της Vanessa Beeley
Ο πρόσφατος πόλεμος της Ουάσινγκτον και του Λονδίνου κατά της Συρίας κυοφορούνταν στα γραφεία της CIA και της MI6 πολύ πριν ξεσπάσει η κατασκευασμένη “εξέγερση” το 2011.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που η νεοαποικιοκρατική συμμαχία των ΗΠΑ επιχείρησε αλλαγή καθεστώτος στη Συρία. Ο ιστορικός Stephen Gowans γράφει για τον μακροχρόνιο πόλεμο της Ουάσινγκτον κατά της Συρίας στο αναλυτικό βιβλίο του για την ανάμειξη των ΗΠΑ στις κρατικές υποθέσεις της Συρίας επί δεκαετίες.
Ο Gowans περιγράφει την αμερικανική αντίθεση στο “έντονα ανεξάρτητο” αραβικό εθνικιστικό κίνημα που ήρθε στην εξουσία στη Συρία το 1963. Το 1971 εξελέγη πρόεδρος ο Χαφέζ Αλ Άσαντ, πατέρας του Μπασάρ Αλ Άσαντ, οι οποίοι και οι δύο υποστηρίζουν τις αρχές της αραβικής ενότητας και ανεξαρτησίας.
Η Ουάσινγκτον επεδίωξε να εκκαθαρίσει την αραβική εθνικιστική επιρροή από το συριακό κράτος και τον αραβικό κόσμο ευρύτερα, επειδή αποτελούσε απειλή για την ατζέντα της για την εδραίωση της παγκόσμιας πρωτοκαθεδρίας και την προώθηση φιλικού προς τις επιχειρήσεις επενδυτικού κλίματος για τις αμερικανικές τράπεζες, τους επενδυτές και τις εταιρείες σε όλο τον κόσμο.
Οι Άραβες εθνικιστές φιλοδοξούσαν να ενοποιήσουν τα 400 εκατομμύρια Άραβες του κόσμου σε ένα ενιαίο υπερκράτος ικανό να αμφισβητήσει την ηγεμονία των Ηνωμένων Πολιτειών στη Δυτική Ασία και τη Βόρεια Αφρική και να γίνει ένας σημαντικός παίκτης στην παγκόσμια σκηνή απαλλαγμένος από την κυριαρχία των πρώην αποικιοκρατικών δυνάμεων και των ΗΠΑ.
Η Ουάσινγκτον είχε διεξαγάγει μακροχρόνιους πολέμους εναντίον των ηγετών του αραβικού εθνικιστικού κινήματος – του Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ της Αιγύπτου, του Σαντάμ του Ιράκ, του Μουαμάρ Καντάφι της Λιβύης και των Άσαντ της Συρίας, συχνά συμμαχώντας με ιδιαίτερα βίαιες μορφές του πολιτικού Ισλάμ για να υπονομεύσει τους Άραβες εθνικιστές εχθρούς της.
– από την εισαγωγή του βιβλίου του Gowans
Μέχρι το 2011, μόνο ένα παναραβικό κράτος παρέμενε ζωντανό στην περιοχή – η Συρία – και στοχοποιήθηκε για να υποταχθεί στην κυριαρχία των ΗΠΑ, γεγονός που οδήγησε ένα προοδευτικό, ευημερούν και σταθερό κυρίαρχο έθνος σε δέκα χρόνια αιματοχυσίας και δυστυχίας.
Ο ρεφορμιστής πρόεδρος Άσαντ ενοχοποιήθηκε από τα αποικιοκρατικά μέσα ενημέρωσης της Δύσης και τα ευθυγραμμισμένα κανάλια των κρατών του Κόλπου, καθώς κατασκευάστηκε η συναίνεση για μια ακόμη παρεμβατική εκστρατεία του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ για να υποτάξουν τη Συρία.
Δέκα χρόνια αργότερα η Συρία είναι αιματοβαμμένη αλλά αδάμαστη και αναδεικνύεται στρατιωτικός νικητής της εξωτερικά υποκινούμενης σύγκρουσης με την υποστήριξη των συμμάχων της Ρωσίας, του Ιράν, της Χεζμπολάχ, των ιρακινών αντιστασιακών δυνάμεων και τη διπλωματική υποστήριξη της Κίνας.
Ωστόσο, παρά την πύρρειο αυτή νίκη, υπάρχει ακόμα ένα σύμπλεγμα μέσων ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων των λεγόμενων αντιιμπεριαλιστικών μέσων, που διατηρούν τα διάφορα αφηγήματα που κατασκεύασαν τη συναίνεση για τον πόλεμο για αλλαγή καθεστώτος του 2011.
Αυτά περιλαμβάνουν αφηγήματα όπως “αστυνομικό κράτος”, “ο Άσαντ ο τύραννος” και “αυταρχικό κράτος” μεταξύ άλλων. Σπάνια δίνεται σε αυτούς τους ισχυρισμούς κάποιο ιστορικό πλαίσιο ή στοιχεία που να καταδεικνύουν σε βάθος έρευνα, πέρα από τους ισχυρισμούς των εταιρικών μέσων ενημέρωσης.
Ο Peter Ford, πρώην πρέσβης του Ηνωμένου Βασιλείου στη Συρία, μου είπε:
“Πάντα μου αρέσει να λέω ότι ίσως η Συρία είναι ένα αστυνομικό κράτος, διότι στα κράτη που η Δύση προσπαθεί να υπονομεύσει χρειάζεται να γίνεται πολλή αστυνόμευση!”
Ακολουθεί ένας κατάλογος των παρεμβάσεων της CIA και της MI6 στις υποθέσεις της Συρίας από τη δεκαετία του 1940. Θα πρέπει να καταδείξει με σαφήνεια γιατί η Συρία χρειάστηκε να ενισχύσει τον μηχανισμό ασφαλείας της για να προστατευτεί από τις μαύρες επιχειρήσεις υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, του Ισραήλ και του Ηνωμένου Βασιλείου που έχουν βάλει στο στόχαστρο τη χώρα εδώ και δεκαετίες.
Το πρώτο μέρος αυτής της σειράς θα καλύψει την περίοδο από το 1946 έως το 2012, αν και η ανάμειξη των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και της ΕΕ στη Συρία ξεκίνησε πολύ νωρίτερα. Το δεύτερο μέρος θα καλύψει τα γεγονότα από το 2012 και μετά, καταδεικνύοντας τη χειραγώγηση των γεγονότων και τη μεροληπτική κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης του πολέμου αντιπροσώπων του αμερικανικού συνασπισμού κατά της Συρίας που οδήγησε σε έναν δεκαετή πόλεμο, βάρβαρες οικονομικές κυρώσεις και τρομακτική αιματοχυσία για την απομάκρυνση της συριακής κυβέρνησης από την εξουσία και την εξασφάλιση των συμφερόντων των ΗΠΑ/ΗΒ/Ισραήλ/Τουρκίας/Κράτους του Κόλπου στην περιοχή.
Σημείωση: Έχω συμπεριλάβει τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα των μυστικών υπηρεσιών στο έτος δημοσίευσής τους, όχι στο έτος που κυκλοφόρησαν.
1946
Η Συρία κηρύσσεται τελικά ανεξάρτητη από τη γαλλική εντολή που είχε επιβληθεί στη χώρα με τη συμφωνία Sykes-Picot του 1916, η οποία “χάρισε” τη Συρία στη Γαλλία.
Η Γαλλία πολέμησε για να αποτρέψει την ανεξαρτησία της Συρίας με αποκορύφωμα την άμεση επίθεση κατά της Δαμασκού το 1945, όπου εκτιμάται ότι σκοτώθηκαν 400 Σύροι πολίτες και στρατιωτικοί.
1947
Η CIA δημιουργήθηκε ως μετονομασία προηγούμενων μυστικών υπηρεσιών.
1949
Το πραξικόπημα της CIA το 1949, μετά την κήρυξη του πολέμου από τη Συρία στους Ναζί και τον τερματισμό της αποικιοκρατικής γαλλικής κατοχής του Βισύ, εκδίωξε έναν εκλεγμένο, κοσμικό πρόεδρο, τον Shukri Al Quwatli, ο οποίος υποστήριζε την παλαιστινιακή υπόθεση, ήταν αντισιωνιστής και δεν αναγνώριζε το κράτος του Ισραήλ που είχε εκκολαφθεί από τον (πρόεδρο των ΗΠΑ) Τρούμαν.
Ο Al Quwatli απέρριψε τον αγωγό Trans Arabian Pipeline (TAPLINE), μια κοινοπραξία των Standard Oil of New Jersey (σήμερα ExxonMobil), Standard Oil of California και Texaco (σήμερα Chevron), επειδή πίστευε ότι θα παρείχε στις ΗΠΑ αδικαιολόγητη επιρροή στη Συρία:
“Ο δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος της Συρίας, Shukri-al-Quwatli, δίστασε να εγκρίνει τον αγωγό Trans Arabian Pipeline, ένα αμερικανικό σχέδιο που αποσκοπούσε στη σύνδεση των πετρελαιοπηγών της Σαουδικής Αραβίας με τα λιμάνια του Λιβάνου μέσω της Συρίας. (έτσι)… η CIA μεθόδευσε ένα πραξικόπημα, αντικαθιστώντας τον al-Quwaiti με τον επιλεγμένο από τη CIA δικτάτορα, έναν καταδικασμένο απατεώνα ονόματι Husni al-Za’im. Ο Αλ Ζαΐμ μόλις που πρόλαβε να διαλύσει το κοινοβούλιο και να εγκρίνει τον αμερικανικό αγωγό πριν οι συμπατριώτες του τον καθαιρέσουν, 14 εβδομάδες μετά την έναρξη του καθεστώτος του.”
Robert F Kennedy Jr
Ο Dean Hinton, αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ, έκανε μια προφητική δήλωση σε σχέση με το σχεδιαζόμενο πραξικόπημα της CIA κατά της Συρίας το 1949:
“Θέλω να δηλώσω επίσημα ότι αυτή είναι η πιο ανόητη και ανεύθυνη ενέργεια στην οποία θα μπορούσε να εμπλακεί μια διπλωματική αποστολή όπως η δική μας, και ότι έχουμε ξεκινήσει μια σειρά από τέτοια πράγματα που δεν θα τελειώσουν ποτέ.”
Ο άνθρωπος της CIA στη Δαμασκό που αντικατέστησε τον Al-Quwatli αποδείχθηκε δολοφονικός τύραννος. Η CIA είχε στρατολογήσει τον στρατηγό Husni al-Za’im, τον αρχηγό του συριακού στρατού, υπό την καθοδήγηση του προέδρου Harry Truman – υπέρμαχου του κράτους του Ισραήλ και της Nakba του 1948, της εθνοκάθαρσης της Παλαιστίνης.
Μετά από μόλις 5 μήνες στην εξουσία, ο Al-Za’im ανατράπηκε επίσης με ένα άλλο πραξικόπημα.
 |
| Ο Shukri Al-Quwaiti στην Αίγυπτο, με τον πρόεδρο Gamal Abdel Nasser και τον Ibn Saud, υπογράφουν αμυντική συμφωνία τον Μάρτιο 1956, για την υπεράσπιση των αραβικών εθνών έναντι της σιωνιστικής επίθεσης |
1954
Τέταρτο πραξικόπημα, ανατροπή του υποστηριζόμενου από τη CIA, Adib Shiskali.
1955
Ο συριακός λαός επανεξέλεξε τον Al Quwatli, ο οποίος στράφηκε προς τη Σοβιετική Ένωση κατά της αμερικανικής παρέμβασης και υπεροχής. Η Δύση αντιλήφθηκε αυτή την πολιτική ως μη συμβατή με τον αντικομμουνισμό των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου.
“Ο διευθυντής της CIA Dulles δήλωσε ότι “η Συρία είναι ώριμη για πραξικόπημα” και έστειλε στη Δαμασκό τους δύο μάγους του πραξικοπήματος, τον Kim Roosevelt και τον Rocky Stone.”
1956
Επιχείρηση Straggle – σχέδιο της CIA για την αντικατάσταση της απείθαρχης συριακής κυβέρνησης Al-Quwatli με ένα αντικομμουνιστικό καθεστώς.
Το μέλος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας Wilbur Crane Eveland, ο αξιωματούχος της CIA Archibald Roosevelt και ο Michail Bey Ilyan, πρώην υπουργός της Συρίας, συναντήθηκαν στη Δαμασκό την 1η Ιουλίου 1956 για να συζητήσουν μια υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ “αντικομμουνιστική” κατάληψη της χώρας. Όπως έγραψε ο William Blum στο βιβλίο του “Killing Hope”, το σχέδιο προέβλεπε ότι ο συριακός στρατός θα:
…αναλάμβανε τον έλεγχο της Δαμασκού, του Χαλεπίου, της Χομς και της Χαμάχ. Οι συνοριακοί σταθμοί με την Ιορδανία, το Ιράκ και τον Λίβανο θα καταλαμβάνονταν επίσης, προκειμένου να σφραγιστούν τα σύνορα της Συρίας μέχρι να ανακοινωθεί από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς ότι μια νέα κυβέρνηση είχε αναλάβει υπό τον συνταγματάρχη Καμπάνι, ο οποίος θα τοποθετούσε τεθωρακισμένες μονάδες σε θέσεις-κλειδιά σε όλη τη Δαμασκό.
Το σχέδιο αναβλήθηκε για πέντε ημέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων συνέβη η κρίση του Σουέζ. Ο Ilyan είπε στον Eveland ότι δεν θα μπορούσε να πετύχει την ανατροπή της συριακής κυβέρνησης κατά τη διάρκεια ενός πολέμου ισραηλινής επίθεσης. Στις 31 Οκτωβρίου, ο John Foster Dulles ενημέρωσε τον αδελφό του Allen Dulles, διευθυντή της CIA:
Σχετικά με το Straggle oι άνθρωποί μας πιστεύουν ότι οι συνθήκες είναι τέτοιες που θα ήταν λάθος να προσπαθήσουμε να το πετύχουμε.
1957
Επιχείρηση Wappen – Άλλη μια απόπειρα πραξικοπήματος της CIA για την εκδίωξη του Quwatli. 3 εκατομμύρια δολάρια επενδύθηκαν στην πληρωμή Σύρων αξιωματικών για να καταστεί δυνατό το πραξικόπημα.
Το σχέδιο απέτυχε όταν ορισμένοι από τους αξιωματικούς αποκάλυψαν το σχέδιο στις συριακές υπηρεσίες πληροφοριών και παρέδωσαν τα χρήματα της δωροδοκίας της CIA. Αυτό το αποτυχημένο πραξικόπημα οδήγησε στο να χαρακτηριστεί η Συρία ως “σοβιετικό δορυφορικό κράτος”.
12 Αυγούστου – Ο συριακός στρατός περικυκλώνει την πρεσβεία των ΗΠΑ στη Δαμασκό για να αποτρέψει μια συνωμοσία της CIA για την ανατροπή του προέδρου Al Quwatli. Ο επικεφαλής της συριακής αντικατασκοπείας Abdul Hamid Sarraj απέλασε τρεις Αμερικανούς διπλωμάτες και φυλάκισε δεκάδες Σύρους αξιωματικούς που συμμετείχαν στην απόπειρα πραξικοπήματος.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Αϊζενχάουερ και ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Harold MacMillan επινόησαν ένα σχέδιο “αντίστροφου Σουέζ” που θα μπορούσε να επισπεύσει έναν ολοκληρωτικό πόλεμο μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και των ΗΠΑ.
Οι ΗΠΑ ανέπτυξαν στόλο στη Μεσόγειο, εξόπλισαν αρκετούς από τους γείτονες της Συρίας και υποκίνησαν την Τουρκία να αναπτύξει 50.000 στρατιώτες στα σύνορά της. Ο υπουργός Εξωτερικών John Foster Dulles υπέδειξε ότι οι ΗΠΑ επεδίωκαν να επικαλεστούν το “δόγμα Eisenhower” για αντίποινα σε προκλήσεις, και η πρόθεση αυτή επιβεβαιώθηκε αργότερα σε στρατιωτική έκθεση. Κανένα αραβικό κράτος δεν θα χαρακτήριζε τη Συρία ως προβοκάτορα και οι στρατιωτικές αυτές αποστολές αποσύρθηκαν.
Η εμπλοκή του MacMillan – Έγγραφα που δημοσιεύθηκαν το 2003 αποκάλυψαν ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός Harold MacMillan και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Dwight Eisenhower συνωμότησαν για να λεηλατήσουν τους πετρελαϊκούς πόρους της Συρίας και να δολοφονήσουν τρεις Σύρους που είχαν επιρροή, για να επιβάλουν την αλλαγή του καθεστώτος – τον Abd al-Hamid Sarraj, επικεφαλής της συριακής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, τον Afif al-Bizri, αρχηγό του συριακού γενικού επιτελείου και τον Khalid Bakdash, ηγέτη του συριακού κομμουνιστικού κόμματος.
Η Μουσουλμανική Αδελφότητα χρηματοδοτήθηκε και χρησιμοποιήθηκε ως όπλο για την ανατροπή της κοσμικής συριακής κυβέρνησης και τη δολοφονία των βασικών προσώπων.
1960 – 1971
Μια σειρά από πραξικοπήματα και αντιπραξικοπήματα. Σύμφωνα με τον Laith Marouf, δημοσιογράφο και ισόβιο ακτιβιστή για την Παλαιστινιακή υπόθεση, κάθε Σύρος πρόεδρος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ανατράπηκε από ένα πραξικόπημα που οργάνωσαν οι ΗΠΑ.
1967
Το Ισραήλ κατέλαβε παράνομα τα Υψίπεδα του Γκολάν κατά τη διάρκεια του Πολέμου των Έξι Ημερών, ενός πολέμου που διαστρεβλώθηκε κατά πολύ από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, φυσικά υπέρ του σιωνιστή επιτιθέμενου.
Ένα μεταγενέστερο αποχαρακτηρισμένο έγγραφο της CIA του 1986 περιέγραφε το ενδεχόμενο στρατιωτικής εξέγερσης εάν ο Άσαντ δεχόταν μεγάλη ήττα από το Ισραήλ, σε περίπτωση που γινόταν προσπάθεια απελευθέρωσης των εδαφών του Γκολάν.
Το Ισραήλ λέει ότι οι κατακτήσεις εδαφών του 1967 δεν ήταν προγραμματισμένες. 2021 Αποχαρακτηρισμένα έγγραφα λένε μια πιο πολύπλοκη ιστορία.
Τα έγγραφα περιγράφουν λεπτομερείς προετοιμασίες που έγιναν στο στρατό τα χρόνια πριν από το 1967, με σκοπό να οργανωθεί εκ των προτέρων ο έλεγχος εδαφών που το αμυντικό κατεστημένο εκτιμούσε -με μεγάλη βεβαιότητα- ότι θα κατακτηθούν στον επόμενο πόλεμο.Η μελέτη των πληροφοριών δείχνει ότι η κατάληψη και η διατήρηση αυτών των περιοχών – της Δυτικής Όχθης από την Ιορδανία, της χερσονήσου του Σινά και της Λωρίδας της Γάζας από την Αίγυπτο και των Υψιπέδων του Γκολάν από τη Συρία – δεν ήταν παρεπόμενο των μαχών, αλλά η εκδήλωση μιας στρατηγικής προσέγγισης και προηγούμενων προετοιμασιών.
1969
Το αποτυχημένο πραξικόπημα που κατασκεύασε η CIA (1949 στη Συρία) – Συνέντευξη στο BBC με τον αξιωματικό της CIA, Miles Copeland:
1971
Ο Χαφέζ Αλ Άσαντ ήρθε στην εξουσία. Ο συγγραφέας και ιστορικός Patrick Seale έγραψε αυτό για τον πρώην πρόεδρο, πατέρα του προέδρου Bashar Al Assad:
“Μια μικρή χώρα όπως η Συρία να σταθεί απέναντι στις πανίσχυρες ΗΠΑ και να πει: ΟΧΙ δεν θα επικρατήσετε. Αυτή είναι η ιστορική κληρονομιά του Αλ Άσαντ. Ήταν ο μόνος Άραβας ηγέτης που αρνήθηκε να γονατίσει μπροστά στην Ουάσινγκτον και το Ισραήλ και αρνήθηκε να δεχτεί εντολές από αυτούς.”
1973
“Πόλεμος του Γιομ Κιπούρ” – Συριακή στρατιωτική εκστρατεία για την απελευθέρωση των εδαφών του Γκολάν από την παράνομη σιωνιστική κατοχή.
Σύμφωνα με το υπόμνημα του Vinogradov, ο Anwar al-Sadat, κάτοχος των τίτλων του Προέδρου, Πρωθυπουργού, Προέδρου της ASU, Αρχιστράτηγου, Ανώτατου Στρατιωτικού Ηγεμόνα, συνήψε συνωμοσία με τους Ισραηλινούς, πρόδωσε τη σύμμαχό του Συρία, καταδίκασε τον συριακό στρατό σε καταστροφή και τη Δαμασκό σε βομβαρδισμό, επέτρεψε στα άρματα μάχης του Στρατηγού Sharon να περάσουν ανεμπόδιστα στη δυτική όχθη της διώρυγας του Σουέζ και σχεδίασε στην πραγματικότητα την ήττα των αιγυπτιακών στρατευμάτων στον πόλεμο του Οκτωβρίου [… ] προκειμένου να επιτρέψει την επιστροφή των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή.
Israel Shamir, “What Really Happened in the “Yom Kippur” War?”, Counterpunch Φεβρουάριος 2012
1979
Η Συρία αποξενώνεται ακόμα περισσότερο από τη νεοαποικιοκρατική πολιτική των ΗΠΑ υποστηρίζοντας την ιρανική επανάσταση. Η επανάσταση ανέτρεψε τον επιβληθέντα από τη CIA Σάχη του Ιράν, ο οποίος είχε βοηθηθεί από τη CIA για να ανατρέψει την κυβέρνηση του Μοχάμεντ Μοσαντέκ, ενός σκληροπυρηνικού εθνικιστή που είχε εκστρατεύσει κατά των βρετανικών πετρελαϊκών εταιρειών στο Ιράν, απειλώντας να εθνικοποιήσει τους ιρανικούς πόρους.
1980 – 1982
Τηλεγράφημα Brzezinski – Ένα τηλεγράφημα από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας προς τον Υπουργό Εξωτερικών Zbigniew Brzezinski ζητούσε τη συνεργασία μεταξύ των ευρωπαϊκών μοναρχιών και των μοναρχιών των κρατών του Κόλπου για τον “εντοπισμό πιθανών εναλλακτικών καθεστώτων” αντί της [συριακής] κυβέρνησης υπό την ηγεσία του Hafez Al Assad. (“Syria July 16, 1980”, National Security Council, 4203XX, Memorandum for Zbigniew Brzezinski, αποχαρακτηρισμένο έγγραφο)
Η έναρξη της εξέγερσης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, η οποία υποστηριζόταν από τον συνασπισμό των ΗΠΑ, τη Σαουδικής Αραβίας, τον Σαντάμ Χουσεΐν και την Ιορδανία, και οδήγησε σε μια σειρά άγριων επιθέσεων κατά των Σύρων πολιτών και στρατιωτικών (σφαγή των δοκίμων στο Χαλέπι) μέχρι να συντριβεί το πραξικόπημα της CIA από τον Χάφεζ Αλ Άσαντ στη Χάμα το 1982.
Η υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ εκστρατεία βίας της Μουσουλμανικής Αδελφότητας υποβαθμίστηκε σε μεγάλο βαθμό από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία επικεντρώθηκαν στην καταστολή του “ολοκληρωτικού καθεστώτος” από τον Αλ Άσαντ, προκειμένου να υποστηρίξουν την πολιτική τους για την αλλαγή καθεστώτος.
Η CIA, εκείνη την εποχή, παρατήρησε ότι “οι Σύροι είναι πραγματιστές που δεν θέλουν μια κυβέρνηση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας”. (Υπηρεσία Πληροφοριών Άμυνας (DIA) – Syria: Muslim Brotherhood Pressure Intensifies 1982)
1982
“Το Ισραήλ πρέπει να γίνει μια αυτοκρατορική περιφερειακή δύναμη και πρέπει να πραγματοποιήσει τη διαίρεση ολόκληρης της περιοχής σε μικρά κράτη με τη διάλυση όλων των υφιστάμενων αραβικών κρατών.”
1984
Ο Rifaat Al Assad απέτυχε σε ένα εικαζόμενο πραξικόπημα για την ανατροπή της κυβέρνησης του αδελφού του (Hafez Al Assad).
Ο Rifaat al-Assad, αδελφός του Σύρου προέδρου Hafez al-Assad, φέρεται να ήταν επικεφαλής μιας επίλεκτης στρατιωτικής δύναμης που ονομαζόταν Saraya al-Difaa’ (“al-difa”), ή “Αμυντικές Εταιρείες”, μέχρι το 1984 (al-Wasat 16 Φεβ. 1998).
Η ανάπτυξη των Αμυντικών Εταιρειών το 1983 και το 1984, ενώ ο πρόεδρος Χαφέζ αλ Άσαντ ήταν σοβαρά άρρωστος και δεν μπορούσε να ασχοληθεί με κυβερνητικά θέματα, έκανε ορισμένα μέλη της συριακής κυβέρνησης να φοβούνται ότι ο Ριφάατ γινόταν πολύ ισχυρός εις βάρος άλλων πιθανών διαδόχων του Χαφέζ αλ Άσαντ.
– refworld report 1998Επιπλέον, (σε έγγραφο του 1986) η CIA σημειώνει το ενδεχόμενο εσωτερικών συγκρούσεων μεταξύ της ελίτ των Αλάουι, ιδίως για τον αδελφό του Χαφέζ αλ Άσαντ, τον Ριφάατ – μια αμφιλεγόμενη φιγούρα στη συριακή πολιτική.
– Whitney Webb
1986
Έκθεση της CIA: “Συρία: Σενάρια δραματικής πολιτικής αλλαγής” που συντάχθηκε από το Κέντρο Ξένης Ανατροπής και Αστάθειας (Foreign Subversion and Instability Center), τμήμα του Κέντρου Αποστολών για Παγκόσμια Θέματα (Mission Center for Global Issues) της CIA:
“Το υπόμνημα αυτό διερευνά εναλλακτικά σενάρια που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην απομάκρυνση του προέδρου Χαφέζ Αλ Άσαντ. Συγκεκριμένα, επιδιώκει να αποσαφηνίσει τα άτομα και τις ομάδες που θα μπορούσαν να ωθήσουν ή να εμποδίσουν τις προσπάθειες ανατροπής…”
Η CIA προτιμούσε ένα καθεστώς (πλειοψηφίας) σουνιτικού Ισλάμ στη Συρία – “τα συμφέροντα των ΗΠΑ στη Συρία θα εξυπηρετούνταν πιθανώς καλύτερα από ένα σουνιτικό καθεστώς”, – ιδιαίτερα από ένα καθεστώς υπό την ηγεσία σουνιτών “επιχειρηματιών-μετριοπαθών” που θα “έβλεπαν μεγάλη ανάγκη για δυτική βοήθεια και επενδύσεις”.
Το έγγραφο αναφέρει σαφώς ότι “μια αναζωπύρωση της κοινοτικής βίας μεταξύ Αλαουϊτών και Σουνιτών θα μπορούσε να εμπνεύσει τους Σουνίτες στο στρατό να στραφούν εναντίον του καθεστώτος”.
Σημειώνεται ότι αν η συριακή κυβέρνηση πατάξει σκληρά “μικρά ξεσπάσματα σουνιτικής διαφωνίας” – τα μικρά ξεσπάσματα είναι βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας, δολοφονίες, απαγωγές,σφαγές θρησκευτικών μειονοτικών ομάδων όπως ακριβώς από το 2011 και μετά – θα προκληθούν ταραχές μεγάλης κλίμακας “θέτοντας τις βάσεις για εμφύλιο πόλεμο”. Μην ξεχνάτε ότι αυτά συμβαίνουν το 1986.
1991
Πρώτος Πόλεμος του Κόλπου – Ο κυβερνήτης του Ιράκ Σαντάμ Χουσεΐν αναγνωρίστηκε από τον Χαφέζ Αλ Άσαντ ως συνεργάτης των ΗΠΑ στον καταστροφικό και παρατεταμένο πόλεμο με το Ιράν, που χρησιμοποίησε χημικά όπλα εγκεκριμένα από τις ΗΠΑ, και ως καιροσκόπος υποστηρικτής της συριακής Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Ο Χαφέζ Αλ Άσαντ υποστήριξε την εκδίωξη του Ιράκ από το Κουβέιτ, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, στον Πρώτο Πόλεμο του Κόλπου, αλλά τόσο η Συρία όσο και το Ιράν αντιτάχθηκαν αργότερα στην εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003, παρόλο που θα τους απάλλασσε ουσιαστικά από έναν κοινό εχθρό, τον Σαντάμ Χουσεΐν.
1996
“Το Δόγμα Clean Break” – έγγραφο ισραηλινής πολιτικής που πρότεινε την αλλαγή καθεστώτος στο Ιράκ κυρίως ως “μέσο” για την “αποδυνάμωση, τον περιορισμό και την ανάσχεση της Συρίας”.
Όπως το έθεσε ο ειδικός σύμβουλος των Αμερικανών προέδρων Νίξον, Φορντ και Ρέιγκαν, Πατ Μπιουκάναν:
“Στη στρατηγική Perle-Feith-Wurmser, ο εχθρός του Ισραήλ παραμένει η Συρία , αλλά ο δρόμος προς τη Δαμασκό περνάει από τη Βαγδάτη.”
2000
Ο πρόεδρος Χαφέζ Αλ Άσαντ πέθανε και τον διαδέχθηκε ο γιος του, Μπασάρ Αλ Άσαντ.
Πρόταση αγωγού του Κατάρ – Το Κατάρ προτείνει την κατασκευή ενός αγωγού 1.500 χιλιομέτρων αξίας 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων μέσω της Σαουδικής Αραβίας, της Ιορδανίας, της Συρίας και της Τουρκίας. Ο Robert F Kennedy Jr έγραψε στο άρθρο του “Γιατί οι Άραβες δεν μας θέλουν στη Συρία”:
Το Κατάρ μοιράζεται με το Ιράν το κοίτασμα φυσικού αερίου South Pars/North Dome, το πλουσιότερο κοίτασμα φυσικού αερίου στον κόσμο. Το διεθνές εμπορικό εμπάργκο μέχρι πρόσφατα απαγόρευε στο Ιράν να πωλεί φυσικό αέριο στο εξωτερικό.
Εν τω μεταξύ, το φυσικό αέριο του Κατάρ μπορεί να φτάσει στις ευρωπαϊκές αγορές μόνο αν υγροποιηθεί και μεταφερθεί δια θαλάσσης, μια διαδρομή που περιορίζει τον όγκο και αυξάνει δραματικά το κόστος. Ο προτεινόμενος αγωγός θα συνέδεε το Κατάρ απευθείας με τις ευρωπαϊκές ενεργειακές αγορές μέσω τερματικών διανομής στην Τουρκία, η οποία θα τσέπωνε πλούσια τέλη διέλευσης.
Ο αγωγός Κατάρ/Τουρκίας θα έδινε στα σουνιτικά βασίλεια του Περσικού Κόλπου αποφασιστική κυριαρχία στις παγκόσμιες αγορές φυσικού αερίου και θα ενίσχυε το Κατάρ, τον στενότερο σύμμαχο της Αμερικής στον αραβικό κόσμο. Το Κατάρ φιλοξενεί δύο τεράστιες αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις και το αρχηγείο της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή.
2001
Η 11η Σεπτεμβρίου πυροδοτεί τον “πόλεμο κατά της τρομοκρατίας” του προέδρου των ΗΠΑ Μπους. Μια συνολική ατζέντα για τη Μέση Ανατολή τέθηκε σε κίνηση. Ο πρώην Αμερικανός στρατηγός Wesley Clark δήλωσε στα απομνημονεύματά του – δύο εβδομάδες μετά τις επιθέσεις στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, ότι του είπε ένας ανώτερος αξιωματούχος του Πενταγώνου ότι η εισβολή στο Ιράκ το 2003 είχε ήδη εγκριθεί.
Έξι εβδομάδες αργότερα λέει ότι ο ίδιος αξιωματούχος του είπε: “Είναι χειρότερο από αυτό”, πριν αναφέρει ένα υπόμνημα “από το Γραφείο του Υπουργού Άμυνας… [που λέει] ότι θα καταστρέψουμε επτά χώρες σε πέντε χρόνια”. Οι χώρες αυτές ήταν το Ιράκ, η Λιβύη, η Συρία, ο Λίβανος, η Σομαλία, το Σουδάν και τέλος το Ιράν.
Ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Τόνι Μπλερ μιλώντας τον Νοέμβριο του 2011, 2 μήνες μετά την 11η Σεπτεμβρίου:
“Τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου άνοιξαν ευκαιρίες που πρέπει να αξιοποιηθούν για τη δημιουργία καλύτερων σχέσεων με χώρες όπως το Ιράν και η Συρία.”
Πρόγραμμα έκτακτων παραδόσεων της CIA στη Συρία 2001 – 2003. Η CIA χρησιμοποίησε τη Συρία ως παράνομη βάση επιχειρήσεων για να βασανίζει τους λεγόμενους “κρατούμενους-φαντάσματα”, στο πλαίσιο ενός προγράμματος γνωστού ως έκτακτη παράδοση.
Το πρόγραμμα αυτό καθιερώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 και επεκτάθηκε τη δεκαετία του 2000. Πιστεύεται από ορισμένους αναλυτές ότι η Συρία συμφώνησε με αυτό το πρόγραμμα για να προσπαθήσει να μαλακώσει τις κυρώσεις των ΗΠΑ και να δημιουργήσει καλύτερες σχέσεις με τη Δύση, η οποία φλέρταρε τον πρόεδρο Άσαντ εκείνη την περίοδο για μια “διαφορετική σχέση” που μεταφράζεται ως συμμόρφωση με τον νεοαποικιοκρατισμό των ΗΠΑ/ΗΒ και την “ασφάλεια” του Ισραήλ.
2002
“Ηλεκτρονικά μηνύματα αποκαλύπτουν ότι η “αιματηρή συμφωνία” του [πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου] Τόνι Μπλερ με τον [πρόεδρο των ΗΠΑ] Τζορτζ Μπους για τον πόλεμο στο Ιράκ είχε καταρτιστεί ένα ΕΤΟΣ πριν καν αρχίσει η εισβολή.”
Τίτλος της Daily Mail
Ο πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ επισκέφθηκε τη Βρετανία, συναντήθηκε με τη βασίλισσα και τον πρίγκιπα της Ουαλίας και δείπνησε με τον Τόνι Μπλερ στη Ντάουνινγκ Στριτ. Ο Μπλερ εισηγήθηκε την απονομή τίτλου τιμής στον πρόεδρο.
Ο Μπλερ συνέχισε να επικροτεί την καταστροφή της Συρίας το 2011, μια πράξη ύψιστης υποκρισίας που δικαιολογήθηκε από ένα φερέφωνο του Μπλερ:
“Η εμπλοκή με τη Συρία και τον Άσαντ το 2002 ήταν απολύτως σωστή… Ο κ. Μπλερ έχει πει πολλές φορές από τότε ότι η κατάσταση έχει αλλάξει και ο Άσαντ πρέπει τώρα να φύγει.”
2003
Προσχεδιασμένη εισβολή στο Ιράκ με πρόσχημα τον “πόλεμο κατά της τρομοκρατίας” και το Ισραήλ εξαπολύει την πρώτη πυραυλική επίθεση στη Συρία εδώ και τριάντα χρόνια. Ο πρόεδρος Μπους επιδοκίμασε αμέσως την επίθεση.
Ένα υπόμνημα του Μπλερ προς τον Μπους συζητούσε τη δημιουργία μιας “μεταψυχροπολεμικής παγκόσμιας τάξης”. Αυτά τα υπομνήματα αποκαλύφθηκαν από την έκθεση Chilcot σχετικά με την απάτη για τα όπλα μαζικής καταστροφής που κατασκεύασε τη συναίνεση για την εγκληματική εισβολή στο Ιράκ το 2003.
Ο Μπλερ αναφέρει τη Συρία, τη Λιβύη και το Ιράν στο πλαίσιο της “αντιτρομοκρατίας” και των όπλων μαζικής καταστροφής (ΟΜΚ). Στις χώρες αυτές θα πρέπει να δοθεί μια “επιλογή”:
“να συνεργαστούν για τα όπλα μαζικής καταστροφής ή να αντιμετωπίσουν την απομόνωση και, με τον καιρό, τα χειρότερα”.
2004
Το BBC Media Action εγκαινιάζει πρόγραμμα για τον εντοπισμό της αντιπολίτευσης προς τη συριακή κυβέρνηση στο εσωτερικό της Συρίας:
“Στο BBC Media Action συνεργαστήκαμε το 2004 με άτομα εντός του υπουργείου που ήθελαν αλλαγή και προσπαθήσαμε να τους κάνουμε να γίνουν οι κινητήριοι μοχλοί αυτής της αλλαγής. Όλο το έργο της ανάπτυξης των μέσων ενημέρωσης που έχει γίνει στη Συρία, κατά τη γνώμη μου, βασίζεται στην ιδέα ότι μπορεί να υπάρξει αλλαγή εκ των έσω – έχεις ένα αυταρχικό καθεστώς και βρίσκεις ποιοι είναι οι μεταρρυθμιστές μέσα σε αυτό (άτομα) και συνεργάζεσαι μαζί τους.”
Juliette Harkin πρώην υπεύθυνη έργου Media Action του BBC
Η Συρία χαρακτηρίζεται ως “ασυνήθιστη και εξαιρετική απειλή” από τον Πρόεδρο Μπους – Επιβλήθηκαν αυστηρές κυρώσεις στη Συρία με το πρόσχημα ότι η Δαμασκός “υποστήριζε την τρομοκρατία”, η οποία περιελάμβανε τη μεγαλύτερη θεωρούμενη απειλή για το Ισραήλ στην περιοχή, τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ.
Στην πραγματικότητα οι κυρώσεις ήταν τιμωρία για την αντίθεση της Συρίας στην πολιτική του Μπους για το Ιράκ και για να προσπαθήσει να φέρει τον Άσαντ στο τραπέζι των συζητήσεων για την αποδυνάμωση της συμμαχίας του με το Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Οι κυρώσεις αυτές δεν περιλάμβαναν κανέναν περιορισμό στις μελλοντικές επενδύσεις των αμερικανικών ενεργειακών εταιρειών.
2005
Η Christiane Armanpour του CNN παίρνει συνέντευξη από τον πρόεδρο Μπασάρ Αλ Άσαντ και τον ενημερώνει ότι η Δύση σχεδιάζει αλλαγή καθεστώτος. (Σημείωση: το CNN φαίνεται να έχει αφαιρέσει το βίντεο του ρεπορτάζ).
Τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους δολοφονήθηκε ο πρωθυπουργός του Λιβάνου, Rafiq Hariri. Η Χεζμπολάχ και η Συρία θα θεωρηθούν υπεύθυνες για τη δολοφονία, ενώ οι μυστικές επιχειρήσεις των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών παραβλέπονται από την έρευνα του ΟΗΕ. Η έκθεση αυτή εξυπηρετούσε μόνο τα συμφέροντα του Ισραήλ. Δημοσιεύθηκε 8 μήνες πριν από την εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο τον Ιούλιο του 2006.
2006
Άρθρο του TIME – Στο περιοδικό TIME δημοσιεύεται άρθρο με τίτλο “Η Συρία στο στόχαστρο του Μπους”. Ισχυρίζεται ότι, ενόψει των συριακών εκλογών του 2007:
“Η κυβέρνηση Μπους καλλιεργεί αθόρυβα άτομα και κόμματα που αντιτίθενται στη συριακή κυβέρνηση σε μια προσπάθεια να υπονομεύσει το καθεστώς του προέδρου Μπασάρ Άσαντ.”
Τηλεγράφημα του State Department – Το Wikileaks δημοσιεύει ένα τηλεγράφημα του State Department του 2006 που δείχνει ότι η αποσταθεροποίηση της συριακής κυβέρνησης ήταν πρωταρχικός στόχος της πολιτικής των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Η απώτερη πρόθεση ήταν να ανατραπεί το Ιράν, ένας από τους στενότερους συμμάχους της Συρίας. Το τηλεγράφημα αποκάλυπτε ότι ο στόχος των ΗΠΑ εκείνη την εποχή ήταν να υπονομεύσουν τη συριακή κυβέρνηση με κάθε διαθέσιμο μέσο.
Το σχέδιο “New Middle East” – Ο όρος “Νέα Μέση Ανατολή” παρουσιάστηκε στον κόσμο τον Ιούνιο του 2006 στο Τελ Αβίβ από την Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις, σε αντικατάσταση του παλαιότερου και πιο επιβλητικού όρου “Ευρύτερη Μέση Ανατολή”.
“Ο επανασχεδιασμός και ο διαμελισμός της Μέσης Ανατολής από τις ακτές της Ανατολικής Μεσογείου του Λιβάνου και της Συρίας μέχρι την Ανατολία (Μικρά Ασία), την Αραβία, τον Περσικό Κόλπο και το Ιρανικό οροπέδιο ανταποκρίνεται σε ευρείς οικονομικούς, στρατηγικούς και στρατιωτικούς στόχους, οι οποίοι αποτελούν μέρος μιας μακρόχρονης αγγλοαμερικανικής και ισραηλινής ατζέντας στην περιοχή.”
Mahdi Darius Nazemroaya
Ο χριστιανός σιωνιστής Pierre Gemayel δολοφονείται στη Βηρυτό – Ο Gemayel δολοφονήθηκε μέρα μεσημέρι στην Jedideh, στην Ανατολική Βηρυτό στις 21 Νοεμβρίου. Ήταν μέλος μιας από τις πιο εξέχουσες δυναστείες των Μαρωνιτών του Λιβάνου.
Ο Gemayel κέρδισε μια κοινοβουλευτική έδρα το 2000 ως εκπρόσωπος του Χριστιανικού Κόμματος Φάλαγγας που συμμάχησε με το Ισραήλ, γεγονός που οδήγησε στο να κατηγορηθεί και πάλι η Συρία για την επίθεση και να στραφεί η προσοχή στη δολοφονία του Χαρίρι ένα χρόνο πριν. Ο πρόεδρος Μπους υποστήριξε τον ισχυρισμό ότι η Συρία ήταν υπεύθυνη.
2007
Ο Seymour Hersh αναφέρει ότι οι ΗΠΑ “ενισχύουν” εξτρεμιστικές ομάδες “που πρόσκεινται στην Αλ Κάιντα”:
“Οι ΗΠΑ έχουν επίσης συμμετάσχει σε μυστικές επιχειρήσεις που στοχεύουν στο Ιράν και τη σύμμαχό του Συρία. Ένα υποπροϊόν αυτών των δραστηριοτήτων ήταν η ενίσχυση των σουνιτικών εξτρεμιστικών ομάδων που υποστηρίζουν ένα μαχητικό όραμα του Ισλάμ και είναι εχθρικές προς την Αμερική και συμπαθούν την Αλ Κάιντα.”
Seymour M Hirsh, “The Redirection” (New Yorker, 25 Φεβρουαρίου 2007)
Ο σύμβουλος του Cheney για τη Μέση Ανατολή ζητά αλλαγή καθεστώτος στη Συρία. Ο David Wurmser, συγγραφέας του υπομνήματος “Clean Break” και σύμβουλος του Dick Cheney στη Μέση Ανατολή, αναφέρεται σε άρθρο της Telegraph με τίτλο “US ‘must break Iran and Syria regimes”:
“Πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να αποσταθεροποιήσουμε το συριακό καθεστώς και να εκμεταλλευτούμε κάθε στιγμή που ξεφεύγει στρατηγικά […] Αυτό περιλαμβάνει την πρόθεση να κλιμακώσουμε όσο χρειάζεται για να ανατρέψουμε το καθεστώς, αν χρειαστεί. […] το τέλος της κυριαρχίας των Μπααθιστών στη Δαμασκό θα μπορούσε να προκαλέσει ένα ντόμινο που θα έριχνε στη συνέχεια το καθεστώς της Τεχεράνης.”
2008
Παραστρατιωτικές επιδρομές της CIA στην Ανατολική Συρία 2004 – 2008
Τον Οκτώβριο του 2008 η CIA πραγματοποίησε την παραστρατιωτική επιδρομή “Abu Kamal” στην πόλη Sukkariyeh στην Ανατολική Συρία με το πρόσχημα ότι στόχευε έναν Ιρακινό που έστελνε αντάρτες μέσω των συριακών συνόρων.
Η Συρία κατηγόρησε τις ΗΠΑ για τρομοκρατική επίθεση και ισχυρίστηκε ότι στην επιδρομή έχασαν τη ζωή τους 8 άμαχοι και όχι μαχητές, όπως ανέφεραν οι ΗΠΑ. Οργισμένες διαδηλώσεις κατά της Αμερικής ξέσπασαν στη Δαμασκό και η συριακή κυβέρνηση ανέπτυξε δυνάμεις καταστολής για να προστατεύσουν την πρεσβεία και τα κτίρια των ΗΠΑ από τους διαδηλωτές.
Οι New York Times αποκάλυψαν αργότερα την ύπαρξη μυστικής στρατιωτικής διαταγής του 2004 που εξουσιοδοτούσε τη CIA και τις ειδικές δυνάμεις να διεξάγουν επιχειρήσεις σε 15-20 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Συρίας. Η διαταγή εγκρίθηκε από τον υπουργό Άμυνας της κυβέρνησης Μπους, Ντόναλντ Ράμσφελντ. Αμερικανοί αξιωματούχοι παραδέχθηκαν ότι είχαν πραγματοποιήσει και άλλες επιδρομές στη Συρία από το 2004, αλλά αρνήθηκαν να δώσουν λεπτομέρειες.
2009
Βιομηχανικό σύμπλεγμα μέσων ενημέρωσης – ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο επενδύουν εκατομμύρια στο δορυφορικό τηλεοπτικό κανάλι Barada TV – για να μεταδίδουν προπαγάνδα κατά της συριακής κυβέρνησης σε όλη τη Συρία πριν και μετά την ενορχηστρωμένη “εξέγερση” του 2011.
Τα Wikileaks δημοσίευσαν τηλεγραφήματα που δείχνουν ότι αξιωματούχοι της πρεσβείας των ΗΠΑ στη Δαμασκό ανησυχούσαν ότι οι συριακές μυστικές υπηρεσίες αμφισβητούσαν τα αμερικανικά προγράμματα.
Η Σαουδική Αραβία εκφράζει μια έμμεση επιθυμία να απομακρύνει τον Άσαντ – Τα Wikileaks δημοσιεύουν το email του Στέιτ Ντιπάρτμεντ: “Saudi Intelligence Chief talks regional security with Brennan delegation (CIA)”, στο οποίο το Ιράν περιγράφεται ως “παντού […] η σιιτική ημισέληνος γίνεται πανσέληνος” που περιλαμβάνει τη Συρία, το Ιράκ, το Μπαχρέιν, το Κουβέιτ και την Υεμένη.
Τηλεγραφήματα πρεσβείας των ΗΠΑ: Η Χίλαρι Κλίντον λέει ότι η Σαουδική Αραβία αποτελεί ” ζωτικής σημασίας πηγή χρηματοδότησης της τρομοκρατίας”.
Αποδείξεις ότι η Βρετανία έκανε σχέδια αλλαγής καθεστώτος δύο χρόνια πριν από την “εξέγερση” – Ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Roland Dumas προσεγγίστηκε από Βρετανούς αξιωματούχους, οι οποίοι τον ενημέρωσαν ότι υπήρχαν ήδη σχέδια για την ανατροπή της συριακής κυβέρνησης, τα οποία περιελάμβαναν την υποστήριξη μιας ένοπλης “αντιπολίτευσης”.
Οι ΗΠΑ μπλοκάρουν τις προσπάθειες της Συρίας να ενταχθεί στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου – Μια εσκεμμένη προσπάθεια να επηρεαστεί αρνητικά περαιτέρω η συριακή οικονομία σε συνδυασμό με σκληρές κυρώσεις.
Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί προσπαθεί να ενορχηστρώσει συνάντηση Ισραήλ/Συρίας σε γαλλικό έδαφος. – Ο Σαρκοζί ήθελε να θέσει τη Γαλλία στο επίκεντρο μιας αποτυχημένης ειρηνευτικής διαδικασίας μεταξύ Ισραήλ και Συρίας, οπότε προσπάθησε να φέρει τους δύο ηγέτες κοντά στο Παρίσι, αλλά ο Άσαντ αρνήθηκε να προσγειωθεί στο Παρίσι μέχρι να αναχωρήσει το αεροπλάνο του Νετανιάχου.
Στο σημείο αυτό τα καθεστώτα της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου εξακολουθούσαν να φλερτάρουν με τον Άσαντ. Τα πετρελαϊκά και ενεργειακά συμφέροντα βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή των διαπραγματεύσεών τους.
Ο Άσαντ αντιτίθεται στον πετρελαιαγωγό Κατάρ-Τουρκίας – Όλη η σκληρή δουλειά της ΕΕ, του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ για τη διασφάλιση των πετρελαϊκών τους συμφερόντων στη Συρία καταστράφηκε ξαφνικά όταν ο πρόεδρος Άσαντ δήλωσε ότι θα αρνηθεί να υπογράψει τη συμφωνία που θα επέτρεπε τη διέλευση του αγωγού από τη Συρία “για να προστατεύσει τα συμφέροντα του Ρώσου συμμάχου μας”.
Ο Robert F Kennedy Jr περιέγραψε αυτό το πλήγμα στην ηγεμονία του Συνασπισμού των ΗΠΑ στο άρθρο του “Γιατί οι Άραβες δεν μας θέλουν στη Συρία”:
Ο Άσαντ εξόργισε ακόμη περισσότερο τους σουνίτες μονάρχες του Κόλπου, υποστηρίζοντας έναν εγκεκριμένο από τη Ρωσία “ισλαμικό αγωγό” που θα περνά από την πλευρά του Ιράν στο πεδίο φυσικού αερίου μέσω της Συρίας και θα καταλήγει στα λιμάνια του Λιβάνου. Ο ισλαμικός αγωγός θα καθιστούσε το σιιτικό Ιράν, και όχι το σουνιτικό Κατάρ, τον κύριο προμηθευτή της ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας και θα αύξανε δραματικά την επιρροή της Τεχεράνης στη Μέση Ανατολή και στον κόσμο.
Το Ισραήλ ήταν επίσης δικαιολογημένα αποφασισμένο να εκτροχιάσει τον ισλαμικό αγωγό, ο οποίος θα εμπλούτιζε το Ιράν και τη Συρία και πιθανώς θα ενίσχυε τους πληρεξουσίους τους, τη Χεζμπολάχ και τη Χαμάς.
Μυστικά τηλεγραφήματα και εκθέσεις των αμερικανικών, σαουδαραβικών και ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών δείχνουν ότι από τη στιγμή που ο Άσαντ απέρριψε τον αγωγό του Κατάρ, οι στρατιωτικοί και οι σχεδιαστές των μυστικών υπηρεσιών κατέληξαν γρήγορα να συμφωνήσουν ότι η υποκίνηση μιας σουνιτικής εξέγερσης στη Συρία για την ανατροπή του μη συνεργάσιμου Μπασάρ Άσαντ ήταν μια εφικτή οδός για την επίτευξη του κοινού στόχου της ολοκλήρωσης της σύνδεσης φυσικού αερίου του Κατάρ με την Τουρκία.
Το 2009, σύμφωνα με τα WikiLeaks, αμέσως μετά την απόρριψη του αγωγού του Κατάρ από τον Μπασάρ Άσαντ, η CIA άρχισε να χρηματοδοτεί ομάδες της αντιπολίτευσης στη Συρία.
2011
Οι τρομοκρατικές επιθέσεις ξεκινούν από την πόλη Νταράα στα σύνορα Ιορδανίας-Συρίας.
Εκτίμηση των αμερικανικών στρατιωτικών υπηρεσιών πληροφοριών σχετικά με τις πιθανότητες επιβίωσης του Μπασάρ Αλ Άσαντ – Το Τμήμα Πληροφοριών του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ (USMC) και η Stratfor συνέταξαν από κοινού αυτή την έκθεση του Αυγούστου 2011:
Το αλαουιτικό-μπααθικό καθεστώς της Συρίας υπό την ηγεσία της φατρίας αλ Άσαντ θα αποδυναμωθεί σημαντικά τα επόμενα τρία χρόνια. Το ενδεχόμενο κατάρρευσης του καθεστώτος δεν μπορεί να αποκλειστεί, αλλά ο δρόμος για την αλλαγή του καθεστώτος θα είναι μακρύς και αιματηρός.
Ευτυχώς για το καθεστώς, η αντιπολίτευση στη Συρία δεν έχει ακόμη τους αριθμούς, την οργάνωση ή τις δυνατότητες συνολικά για να συντρίψει τις δυνάμεις του καθεστώτος. Η αντιπολίτευση της Συρίας είναι εξαιρετικά κατακερματισμένη […] Η εξόριστη αντιπολίτευση ήταν αρκετά αποτελεσματική στην ανάπτυξη ενός αφηγήματος σχετικά με τη συριακή αντιπολίτευση για να το διαδώσει σε μεγάλα πρακτορεία μέσων ενημέρωσης, αλλά οι αναφορές για διαδηλώσεις είναι υπερβολικές […]
Χωρίς ξένη υποστήριξη, το κίνημα της αντιπολίτευσης είναι απίθανο να συγκεντρώσει αρκετά χρήματα ή να κερδίσει αρκετή απήχηση ώστε να αποκτήσει μεγάλες ποσότητες όπλων, πόσο μάλλον να επιτύχει αλλαγή καθεστώτος.
Stratfor
Ειδικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ/Ηνωμένου Βασιλείου/Τουρκίας βρίσκονταν μέσα στη Συρία, εκπαιδεύοντας τις εξτρεμιστικές ένοπλες ομάδες. Το Wikileaks δημοσιεύει σχετικά με τη στρατιωτική επέμβαση INSIGHT στη Συρία:
Ένας πληροφοριοδότης της Πολεμικής Αεροπορίας (ΗΠΑ) είπε πολύ προσεκτικά ότι δεν υπάρχει και πολύς Ελεύθερος Συριακός Στρατός για να εκπαιδευτεί αυτή τη στιγμή ούτως ή άλλως […] Συνέχισα να πιέζω στο ερώτημα για ποιο σκοπό θα εργάζονταν αυτές οι ομάδες SOF και αν αυτό θα οδηγούσε σε μια ενδεχόμενη αεροπορική εκστρατεία για να δώσει κάλυψη σε μια ομάδα Σύρων ανταρτών.
Αρκετά γρήγορα αποστασιοποιήθηκαν από αυτή την ιδέα, λέγοντας ότι η ιδέα “υποθετικά” είναι να διαπράξουν επιθέσεις ανταρτών, εκστρατείες δολοφονιών, να προσπαθήσουν να σπάσουν τα νώτα των αλαουιτικών δυνάμεων, να προκαλέσουν κατάρρευση εκ των έσω. Δεν θα υπήρχε ανάγκη για αεροπορική κάλυψη και δεν περίμεναν ούτως ή άλλως ότι αυτοί οι Σύριοι αντάρτες θα βάδιζαν σε φάλαγγες.
Αποστολή όπλων από τη Λιβύη στη Συρία μετά τη δολοφονία του Μουαμάρ Καντάφι.
Αυτή την εβδομάδα μεταδόθηκε ότι τα όπλα εισρέουν στη Συρία από μια Λιβύη που έχει πλημμυρίσει με όπλα, “με τους επικεφαλής των κατασκοπικών υπηρεσιών να λένε” ότι η χώρα έχει γίνει ένα σούπερ μάρκετ “του παγκόσμιου παράνομου εμπορίου όπλων”.
“Έως και 3.000 πύραυλοι επιφανείας-αέρος (SAMs) έχουν εξαφανιστεί μετά τη σύγκρουση” με περισσότερους από “ένα εκατομμύριο τόνους όπλων που ανήκαν στον συνταγματάρχη Κουαντάφι” να έχουν λεηλατηθεί μετά τον τρομερό θάνατό του στα χέρια των “συμμάχων” του ΝΑΤΟ.
Ενδεχομένως αυτό είναι αρκετό για την κατάρριψη 3.000 αεροπλάνων. Η Daily Mail καταλαβαίνει ότι “…υπάρχουν τώρα στη Λιβύη περισσότερα όπλα από ό,τι σε ολόκληρο το οπλοστάσιο του βρετανικού στρατού” σύμφωνα με εκτιμήσεις της MI6″.
Felicity Arbuthnot, Dissident Voice
Η βρετανική εταιρεία δημοσκοπήσεων YouGov δημοσίευσε μια δημοσκόπηση στα τέλη του 2011 που έδειχνε υποστήριξη στον Άσαντ. Η δημοσκόπηση αποκάλυψε ότι το 55% των Σύρων διατηρούσε την υποστήριξή του στον πρόεδρο Άσαντ.
Η ανταποκρίτρια του Time, Rania Abouzeid, απέδωσε την αποτυχία των διοργανωτών των διαδηλώσεων να αντλήσουν σημαντική υποστήριξη στο γεγονός ότι οι περισσότεροι Σύριοι δεν ήταν αντίθετοι με την κυβέρνησή τους.
Stephen Gowans, Οκτώβριος 2016
Το ΝΑΤΟ και οι περιφερειακοί σύμμαχοι σχηματίζουν τον “Συνασπισμό των Φίλων της Συρίας”. Σύμφωνα με τον Robert F Kennedy Jr στο άρθρο του “Γιατί οι Άραβες δεν μας θέλουν στη Συρία”:
Το 2011, οι ΗΠΑ ενώθηκαν με τη Γαλλία, το Κατάρ, τη Σαουδική Αραβία, την Τουρκία και το Ηνωμένο Βασίλειο για να σχηματίσουν τον Συνασπισμό των Φίλων της Συρίας, ο οποίος απαίτησε επίσημα την απομάκρυνση του Άσαντ.
Η CIA παρείχε 6 εκατομμύρια δολάρια στο Barada, ένα βρετανικό τηλεοπτικό κανάλι, για να παράγει εκπομπές που παρακαλούσαν για την απομάκρυνση του Άσαντ.
Έγγραφα των σαουδαραβικών μυστικών υπηρεσιών, που δημοσιεύθηκαν από το WikiLeaks, δείχνουν ότι από το 2012, η Τουρκία, το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία εξόπλιζαν, εκπαίδευαν και χρηματοδοτούσαν ακραίους τζιχαντιστές σουνίτες μαχητές από τη Συρία, το Ιράκ και αλλού για να ανατρέψουν το σιιτικό καθεστώς του Άσαντ.
Το Κατάρ, το οποίο είχε να κερδίσει τα περισσότερα, επένδυσε 3 δισεκατομμύρια δολάρια στην οικοδόμηση της εξέγερσης και κάλεσε το Πεντάγωνο να εκπαιδεύσει αντάρτες σε αμερικανικές βάσεις στο Κατάρ. Σύμφωνα με ένα άρθρο του Seymour Hersh τον Απρίλιο του 2014, οι γραμμές μεταφοράς όπλων της CIA χρηματοδοτήθηκαν από την Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ.
2012
Παραίτηση του ανταποκριτή του Al Jazeera στη Βηρυτό Ali Hashem – Ο Hashem επικαλέστηκε την προκατάληψη του καναλιού εναντίον της συριακής κυβέρνησης ως λόγο της αποχώρησής του:
“Τα τηλεοπτικά κανάλια έχουν μετατραπεί σε πολιτικά κόμματα, προωθώντας την ατζέντα κάποιων εξωτερικών δυνάμεων.”
Συριακή αντιπολίτευση: ποιος μιλάει; – Μια εξαιρετική ερευνητική έκθεση του δημοσιογράφου Charlie Skelton για τον Guardian, όταν οι αξιοπρεπείς και αντικειμενικοί δημοσιογράφοι ήταν ακόμα στη λίστα μισθοδοσίας:
Πουλάνε την ιδέα της στρατιωτικής επέμβασης και της αλλαγής καθεστώτος, και οι κυρίαρχες ειδήσεις διψάνε να την αγοράσουν. Πολλοί από τους “ακτιβιστές” και αυτούς που εκπροσωπούν τη συριακή αντιπολίτευση είναι στενά (και σε πολλές περιπτώσεις οικονομικά) διασυνδεδεμένοι με τις ΗΠΑ και το Λονδίνο – τους ίδιους ανθρώπους που θα έκαναν την επέμβαση. Πράγμα που σημαίνει ότι οι πληροφορίες και οι στατιστικές από αυτές τις πηγές δεν είναι απαραίτητα καθαρές ειδήσεις – είναι ένα διαφημιστικό σποτ, μια εκστρατεία δημοσίων σχέσεων.
Αλλά ποτέ δεν είναι αργά για να κάνετε ερωτήσεις, να εξετάσετε τις πηγές. Το να κάνεις ερωτήσεις δεν σε κάνει να ζητωκραυγάζεις υπέρ του Άσαντ – αυτό είναι ένα ψευδές επιχείρημα. Απλά σε κάνει λιγότερο επιρρεπή στην παραπλάνηση. Τα καλά νέα είναι ότι κάθε λεπτό γεννιέται ένας σκεπτικιστής.
Jonathan Steele στον Guardian – “Οι περισσότεροι Σύριοι υποστηρίζουν τον πρόεδρο Άσαντ, αλλά δεν θα το μάθεις ποτέ από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης”
Όσον αφορά στην ξένη στρατιωτική επέμβαση, αυτή έχει ήδη αρχίσει. Δεν ακολουθεί το μοτίβο της Λιβύης, αφού η Ρωσία και η Κίνα είναι έξαλλες με την εξαπάτηση της Δύσης στο Συμβούλιο Ασφαλείας πέρυσι. Δεν θα δεχτούν ένα νέο ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών που θα επιτρέπει οποιαδήποτε χρήση βίας.
Το μοντέλο είναι παλαιότερο, πηγαίνει πίσω στην εποχή του ψυχρού πολέμου, πριν αναπτυχθεί η “ανθρωπιστική επέμβαση” και η “ευθύνη προστασίας”, που συχνά χρησιμοποιήθηκαν καταχρηστικά. Θυμάστε την υποστήριξη του Ρόναλντ Ρέιγκαν προς τους Κόντρας, τους οποίους εξόπλισε και εκπαίδευσε για να προσπαθήσουν να ανατρέψουν τους Σαντινίστας της Νικαράγουας από βάσεις στην Ονδούρα; Όπου Ονδούρα βάλτε Τουρκία, το ασφαλές καταφύγιο όπου έχει εγκατασταθεί ο λεγόμενος Ελεύθερος Συριακός Στρατός.
Η CIA ξοδεύει 100.000 δολάρια για κάθε “μετριοπαθή αντάρτη” – Το πρόγραμμα “εκπαίδευσης και εξοπλισμού” του προέδρου Ομπάμα χρηματοδοτούσε ουσιαστικά ομάδες θανάτου στη Συρία.
Υπολογίστηκε ότι θα κόστιζε 500 εκατομμύρια δολάρια για την εκπαίδευση 5.000 “μετριοπαθών” για ένα χρόνο, άρα 100.000 δολάρια ανά εξτρεμιστή κακοποιό της Μουσουλμανικής Αδελφότητας που συμμάχησε με την Αλ Κάιντα και τον ISIS και υποστηρίχθηκε επί τόπου από τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Συρία, Robert Ford, ο οποίος αργότερα απελάθηκε για το ρόλο του στην υποδαύλιση της εξέγερσης.
Email της Χίλαρι Κλίντον από το State Department – Από τα αρχεία ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της Χίλαρι Κλίντον των Wikileaks:
Ο καλύτερος τρόπος για να βοηθηθεί το Ισραήλ να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη πυρηνική ικανότητα του Ιράν είναι να βοηθήσουμε τον λαό της Συρίας να ανατρέψει το καθεστώς του Μπασάρ Άσαντ […] Μιλώντας στην εκπομπή της Amanpour στο CNN την περασμένη εβδομάδα, ο υπουργός Άμυνας Ehud Barak υποστήριξε ότι “η ανατροπή του Άσαντ θα είναι ένα μεγάλο πλήγμα στον ριζοσπαστικό άξονα, ένα μεγάλο πλήγμα στο Ιράν… Είναι το μόνο προκεχωρημένο φυλάκιο της ιρανικής επιρροής στον αραβικό κόσμο… και θα αποδυναμώσει δραματικά τόσο τη Χεζμπολάχ στο Λίβανο όσο και τη Χαμάς και την ισλαμική Τζιχάντ στη Γάζα.
Η πτώση του Άσαντ δεν θα ήταν μόνο ένα τεράστιο όφελος για την ασφάλεια του Ισραήλ, αλλά θα ανακούφιζε και τον κατανοητό φόβο του Ισραήλ μη χάσει το πυρηνικό του μονοπώλιο. Η Ουάσινγκτον θα πρέπει να ξεκινήσει εκφράζοντας την προθυμία της να συνεργαστεί με περιφερειακούς συμμάχους όπως η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ για την οργάνωση, την εκπαίδευση και τον εξοπλισμό των συριακών ανταρτικών δυνάμεων.
Η ανακοίνωση μιας τέτοιας απόφασης θα προκαλούσε, από μόνη της, πιθανότατα σημαντικές αποστασίες από τον συριακό στρατό. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας εδάφη στην Τουρκία και ενδεχομένως στην Ιορδανία, οι διπλωμάτες των ΗΠΑ και οι αξιωματούχοι του Πενταγώνου μπορούν να αρχίσουν να ενισχύουν την αντιπολίτευση.
Η Σαουδική Αραβία απαιτεί να ανατραπεί ο πρόεδρος Άσαντ χρησιμοποιώντας “όλα τα διαθέσιμα μέσα” – Τα Wikileaks δημοσιεύουν το 2015:
Πρέπει να τονιστεί το γεγονός ότι στην περίπτωση που το συριακό καθεστώς καταφέρει να ξεπεράσει την τρέχουσα κρίση του με οποιαδήποτε μορφή, ο πρωταρχικός στόχος που θα επιδιώξει είναι να εκδικηθεί τις χώρες που στάθηκαν απέναντί του, με το Βασίλειο και ορισμένες από τις χώρες του Κόλπου να βρίσκονται στην κορυφή της λίστας.
Αν λάβουμε υπόψη το μέγεθος της βιαιότητας και της φαυλότητας αυτού του καθεστώτος και την έλλειψη δισταγμού του να καταφύγει σε οποιοδήποτε μέσο για να πραγματοποιήσει τους στόχους του, τότε η κατάσταση θα φτάσει σε υψηλό βαθμό επικινδυνότητας για το Βασίλειο, το οποίο πρέπει να επιδιώξει με όλα τα διαθέσιμα μέσα και όλους τους δυνατούς τρόπους να ανατρέψει το σημερινό καθεστώς στη Συρία.
Όσον αφορά τη διεθνή θέση, είναι σαφές ότι υπάρχει έλλειψη “επιθυμίας” και όχι έλλειψη “ικανότητας” εκ μέρους των δυτικών χωρών, με κυριότερη από αυτές τις Ηνωμένες Πολιτείες, να προβούν σε αποφασιστικές κινήσεις…
Η Χίλαρι Κλίντον λαμβάνει ένα email που αναφέρει: “Η Αλ Κάιντα είναι με το μέρος μας [στη Συρία]” – Η Κλίντον έλαβε ένα email από τον Τζέικ Σάλιβαν, τον αναπληρωτή προσωπάρχη της (ο Σάλιβαν είναι τώρα Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας στην κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν). Ο Sullivan εισάγει το email με τη φράση “βλέπε τελευταίο στοιχείο – η AQ είναι με το μέρος μας στη Συρία”.
New York Times: “τα περισσότερα αμερικανικά όπλα που στάλθηκαν στη Συρία κατέληγαν στα χέρια τρομοκρατικών ομάδων”. Η ροή όπλων των ανταρτών λέγεται ότι ωφελεί τους τζιχαντιστές στη Συρία:
“Αμερικανοί αξιωματούχοι προσπαθούν να κατανοήσουν γιατί οι σκληροπυρηνικοί ισλαμιστές έχουν λάβει τη μερίδα του λέοντος των όπλων που αποστέλλονται στη συριακή αντιπολίτευση μέσω του σκοτεινού αγωγού με ρίζες στο Κατάρ και, σε μικρότερο βαθμό, στη Σαουδική Αραβία”.
Οι παγκόσμιοι ηγέτες της Αλ Κάιντα φτάνουν στη Συρία για να ανατρέψουν τη συριακή κυβέρνηση.
2011 – 2013. 160 αμερικανικά στρατιωτικά φορτηγά αεροπλάνα γεμάτα αμερικανικά όπλα στάλθηκαν στη Συρία – αμερικανικά όπλα που στάλθηκαν από τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ στην Τουρκία και στη συνέχεια εισήχθησαν στη Συρία μέσω των κυκλωμάτων της Τουρκίας στα σύνορα Συρίας/Τουρκίας που ενεργοποιήθηκαν από τη CIA.
Συνεργασία μεταξύ των “μετριοπαθών ανταρτών” (λέγε με Ελεύθερο Συριακό Στρατό) και της Αλ Κάιντα ή του ISIS – Το ιστολόγιο World Affairs συγκέντρωσε δέκα άρθρα που αποδεικνύουν ότι η έννοια των “μετριοπαθών ανταρτών” επινοήθηκε στα δωμάτια των μυστικών υπηρεσιών της CIA και της MI6 και δεν υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα από την αρχή του πολέμου κατά της Συρίας, ο οποίος ελέγχεται από τις ΗΠΑ.
Ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Laurent Fabius ανακοινώνει ότι “η Αλ Κάιντα κάνει καλή δουλειά” στη Συρία:
Οι συγγενείς των θυμάτων των τζιχαντιστικών ομάδων στη Συρία προσέφυγαν στη δικαιοσύνη κατά της γαλλικής κυβέρνησης το 2015, κατηγορώντας τον υπουργό Εξωτερικών Λοράν Φαμπιούς ότι ενθάρρυνε τη βία στη χώρα τους επειδή επαινούσε τη θυγατρική της Αλ Κάιντα, το Μέτωπο Αλ Νούσρα.
************
Αυτή η καταγραφή της ανάμειξης της CIA και της MI6 στις υποθέσεις της Συρίας δεν είναι εξαντλητική, αλλά έχει σχεδιαστεί για να επιτρέψει στους αναγνώστες να ερευνήσουν τα ιστορικά γεγονότα που σκόπιμα συσκοτίζονται από το BBC, τον Guardian, το Channel 4, το CNN κ.λπ. προς όφελος διαστρεβλωμένων γεγονότων που προκαλούν σύγχυση στους ψηφοφόρους και κατασκευάζουν συναίνεση για τον αέναο βρετανικό και αμερικανικό εγκληματικό στρατιωτικό τυχοδιωκτισμό.
Το δεύτερο μέρος θα καλύψει τα γεγονότα από το 2012 μέχρι σήμερα και θα αποκαλύψει τις μεγάλες κατασκευές των μέσων ενημέρωσης, το σύμπλεγμα των ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από δισεκατομμυριούχους και την εμπλοκή των μυστικών υπηρεσιών στην αιματοχυσία, τον εκτοπισμό και την εθνοκάθαρση των Σύρων από τις διάφορες εξτρεμιστικές ομάδες Κόντρας που περιγράφονται από τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης ως “μετριοπαθείς αντάρτες”.
Πηγή: off-guardian.org
Μετάφραση – Υποτιτλισμός: Μαντάτα Από Έξω