| Couleur / pixabay |
“Ναι, είναι αλήθεια ότι κανείς δεν ήταν πραγματικά έτοιμος για κάτι τέτοιο. Είναι επίσης αλήθεια ότι πάρα πολλοί δεν έδωσαν εγκαίρως το παρών, όταν η Ιταλία χρειαζόταν βοήθεια στην αρχή.Και ναι, για τον λόγο αυτό, η Ευρώπη, στο σύνολό της, πρέπει να ζητήσει μια ειλικρινή συγγνώμη.
Αλλά το να ζητάμε συγγνώμη μετράει μόνο αν αλλάζει και η συμπεριφορά.Αλήθεια είναι και το ότι δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι πρέπει να προστατεύσουμε ο ένας τον άλλο για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας.Και η αλήθεια είναι ότι η Ευρώπη έχει καταστεί πλέον το παγκόσμιο κέντρο αλληλεγγύης”
Οσα διαβάσατε παραπάνω τα είπε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μιλώντας πρόσφατα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Κάθε καλόπιστος μπορεί να αναρωτηθεί πως είναι δυνατό να ζητεί συγνώμη εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την συμπεριφορά της στην Ιταλία και στη συνέχεια να την θεωρεί κέντρο αλληλεγγύης. Ενα από τα δυο δεν στέκει και προφανώς δεν στέκει το δεύτερο.
Η κυρία πρόεδρος για να στηρίξει τον ισχυρισμό της αναφέρεται σε γιατρούς από άλλες χώρες που βρέθηκαν σε εκείνες που επλήγησαν περισσότερο για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Δεν αναφέρεται -για παράδειγμα- στην πράξη νομοθετικού περιεχομένου με την οποία η γερμανική κυβέρνηση απαγόρευσε να πωληθούν μάσκες και αναπνευστήρες σε άλλες χώρες που είχαν άμεση ανάγκη, μετάξύ των οποίων η Ελλάδα και η Ιταλία.
Φυσικά δεν είπε κουβέντα για τις πρόσφατες αποφάσεις του Γιούρογκρουπ που από όλους κατακρίθηκαν ως πολύ κατώτερες των περιστάσεων. Αποφάσεις που απλά λένε ότι οι πληττόμενες χώρες μπορούν να δανειστούν από τα ευρωπαίκά ταμεία και τίποτα πραπάνω.
Τόσο γενναιόδωρη υπήρξε η Ευρωπαϊκή Ενωση που η χώρα μας αντί να δανειστεί από αυτή αξιοποιώντας τις πρόσφατες αποφάσει του Γιούρογκρουπ, προτίμησε να δανειστεί από τις αγορές με επιτόκιο πάνω από 2%. Αν η δανειοδότηση γινόταν με ευνοϊκούς όρους ποιός ο λόγος να μην πάρουμε τα χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Διότι είναι σαφές πως το δάνειο θα συνοδευόταν με νέους δυσβάστακτους όρους που θα προσομοίαζαν με μνημόνια.
Αλλο ζήτημα είναι αν θα τα καταφέρουμε τελικά να μείνουμε μακριά από τα νέα μνημόνια με τα οποία είναι έτοιμοι να μας ξαναδέσουν οι εταίροι μας. Οχι μόνο εμάς αλλά και τις άλλες χώρες που η οικονομία τους κλυδωνίζεται επικίνδυνα με την πανδημία του κορονοϊού.
Το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής δίνει την εικόνα που έχουμε μπροστά μας. Σύμφωναμε την έκθεσή του που δόθηκε στην δημοσιότητα, η ανεργία θα εκτιναχτεί σε ποσοστά πάνω από 30% ενώ η μείωση στο ΑΕΠ θα αγγίξει το 10% Το δε δημόσιο χρέος, σύμφωνα με κάθε σενάριο που αφορά την άρση των περιοριστικών μέτρων, υπολογίζεται ότι θα βρεθεί στο 192% του ΑΕΠ από το 175% που είναι σήμερα.
Υπενθυμίζεται ότι πριν μπούμε στα μνημόνια το δημόσιο χρέος ήταν περίπου στο 120% του ΑΕΠ.Αλλά όπως λέει και ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Γεωργιάδης, οφείλουμε να ανάψουμε ένα κεράκι σε όσους ψήφισαν τα μνημόνια! Το Γραφείο στην έκθεσή του,αμφισβητεί ουσιαστικά την εκτίμηση του πρωθυπουργού, όπως την διατύπωσε στο τελευταίο διάγγελμα του, για αναπτυξιακή έκρηξη το 2021.Στην έκθεση αναφέρεται πως “το 2021, αναμένεται ανάκαμψη της οικονομίας.
Υπάρχει όμως, σημαντική αβεβαιότητα καθώς η ανάκαμψη θα εξαρτηθεί από την ένταση και την διάρκεια της ύφεσης το 2020, από τα μέτρα πολιτικής που θα ληφθούν στη συνέχεια και από την πρόοδο ρτης ιατρικής αναφορικά με την αντιμετώπιση του COVID-19…”
Αντί επιλόγου ακολουθεί ένα απόσπασμα από πρόσφατο άρθρο της γερμανικής εφημερίδας Die Zeit: “Η Γερμανία δεν είναι έθνος αλλά αίρεση. Υπό την έννοια ότι δεν αυτοπροσδιορίζεται από την μεγαλειώδη ιστορία της -όλοι ξέρουμε γιατί- ούτε από τη μοναδική κουζίνα της, την κομψότητα ή το χιούμορ της -όπως κάνουν τα άλλα, πραγματικά έθνη- παρά μόνο από την εργατικότητά της. Σαν τους πουριτανούς καλβινιστές”. Δεν χρειάζεται να ειπωθούν περισσότερα.
Το γνωστό στερεότυπο με τους εργατικούς Γερμανούς και τους φυγόπονους και οκνηρούς Νότιους, επανέρχεται. Ας μην κουράζεται κι ας μην εκτίθεται η Γερμανίδα πρόεδρος της Κομισιόν κ. Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Εχουμε καταλάβει…
freepen.