Η συνέχιση του πολέμου της Ουκρανίας εναπόκειται πλέον στην χρηματοδότησή του από την Ευρωπαϊκή Ένωση μετά το μπλοκάρισμα αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας 50 δισ. ευρώ από το Κογκρέσο. Κι αυτό εφόσον η Ουγγαρία δεν θέσει βέτο στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής στην πρόταση της Κομισιόν για χρηματοδότηση 60 δισ. ευρώ σε βάθος πενταετίας και άμεση χορήγηση ενταξιακού καθεστώτος στο Κίεβο.
Το δείπνο Μακρόν-Ορμπάν δεν μοιάζει να είχε θετικά αποτελέσματα, αφού ο Ούγγρος ηγέτης επιμένει ότι η Ουκρανία είναι η πιο διεφθαρμένη χώρα του κόσμου και τελείως ανέτοιμη για συμμετοχή στην ΕΕ. Βέβαια, πίσω από τον Ορμπάν κρύβεται ο ευρωπαϊκός φόβος έναντι της Ρωσίας και η αναποτελεσματική, αν όχι καταστροφική υποταγή στην Ουάσιγκτον.
Τόσο η Αμερική, όσο και η Ευρώπη εμφανίζονται εντελώς αμήχανες μπροστά στην όλο και πιο οφθαλμοφανή κατάρρευση της Ουκρανίας, καθώς οι δυνατότητες του ΝΑΤΟ παραγωγής πολεμοφοδίων εξαντλούνται, τα αμερικάνικα συστήματα πυραύλων HIMARS και άλλα πυραυλικά συστήματα υψηλής ταχύτητας μπλοκαρίστηκαν και γενικά φαίνεται ότι το τμήμα της δυτικής κοινής γνώμης που αντιμετώπισε με δυσπιστία τον πόλεμο αυτό αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς. Σημειωτέον ότι πρόσφατη μελέτη του σουηδικού ινστιτούτου για την Ειρήνη SIPRI εκτίμησε πως όχι μόνο η δυτική στρατιωτική βιομηχανία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις παραγγελίες, αλλά κυρίως δεν μπορεί να προσαρμόσει την παραγωγή της στις ανάγκες πόλεμου υψηλής έντασης.
Ταυτόχρονα, το ηθικό έρεισμα της δυτικής ρητορικής καταρρακώθηκε προ ημερών όταν ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν σε κοινή συνέντευξη με τον Βρετανό ομόλογό του Ντέιβιντ Κάμερον αποκάλυψε πως το 90% των κονδυλίων της αμερικάνικης στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία στην ουσία κατευθύνεται στην πολεμική βιομηχανία των ΗΠΑ, δηλαδή την χρηματοδοτούν μέσω του πολέμου.
Η Ευρώπη είναι πολλαπλά τρομοκρατημένη γιατί μια κατάρρευση της Ουκρανίας ή μια συνθηκολόγηση με όρους Μόσχας δεν θα αποτελέσει απλώς μία μείζονα ήττα για τη Δύση, αλλά θα θέσει σε άλλες βάσεις την ίδια της την ασφάλεια. Υπό αυτές τις συνθήκες και υπό τον φόβο της εκλογής του απρόβλεπτου κ. Τραμπ τον Νοέμβριο του 2024, οι ευρωπαϊκές ελίτ -ενόψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου- προωθούν τον σχεδιασμό του Εμανουέλ Μακρόν που θέλει τον πρώην διοικητή της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι στη θέση του προέδρου της Κομισιόν και τη μεταγραφή της Ούρσουλα φον ντερ Λάινεν στη γενική γραμματεία του ΝΑΤΟ.
Έσπασε ο δυτικός καθρέπτης
Γενικά η εικόνα του δυτικού στρατοπέδου μοιάζει με σπασμένο καθρέπτη, ιδιαίτερα μετά τον πόλεμο στη Γάζα. Οι πολιτικές επιλογές για τους δύο αυτούς πολέμους έχουν φέρει τη Δύση σε δεινή θέση στρατηγικά, πολιτικά και ηθικά.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, που έχουν ξοδέψει περισσότερα από 44 δισ. δολάρια σε στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία από την αρχή της ρωσικής εισβολής τον Φεβρουάριο του 2022, είναι πολιτικά και κοινωνικά διαιρεμένες. Από τη μια ο πρόεδρος Μπάιντεν κραυγάζει πως «δεν μπορούμε να αφήσουμε τον Πούτιν να κερδίσει», διότι αυτό θα είχε τεράστιο αρνητικό αποτύπωμα στα δυτικά συμφέροντα, γι΄ αυτό και επισείει τον κίνδυνο να καταλάβει η Ρωσία τις βαλτικές χώρες. Από την άλλη, οι Ρεπουμπλικάνοι που βλέπουν τα δραματικά αποτελέσματα της ουκρανικής αντεπίθεσης, απαίτησαν να συμπεριληφθούν στο νομοσχέδιο μέτρα για τη μετανάστευση, ενώ ο ανεξάρτητος Σάντερς ζήτησε να μη δοθούν τα 10 δισ. δολ. στον Νετανιάχου που έχει σκοτώσει 17.000 Παλαιστίνιους. Η αδυναμία των Δημοκρατικών να αναδείξουν μια νέα ισχυρή προσωπικότητα απέναντι στον Τραμπ υποχρεώνει τον Μπάιντεν να δώσει μία μάχη που αν χαθεί θα οδηγήσει σε δομικές αλλαγές τόσο την ίδια την Αμερική, όσο και το δυτικό σύστημα.
Στην Ευρώπη, εκτός από τις αντιρρήσεις του Ορμπάν για την Ουκρανία, η ατζέντα της Συνόδου Κορυφής της προσεχούς Πέμπτης περιλαμβάνει την εξέταση των ενταξιακών προοπτικών της Μολδαβίας, της Γεωργίας και της Βοσνίας, χώρες για τις οποίες η Ρωσία έχει εκφράσει ευαισθησίες. Σε ότι αφορά την Ουκρανία μια ενδεχόμενη ένταξη όπως όπως για γεωπολιτικούς λόγους προκαλεί πολύ σημαντικά ευρωπαϊκά συμφέροντα κυρίως αγροτικά και όχι μόνο. Φτάνει να σταθμίσει κανείς τις δηλώσεις των Γερμανών αγροτών σύμφωνα με τις οποίες η ένταξη της Ουκρανίας θα σημάνει το τέλος για τους μικρούς και μεσαίους αγρότες!… Αλλά η δυστοκία των 27 περιλαμβάνει πολλά καυτά εσωτερικά ζητήματα όπως την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας, την ενοποίηση των κεφαλαιαγορών, το ενεργειακό, την ευρωάμυνα και φυσικά, μετά τις ευρωεκλογές την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας.
Η θέση του Ζελένσκι
Αλλά και η ίδια η Ουκρανία έχει χάσει την αξιοπιστία της έναντι των δυτικών χορηγών του πολέμου. Η Γερμανία που δεύτερη μετά τις ΗΠΑ χορηγός στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας προς την Ουκρανία απέκτησε αιφνιδίως σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα που δυσχεραίνουν την προγραμματισμένη χορήγηση 5 δισ. ευρώ, ενώ το Βερολίνο είναι πολύ επιφυλακτικό για την χορήγηση προηγμένων όπλων, τόσο γιατί υπάρχουν εσωτερικές πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις, όσο και γιατί δεν θέλουν να προκαλέσουν τη Μόσχα. Με εξαίρεση το Λονδίνο που είναι πολύ επιθετικό, οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι παίκτες θέλουν να τελειώνει ο πόλεμος με ότι συνέπειες μπορεί αυτό να έχει.
Ο πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι τελεί υπό αμφισβήτηση εκτός και εντός. Ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας Βαλερί Ζαλούζνι φέρεται να συνομιλεί με τον Ρώσο ομόλογο του Β.Γκερασίμοφ, για τους όρους παράδοσης της Ουκρανίας, καθώς η χώρα δεν έχει πλέον εφεδρείες και βρίσκεται απέναντι στην προέλαση των Ρώσων σε όλα τα μέτωπα. Δεν είναι τυχαίο που ο υποψήφιος για την ουκρανική προεδρία Ολεξίι Αρεστόβιτς έχει στραφεί κατά των Αμερικανών που δεν ενίσχυσαν την Ουκρανία αρκετά ώστε να διασφαλιστεί η νίκη και όταν οι Ουκρανοί μπήκαν σε ρωσικά εδάφη διέκαψαν τη βοήθεια. Τόνισε σε δηλώσεις του πως οι Δυτικοί δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες του πολέμου, ενώ Ρωσία-Κίνα-Βόρεια Κορέα μπορούν. Είναι προφανές ότι δεν αποκλείεται πλέον να υπάρξει ανατροπή μέσα στην Ουκρανία.
Κατά συνέπεια, η Διάσκεψη Κορυφής των 27 αποκτά και υπαρξιακά χαρακτηριστικά για τις ανεξέλεγκτες εξελίξεις τόσο στην Ουκρανία, όσο και σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.