ταύτισης με τη Χρυσή Αυγή κλπ, κλπ.

Επιμένουν φυσικά μέσα στην ιδεοληπτική τους ψύχωση ετούτοι οι ανεκδιήγητοι, αγράμματοι κι ανιστόρητοι, ξεγάνωτοι ντενεκέδες να αρνούνται να κατανοήσουν το προφανές: ότι η Εκκλησία δεν έχει απλώς δικαίωμα, αλλά υποχρέωση και να μιλά και να αντιδρά και να παρεμβαίνει.

Και πάντως (αφού μιλάμε τώρα και για δικαιώματα) έχει πολύ μεγαλύτερο δικαίωμα από αυτό το ξεφτιλισμένο σκυλολόι που δεν εκπροσωπεί ούτε το 20% του εκλογικού σώματος (ενώ βέβαια ακόμη και απέναντι σε αυτό το ποσοστό είναι ούτως ή άλλως ήδη εδώ και πολύ καιρό ηθικά έκπτωτο, γιατί έχει αθετήσει με τον πλέον απροκάλυπτο τρόπο όλα όσα είχε πει προεκλογικά).

Αλλά είπαμε: φωνή κοράκου, κρα…

Και, ποσώς ενδιαφέρει το μέγιστο ποσοστό των Ελλήνων πολιτών το ότι αυτή η κυβέρνηση μετρά αντίστροφα τον χρόνο της ύπαρξής της. Εκείνο που ενδιαφέρει, όλους, είναι πως δεν έχουν κανένα δικαίωμα αυτοί που καταρρέουν σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, να παρασύρουν στην πτώση τους ολόκληρη τη χώρα, διαχειριζόμενοι κάκιστα ζητήματα τα οποία είναι πολλαπλάσια από το νοητικό τους μέγεθος, την ηθική τους ισχύ και την πολιτική τους βαρύτητα…

Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι τόσο το πως αλλά και το πότε οι έλληνες θα αποφασίσουν να στείλουν στον αγύριστο αυτούς τους ανίκανους (επιτηδευμένα;) και επικίνδυνους που με (αυτ)απάτες κατέλαβαν την εξουσία και την ασκούν ακολουθώντας μεθόδους της Στάζι και τριτοκοσμικών δικτατοριών…

Νεκτάριος Δαπέργολας
Κωνσταντίνος Τερζής
Γεωργίου Μιχαήλ
Παναγιωτίδης Μάρκος

Πηγή Ας μιλήσουμε επιτέλους

Back to top button