Διάσταση μεταξύ στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας για ελληνική συμμετοχή στην Ερυθρά Θάλασσα;
To άρθρο που ακολουθεί αυτό υποδηλώνει. Και ακόμη κι αν η στρατιωτική πλευρά θεωρεί ότι θα είναι ανευδόκιμη η παρουσία της επικαλούμενη καθαρά τεχνικούς κι επιχειρησιακούς λόγους ωστόσο κανείς δεν μπορεί ν΄αποκλείσει το προφανές ότι αυτός είναι ένας διπλωματικός τρόπος για ν΄αποφύγει να συρθεί σε μια διένεξη με απρόβλεπτες διαστάσεις και που άμεσα δεν την αφορά ενώ υπάρχει ενδεχόμενα και για ένα φιάσκο τύπου Λιβύης με την ανθρωπιστική. Το πολεμικό ναυτικό είναι για να υπερασπίζεται τα εθνικά συμφέροντα και δεν είναι ιδιωτική εταιρία φύλαξης των συμφερόντων των μεγαλοεφοπλιστών πετρελαιάδων ανά την υφήλιο. Σε αχαρτογράφητα ύδατα να στέλνεις ελληνικά πλοία για εμπλοκή δεν είναι απλό ρίσκο είναι αυτοκτονία.
To άρθρο:
”Μπορεί το Πολεμικό Ναυτικό να στείλει φρεγάτα στην Ερυθρά θάλασσα; Έντονος προβληματισμός στο ΠΝ για την αποστολή φρεγάτας”
Μπορεί το Πολεμικό Ναυτικό να στείλει φρεγάτα στην Ερυθρά θάλασσα; Έντονος προβληματισμός στο ΠΝ για την αποστολή φρεγάτας
Μεγάλος είναι ο προβληματισμός που καταγράφεται στο Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) αναφορικά με την αποστολή φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα στα πλαίσια μιας πολυεθνικής δύναμης για την αντιμετώπιση των επιθέσεων των Χούθι. Από την ελληνική κυβέρνηση έχει ζητηθεί το ΠΝ να βρίσκεται σε ετοιμότητα προκειμένου να στείλει φρεγάτα στη θαλάσσια περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας.
Στα πλαίσια αυτών των συζητήσεων μεταξύ πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας υπάρχει σκεπτικισμός δεδομένου πως οι φρεγάτες του ΠΝ είναι εξαιρετικά γερασμένες μονάδες και με οριακές ή αμφίβολες δυνατότητες αναχαίτισης απειλών από τις ένοπλες παραστρατιωτικές δυνάμεις των Χούθι δεδομένου πως οι τελευταίοι χρησιμοποιούν οπλισμένα Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη και βαλλιστικούς πυραύλους.
Συνεπώς εύλογα προκύπτει το εξής ερώτημα: μπορούν οι φρεγάτες του ΠΝ να αντοποκριθούν σε αυτές τις απειλές;
Με γνώμονα τις δυνατότητες των φρεγατών του ΠΝ εγείρονται σοβαρά ερωτηματικά και ενστάσεις αναφορικά με την αποστολή ελληνικής φρεγάτας. Σε τακτικό επίπεδο απαιτούνται φρεγάτες με υπερσύγχρονα ραντάρ και αισθητήρες ικανές να εντοπίζουν τις βαλλιστικές απειλές και τις πτήσεις των οπλισμένων UAV από μεγάλες αποστάσεις και με ακρίβεια. Ακολούθως, να υπάρχουν τα κατάλληλα μέσα προσβολής τέτοιων στόχων.
Τέτοιες δυνατότητες θα διαθέτουν μόνον οι γαλλικές φρεγάτες FDI που ναυπηγεί το ΠΝ και εν μέρει οι φρεγάτες ΜΕΚΟ 200 ΗΝ εφόσον είχαν εκσυγχρονιστεί σε πρότερο χρόνο με τα κατάλληλα συστήματα. Όμως οι υφιστάμενες μονάδες λόγω παλαιότητας συστημάτων (ραντάρ, αισθητήρες) έχουν εγγενή μειονεκτήματα και σαφείς περιορισμούς. Υπό τις σημερινές συνθήκες πιθανή αποστολή ελληνικής φρεγάτας θα έχει καθαρά συμβολικό ρόλο και αποστολή επίδειξης σημαίας παρά μια ουσιαστική και ενεργή συμβολή προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντα της ελληνική ποντοπόρου ναυτιλίας.
Ως εκ τούτων, αντί το ΠΝ να αδράξει αυτή τη παγκόσμια ευκαιρία και να πρωτοστατήσει υπέρ των συμφερόντων της ελληνικής ναυτιλίας θα διαδραματίσει ρόλο παρατηρητή αφήνοντας άλλα ναυτικά και κατ’ επέκταση άλλες χώρες να έχουν τον πρώτο λόγο με σαφή διπλωματικό και πολιτικό όφελος.
Ευελπιστούμε τα παραπάνω να αφυπνίσουν την ελληνική κυβέρνηση και συνολικά το ελληνικό πολιτικό και στρατιωτικό κατεστημένο προκειμένου άμεσα να αναληφθούν ενέργειες για τη ναυπήγηση νέων μονάδων. Εκτός και αν ορισμένοι νομίζουν πως σε μια τέτοια περίπτωση μεταχειρισμένες LCS θα αποτελούσαν λύση, πράγματα επιεικώς τραγελαφικά.defencereview.gr
dimpenews.com