Ο Ισραηλινός Αναλυτής, Γιγκάαλ Μαλέκε, ένα πρόσωπο των μέσων ενημέρωσης που υποστηρίζει τον Νετανιάχου, δημοσίευσε στο προσωπικό του κανάλι ένα ηχητικό απόσπασμα του Μορντεχάι Κεντάρ, πρώην αξιωματικού των στρατιωτικών πληροφοριών στον ισραηλινό στρατό και αναλυτή ασφαλείας που συνδέεται με την δεξιά ισραηλινή πτέρυγα, με τίτλο «Ο Μορντεχάι Κεντάρ σε συνάντηση με ειδικούς των μέσων ενημέρωσης».
Σε αυτό το ηχητικό αρχείο, ο Κεντάρ αποκάλυψε την αδυναμία του σιωνιστικού καθεστώτος να επιτύχει στρατιωτική νίκη επί του Ιράν και δήλωσε ότι ο τρόπος για να σωθεί το Ισραήλ είναι να υποκινηθεί ο ιρανικός λαός να εξεγερθεί στους δρόμους εναντίον της Ισλαμικής Δημοκρατίας.
Ο Κεντάρ, ο οποίος εργάστηκε για χρόνια στο τμήμα πληροφοριών του ισραηλινού στρατού (Aman), δήλωσε σε μια συνεδρία με τίτλο «Η Πρόκληση του Ιράν»:
«Με ρωτούν γιατί επιμένω να φέρω τον ιρανικό λαό στους δρόμους; Επειδή πρέπει να είμαστε ρεαλιστές: δεν μπορούμε να νικήσουμε το Ιράν μόνοι μας. Αυτό είναι αδύνατο».
Ο Kedar συνέχισε, αναφερόμενος στην αποτυχημένη εμπειρία της Αμερικής στην Υεμένη:
«Πρέπει να περιμένουμε τη βοήθεια της Αμερικής; Η Αμερική δεν θα μπορούσε να αντέξει ούτε τον πόλεμο στην Υεμένη για περισσότερο από ένα μήνα. Επομένως, αυτή η προσδοκία είναι λανθασμένη».
Προειδοποίησε ότι εάν το Ιράν συνεχίσει τις επιθέσεις του στις ισραηλινές υποδομές, το σιωνιστικό καθεστώς θα βρίσκεται στα πρόθυρα της στρατηγικής ήττας.
Ο πρώην αξιωματικός των στρατιωτικών πληροφοριών εξέφρασε τελικά την κύρια πρότασή του ως εξής:
«Το μόνο πράγμα που μπορεί να μας σώσει από την ήττα είναι να οργανώσουμε τον ιρανικό λαό ενάντια στους τρομοκράτες του ιρανικού καθεστώτος».
Ο Kedar αναγνωρίζει ότι το Ιράν δεν είναι ούτε Γάζα ούτε Χεζμπολάχ. είναι ένα κράτος με κυβέρνηση 50 ετών, με εκτεταμένο μέγεθος και υποδομές. και επομένως, η στρατιωτική επιλογή από μόνη της δεν θα λειτουργήσει.
Οι αναλύσεις του Kedar ευθυγραμμίζονται καλά με τη νέα στρατηγική του Νετανιάχου. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός μίλησε πρόσφατα για άλλη μια φορά ανοιχτά για την ανάγκη «αλλαγής καθεστώτος στο Ιράν», τονίζοντας ότι η οικονομική πίεση, οι κυρώσεις, οι στοχευμένες επιθέσεις και ο γνωστικός πόλεμος πρέπει να επιδιωχθούν ταυτόχρονα για να διασπαστεί η εσωτερική συνοχή του Ιράν.