Άλλο στάνη άλλο μποστάνι άλλο Νε-στάνη..
Δεν είναι οι έγχρωμες φιέστες τα μεγάλα γεγονότα στην Ορθοδοξία. Τα σημαντικά πάντα συμβαίνουν στο περιθώριο των συνόδων κορυφής. Και δεν δημοσιοποιούνται, βιώνονται. Δεν έχει ανάγκη από διαφήμιση ο Θεός παρ ότι κάποιος άστοχα παρατήρησε ότι ως κι ο Θεός έχει ανάγκη από διαφήμιση γι αυτό και χτυπούν οι καμπάνες του.
Αυτά είναι τα τρέχοντα, η θρησκευτική επικαιρότητα προς άγρευση εντυπώσεων. Ο Θεός δεν είναι εφήμερος αλλά διαχρονικός και υπέρχρονος άναρχος δεν θα τον βρεις στην επικαιρότητα…
Ένα άγγιγμα του σε ακινητοποιεί σε φέρνει σε κατάσταση αν όχι νηφάλιας μέθης πάντως σε ημιληθαργική φάση. Απάθεια νηφαλιότητα νηνεμία αταραξία. Σου κάνει κεφάλι ξεχνάς τα πάντα γίνεσαι βραδύγλωσσος σαν τον Μωυσή ενώπιον του Λόγου. Βλέπεις κι εσύ αφ υψηλού όπως βλέπει κι Εκείνος τα γήινα παιχνιδίσματα εξουσίας. Τ αντιμετωπίζεις με κατανόηση σαν όλα τα ανθρώπινα πάθη δεν σου κάνει εντύπωση που όλα τα φώτα συγκεντρώνονται εκεί που δεν υπάρχει Φως.
Από ψηλά προς τα κάτω έχει ξαστεριά από κάτω προς τα πάνω έχει καταχνιά…
Είσαι σε θέση “αναπεσών” γιατί μόνο πεσμένος αντέχεις το Θεό που σε λιώνει γλυκά η δύναμη Του η ανάβαση ισοδυναμεί με καταβασίες. Αποκαμωμένος εξουθενωμένος…νωχελικός όπως το χειμωνιάτικο πέταγμα μιας πεταλούδας…Γλιστράς όλο και πιο πολύ παραδίνεσαι όλο και περισσότερο στον Ισχυρό αυτοεγκαταλείπεσαι σ Εκείνον. ….τα μάτια διψούν για Φως ..ένα φως κυλιόμενο…
..ζεις το μεσημέρι της ύπαρξης την αποχαύνωση της ασφάλειας και της βεβαιότητας. Την ευχαρίστηση της συγχώρεσης…
Όποιος ζει το Θεό μοιάζει με το Θεό -καθ ομοίωση-επηρεάζεται γίνεται απαθής όπως Εκείνος….
Στην αδυναμία νιώθεις τη Δύναμή Του..στην ακινησία την Κίνηση Του στην σιωπή το Λόγο, στην κένωση την πλησμονή, στην αμεριμνησία τη Μέριμνα, στη μοναξιά την Αγάπη…στην απουσία την Παρουσία Του..
Οι μεγάλες αλλαγές συμβαίνουν μέσα μας ….τα μεγάλα γεγονότα δεν συμβαίνουν απλά αλλά βιώνονται..Δεν είναι ανακοινώσιμα δεν δημοσιοποιούνται, αρχειοθετούνται…αλλά δεν αποχαρακτηρίζονται..
dimpenews.com