breaking newsNEA TAΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝΔιεθνή

Η Αμερική είναι μια στρατιωτική Δικτατορία μεταμφιεσμένη σε Δημοκρατία

του John Whitehead

Η κυβέρνηση χαντακώνει τις ελευθερίες μας. Το παράδειγμα είναι το εξής: Οι ιδρυτές της Αμερικής δεν ήθελαν μια στρατιωτική κυβέρνηση που να κυβερνάται με τη βία. Αντίθετα, επέλεξαν μια δημοκρατία που δεσμεύεται από το κράτος δικαίου: το Σύνταγμα των ΗΠΑ.

Ωστόσο, κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια των τελευταίων 240 και πλέον ετών αυτή η συνταγματική δημοκρατία μετατράπηκε σε μια στρατιωτική δικτατορία μεταμφιεσμένη σε δημοκρατία.

Οι περισσότεροι Αμερικανοί φαίνονται σχετικά αδιάφοροι από αυτή την κατάσταση στρατιωτικού νόμου.

Είναι απίστευτο, όταν ο πρόεδρος Biden καυχήθηκε για το πώς ο μέσος πολίτης δεν έχει καμία ελπίδα απέναντι στο τεράστιο οπλοστάσιο στρατιωτικοποιημένης δύναμης πυρός της κυβέρνησης, αυτό μόλις και μετά βίας προκάλεσε έναν κυματισμό.

Όπως σημείωσε ο Biden σε μια εκδήλωση για τη συγκέντρωση χρημάτων στην Καλιφόρνια, “μου αρέσουν αυτοί οι τύποι που λένε ότι η Δεύτερη Τροπολογία είναι – ξέρετε, το δέντρο της ελευθερίας είναι ποτισμένο με το αίμα των πατριωτών. Λοιπόν, αν [εσείς] θέλετε να το κάνετε αυτό, αν θέλετε να εργαστείτε ενάντια στην κυβέρνηση, χρειάζεστε ένα F-16. Χρειάζεσαι κάτι άλλο από ένα AR-15″.

Το μήνυμα που στέλνεται στους πολίτες είναι σαφές: δεν υπάρχει θέση στο έθνος μας σήμερα για το είδος της επανάστασης που έκαναν οι πρόγονοί μας ενάντια σε μια τυραννική κυβέρνηση.

Για το θέμα αυτό, η κυβέρνηση έχει κηρύξει έναν ολοκληρωτικό πόλεμο σε οποιαδήποτε αντίσταση των πολιτών στις εντολές της, στις αρπαγές εξουσίας και στις καταχρήσεις της.

Σύμφωνα με αυτό το πρότυπο, αν η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας είχε γραφτεί σήμερα, θα είχε καταστήσει τους υπογράφοντες εξτρεμιστές ή τρομοκράτες, με αποτέλεσμα να τοποθετηθούν σε κυβερνητική λίστα παρακολούθησης, να στοχοποιηθούν για παρακολούθηση των δραστηριοτήτων και της αλληλογραφίας τους και ενδεχομένως να συλληφθούν, να κρατηθούν επ’ αόριστον, να στερηθούν τα δικαιώματά τους και να χαρακτηριστούν εχθροί μαχητές.

Αυτό δεν είναι πλέον αντικείμενο εικασιών και προειδοποιήσεων.

Εδώ και χρόνια, η κυβέρνηση προειδοποιεί για τους κινδύνους της εγχώριας τρομοκρατίας, εγκαθιστά συστήματα παρακολούθησης για να παρακολουθεί τους ίδιους τους πολίτες της, δημιουργεί συστήματα ταξινόμησης για να χαρακτηρίζει ως εξτρεμιστικές οποιεσδήποτε απόψεις που αμφισβητούν το status quo και εκπαιδεύει τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου να εξομοιώνουν οποιονδήποτε έχει αντικυβερνητικές απόψεις με εγχώριο τρομοκράτη.

Μια έκθεση του 2008 του Army War College αποκάλυψε ότι “η εκτεταμένη αστική βία στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών θα ανάγκαζε το αμυντικό κατεστημένο να αναπροσανατολίσει τις προτεραιότητες σε ακραίες καταστάσεις για την υπεράσπιση της βασικής εγχώριας τάξης και της ανθρώπινης ασφάλειας”. Η 44σέλιδη έκθεση συνεχίζει να προειδοποιεί ότι οι πιθανές αιτίες για τέτοιου είδους εμφύλιες ταραχές θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν άλλη μια τρομοκρατική επίθεση, “απρόβλεπτη οικονομική κατάρρευση, απώλεια της λειτουργικής πολιτικής και νομικής τάξης, σκόπιμη εγχώρια αντίσταση ή εξέγερση, διάχυτες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία και καταστροφικές φυσικές και ανθρώπινες καταστροφές”.

Οι επακόλουθες αναφορές του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας για τον εντοπισμό, την παρακολούθηση και την επισήμανση δεξιών και αριστερών ακτιβιστών και βετεράνων του στρατού ως εξτρεμιστών (ή αλλιώς τρομοκρατών) έχουν εξελιχθεί σε ολοκληρωμένα προγράμματα παρακολούθησης πριν από την εγκληματοποίηση. Σχεδόν μια δεκαετία αργότερα, αφού κλείδωσε το έθνος και ξόδεψε δισεκατομμύρια για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, η DHS κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μεγαλύτερη απειλή δεν είναι το ISIS αλλά ο εγχώριος δεξιός εξτρεμισμός.

Αυτή την εκστρατεία με γνώμονα το κέρδος για τη μετατροπή των Αμερικανών πολιτών σε εχθρούς (και της Αμερικής σε πεδίο μάχης) συμπληρώνει ένας τεχνολογικός τομέας που συνεργάζεται με την κυβέρνηση για τη δημιουργία ενός Μεγάλου Αδελφού που γνωρίζει τα πάντα, τα βλέπει όλα και είναι αναπόφευκτος. Δεν είναι μόνο τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα κέντρα σύντηξης, οι αναγνώστες πινακίδων κυκλοφορίας, οι συσκευές stingray και η NSA για τα οποία πρέπει να ανησυχείτε. Σας παρακολουθούν επίσης τα μαύρα κουτιά στα αυτοκίνητά σας, το κινητό σας τηλέφωνο, οι έξυπνες συσκευές στο σπίτι σας, οι κάρτες επιβράβευσης παντοπωλείου, οι λογαριασμοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι πιστωτικές κάρτες, οι υπηρεσίες streaming όπως το Netflix, το Amazon και οι λογαριασμοί ανάγνωσης ηλεκτρονικών βιβλίων.

Τα γεγονότα των τελευταίων ετών αποτελούν όλα μέρος ενός γενικού σχεδίου για να μας κλείσουν το στόμα και να μας κλείσουν προληπτικά: καθιστώντας την ειρηνική επανάσταση αδύνατη και τη βίαιη επανάσταση αναπόφευκτη.

Οι αόρατοι, στα παρασκήνια, πραγματικοί εξουσιαστές θέλουν μια δικαιολογία για να κλειδώσουν το έθνος και να ρίξουν τον διακόπτη για τον απόλυτο στρατιωτικό νόμο.

Έτσι ξεκινάει.

Όπως προειδοποίησε ο John Lennon: “Όταν φτάσουμε στο σημείο να πρέπει να χρησιμοποιήσουμε βία, τότε παίζετε το παιχνίδι του συστήματος. Το κατεστημένο θα σε εκνευρίσει – θα σου τραβήξει τα γένια, θα σου ρίξει μια ματιά στο πρόσωπο – για να σε κάνει να πολεμήσεις. Διότι όταν σε έχουν κάνει βίαιο, τότε ξέρουν πώς να σε χειριστούν”.

Ήδη, η δυσαρέσκεια αυξάνεται.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση της USA TODAY/Suffolk University, 7 στους 10 Αμερικανούς πιστεύουν ότι η αμερικανική δημοκρατία “κινδυνεύει”.

Οι Αμερικανοί ανησυχούν για την κατάσταση της χώρας τους, φοβούνται μια ολοένα και πιο βίαιη και καταπιεστική ομοσπονδιακή κυβέρνηση και έχουν κουραστεί να αντιμετωπίζονται σαν ύποπτοι και εγκληματίες.

Αυτό που θα δούμε περισσότερο πριν από λίγο καιρό είναι μια αυξανόμενη δυσαρέσκεια με την κυβέρνηση και τις σκληρές τακτικές της από ανθρώπους που έχουν κουραστεί να χρησιμοποιούνται και να κακοποιούνται και είναι έτοιμοι να πουν “φτάνει πια”.

Αυτό συμβαίνει όταν μια παρασιτική κυβέρνηση φιμώνει τους πολίτες, τους περιφράσσει, τους βόσκει, τους μαρκάρει, τους μαστιγώνει σε υποταγή, τους αναγκάζει να καταβάλλουν τον ιδρώτα του προσώπου τους, ενώ τους δίνει ελάχιστα σε αντάλλαγμα, και στη συνέχεια τους παρέχει ελάχιστες έως μηδαμινές διεξόδους για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους.

Βρισκόμαστε με την πλάτη στον παροιμιώδη τοίχο.

Χάνουμε τις ελευθερίες μας τόσο σταδιακά για τόσο πολύ καιρό -που μας τις πουλάνε στο όνομα της εθνικής ασφάλειας και της παγκόσμιας ειρήνης, που συντηρούνται μέσω του στρατιωτικού νόμου που μεταμφιέζεται ως νόμος και τάξη και επιβάλλεται από έναν μόνιμο στρατό στρατιωτικοποιημένης αστυνομίας και μια πολιτική ελίτ αποφασισμένη να διατηρήσει τις εξουσίες της με κάθε κόστος- ώστε είναι δύσκολο να προσδιορίσουμε πότε ακριβώς άρχισαν όλα να παίρνουν την κατηφόρα, αλλά βρισκόμαστε σε αυτή την ταχέως κινούμενη, καθοδική τροχιά εδώ και αρκετό καιρό.

Όταν η κυβέρνηση θεωρεί τον εαυτό της ανώτερο από τους πολίτες, όταν δεν λειτουργεί πλέον προς όφελος του λαού, όταν ο λαός δεν είναι πλέον σε θέση να μεταρρυθμίσει ειρηνικά την κυβέρνησή του, όταν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι παύουν να ενεργούν ως δημόσιοι υπάλληλοι, όταν οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι δεν εκπροσωπούν πλέον τη βούληση του λαού, όταν η κυβέρνηση παραβιάζει συστηματικά τα δικαιώματα του λαού και διαπράττει περισσότερη βία κατά των πολιτών από ό,τι η εγκληματική τάξη, όταν οι κυβερνητικές δαπάνες είναι ανεξέλεγκτες και αδικαιολόγητες, όταν οι δικαστές λειτουργούν ως δικαστήρια της τάξης και όχι της δικαιοσύνης και όταν η κυβέρνηση δεν δεσμεύεται πλέον από τους νόμους του Συντάγματος, τότε δεν έχετε πλέον μια κυβέρνηση “του λαού, από τον λαό και για τον λαό. “

Κρατηθείτε.

Κάτι ετοιμάζεται στα λημέρια της εξουσίας, πολύ πέρα από τα μάτια του κοινού, και δεν προμηνύει τίποτα καλό για το μέλλον αυτής της χώρας.

Κάθε φορά που έχεις ένα ολόκληρο έθνος τόσο υπνωτισμένο από το πολιτικό θέατρο και το δημόσιο θέαμα που ξεχνάει όλα τα άλλα, καλύτερα να προσέχεις.

Κάθε φορά που έχεις μια κυβέρνηση που λειτουργεί στις σκιές, μιλάει σε μια γλώσσα της βίας και κυβερνά με εντολές, καλύτερα να προσέχεις.

Και κάθε φορά που έχετε μια κυβέρνηση τόσο μακριά από τον λαό της, ώστε να διασφαλίζει ότι ποτέ δεν τον βλέπουν, δεν τον ακούνε και δεν τον ακούνε αυτοί που έχουν εκλεγεί για να τον εκπροσωπούν, καλύτερα να προσέχετε.

Οι αρχιτέκτονες του αστυνομικού κράτους μας έχουν ακριβώς εκεί που μας θέλουν: κάτω από την πατημένη μπότα τους, αγκομαχώντας για ανάσα, απελπισμένοι για ελευθερία, παλεύοντας για κάποια επίφαση ενός μέλλοντος που δεν μοιάζει με την ολοκληρωτική φυλακή που στήνεται γύρω μας.

Η κυβέρνηση και οι συνοδοιπόροι της έχουν συνωμοτήσει για να διασφαλίσουν ότι η μόνη πραγματική προσφυγή που έχει ο αμερικανικός λαός για να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του με την κυβέρνηση είναι μέσω της ψήφου, η οποία όμως δεν είναι καθόλου πραγματική προσφυγή.

Ωστόσο, όπως ξεκαθαρίζω στο βιβλίο μου Battlefield America: The War on the American People και στο μυθιστορηματικό του αντίγραφο The Erik Blair Diaries, αυτό που εκτυλίσσεται μπροστά μας δεν είναι επανάσταση. Πρόκειται για μια αντι-επανάσταση.

Είμαστε στην πιο ευάλωτη θέση μας αυτή τη στιγμή.

Prime News.

Back to top button