Μία επική ομιλία, που κατέδειξε τις παθογένειες της αριστερής ιδεοληψίας, αλλά και τους λόγους, για τους οποίους η αριστερά επενδύει στις μέρες μας στον πολιτισμικό μαρξισμό, απηύθυνε σε επιχειρηματίες στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός ο πρόεδρος της Αργεντινής Χαβιέ Μιλέι.
Από την έναρξη της ομιλίας του, ο Αργεντινός Πρόεδρος έδειξε τις προθέσεις του, λέγοντας ότι «ο δυτικός κόσμος βρίσκεται σε κίνδυνο, και κινδυνεύει επειδή εκείνοι που υποτίθεται ότι υπερασπίζονται τις αξίες της Δύσης συνεπιχειρούν γύρω από ένα όραμα για τον κόσμο που οδηγεί αναπόφευκτα στον σοσιαλισμό και συνεπώς στη φτώχεια».
Ο Χαβιέ Μιλέι μίλησε για την εκρηκτική πορεία της ανθρωπότητος από τη βιομηχανική επανάσταση και μετά και έκανε έκκληση στους επιχειρηματίες να μην επιτρέψουν να χαθούν οι συνθήκες που καθιστούν την εποχή μας την πιο ευτυχισμένη περίοδο για τον κόσμο.
Παρακάτω η ομιλία του και σε κείμενο, σε μετάφραση του Νίκου Μαρή από το X-Press του διαδικτύου:
1: «Σήμερα βρίσκομαι εδώ για να σας πω ότι ο δυτικός κόσμος βρίσκεται σε κίνδυνο, και κινδυνεύει επειδή εκείνοι που υποτίθεται ότι υπερασπίζονται τις αξίες της Δύσης έχουν συνδιαλλαγεί με ένα όραμα για τον κόσμο που οδηγεί αναπόφευκτα στον σοσιαλισμό και συνεπώς στη φτώχεια».
2: «Δυστυχώς, τις τελευταίες δεκαετίες, παρακινούμενοι από κάποια καλοπροαίρετα άτομα που θέλουν να βοηθήσουν τους άλλους και από άλλα που παρακινούνται από την επιθυμία να ανήκουν σε μια προνομιούχα τάξη, οι κύριοι ηγέτες του δυτικού κόσμου εγκατέλειψαν το μοντέλο της ελευθερίας για διάφορες εκδοχές αυτού που ονομάζουμε κολεκτιβισμό».
3: «Είμαστε εδώ για να σας πούμε ότι τα κολεκτιβιστικά πειράματα δεν είναι ποτέ η λύση στα προβλήματα που ταλανίζουν τους πολίτες του κόσμου, αλλά αντίθετα, είναι η βασική τους αιτία»
4: «Το πρόβλημα με τους νεοκλασικούς (οικονομολόγους) είναι ότι το μοντέλο που τόσο αγαπούν δεν ταιριάζει με την πραγματικότητα, οπότε αποδίδουν τα δικά τους λάθη στην υποτιθέμενη αποτυχία της αγοράς, αντί να αναθεωρήσουν τις παραδοχές του μοντέλου τους.»
5: «Με το πρόσχημα της υποτιθέμενης αποτυχίας της αγοράς, εισάγονται κανονισμοί, οι οποίοι το μόνο που κάνουν είναι να δημιουργούν στρεβλώσεις στο σύστημα τιμών, εμποδίζοντας τον οικονομικό υπολογισμό, και επομένως, εμποδίζουν επίσης την αποταμίευση, τις επενδύσεις και την ανάπτυξη.»
6: «Ούτε καν οι υποτιθέμενοι φιλελεύθεροι οικονομολόγοι δεν καταλαβαίνουν τι είναι η αγορά, γιατί αν την καταλάβαιναν, θα έβλεπαν γρήγορα ότι είναι αδύνατον να υπάρχει κάτι μόνο με τις κατευθύνσεις της αποτυχίας της αγοράς.»
7: «Αν οι συναλλαγές είναι εθελοντικές, το μόνο πλαίσιο στο οποίο μπορεί να υπάρξει «αποτυχία της αγοράς» είναι ο εξαναγκασμός, και ο μόνος που μπορεί να εξαναγκάσει είναι το κράτος.»
8: «Αντιμέτωποι με τη θεωρητική απόδειξη ότι η κρατική παρέμβαση είναι επιβλαβής και με την εμπειρική απόδειξη ότι έχει αποτύχει, η λύση που προτείνουν οι κολεκτιβιστές δεν είναι η περισσότερη ελευθερία αλλά αντίθετα η περισσότερη κρατική ρύθμιση. Περισσότερη κρατική ρύθμιση που δημιουργεί ένα καθοδικό σπιράλ, μέχρι να γίνουμε όλοι φτωχοί και η ζωή όλων μας να εξαρτάται από έναν γραφειοκράτη που κάθεται κάπου σε ένα πολυτελές γραφείο.»
9: «Δεδομένης της θλιβερής αποτυχίας των κολεκτιβιστικών μοντέλων και της αναμφισβήτητης προόδου στον ελεύθερο κόσμο, οι σοσιαλιστές οδηγήθηκαν στην αλλαγή της ατζέντας τους: Άφησαν πίσω τους την ταξική πάλη που βασίζεται στο οικονομικό σύστημα και την αντικατέστησαν με άλλες υποτιθέμενες κοινωνικές συγκρούσεις, οι οποίες είναι εξίσου επιζήμιες για τη ζωή ως κοινότητα και για την οικονομική ανάπτυξη.»
10: «Τα σημερινά κράτη δεν χρειάζεται να ελέγχουν άμεσα τα μέσα παραγωγής για να ελέγχουν κάθε πτυχή της ζωής των ατόμων. Με εργαλεία όπως η εκτύπωση χρήματος, το χρέος, οι επιδοτήσεις, ο έλεγχος του επιτοκίου, ο έλεγχος των τιμών και οι κανονισμοί για τη διόρθωση των λεγόμενων αποτυχιών της αγοράς, μπορούν να ελέγχουν τις ζωές και τις τύχες εκατομμυρίων ατόμων.»
11: «Λένε ότι ο καπιταλισμός είναι κακός επειδή είναι ατομικιστικός και ότι ο κολεκτιβισμός είναι καλός επειδή είναι αλτρουιστικός, φυσικά με τα χρήματα των άλλων.»
12: «Όσοι προωθούν την «κοινωνική» δικαιοσύνη, υποστηρίζουν την ιδέα ότι ολόκληρη η οικονομία είναι μια πίτα που μπορεί να μοιραστεί με καλύτερους τρόπους, αλλά αυτή η πίτα δεν είναι ένα σταθερό δεδομένο, είναι πλούτος που παράγεται σε αυτό που ο Israel Kirzner για παράδειγμα αποκαλεί Διαδικασία Ανακάλυψης της Αγοράς.»
13: «Αν το κράτος τιμωρεί τους καπιταλιστές όταν είναι επιτυχημένοι και μπαίνει εμπόδιο στη Διαδικασία Ανακάλυψης (της Αγοράς), θα καταστρέψει τα κίνητρά τους και η συνέπεια είναι ότι θα παράγουν λιγότερο, και η πίτα θα γίνει μικρότερη, και αυτό θα βλάψει την κοινωνία στο σύνολό της.»
14: «Ο κολεκτιβισμός, αναστέλλοντας τη Διαδικασία Ανακάλυψης της (Αγοράς) και εμποδίζοντας την οικειοποίηση των ανακαλύψεων, καταλήγει να δένει τα χέρια των επιχειρηματιών και να τους εμποδίζει να παρέχουν καλύτερα αγαθά και υπηρεσίες σε καλύτερη τιμή.»
15: «Χάρη στον καπιταλισμό της ελεύθερης επιχειρηματικότητας, ο κόσμος ζει τώρα την καλύτερη στιγμή του, ποτέ σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας ή της ανθρωπότητας δεν υπήρξε περίοδος μεγαλύτερης ευημερίας από τη σημερινή. Ο σημερινός κόσμος είναι πιο ελεύθερος, πιο πλούσιος, πιο ειρηνικός και πιο εύπορος από οποιαδήποτε άλλη εποχή της ανθρώπινης ιστορίας. Και αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις χώρες που σέβονται την οικονομική ελευθερία και τα δικαιώματα ιδιοκτησίας των ατόμων.»
16: «Ο καπιταλιστής, ο επιτυχημένος επιχειρηματίας, είναι ένας κοινωνικός ευεργέτης, ο οποίος μακράν του να ιδιοποιείται τον πλούτο των άλλων, συμβάλλει στη γενική ευημερία όλων. Τελικά, ο επιτυχημένος επιχειρηματίας είναι ένας ήρωας.»
17: «Ο λιμπερταριανισμός (ελευθερισμός/αυθεντικός φιλελευθερισμός) είναι ο απεριόριστος σεβασμός του σχεδίου ζωής των άλλων, με βάση την αρχή της μη επίθεσης, για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη ζωή, στην ελευθερία και στην ιδιοκτησία.» Με τους θεμελιώδεις θεσμούς του να είναι η ατομική ιδιοκτησία, οι αγορές χωρίς κρατική παρέμβαση, ο ελεύθερος ανταγωνισμός, ο καταμερισμός της εργασίας και η κοινωνική συνεργασία. Όπου μπορείς να επιτύχεις μόνο εξυπηρετώντας τους άλλους με αγαθά καλύτερης ποιότητας στην καλύτερη τιμή.»
18: «Η εξαθλίωση που παράγει ο κολεκτιβισμός δεν είναι φαντασίωση, ούτε μοιρολατρία, είναι μια πραγματικότητα, που εμείς στην Αργεντινή γνωρίζουμε πολύ καλά εδώ και τουλάχιστον 100 χρόνια. Την έχουμε ζήσει και είμαστε εδώ για να σας προειδοποιήσουμε για το τι μπορεί να συμβεί αν οι χώρες του δυτικού κόσμου -που έγιναν πλούσιες μέσα από το μοντέλο της ελευθερίας-, παραμείνουν σε αυτό το δρόμο προς τη δουλεία.»
19: «Ερχόμαστε σήμερα εδώ για να καλέσουμε τις άλλες χώρες του δυτικού κόσμου να επιστρέψουν στο δρόμο της ευημερίας. Η οικονομική ελευθερία, η περιορισμένη διακυβέρνηση και ο άνευ όρων σεβασμός της ιδιωτικής ιδιοκτησίας, είναι απαραίτητα στοιχεία για την οικονομική ανάπτυξη.»
20: «Κλείνοντας, θα ήθελα να αφήσω ένα μήνυμα για όλους τους επενδυτές και επιχειρηματίες που βρίσκονται εδώ, καθώς και για όσους δεν είναι εδώ αυτοπροσώπως, αλλά παρακολουθούν από όλο τον κόσμο:
Μην εκφοβίζεστε, ούτε από την πολιτική κάστα, ούτε από τα παράσιτα που ζουν από το κράτος.
Μην παραδίδεστε σε μια πολιτική τάξη που το μόνο που θέλει είναι να διαιωνίζεται στην εξουσία και να διατηρεί τα προνόμιά της.
Είστε κοινωνικοί ευεργέτες, είστε ήρωες, είστε οι δημιουργοί της πιο εξαιρετικής περιόδου ευημερίας που έχουμε δει ποτέ.
Μην αφήσετε κανέναν να σας πει ότι η φιλοδοξία σας είναι ανήθικη.
Αν βγάζετε χρήματα, είναι επειδή προσφέρετε ένα καλύτερο προϊόν στην καλύτερη τιμή, συμβάλλοντας έτσι στη γενική ευημερία.
Μην υποκύπτετε στην προέλαση του κράτους.
Το κράτος δεν είναι η λύση, το κράτος είναι το ίδιο το πρόβλημα.
Εσείς είστε οι πραγματικοί πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας.
Και να είστε σίγουροι ότι από σήμερα, μπορείτε να υπολογίζετε στην Αργεντινή ως άνευ όρων σύμμαχο.
Ζήτω η ελευθερία, γαμώτο!»