Μερικές ημέρες μετά την απέλασή του από την Τουρκία, ο Νίκος Ασλανίδης ξαναφέρνει στο προσκήνιο την πρώτη απέλαση Έλληνα ποντιακής καταγωγής από την Τουρκία το 1998, εκείνη του συγγραφέα Γιώργου Ανδρεάδη. Με αφορμή τη δικιά του περιπέτεια ο Ασλανίδης μίλησε με τον γιο του Ανδρεάδη, Αλέξανδρο, ο οποίος άνοιξε τον φάκελο της ιστορίας του πατέρα του και των ποντιακών δεσμών που δεν έσβησαν ούτε μετά θάνατον.
Ο Ασλανίδης περιέγραψε πώς, περνώντας από τον μεθοριακό σταθμό στους Κήπους, το σύστημα ασφαλείας της Τουρκίας «χτύπησε» στο όνομά του. «Με θεώρησαν επικίνδυνο για την εθνική τους ασφάλεια. Ένιωσα ότι ζούσα ξανά την ιστορία του Γιώργου Ανδρεάδη», λέει.
Ο παραλληλισμός δεν ήταν τυχαίος. Ο Ανδρεάδης, ο συγγραφέας που ανέδειξε όσο λίγοι τον ξεριζωμό των Ποντίων, είχε απελαθεί το 1998 χωρίς εξήγηση – μόνο με τρία “Χ” στο έγγραφο της απόφασης. Ο Αλέξανδρος Ανδρεάδης, στην αρχή επιφυλακτικός, τελικά αποφάσισε να μιλήσει «γιατί η μνήμη χρειάζεται να φωτίζεται, όχι να κρύβεται». Διηγήθηκε πώς το 1998, ο πατέρας του κρατήθηκε 13 ώρες στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, χωρίς ενημέρωση προς τις ελληνικές αρχές, μέχρι να απελαθεί. «Οι φίλοι του στην Τουρκία κατέκλυσαν το τμήμα με τηλεφωνήματα. Ο αξιωματικός δεν άντεχε άλλο. Έμπαιναν άνθρωποι να τον δουν, έκλαιγαν. Ήταν απ’ τα απίστευτα γεγονότα για την τουρκική αστυνομία».
Η εικόνα, όπως την περιγράφει: ένας Έλληνας Πόντιος, βραβευμένος με Ίπεκτσι για την ελληνοτουρκική φιλία, αντιμετωπισμένος ως εχθρός από το τουρκικό κράτος, αλλά αγκαλιασμένος από Τούρκους πολίτες. Ο Ανδρεάδης ζήτησε με επιστολές στον Ερντογάν να θαφτεί στον Πόντο. «Στον Πόντο είναι θαμμένες 90 γενιές προγόνων μου», έγραφε. Η Άγκυρα δεν απάντησε ποτέ ουσιαστικά. Η επιθυμία έμεινε ανεκπλήρωτη. Η οικογένεια φοβήθηκε ακόμη και αν δινόταν άδεια, λόγω κινδύνων βανδαλισμού.
Τα έργα του Ανδρεάδη γνώρισαν τεράστια απήχηση στην Τουρκία. Το «Ταμάμα», με πάνω από 200.000 αντίτυπα, έγινε ταινία από τη Γιεσίμ Ουστάογλου, η οποία γεννήθηκε στο Σαρικαμίς και μεγάλωσε στην Τραπεζούντα.
Ο εκδότης του διώχθηκε, το βιβλιοπωλείο του κάηκε περισσότερες φορές, αλλά τα βιβλία ακόμη κυκλοφορούν. «Κανένα κέρδος δεν είχε. Τα έσοδα τα έδινε σε έργα πολιτισμού – Σουμελά, Σαγκάη, τονίζει ο Αλέξανδρος. Γιατί ενόχλησε; Ο γιος του Ανδρεάδη ήταν σαφής! Η τουρκική απόφαση στόχευε να κόψει τη γέφυρα επικοινωνίας που είχε χτίσει ο συγγραφέας. «Ήταν φόβος της ιστορικής αφύπνισης. Όταν απέτυχαν με τις συκοφαντίες, τον απέλασαν. Όταν απέτυχαν και με την απέλαση, άρχισαν λαϊκές αντιδράσεις υπέρ του. Και πάλι απέτυχαν», σημειώνει.
Ο Αλέξανδρος σχολίασε και τα γεγονότα με τον Ασλανίδη. «Ελπίζω αυτή τη φορά το ελληνικό κράτος να μην μείνει άπραγο», υπογραμμίζει. Όσο για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. «Ας ξεκινήσει με τα βασικά. Ελευθερία, δικαιοσύνη, δημοκρατία», σημειώνει.