Αν ζούσαμε στην εποχή των εφημερίδων θα ξεκινούσαμε αυτό το σημείωμα με τη φράση «πριν προλάβει να στεγνώσει το μελάνι».
Ζούμε στην εποχή του Covid-19. Έτσι ανάμεσα στο προηγούμενο σημείωμά μας και το σημερινό μεσολάβησε ένα ακόμη (!) διάγγελμα του Πρωθυπουργού (5.11.20), με θέμα τί άλλο;
Τον κορωνοϊό και το νέο «οριζόντιο», δηλαδή καθολικό lockdown.
Αναλύσαμε πως και γιατί οι κυβερνήσεις -όχι μόνο στην Ελλάδα- κατηγορούν τους πολίτες για κοινωνικά αποτελέσματα, που είναι προϊόν -λάθος- κυβερνητικών αποφάσεων.
Είδαμε ποιοί, πόσοι (2.500.000 εκατομμύρια και αυξάνονται) και πώς συμπεριφέρονται οι -κατά Κυριάκο Μητσοτάκη- «ψεκασμένοι».
Αυτό που δεν περιμέναμε ήταν στο δεύτερο κατά σειρά διάγγελμά του, ο Πρωθυπουργός να επαναλάβει τον προσβλητικό χαρακτηρισμό -«ψεκασμένοι»!
Προφανώς λοιπόν δεν πρόκειται περί λεκτικού ολισθήματος ή γκάφας. Ο όρος είναι συνειδητή επιλογή. Η προσβολή αποκτά τον χαρακτήρα πολιτικής. Πώς την περίοδο 2015-2019 είχε τοποθετήσει το «ή εμείς ή αυτοί» βάζοντας απέναντί του τον ΣΥΡΙΖΑ και τους «ΖΑΙΟΥΣ», τώρα προχωρά ένα βήμα παραπέρα. Βάζει απέναντί του ευθέως ένα μέρος της κοινωνίας, αντί να δει γιατί έχουν παραπλανηθεί όλοι αυτοί και να τους αλλάξει γνώμη. Διαλέγει τον εύκολο, αλλά μάλλον μη αποτελεσματικό δρόμο της πόλωσης με το ¼ των συμπολιτών του, μέσα στους οποίους ανήκουν και πάρα πολλοί Νεοδημοκράτες. Ο δρόμος είναι ολισθηρός και έρχεται χειμώνας. Δεν είναι σίγουρο ότι θα γλιστρήσουν μόνο οι «ψεκασμένοι»…
Μπροστά στο άμεσο αποτέλεσμα θυσιάζεται και ο πολιτικός πολιτισμός και η αστική ευγένεια. Αυτό όμως είναι το λιγότερο.
Υπάρχει αποτέλεσμα; Ή με αυτή τη ρητορική και αυτά τα σκληρά μέτρα καταλήγουμε στο αντίθετο; Σύντομα θα ξέρουμε αν τα lockdowns λειτουργούν και θα κάνουμε «ανθρώπινα» Χριστούγεννα, ή η ρητορική του διχασμού και των προσβολών γυρίσει boomerang στην κυβέρνηση και εν τέλει στο ίδιο το κοινωνικό σύνολο.
Όταν την επίσημη στατιστική της φονικής πανδημίας αμφισβητούν τόσοι πολλοί, δεν μπορεί να είναι «προδότες», όπως τους αποκάλεσε ένας υπουργός.
Ούτε «επικίνδυνοι γραφικοί», όπως τους ανεβοκατεβάζουν τα συστημικά μέσα.
Εγώ είμαι ο τελευταίος που θα κάνω έναν τόσο ακραίο χαρακτηρισμό για τη μισή Ελλάδα. Είμαι, ο τελευταίος που θα προσβάλω ακόμη και τα 2 εκ. των «αρνητών». Δεν θα έπαιρνα θέση, υπέρ ή κατά τους, πριν προσπαθήσω με τον τερατώδη σε όγκο μιντιακό μηχανισμό μου να τους μεταπείσω.
Πώς; Προφανώς αλλάζοντας την αποτυχημένη επικοινωνιακή στρατηγική μου. Το κούνημα του δακτύλου απέτυχε και στο Δημοψήφισμα του ’15, αποτυγχάνει και τώρα… Διατηρώ βέβαια την προσωπική μου άποψη που είναι πολύ λιγότερο ακραία και πολύ περισσότερο ρεαλιστική. Είναι «smart solution» (έξυπνη λύση) και όχι οριζόντια καταδικαστική για την οικονομία και τη συλλογική ψυχολογία.
Υποχρεούμαι όμως και με την ιδιότητα του πολιτικού να αναρωτηθώ από που εκκινούν οι αμφισβητήσεις. Τόση πια είναι η δύναμη της Τρόικας των «Αμφισβητιών» του Γιώργου Τράγκα, του καθηγητή Ιωαννίδη και του τραγουδιστή Πετράκου;
Μα αυτοί εκπέμπουν από «περιθωριακά» ραδιόφωνα, γράφουν σε εφημερίδες χαμηλής κυκλοφορίας και «ανυπόληπτα» sites (έτσι τα αποκάλεσε ο Κυριάκος).
Αν η δύναμη πυρός (fire power) και το βεληνεκές (range) [μιλάω με όρους πολεμικού ανταποκριτή, αφού διεξάγεται ένας επικοινωνιακός πόλεμος μεταξύ Επιτελικού Κράτους και Ψεκασμένων Αρνητών] των «ασόβαρων» και των «ανεύθυνων» είναι τόσο μεγάλο αυτή τη στιγμή, που ακόμη «είμαστε στην καλύτερη θέση στην Ευρώπη», τί θα γίνει τώρα που αρχίζει το 2ο lockdown; Τί θα γίνει αν τα κρούσματα ξεπεράσουν τα 3.000 ημερησίως;
Τί θα γίνει αν από το τέλος της εβδομάδας «φρακάρουν» οι ΜΕΘ;
Πώς θα διαχειριστούμε την «προτεραιοποίηση» με όρους πολέμου -αν ο μη γένοιτο- χρειαστεί να ακολουθήσουμε το μακάβριο «πρωτόκολλο» της γειτονικής Ιταλίας;
Θα βρεθούν επιτήδειοι να βάζουν πολιτικό μέσο για να επιβιώσουν οι δικοί τους συγγενείς;
Θα υπάρξει νεποτισμός και ρουσφέτι ακόμη και στον θάνατο;
Θα φθάσουμε μέχρι εκεί την ξεφτίλα μας;
Πόσα Σχέδια Εκτάκτου Ανάγκης έχουν εκπονηθεί; Θα είναι αρκετά;
Ελπίζω πως ναι. Εύχομαι ναι, με όλη μου την καρδιά.
Έχω διαχειριστεί επικοινωνιακά 2 εθνικές κρίσεις στο παρελθόν (Σεισμοί το ’99, φωτιές το ’07) και ξέρω πόσο δύσκολη είναι η δουλειά που κάνουν οι γιατροί, οι νοσοκόμοι, όλοι οι κρατικοί λειτουργοί και οι προϊστάμενοί τους.
Γνωρίζω προσωπικά και τον Νίκο Χαρδαλιά και τον Βασίλη Κικίλια. Είναι καλά παιδιά (έστω και αν του Νίκου ο ρόλος του επιβάλλει να γίνεται αυστηρός). Προσπαθούν όσο είναι ανθρωπίνως δυνατόν, τρέχουν και ξέρουν να «ματώνουν τη φανέλα». Δεν εγκαταλείπουν στα δύσκολα.
Θα ήταν άδικο να κρίνεις τους επιχειρησιακούς από το γραφείο σου με δεδομένα τα όρια και τις δυνατότητες του σύγχρονου ελληνικού κράτους.
Όμως, στην επικοινωνία δεν χρειάζεται να είμαστε φειδωλοί. Και εξαιρώ της κριτικής και τον Στέλιο Πέτσα γιατί είναι Οικονομολόγος. Διαχειρίζεται μια επικοινωνιακή γραμμή που του επιβάλλεται άνωθεν. Ο Στέλιος την εκφωνεί. Στα άδυτα του Μαξίμου, βρίσκονται οι εγκέφαλοι του Επιτελικού Κράτους που χαράζουν την αποτυχημένη στρατηγική.
Η αποτυχία στην ανάγνωση της ελληνικής κοινωνίας είναι παταγώδης. Το δραματικό δεν είναι ότι κοστίζει σε ψήφους. Από προχθές το ρολόι μετράει αντίστροφα. Η κυβέρνηση κόντυνε. Και αν δεν το αποτυπώσουν οι δημοσκοπήσεις θα καταστούν απολύτως αναξιόπιστες και αυτές, όπως έγινε για άλλη μια φορά στην Αμερική…
Επίσης δεν κοστίζει (τα 22 εκ. στα ΜΜΕ είναι αυτά που φαίνονται) μόνο σε χρήμα, σε αυτή την περίπτωση η επικοινωνιακή στρατηγική θα κοστίσει και σε ζωές.
Όταν ο πολίτης δεν σε πιστεύει και δεν αυτοπροστατεύεται, έχεις και εσύ -ως Πολιτεία- ευθύνη. «Η ατομική ευθύνη» δεν είναι γλυκιά καραμέλα που γίνεται «καυτή πατάτα» (στο 2ο κύμα/ημίχρονο) όταν «το πράγμα στραβώνει». Η ζωή δεν είναι παιχνίδι με Άσο – ημίχρονο/Διπλό – τελικό.
Δεν σφυρίζει ο διαιτητής τη λήξη, αλλά ο θάνατος.
Γι’ αυτό αναθεωρήστε την στρατηγική του φόβου. Η τρομολαγνεία είναι το όπλο των αδαών, των μαθητευόμενων μάγων, που ενώ έχουν μια πρωτοφανή μιντιακή υπεροπλία, παίζουν μόνοι τους και χάνουν… ζωές.
Το Δόγμα του ΣΟΚ ξεπεράστηκε.
Πείτε αλήθειες.
Αλλάξτε στρατηγική.
Ακόμη κι αν είναι 2.000.000 Έλληνες «ψεκασμένοι», όλοι αυτοί που χαράζουν την πολιτική και επικοινωνιακή στρατηγική, πόσο αποτυχημένοι είναι;;;
Νίκος Καραχάλιος
Πρόεδρος FORUM2020.GR
antinews.