Χωρίς να έχουμε διάθεση να “χαλάσουμε” το κλίμα θριαμβολογίας για τον τρόπο και την ταχύτητα που έγινε η αγορά των Rafale, θα επαναφέρουμε τη παντελή απουσία της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας από το πρόγραμμα των 2,5 δις. Το επαναφέρουν οι εξελίξεις έτσι κι αλλιώς….
Οι Έλληνες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στο χώρο της άμυνας, “φώναξαν” μέσω του ΣΕΚΠΥ, όσο μπόρεσαν . Πολλοί και διάφοροι έσπευσαν να κάνουν μεγαλύτερη φασαρία για να μην ακουστούν οι επισημάνσεις του ΣΕΚΠΥ.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Η Γαλλίδα υπουργός Άμυνας Φ.Παρλύ κάνοντας τη δουλειά της, ήρθε και μας πούλησε 18 μαχητικά αεροσκάφη Rafale, χωρίς να υποχρεωθεί να επιστρέψει έστω κι ένα ευρώ. Κλείνοντας τη συμφωνία με την Ελλάδα η κυρία Παρλύ ,επέστρεψε στη χώρα της και με μία υπογραφή της ανέθεσε στην γαλλική αμυντική βιομηχανία την κατασκευή 12 νέων αεροσκαφών Rafale για τη γαλλική αεροπορία.
Κάπως έτσι η ελληνική αμυντική βιομηχανία πήρε ένα…ολοστρόγγυλο κουλουράκι και η γαλλική 18 νέα αεροσκάφη (12 για τη Γαλλία και 6 για την Ελλάδα) συν τα μεταχειρισμένα Mirage 2000, συν τη συντήρηση των ελληνικών Rafale…Μια χαρά για τη Γαλλία και την αμυντική της βιομηχανία…
Με την ευκαιρία να ρωτήσουμε το ΥΠΕΘΑ που συχνά -όχι μόνο επί υπουργίας Παναγιωτόπουλου- επικαλείται την ευρωπαϊκή οδηγία περί εξοπλισμών, πως η Γαλλίδα ΥΠΑΜ την “έσβησε” και ανέθεσε χωρίς κανένα πρόβλημα με απ΄ ευθείας ανάθεση έργο στην αμυντική βιομηχανία της χώρας της.
Κι επειδή υπάρχουν και θα υπάρξουν πολλοί που θα πουν “μα καιγόμασταν για τα αεροσκάφη κι όχι για την αμυντική βιομηχανία”, να επισημάνουμε δύο πράγματα:
Δεν καιγόμασταν για αεροσκάφη, αλλά για φρεγάτες. Καλό είναι που πήραμε τα Rafale ,αλλά δεν θα ξεχάσουμε και τα πραγματικά γεγονότα.
Για τα Rafale “δεν μας καίει η αμυντική βιομηχανία”, αλλά για τις φρεγάτες κάνουμε τα στραβά μάτια στις επιχειρησιακές ανάγκες του ΠΝ, επειδή ‘μας καίνε τα ναυπηγεία”; Μήπως να αποφασίσουμε τι ακριβώς θέλουμε;