Άρθρο της Κωνσταντίνας Κοσμίδου
Υπέρμαχος του κοινού εορτασμού ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου
Σε πρόσφατη συνέντευξή [1] ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος, στο Ραδιόφωνο ΡΙΚ, αναφέρει πως αποτελεί ευχής έργο ο κοινός εορτασμός του Πάσχα των Ορθοδόξων με τους αιρετικούς Λατίνους. Τόνισε επιπλέον πως εφόσον δεν τίθεται θέμα αλλαγής των Ιερών Κανόνων, δεν περιμένει να υπάρξουν ενστάσεις από πλευράς της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Με αφορμή την επέτειο των 1.700 ετών από την σύγκληση της Α΄ ἐν Νικαίᾳ Οικουμενικής Συνόδου (325-2025) ο πατριάρχης Βαρθολομαίος, χωρίς συνοδική πανορθόδοξη απόφαση, ανακοίνωσε επισήμως τον συνεορτασμό με τον αιρετικό πάπα Ρώμης Φραγκίσκο στην Νίκαια της Βιθυνίας.
Το βήμα αυτό είναι η επίσημη αρχή των Οικουμενιστικών δράσεων, οι οποίες θα οδηγήσουν κάθε χρόνο σε σταθερή ημερομηνία να εορτάζεται το Πάσχα από κοινού μαζί με τους αιρετικούς Παπικούς και Προτεστάντες.
Σε άρθρο του πρωτοπρεσβύτερου Θεόδωρου Ζήση, Ομότιμου Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ.,με τίτλο «Το Άγιο Πνεύμα ενώνει, δεν διαιρεί», [2] αναφέρεται πως:
«Ἡ Δύση χωρίς τήν ἐνεργό παρουσία καί δράση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀποχριστιανίσθηκε καί ἐκκοσμικεύθηκε.
Δυστυχῶς αὐτόν τόν δρόμο ἀκολουθεῖ τώρα καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πρωτοστατοῦντος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἀπό τίς ἀρχές τοῦ 20οῦ αἰώνα».
Εδώ και δεκαεπτά αιώνες δεν τόλμησε κανείς να αλλάξει τον εορτασμό του Πάσχα.
Κοινός στόχος δεν είναι άλλος από την ένωση των «Εκκλησιών», δηλαδή των αιρέσεων με την Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία των Ορθοδόξων.
Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου ακολουθεί πιστά και απροκάλυπτα την ατζέντα του Πατριάρχου Βαρθολομαίου, αποδεχόμενος κάθε κίνησή του κι εφαρμόζοντας πρακτικές σύσφιξης των σχέσεων του Βατικανού με την Εκκλησία της Κύπρου.
Ευτυχώς για την Κύπρο υπάρχει ακόμη μια φωνή Ορθοδοξότατη, ένα αγκάθι για τους Οικουμενιστές, που εμπνέεται από το «ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις Πατράσι».
Κλείνουμε με μια αναφορά του πατρός Θεόδωρου Ζήση που αποκαλύπτει πώς θα έπρεπε να λειτουργούν οι σημερινοί επίσκοποι:
«Οἱ μεταγενέστεροι Πατέρες ἀκολουθοῦν τούς προηγουμένους ὡς ὄργανα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί δέν ἀκυρώνουν οὔτε ἀμφισβητοῦν τίς ἀποφάσεις τους. Τό «ἑπόμενοι τοῖς θείοις Πατράσι» εἶναι μαζί μέ τό «ἔδοξε τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι», οἱ σταθερές γραμμές τῆς συνοδικῆς καί πατερικῆς πορείας, τῆς ὁποίας βασικό γνώρισμα εἶναι ἡ καταδίκη καί ἡ ἀποκοπή τῶν αἱρέσεων καί τῶν σχισμάτων, ὥστε νά διατηρηθεῖ ἀλώβητη ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας».