Ποιος είδε άνοιξη καιρό… σοκάκια ερημωμένα
με παραθύρια σφαλιχτά κι αυλές δίχως βεγγέρα
Ποιος είδε άνοιξη καιρό… να μη βλογούνται γάμοι
κεριά να μην ανάβουνε, ο Θεός να συγχωρέσει
Ποιος είδε άνοιξη καιρό… (ε)κκλησιές δίχως ανθρώπους
κι αμοναχό του τον παπά, τα Άγια να βγάνει
Ποιος είδε άνοιξη καιρό… φαμίλιες χωρισμένες
και να δειπνούνε χωριστά, οι γέροι απ’ τα κοπέλια
Ποιος είδε άνοιξη καιρό… να μην ανοίγουν πόρτες
στον ξένο στο περαστικό να βρει να ξεδιψάσει
Ποιος είδε άνοιξη καιρό..να μην γελούν κοπέλια
να μη μαζώνουν κοπελιές, λουλούδια απ’ τα χωράφια
Ποιος είδε άνοιξη καιρό.. το φόβο να πλανάται
εγώ ‘μαι απού τα θωρώ Θε μου ξεμίστευγέ μας