Συνέντευξη έδωσε ο Άρης Σερβετάλης σχετικά με το έργο του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ «Η καρδιά του σκύλου» στο οποίο πρωταγωνιστεί. Μεταξύ άλλων είπε:

Ακόμη και σήμερα πάντως παραμένει ανοιχτή η συζήτηση σε σχέση με τα όρια και τις χρήσεις της επιστήμης αλλά και της τεχνολογίας.

Η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν δύο όψεις και το αποτέλεσμα προκύπτει από τον τρόπο που τις χρησιμοποιούμε. Η τεχνολογία έχει απελευθερώσει την καθημερινότητά μας, μας διευκολύνει τη ζωή. Την ίδια στιγμή όμως υπάρχει ο κίνδυνος να μας εγκλωβίσει και να μας δεσμεύσει μέσα σε αυτά τα περιεχόμενα. Είναι λεπτές οι ισορροπίες και κοντεύουμε να τις χάσουμε. Το μυαλό του ανθρώπου δεν είναι φτιαγμένο για να αφομοιώνει τόσες πληροφορίες. Οταν από μικρή ηλικία μπαίνεις σε μια διαδικασία στην οποία κυριαρχεί η εναλλαγή εικόνων με φρενήρη ρυθμό και ταχύτητα καταλήγεις να μην αντέχεις να βλέπεις ένα πράγμα για περισσότερο από πέντε λεπτά. Υπάρχει η ανάγκη για αντίσταση σε όλο αυτό.

Ποιος είναι ο δικός σας τρόπος να αντιστέκεστε;

Αποτελεί προσωπική πορεία το πώς θα διαφυλάξεις μέσα στον μικρόκοσμό σου –της οικογένειας ή της κοινωνικής επαφής– τη διαύγεια γύρω από τα πράγματα. Είναι δύσκολο στοίχημα όταν νιώθεις εγκλωβισμένος, σαν να υπάρχει μια εξαρτησιογόνα ουσία γύρω μας και όταν τη χάνουμε να αισθανόμαστε στο περιθώριο. Μέσα από την έρευνα για το έργο ανακαλύψαμε ότι είναι δυστοπικό να αισθάνεται κανείς ότι μπορεί να αναβαθμίζεται με τον υπερανθρωπισμό, να «σετάρεται» με ένα λογισμικό. Αισθάνομαι πως κάποιες φορές αντί να πολεμάμε την αιτία, μένουμε στο σύμπτωμα.