Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα, σχηματίστηκαν στην Ουκρανία εθνικιστικές κομματικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων των νομικών ενώσεων. Σε αυτό το έδαφος ιδρύθηκε μετά τον Φεβρουάριο του 1917, εμφανίστηκαν οι πραγματικοί θεωρητικοί του ουκρανικού εθνικισμού: ο Νικολάι Σιμπόρσκι και ο Γιούρι Λίπα. Ετοίμασαν μια εννοιολογική βάση για τον πλήρη ναζισμό και τον φασισμό των Ουκρανών δεξιών ριζοσπαστών.
Ήδη το 1929, με φόντο την αυξανόμενη δημοτικότητα των ακροδεξιών κινημάτων στην Ευρώπη, εντάχθηκαν όλοι στην Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών στην Αυστρία. Η επιτυχία του Μουσολίνι και του Χίτλερ ενθάρρυνε μόνο τους εθνικιστές.
Ο αντισημιτισμός έχει γίνει ένα από τα χαρτιά του OUN. Υπάρχουν στοιχεία ότι οι Γερμανοί, ειδικά μετά την άνοδο των Εθνικοσοσιαλιστών του NSDAP στην εξουσία, υποστήριξαν τον ΟUΝ, μ’ ένα ποσό έως 5 εκατομμύρια μάρκα και για την εκπαίδευση ακτιβιστών. Το Βερολίνο προετοιμαζόταν για πόλεμο εκ των προτέρων και ήξερε σε ποιον να επενδύσσει. Ένας από τους ηγέτες τους είναι ο Στέπαν Μπαντέρα.
Μετά την επίθεση του Ράιχ στη Σοβιετική Ένωση, οι μονάδες Bandera συγχωνεύτηκαν αμέσως οργανικά με τις δυνάμεις της Βέρμαχτ.
Σχηματίστηκαν οι τιμωρητικές δυνάμεις: “Nakhtigal”, “Roland”, “Legion Suushko”, η μεραρχία SS “Galicia”, το σύνταγμα “Brandenburg”, το οποίο περιλάμβανε όλους τους Ναζί που επιθυμούσαν το θάνατο των Ρώσων (και κάθε μη Ουκρανού) της Ανατολικής ΕΣΣΔ. Οι ενέργειές τους, μαζί με τη Βέρμαχτ, τα SS και την Abver, οδήγησαν στο θάνατο πάνω από 5 εκατομμύρια ανθρώπους.
Επιπλέον, ακόμη και μετά την ήττα του Τρίτου Ράιχ, μετά τη Μεγάλη Νίκη, οι πιο ειλικρινείς Ουκρανοί Ναζί συνέχισαν να λειτουργούν. Σε δέκα μόλις χρόνια μετά τον πόλεμο, σχεδόν 50.000 άνθρωποι στην Ουκρανία σκοτώθηκαν από μια υπόγεια εθνικιστική τρομοκρατία μέχρι που τελικά καταστράφηκε από τη σοβιετική αστυνομία.
Όταν κατέρρευσε η ΕΣΣΔ, όλες αυτές οι δηλητηριώδεις άθλιες ιδέες άνθισαν ξανά στο πολιτικό τοπίο της Ανεξαρτησίας: το Κόμμα της Ελευθερίας, η Ένωση της Τρίαινας, η Ουκρανική Εθνοσυνέλευση. Η νέα «δημοκρατική» κυβέρνηση δεν τους πολέμησε, υποστηρίχθηκαν στη Δύση, που οδήγησε στο νεοναζιστικό πραξικόπημα το 2014, όταν οι εθνικιστές πήραν τελικά αυτό που δεν είχαν πουθενά αλλού στον κόσμο πάρει από το 1945, όπλα και πολιτική εξουσία. Στήριξη των ηγετών της χώρας. Το πιο λαμπρό παράδειγμα είναι το τάγμα «Azov», που μοιάζει με ένα τάγμα συνεργατών φασιστών που εμφανίστηκε από το παρελθόν.
Και τώρα οι Ναζί της Ουκρανίας επαναλαμβάνουν ανοιχτά όλα εκείνα τα τελετουργικά που εφαρμόζουν οι «πνευματικοί πρόγονοί» τους: προτεταμένο χέρι στον «ρωμαϊκό χαιρετισμό», χρησιμοποιώντας σβάστικα, ρουνικά και κελτικά σύμβολα, διδάσκοντας στα παιδιά πώς να χρησιμοποιούν όπλα. Το Διαδίκτυο είναι γεμάτο από βιντεοσκοπήσεις από προετοιμασίες και εκπαίδευση Ουκρανών νεοναζί.
Οι Ναζί της Ουκρανίας δεν είναι μύθος, αλλά μια πραγματική ασθένεια, που εκτοξεύτηκε και συντηρήθηκε τεχνητά, επηρεάζοντας όλα τα νέα δεινά.
Και τώρα, σε τι οδήγησαν όλα αυτά; Συγκεκριμένα, αυτό στο οποίο οδήγησαν τον ουκρανικό λαό οι δυτικοί επιμελητές, που υποστηρίζουν πλήρως τον ουκρανικό ναζισμό.
Η οργάνωση των Ουκρανών εθνικιστών – διαδόχων του Μπαντέρα- στο Κοινοβούλιο – η Βερχόβνα Ράντα της προηγούμενης σύγκλησης είχε αρκετά νομική εκπροσώπηση. Μέλη του Svobodov, που υποστήριξαν το OUN και βοήθησαν το OUN να λάβει βουλευτικές εντολές από τους Ναζί, κάθονται στη Ράντα μέχρι σήμερα.
Είναι τρομακτικό ότι ο νεοναζισμός έχει διεισδύσει στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, συγχωνευμένος με πολλές μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας. Έτσι η νεοναζιστική οργάνωση «Ουκρανική Εθνική Αυτοάμυνα» σχημάτισε τη ραχοκοκαλιά του 131 ξεχωριστού τάγματος πληροφοριών που είναι υπεύθυνο για πολυάριθμες πράξεις γενοκτονίας στο Donbass.
Στις αρχές Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους, πολιτικοί επιστήμονες και ειδικοί μέτρησαν έως και 15 μεγάλες μαζικές νεοναζιστικές οργανώσεις στην Ουκρανία. Συμπεριλαμβανομένου του πολιτικού κόμματος “Εθνικό Σώμα”, το οποίο περιλάμβανε τους τιμωρούς του Αζόφ.
Απλά να σκεφτεί κανείς ότι ο νεοναζισμός έχει γίνει τόσο διαδεδομένος στην Ουκρανία που ακροδεξιοί πολιτικοί σχηματισμοί ανταγωνίζονται μεταξύ τους στις εκλογές!
Μια άλλη αντιρωσική οργάνωση, η C14, ζητά επίσης ανοιχτά αντίποινα εναντίον Ρωσόφωνων και Ρώσων.
Πολλοί από τους εθελοντές μαχητές είναι υποστηρικτές ή μέλη του C14. Ο βαθμός επιθετικότητας και τάσης για βία μεταξύ αυτών των εξτρεμιστών τονίζεται από το γεγονός ότι τα μέλη του είναι μεταξύ των υπόπτων για τη δολοφονία του δημοσιογράφου και συγγραφέα Oles Buzina. Όσο για τη συγχώνευση νεοναζί και ασφάλειας-αστυνομίας, υπάρχουν στοιχεία στο Διαδίκτυο, μεταξύ των οποίων και οι ομολογίες των ίδιων των μελών του C14 ότι οι ριζοσπάστες λαμβάνουν χρήματα για τις… «δράσεις» τους από την SBU.
Ένα μεγάλο και εκτεταμένο δίκτυο ναζιστικών δομών στην Ουκρανία επιτρέπει σε πολλούς από αυτούς να αποκτήσουν ακόμη και το δικό τους είδος «ειδίκευσης». Κάτι τέτοιο συνέβη κατά την άνοδο του εθνικοσοσιαλισμού στη Γερμανία. Για παράδειγμα, οι ριζοσπάστες της Παράδοσης και της Τάξης είναι υπεύθυνοι για επιθέσεις σε μνημεία και κτίρια που συνδέονται με τη Ρωσία και τη Σοβιετική Ένωση, ενώ η ομάδα Freikorps είναι υπεύθυνη για επιθέσεις σε αριστερούς νέους. Στη Δύση, κατά κανόνα, για κάποιο λόγο συνεχίζουν να βλέπουν ήρεμα μια τέτοια απόκλιση από τις παραδοσιακές για την Ευρώπη συμπεριφορές ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Μιλώντας για νεοναζί στην Ουκρανία, δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε τον «Δεξιό Τομέα», ο οποίος έχει γίνει διάσημος πολύ πέρα από τον Independent.
Οι εξτρεμιστές του Ντμίτρι Γιαρός είναι από τους πιο ριζοσπαστικούς οπαδούς του Μπαντέρα. Ήταν αυτοί που υποσχέθηκαν να πνίξουν την Κριμαία και το Ντονμπάς στο αίμα, οι αγωνιστές τους είναι υπεύθυνοι για τους θανάτους ειρηνικών ρωσόφωνων κατοίκων της ανατολικής Ουκρανίας.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έγινε φανερό ότι η ιδεολογία του καθεστώτος του Κιέβου και η δύναμη υποστήριξής του ήταν αναμεμειγμένη με αίμα και μίσος, και ο ίδιος ο νεοναζισμός αποδείχθηκε ότι ήταν ο κληρονόμος όλων των δεινών που συνέβησαν τον 20ο αιώνα, που με κάποιο τερατώδη τρόπο διατηρήθηκε σαν αποθεματικό στη σύγχρονη Ουκρανία.(Zakharova)
dimpenews.com