breaking newsΥΓΕΙΑ-ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Ο ΠΟΥ αποκαλύπτει σχέδιο για την αφαίρεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους από τους «θεωρητικούς συνωμοσίας»

 

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοίνωσε ουσιαστικά νέα  σχέδια τιμωρίας των αποκαλούμενων «θεωρητικών συνωμοσίας» αφαιρώντας τα ανθρώπινα δικαιώματα οποιουδήποτε διαδίδει «παραπληροφόρηση» στο διαδίκτυο.

Η υπηρεσία υγείας των Ηνωμένων Εθνών δημοσίευσε πρόσφατα ένα αναλυτικό προσχέδιο της διεθνούς «Συνθήκης για την πανδημία».

Η συνθήκη θα δώσει στον μη εκλεγμένο παγκόσμιο οργανισμό νέες εξουσίες για να «καταπολεμήσει» οτιδήποτε θεωρεί «ψευδές, παραπλανητικό, ή παραπληροφόρηση».

Το Slaynews.com αναφέρει: Ο ΠΟΥ θα αποκτήσει ουσιαστικά νέες νομικά δεσμευτικές εξουσίες λογοκρισίας εάν εγκριθεί η συνθήκη. Η υπηρεσία υγείας πιέζει για την ψήφιση της συνθήκης από τον Δεκέμβριο του 2021.

Όσοι συντάσσουν τη συνθήκη σκοπεύουν να υποβάλουν μια τελική έκθεση στην Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας (WHA), το όργανο λήψης αποφάσεων του ΠΟΥ, τον Μάιο του 2024.

Εάν εγκριθεί, η συνθήκη θα είναι νομικά δεσμευτική βάσει του διεθνούς δικαίου.

Τα 194 κράτη μέλη του ΠΟΥ (που αντιπροσωπεύουν το 98% όλων των χωρών στον κόσμο) θα πρέπει να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις της συνθήκης για τη στόχευση της «παραπληροφόρησης».

Το προσχέδιο αυτό είναι παρόμοιο με προηγούμενες εκδόσεις της συνθήκης και οι διατάξεις σχετικά με την παραπληροφόρηση περιγράφονται στο άρθρο 17 («Ενίσχυση του γραμματισμού πανδημίας και δημόσιας υγείας»).

Αυτό το τμήμα της συνθήκης καλεί τα κράτη μέλη «να αντιμετωπίσουν την ψευδή, παραπλανητική, παραπληροφόρηση, μεταξύ άλλων μέσω της προώθησης της διεθνούς συνεργασίας».

Προτρέπει επίσης τα κράτη μέλη να διαχειριστούν την « πληροφορική ».

Ο όρος επινοήθηκε από τον ΠΟΥ και αναφέρεται σε «υπερβολικά πολλές πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων ψευδών ή παραπλανητικών πληροφοριών σε ψηφιακό και φυσικό περιβάλλον κατά τη διάρκεια μιας επιδημίκής ή πανδημικής ασθένειας».

Συγκεκριμένα, τα κράτη μέλη καλούνται να διαχειρίζονται αυτές τις λεγόμενες infodemics (μια infodemic είναι μια ταχεία και εκτεταμένη εξάπλωση τόσο ακριβών όσο και ανακριβών πληροφοριών για κάτι, όπως μια ασθένεια) «μέσω αποτελεσματικών καναλιών, συμπεριλαμβανομένων των μέσων κοινωνικής δικτύωσης».

Το πεδίο εφαρμογής αυτής της συνθήκης εκτείνεται επίσης πέρα ​​από τη βάση μελών του ΠΟΥ.

Το άρθρο 16 («Προσεγγίσεις ολόκληρης της κυβέρνησης και ολόκληρης της κοινωνίας σε εθνικό επίπεδο») παροτρύνει τα κράτη μέλη να συνεργαστούν με μη κρατικούς φορείς και τον ιδιωτικό τομέα ως μέρος μιας «απόκρισης ολόκληρης της κοινωνίας στη λήψη αποφάσεων , υλοποίηση, παρακολούθηση και αξιολόγηση, καθώς και αποτελεσματικούς μηχανισμούς ανατροφοδότησης.»

Όπως με κάθε προσπάθεια λογοκρισίας περιεχομένου που θεωρείται παραπληροφόρηση, αυτή η πανδημική συνθήκη εγείρει ερωτήματα σχετικά με το πώς αυτές οι λεγόμενες αρχές θα αποφασίσουν ορθά για το τι είναι παραπληροφόρηση.

Οι ειδικοί αρχίζουν τώρα να παραδέχονται ότι πολλοί ισχυρισμοί που κάποτε θεωρούνταν αληθινοί από τις αρχές, όπως ο ισχυρισμός ότι τα εμβόλια Covid θα αποτρέψουν τη μόλυνση, είναι ψευδείς.

 

 

Και αυτά τα ερωτήματα είναι ιδιαίτερα χρήσιμα σε αυτήν την περίπτωση, επειδή ο ΠΟΥ είναι διαβόητος για ένα παραπλανητικό tweet κατά τα πρώτα στάδια της πανδημίας που ενίσχυε τους ισχυρισμούς των κινεζικών αρχών ότι δεν υπήρχαν σαφείς ενδείξεις μετάδοσης του κορωνοϊού από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Ο ΠΟΥ δημοσίευσε αυτό το προσχέδιο της διεθνούς συνθήκης για την πανδημία κατά τη διάρκεια της  152ης συνεδρίασης του εκτελεστικού συμβουλίου  που ξεκίνησε στις 30 Ιανουαρίου και θα ολοκληρωθεί στις 7 Φεβρουαρίου.

Η διεθνής συνθήκη για την πανδημία θα εγκριθεί σύμφωνα με το άρθρο 19 του  Συντάγματος του ΠΟΥ,  εάν εγκριθεί.

Αυτό το άρθρο επιτρέπει στο WHA να επιβάλλει νομικά δεσμευτικές συμβάσεις στα κράτη μέλη του ΠΟΥ με πλειοψηφία δύο τρίτων.

Συνήθως, οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι ψηφίζουν τους νόμους που ισχύουν για τη χώρα τους, αλλά με αυτήν τη νομοθετική διαδικασία του ΠΟΥ, μια χούφτα παγκόσμιοι εκπρόσωποι αποφασίζουν τους κανόνες που ισχύουν για όλες τις χώρες.

Ανεξάρτητα από το αν το ένα τρίτο των κρατών μελών του ΠΟΥ ψηφίσει κατά της διεθνούς συνθήκης για την πανδημία, θα εξακολουθεί να ισχύει για τις χώρες τους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Εκτός από τον περιορισμό της εξουσίας των πολιτικών να αποφασίζουν για τους νόμους που ισχύουν στη χώρα τους, αυτή η διαδικασία περιορίζει επίσης την ικανότητα των πολιτών να ζητούν από τους πολιτικούς να λογοδοτούν στην κάλπη.

Οι εκπρόσωποι των κρατών μελών του ΠΟΥ είναι ως επί το πλείστον μη εκλεγμένοι διπλωμάτες που παραμένουν στις θέσεις τους ανεξάρτητα από τις αλλαγές στις κυβερνήσεις. Και η πλειοψηφία των ψήφων που καθορίζουν εάν το διεθνές δίκαιο εφαρμόζεται σε μια συγκεκριμένη χώρα δίνεται από εκπροσώπους άλλων εθνών.

Η διεθνής συνθήκη για την πανδημία έχει την υποστήριξη πολλών δημοκρατικών χωρών, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών (ΗΠΑ), του Ηνωμένου Βασιλείου (Ηνωμένο Βασίλειο), του Καναδά, της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας.

Περιλαμβάνει επίσης το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (ΕΚ) που εκπροσωπεί τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Υποστηρίζεται από αυτά τα έθνη παρά την αντιδημοκρατική νομοθετική διαδικασία του ΠΟΥ.

Η δημοσίευση αυτού του σχεδίου διεθνούς συνθήκης για την πανδημία έρχεται λίγες μέρες αφότου ο ΠΟΥ είπε ότι η παραπληροφόρηση πρέπει να αντιμετωπιστεί με οποιοδήποτε τρόπο και κόστος.

Όπως ανέφερε το Slay News, ο ΠΟΥ μοιράστηκε επίσης πρόσφατα ένα βίντεο δηλώνοντας ότι ο «αντιεμβολιαστικός ακτιβισμός» είναι πιο θανατηφόρος από την «παγκόσμια τρομοκρατία».


Εδώ είναι το προσχέδιο του ΠΟΥ:

Back to top button