
Φθινόπωρο του 1973 που έφερε το καλοκαίρι του 1974
Ρώτησα σήμερα/ γιατί τάχατε/ ο τραγικός και σεμνός ηγέτης/ που
λέγονταν/ Αγιέντε*/ προτού να/ σφουγγαρίσει και/ να ξεσκονίσει
καλά/ όλο το σπίτι/ δέχτηκε /δεκάξι/ σφαίρες/ στ’ ανοικτό του στόμα/
κι έγειρε και/ πέθανε;
Διότι ίσως/ είπεν ο νεκρός αδελφός μου/ πρέπει να έχει η ITT* τα
προνόμιά της/ ο Κόλμπυ* την επιτυχία του/ και ο Γκενήν το πούρο του.
Διότι/ πρέπει να έχει/ ο Νίξον* το μαγνητόφωνό του/ οι στρατιωτικοί
τα/ γυμνάσιά τους/ και οι νοικοκυρές/ τις κατσαρόλες τους.
Διότι ίσως/ είπεν η αγράμματη μητέρα μου/ πρέπει να έχουν/ οι
ποιητές τις εμπνεύσεις τους/ οι αρθρογράφοι τα θέματά τους/ και/
ο Κίσινγκερ* το Νόμπελ του.
Διότι/ πρέπει να έχουν οι/ γερουσιαστές τις επιτροπές τους/ οι έμποροι
χαλκού/ τα κέρδη τους/ οι επιτήδειοι αργύρια/ ο Άγκνιου* τους
εργολάβους του/ και/ οι εφοπλιστές τις νήσους τους/
Διότι ίσως/ είπεν ο νεκρός πατέρας μου/ πρέπει να έχουν οι ιστορικοί
συγγράμματα/ οι φοιτητές τις διατριβές τους/ τα λατομεία τούς/
εργάτες τους/ τα Ηνωμένα Έθνη/ τις συνελεύσεις τους/ οι αδέσμευτοι
τις/ διακηρύξεις τους/ και τα/ νομίσματα/ την υγεία τους/
Διότι δεν πρέπει/ είπεν ο ανήλικος υιός μου/ να έχουν/ τα παιδιά
τα μάτια τους/ οι έφηβοι τα σχέδιά τους/ οι μεγάλοι τις ρυτίδες τους και/
διότι/ πρέπει να έχουν όλοι/ τους φόβους/ των
(Aνδρέας Χριστοφίδης)
Η στρατευμένη Κυπριακή ποίηση θάφτηκε μαζί με τα λάβαρα της ως συνήθως…
Ο Χριστοφίδης εδώ αν και χρησιμοποιεί τη μανιέρα ποιητικό μοτίβο φόρμα του Ν Εγγονόπουλου από το Πρωινό Τραγούδι από τη συλλογή Τα κλειδοκύμβαλα της σιωπής (1939) μ΄ένα επαναλαμβανόμενο επιτακτικό ”διότι” και μια σειρά αιτιολογιών ανανεώνει το μήνυμα το εξακοντίζει βιωματικά σε πιο υπαρξιακό όσο και άκρως καυστικά πολιτικό αποφεύγοντας αρκετά την σουρεαλιστική εκδοχή του Εγγονόπουλου
διότι
—είπε ίσως ο πατέρας μου—
διότι
πρέπει να έχη
ο στρατιώτης το τσιγάρο του
το μικρό παιδί
την κούνια του
κι’ ο ποιητής
τα
μανιτάρια
του
διότι πρέπει
να έχη
ο στραδιώτης την
πλεκτάνη του
το μικρό παιδί
τον τάφο του
ο ποιητής τη
ροκάνα
του
διότι πρέπει
να έχη
ο στραθιώτης
το σκεπάρνι του
το μικρό παιδί το
βλέμμα του
ο ποιητής
το
ροκάνι του.
dimpenews.com