Τουλάχιστον τέσσερα χρόνια τώρα η ΕΥΠ είχε πληροφορίες για τα σχέδια εμπλοκής της Τουρκίας στη Λιβύη την παράνομη μεταφορά όπλων και πυρομαχικών. Παρά την πληροφόρηση από τους Έλληνες πράκτορες, η Αθήνα έμεινε παρατηρητής στην υλοποίηση των τουρκικών σχεδίων, τη στιγμή που μπορούσε να δράσει για την αποτροπή τους.
Από ότι φαίνεται, η τετραετία του ΣΥΡΙΖΑ έκανε πολύ μεγαλύτερο κακό στη χώρα από όσο γνωρίζουμε.
Οι πολιτικοί/κυβερνητικοί παράγοντες της χώρας δεν φρόντισαν να αντιμετωπίσουν εγκαίρως την προκλητικότητα της Άγκυρας, παρόλο που είχαν στο χέρι τους ένα ισχυρό «χαρτί» για άσκηση πιέσεων και περιορισμό της παράνομης τουρκικής δράσης.
Από το 2015 γνώριζε η Αθήνα τα μυστικά σχέδια των Τουρκικών Υπηρεσιών, να εφοδιάσουν με όπλα και οπλικά συστήματα το καθεστώς του Φαγέζ Αλ Σάρατζ, στην Τρίπολη της Λιβύης, με σκοπό βέβαια να δέσει στο “άρμα” της τον “αδύναμο” πρόεδρο της Βορειοαφρικανικής χώρας, ώστε να τον χρησιμοποιήσει στην συνέχεια για τα επεκτατικά της σχέδια, όπως και έκανε με την αίολη συμφωνία για την ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι Έλληνες πράκτορες της ΕΥΠ σε συνεργασία με ξένες Μυστικές Υπηρεσίες, ανάμεσα τους και αυτή των ΗΠΑ, είχαν καταφέρει να εξακριβώσουν πληροφορίες, αρχικά για χερσαίες μετακινήσεις οπλικών συστημάτων από την Τουρκία στην Λιβύη και στην συνέχεια μέσω θαλασσίων οδών, όπως αυτές στις Νότιες Θάλασσες της Κρήτης.
Και όλα αυτά την στιγμή που η Τουρκία ήταν μια από τις χώρες που είχε υπογράψει την επιβολή εμπάργκο όπλων προς την Λιβύη, ως ένα μέτρο πίεσης να σταματήσει ο εμφύλιος σπαραγμός στην Αφρικανική Χώρα.
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι, οι ειδικές Υπηρεσίες του ελληνικού κράτους είχαν βάλει στο “μικροσκόπιο” τους αυτή την δραστηριότητα της Τουρκίας από το 2015, συγκεντρώνοντας πληροφορίες ακόμα και για τα οπλικά συστήματα που έφταναν στην συνέχεια από την Τουρκία, στο καθεστώς του Φ.Α. Σάρατζ, ώστε να ισχυροποιήσει η θέση του, έναντι του αντίπαλου του Στρατηγού Χαλίφα Χάφταρ.
Μάλιστα, αυτή η διείσδυση των Ελληνικών Υπηρεσιών, αλλά και οι συνεργασίες με τις ξένες Μυστικές Υπηρεσίες, κυρίως των ΗΠΑ, είχε αποφέρει καρπούς και μέσα στο 2015, όπου οι πληροφορίες για το παράνομο εμπόριο πήραν “σάρκα και οστά”, διαπιστώνοντας μάλιστα πως σε αυτό εμπλέκονται κρατικές, αλλά και ιδιωτικές βιομηχανίες της Τουρκίας.
Το Haddad 1
Το καλοκαίρι του 2015 και συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο, ανοιχτά της Κρήτης στο Νότιο Κρητικό Πέλαγος, στελέχη του Λιμενικού, έπειτα από ειδοποίηση που είχαν λάβει, τόσο από ελληνικές, όσο και από Αμερικανικές Υπηρεσίες, εγκλώβισαν φορτηγό πλοίο, το οποίο φαινόταν στα επίσημα έγγραφα πως μεταφέρει οικοσκευές, με τελικό προορισμό λιμάνι της -σπαρασσόμενης εκείνη την εποχή- Λιβύης.
Μάλιστα, το φορτηγό πλοίο “Haddad 1”, με ξένη σημαία, είχε αποπλεύσει από Λιμάνι της Τουρκίας, όπου αποδείχθηκε πως είχε φορτώσει μαζί με τις οικοσκευές, πάνω από 450.000 καραμπίνες κατάλληλες για πολεμικές επιχειρήσεις και εκατοντάδες χιλιάδες πυρομαχικά, κατάλληλα για τα συγκεκριμένα όπλα.
Βέβαια, στα επίσημα έγγραφα του πλοίου πουθενά δεν φαίνονταν πως μεταφέρει όπλα. Η υπόθεση αυτή από την αρχή κρίθηκε σοβαρή, καθώς από τον έλεγχο του οπλισμού και τους σειριακούς αριθμούς των όπλων, διαπιστώθηκε πως είχαν κατασκευαστεί από συγκεκριμένη Τουρκική Εταιρεία, ναι μεν ιδιωτική, η οποία όμως είχε και κρατικά κεφάλαια στο χαρτοφυλάκιο της.
Η υπόθεση είχε κριθεί ιδιαιτέρως σοβαρή, καθώς ήταν μια πρώτη απόδειξη για το σπάσιμο του εμπάργκο όπλων προς την Λιβύη και για το λόγο αυτό είχε κληθεί στην Κρήτη κλιμάκιο του ΟΗΕ, το οποίο είχε εξετάσει το φορτίο και είχε συντάξει σχετική έκθεση, στην οποία αναφέρονταν χαρακτηριστικά πως το είδος του οπλισμού είναι κατάλληλο για μάχη μέσα στην πόλη.