Η παρέλαση, η κατάθεση στεφάνων, οι Εθνικές εορτές στα σχολεία, αποτελούσαν μια παράδοση. Ένα απλό φόρο τιμής. Το ελάχιστο που μπορούσαν οι γενιές που ζουν σήμερα ελεύθερες στην πατρίδα μας να προσφέρουν στους ήρωες του 1940 και του 1821.

Δεν είναι ψέμα. Δεν είναι κάτι φτιαχτό. Δεν απλά λόγια. Είναι ιστορία, ιστορία που δεν παραχαράζεται. Συνέβησαν. Κάποιοι Έλληνες πριν από 80 χρόνια πολέμησαν, σκοτώθηκαν και πότισαν με το αίμα τους το χώμα που πατάμε.

Ζήσαμε μέρες που αν έβαζες την ελληνική σημαία σου στο μπαλκόνι ήσουν μέλος της Χρυσής Αυγής. Ζήσαμε μέρα που ο Πρωθυπουργός της χώρας εξίσωσε την Επανάσταση του 1821 με αυτή που έγινε στην Αμερική για τις ακριβές τιμές στο τσάι. Ζήσαμε κι αυτές που απαγορεύεται να τιμήσεις αυτούς που πέθαναν για σένα.

Ας μην αναφερθούμε καν σε όσα ζήσαμε το Πάσχα, με τους πιστούς να μην μπορούν να πάνε στις εκκλησίες. Ας μη συζητήσουν καν για τον 15Αυγουστο και τα πρόστιμα σε λιτανείες της εικόνας της Παναγίας.

Κάτι όμως πρέπει να συζητήσουμε. Κάτι πρέπει να πούμε. Η Κυβέρνηση επέτρεψε σε χιλιάδες κόσμο να είναι έξω από τα δικαστήρια της Χρυσής Αυγής για πανηγυρίσει την καταδίκη των εγκληματικών μελών της και όχι στο να αποδώσει φόρο τιμής στους Έλληνες ήρωες. Η αντιπολίτευση τεχνηέντως διοχέτευσε εκ νέου στα social media τη ρητορική του «φασίστα Μεταξά». Πάντα, κάτι θα βρίσκουν. Το ερώτημα είναι πότε θα βάλουμε ένα τέλος. Πόσο ακόμα θα μας τσαλακώνουν την Εθνική μας ταυτότητα.

Στη δίκη της Χρυσής Αυγής, μιας εγκληματικής οργάνωσης που δημιούργησε και συντήρησε το ίδιο το σύστημα και την… ξέρασε όταν δεν τη χρειαζόταν άλλο, ο κορονοϊός δεν μπορούσε να αποτελέσει εμπόδιο. Την 28η Οκτωβρίου, ναι. Κάποτε αυτοί οι άνθρωποι άφησαν μανάδες, παιδιά, συζύγους. Έκλεισαν τα μάτια στους συμπατριώτες που πολέμησαν δίπλα τους, δεν είδαν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν, είδαν τα πόδια τους να… κόβονται από το κρύο, αλλά δεν δίστασαν στιγμή. Δεν το σκέφτηκαν δεύτερη φορά. Δεν σάστισαν ούτε στις φονικές μηχανές Ιταλών και Γερμανών, ούτε στα μιλιούνια του τουρκικού στρατού.

Χωρίς το τίμημα να είναι η ζωή μας υπάρχουν η ευκαιρία για όλους μας. Για το δικό μας «όχι» στην ψευδεπίγραφη ελληνική ταυτότητα που θέλουν να μας… φορέσουν, με τίμημα την απώλεια της εθνικής συνείδησης.