Την περασμένη Τετάρτη, ο Τιερί Μπρετόν, Επίτροπος Εσωτερικής Αγοράς της ΕΕ, ανακοίνωσε περήφανα στο Twitter/X ότι είχε συνάψει συμφωνία με τους ευρωβουλευτές για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού «πορτοφολιού ψηφιακής ταυτότητας», το οποίο θα επέτρεπε σε όλους τους πολίτες της ΕΕ να έχουν «μια ασφαλή ηλεκτρονική ταυτότητα για τη ζωή τους».

Σύμφωνα με τον ιστότοπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής , η Ευρωπαϊκή Ψηφιακή Ταυτότητα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μια ολόκληρη σειρά συναλλαγών, συμπεριλαμβανομένης της παροχής προσωπικής ταυτότητας εντός και εκτός σύνδεσης δικτύου, της επίδειξης πιστοποιητικών γέννησης και ιατρικών πιστοποιητικών, του ανοίγματος τραπεζικού λογαριασμού, της υποβολής φορολογικών δηλώσεων, της αίτησης για πανεπιστήμιο, την αποθήκευση ιατρικής συνταγής, ενοικίαση αυτοκινήτου ή κράτηση σε ξενοδοχείο.

Αρκετοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου του Ολλανδού ευρωβουλευτή Rob Roos , έχουν εκφράσει ανησυχίες για το ότι μια κεντρική ψηφιακή ταυτότητα θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο το απόρρητο και τα δικαιώματα κινητικότητας των Ευρωπαίων. Μια επιστολή υπογεγραμμένη από περισσότερους από 500 «ειδικούς σε θέματα κυβερνοασφάλειας, ερευνητές και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών από όλο τον κόσμο», προειδοποιεί ότι οι προτεινόμενοι κανονισμοί για την ψηφιακή ταυτότητα θα μειώσουν αντί να ενισχύσουν την ψηφιακή ασφάλεια των πολιτών.

Ωστόσο, ένας από τους κορυφαίους αρχιτέκτονές του εγχειρήματος αυτού, ο Επίτροπος Εσωτερικής Αγοράς Τιερί Μπρετόν, υποστηρίζει ότι «το πορτοφόλι έχει το υψηλότερο επίπεδο ασφάλειας και ιδιωτικότητας», ενώ η πρόεδρος της ΕΕ Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν επιμένει ότι αυτή είναι «μια τεχνολογία όπου μπορούμε να ελέγξουμε τον εαυτό μας, ποια δεδομένα χρησιμοποιούμε και πώς.» Έτσι, οι επικριτές εκφράζουν μεγάλες ανησυχίες για την πολιτική ελευθερία και το απόρρητο, και οι υπερασπιστές της τεχνολογίας τις υποβαθμίζουν. Δεν μπορεί να έχουν δίκιο και οι δύο.

Θεωρητικά, μια καθολική ευρωπαϊκή ψηφιακή ταυτότητα θα μπορούσε να προγραμματιστεί σε μόνιμη βάση με τέτοιο τρόπο ώστε ο πολίτης να έχει τον πλήρη έλεγχο μερών του «ψηφιακού πορτοφολιού» του/της που μοιράζεται ανά πάσα στιγμή και ποια και όχι ολόκληρου. Ίσως να μην ανησυχούμε καθόλου εάν μια ευρωπαϊκή ψηφιακή ταυτότητα προγραμματιζόταν τώρα και για πάντα από άτομα που έπαιρναν σοβαρά υπόψη το απόρρητο και δεν είχαν την τάση να εκμεταλλευτούν την τεχνολογία στα χέρια τους για να «ωθήσουν» – ή ακόμα και να «σπρώξουν» – τους πολίτες να συμμορφωθούν με τους πολιτικές που αφορούν τον έλεγχο των ασθενειών, τη μη διάκριση ανθρώπων και φύλων, την πολεμική προπαγάνδα ή την κλιματική αλλαγή.

Αλλά στην πράξη , θα ήταν πολύ αφελές να υποθέσουμε ότι μια προγραμματιζόμενη πανευρωπαϊκή ψηφιακή ταυτότητα, που ελέγχεται από μια κεντρική γραφειοκρατία, δεν θα εκμεταλλευόταν αργά ή γρήγορα μια συγκυρία για να «ωθήσει» (ή να εξαναγκάσει) τους ανθρώπους να συμμορφωθούν με τις πολιτικές που διαμορφώνονται από άτομα και αρχές «που δεν ξέρουν καν και που δεν έχουν εκλέξει».

Και δεν χρειάζεται κάποια άγρια φαντασία για να οραματιστούμε τους τρόπους με τους οποίους μια ευρωπαϊκή ψηφιακή ταυτότητα θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για να διαβρώσει την ισότητα και την ελευθερία των Ευρωπαίων, καθώς τα ίδια άτομα που είναι τα «δημόσια πρόσωπα» αυτής της πρωτοβουλίας ψηφιακής ταυτότητας ήταν αυτά που έθεσαν σε κίνηση το πιο διάχυτο σύστημα βιοεπιτήρησης στην ιστορία της Ευρώπης, δηλαδή τα λεγόμενα «ψηφιακά πιστοποιητικά Covid».

Η λειτουργία των ψηφιακών πιστοποιητικών Covid, τα οποία εγκρίθηκαν τόσο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (η ίδια που πιέζει τώρα για σύστημα ψηφιακής ταυτότητας) όσο και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μπορεί να μας δώσει μια αρκετά σαφή ιδέα για τις χρήσεις στις οποίες είναι πιθανό να κάνουν οι Ευρωπαίοι τεχνοκράτες, εφόσον τους δοθεί η ευκαιρία, μέσω των ψηφιακών ταυτοτήτων.

Το ψηφιακό πιστοποιητικό Covid χρησιμοποιήθηκε για να υποχρεώσει τους πολίτες που δεν έκαναν τον εμβόλιο για τον Covid μέσα σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο να υπόκεινται σε ένα δαπανηρό και ενοχλητικό τεστ Covid κάθε φορά που διέσχιζαν τα ευρωπαϊκά σύνορα, και χρησιμοποιήθηκε ακόμη και για την άρνηση εισόδου σε μη εμβολιασμένους πολίτες σε πολιτιστικά σημεία και χώρους αναψυχής σε όλη την Ευρώπη. Με άλλα λόγια, το ψηφιακό πιστοποιητικό Covid χρησίμευσε ως μηχανισμός εξαναγκασμού των πολιτών να εγχύσουν ένα συγκεκριμένο φάρμακο στο αίμα τους και δημιούργησε μια κοινωνία δύο επιπέδων, στην οποία οι μη εμβολιασμένοι αντιμετωπίζονταν ως ένας νέος κοινωνικός και πολιτικός παρίας.

Τώρα, φανταστείτε εάν ένα κεντρικά ελεγχόμενο ευρωπαϊκό ψηφιακό πιστοποιητικό προσφερόταν σε όλους τους ευρωπαίους πολίτες ως εργαλείο πρόσβασης σε ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών, από τραπεζικές υπηρεσίες, αεροπορικά ταξίδια και διαμονή σε ξενοδοχεία μέχρι ενοικιάσεις αυτοκινήτων, πρόσβαση σε χώρους αναψυχής και πρόσβαση σε διαδικτυακές ψηφιακές υπηρεσίες. Αρχικά, πιθανώς το πιστοποιητικό αυτό θα ήταν προαιρετικό και οι πολίτες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν άλλες μεθόδους για την επικύρωση της ταυτότητάς τους. Τότε, με το πρόσχημα της ενίσχυσης της «ασφάλειας» των πολιτών, το πιστοποιητικό μπορεί κάλλιστα να γίνει υποχρεωτικό για έναν αυξανόμενο αριθμό συναλλαγών.

Το επόμενο βήμα θα ήταν η σταδιακή επέκταση των πληροφοριών που περιέχονται στο πιστοποιητικό και η χρήση του πιστοποιητικού ως ένας τρόπος για να αρνηθεί ή να εγκρίνει την πρόσβαση των πολιτών σε ορισμένες υπηρεσίες με βάση τις συνήθειες δαπανών τους, την κατάσταση εμβολιασμού τους ή τη βαθμολογία «κοινωνικής πίστωσης». Φυσικά, αυτό δεν είναι κάτι που μπορούμε να είμαστε 100% σίγουροι ότι θα συμβεί. Αλλά η πρόσφατη εφαρμογή του εμβολιαστικού Απαρτχάιντ στην Ευρώπη θα πρέπει να μας απαλλάξει από οποιαδήποτε ψευδαίσθηση ότι η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης έχει δεσμευτεί να σέβεται και να υπερασπίζεται τις πολιτικές μας ελευθερίες ή την ισότιμη πρόσβασή μας σε δημόσιες ανέσεις και υπηρεσίες.

Πολιτικοί όπως ο Τιερί Μπρετόν και η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, και εκείνοι οι ευρωβουλευτές και οι κυβερνήσεις των κρατών μελών που τους επευφημούσαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, συμπεριφέρονταν στους πολίτες λες και ήταν ζώα ή άνθρωποι μια κατώτερης κάστας που έπρεπε να εμβολιαστούν και να εξεταστούν μαζικά, με περιορισμένο σεβασμό για την προσωπική τους επιλογή, ακόμα και αν ιατρικά η πράξη αυτή θα έθετε την ζωή τους σε κίνδυνο. Είναι σίγουρα μόνο θέμα χρόνου εάν τα άτομα με τέτοιου είδους περιφρόνηση για την ατομική ελευθερία θα επιχειρήσουν να εκμεταλλευτούν μια τεχνολογία όπως η καθολική ψηφιακή ταυτότητα ως μοχλός ελέγχου των προσωπικών επιλογών των ανθρώπων με σκοπό την προώθηση της πολιτικής τους σταδιοδρομίας και της οικονομικής τους ανταμοιβής-εξασφάλισης.

Αρκετοί πολίτες είπαν «όχι» σε ένα πειραματικό εμβόλιο και αρκετοί πολίτες εξακολουθούν να αμφισβητούν την επιστημονική και πολιτική λογική για την επιβολή επαχθών φόρων άνθρακα, τη βίαιη απαλλοτρίωση γεωργικών εκτάσεων με βάση τις οδηγίες για το κλίμα, τη διαβίωση σε «πόλεις των 15 λεπτών», ενώ την ίδια στιγμή προωθούσαν την τρανσέξουαλ ιδεολογία σε κάθε έκφανση της ζωής μας και κυρίως στα σχολεία, βαπτίζοντας κάθε αντίθετη άποψη ως «ρητορική μίσους».

Υπήρχε καλύτερος τρόπος στο να προκαλέσεις την συμμόρφωση του κοινού σε αντιδημοφιλείς ή αμφιλεγόμενες δημόσιες πολιτικές και νόμους από το να επιβραβεύεις αυτή τη συμμόρφωση με το να τους δίνεις το δικαίωμα για πρόσβαση σε κοινωνικές ανέσεις και υπηρεσίες και να τιμωρείς τους ανυπότακτους από το να έχουν πρόσβαση σε αυτές τις ανέσεις; Αυτό ακριβώς δεν έκανε το ψηφιακό πιστοποιητικό Covid, πνευματικό τέκνο της ίδιας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όμως;

Προφανώς, οι υποστηρικτές μιας ευρωπαϊκής ψηφιακής ταυτότητας θα ισχυριστούν δημόσια ότι ενδιαφέρονται μόνο για την προώθηση της ασφάλειας των συναλλαγών μας και την προστασία του απορρήτου μας. Αλλά επειδή αυτοί είναι οι ίδιοι άνθρωποι που τολμούν να ισχυριστούν ότι ο ιατρικός διαχωρισμός και ο εξαναγκασμός μέσω πιστοποιητικών εμβολιασμού «αποτελούν το πνεύμα μιας ανοιχτής Ευρώπης, μιας Ευρώπης χωρίς φραγμούς», οι διαβεβαιώσεις τους σχετικά με την ιδιωτική ζωή και τις ελευθερίες των πολιτών δεν έχουν καμία απολύτως αξιοπιστία.

Ψηφιακό νόμισμα και ψηφιακή ταυτότητα

Το Ψηφιακό Νόμισμα Κεντρικής Τράπεζας (Central Bank Digital Currency – CBDC) αναμένεται να κυκλοφορήσει το 2025 (χωρίς να αποκλείεται και νωρίτερα) και θα έχει την μορφή «ψηφιακού πορτοφολιού» (digital wallet), στο οποίο οι πολίτες θα μεταφέρουν τα χρήματά τους από τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς με σκοπό την απλουστευμένη διεκπεραίωση των οικονομικών τους συναλλαγών.

Το κυρίαρχο αφήγημα για την προώθηση του CBDC θα περιλαμβάνει το μηδενικό κόστος της χρήσης του, την αμεσότητα, την απλούστευση και την ασφάλεια των οικονομικών συναλλαγών, ενώ όπως πάντα η παγκόσμια ολιγαρχική ελίτ θα αποκρύψει τις πραγματικές και σκοτεινές προθέσεις της πίσω από όμορφα αλλά ψεύτικα λόγια, καθώς θα επιχειρήσει μέσω του Ψηφιακού Νομίσματος των Κεντρικών Τραπεζών να αποκτήσει τον πλήρη και αποτελεσματικό οικονομικό έλεγχο του παγκόσμιου πληθυσμού.

Από τον Edward Snowden (πρώην υπάλληλος της NSA) πληροφορούμαστε τα εξής εκπληκτικά στοιχεία σχετικά με την λειτουργία και την σκοπιμότητα των ψηφιακών νομισμάτων:

«Τα CBDC είναι ουσιαστικά το αντίστροφο του κρυπτονομίσματος ή τουλάχιστον των βασικών θεμελιωδών αρχών και πρωτοκόλλων του κρυπτονομίσματος. Θα μπορούσε κανείς να το χαρακτηρίσει ως ένα κρυπτοφασιστικό νόμισμα, το οποίο έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να αφαιρεί ουσιαστικά την ιδιοκτησία από τους κατόχους και να εγκαθιστά το κράτος μεσάζοντα κάθε συναλλαγής». Εν συντομία, τα CBDCs θα μπορέσουν να αποτελέσουν την δραστικότερη αλλαγή του τρόπου λειτουργίας του χρήματος στην ανθρώπινη ιστορία, και όχι προς το συμφέρον των πολιτών».

Μια «ξαφνική» πανδημία, η οποία όμως δεν θα ενσκήψει στον χώρο της υγείας αλλά στο κυβερνοχώρο («cyber pandemic») σε συνδυασμό με την αποσταθεροποίηση του δυτικού χρηματοπιστωτικού συστήματος και την ελεγχόμενη κατάρρευση του παγκόσμιου συστήματος εφοδιασμού τροφίμων θα φέρει την ανθρωπότητα αντιμέτωπη με μια πολλαπλή κρίση ανεξέλεγκτων διαστάσεων.

Ήδη το 2021, το Ισραήλ σε συνεργασία με άλλες δέκα χώρες πραγματοποίησε προσομοίωση μιας μεγάλης κυβερνοεπίθεσης στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημαπου προκάλεσε (σύμφωνα με το σενάριο της άσκησης) χάος στις παγκόσμιες αγορές και μαζικό bank run από τους καταθέτες. Μεταξύ των συμμετεχόντων αναλύθηκαν πολυμερείς πολιτικές για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της παγκόσμιας τραπεζικής κρίσης, ενώ δόθηκε έμφαση στην συντονισμένη αποσύνδεση των κρατών από τα κύρια νομίσματα.

Κρίνεται πολύ πιθανό, η άρχουσα ελίτ να σχεδιάζει την πρόκληση ενός παγκόσμιου γεγονότος που θα οδηγήσει την ανθρωπότητα σε μια περίοδο ελεγχόμενης οικονομικής και κοινωνικής αταξίας και κατάρρευσης, μέσω της οποίας θα επιβληθεί στους αποσβολωμένους πολίτες το ψηφιακό εικονικό νόμισμα, ως το μοναδικό αποδεκτό μέσο συναλλαγής σε παγκόσμιο επίπεδο.

Οι άνθρωποι, τρομοκρατημένοι από την πρωτοφανή έλλειψη επισιτιστικών και οικονομικών πόρων, θα απαιτήσουν την συγκρότηση μιας παγκόσμιας κυβέρνησης τεχνοκρατών (δηλαδή ειδικών), η οποία δεν θα επιβληθεί στην ανθρωπότητα, αλλά θα εμφανιστεί ως καθολικό αίτημα των πολιτών για την διάσωση της ανθρωπότητας!

primenews.