Η εικόνα από τη Δαμασκό είναι ωμή και συμβολικά φορτισμένη: ο Αμερικανός απεσταλμένος Τόμας Μπαράκ, φορέας του μηνύματος για «εξομάλυνση» των σχέσεων ΗΠΑ–Συρίας, συναντά στο Προεδρικό Παλάτι τον Αχμέτ αλ-Σάραα, μια πολιτική φιγούρα με παρελθόν διασυνδεδεμένο με ισλαμιστικές ένοπλες οργανώσεις.
Η παρουσία υπουργών στη συνάντηση και η επίσημη τελετουργία της επισφράγισαν αυτό που η Ουάσιγκτον περιγράφει ως «νέα φάση» στις σχέσεις των δύο χωρών. Ο Μπαράκ, παρουσιάζοντας τη συνάντηση ως κομβικό σημείο, ανέφερε πως οι ΗΠΑ πλέον αντιμετωπίζουν τη Συρία ως πιθανό εταίρο στον αγώνα κατά του ISIS και ως χώρα με την οποία μπορούν να συνεργαστούν σε ενεργειακά και υποδομικά έργα, όπως η ανακαίνιση του ηλεκτρικού δικτύου.
Αυτή η προσέγγιση, που δικαιολογείται ως ρεαλιστική και αναγκαία, καταλήγει να λειτουργεί ως μηχανισμός «νομιμοποίησης» ενός συστήματος στο οποίο παλιοί αντάρτες και πρώην ισλαμιστές εντάσσονται χωρίς σαφείς διαδικασίες έρευνας, λογοδοσίας ή αποτίμησης ευθυνών. Η επιστροφή στην «κανονικότητα» μετατρέπεται έτσι σε επικίνδυνο προνόμιο για όσους κουβαλούν βαρύ παρελθόν, χωρίς εγγυήσεις δικαιοσύνης για τα θύματα του πολέμου.
Η αμερικανική κυβέρνηση, μέσω του Μπαράκ, προωθεί την άρση κυρώσεων, την επενδυτική κινητικότητα και τη γρήγορη οικονομική ανασυγκρότηση της Συρίας με ελάχιστες απαιτήσεις σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η συνάντηση στέλνει μήνυμα σε περιφερειακούς και διεθνείς παίκτες ότι η Συρία επανέρχεται στο διπλωματικό προσκήνιο και πως όποιος ελέγχει σήμερα την εξουσία αξίζει «δεύτερη ευκαιρία», ανεξαρτήτως παρελθόντος. Αυτή η μορφή ρεαλισμού, όμως, αφήνει μεγάλο κενό: μετατρέπει πρόσωπα με επιβαρυμένη ιστορία σε θεμιτούς συνομιλητές και αποδυναμώνει την έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε μελλοντικές συγκρούσεις και κρίσεις.
Στο ήδη φορτισμένο σκηνικό, η δημοσιοποίηση της χειρόγραφης επιστολής του Ντόναλντ Τραμπ προς τον Αλ-Σάραα ήρθε να εντείνει τα ερωτήματα. Ο Μπαράκ εμφανίζεται να την παραδίδει προσωπικά στον Σύρο ηγέτη, μεταφέροντας ένα γραπτό μήνυμα απόλυτης εμπιστοσύνης: «Ahmed, you will be a great leader and the United States will help you». Η αποκάλυψη συμπίπτει με δημόσια παρέμβαση του Τραμπ, ο οποίος κάλεσε το Ισραήλ να διατηρήσει «εποικοδομητικές σχέσεις» με τη Δαμασκό και προειδοποίησε ότι οποιαδήποτε αποσταθεροποιητική ενέργεια θα υπονομεύσει τη συριακή μετάβαση μετά από δεκαετία πολέμου.
Η εικόνα του Αμερικανού απεσταλμένου να παραδίδει μια τόσο άμεση και προσωπική διαβεβαίωση μοιάζει λιγότερο με τυπική διπλωματική πράξη και περισσότερο με πολιτική «ευλογία» προς έναν ηγέτη που παραμένει εξαιρετικά αμφιλεγόμενος, τροφοδοτώντας την ανησυχία ότι η νέα αμερικανική στρατηγική στη Συρία δεν είναι απλώς ρεαλιστική, αλλά δυνητικά επικίνδυνη.