
Ήσυχοι χειρισμοί, μεγάλη στροφή: Πώς η Κίνα αποδεσμεύεται από το δολάριο «Η Κίνα δεν θέλει να προκαλέσει κρίση στη Δύση, αλλά ούτε και να εξαρτάται από αυτή. Προσπαθεί ήσυχα και μεθοδικά να απεμπλακεί από ένα σύστημα που θεωρεί ασταθές και επικίνδυνο»
Η απομάκρυνση της Κίνας από τη δεύτερη θέση στη λίστα των μεγαλύτερων κατόχων αμερικανικού χρέους, με το Ηνωμένο Βασίλειο να την προσπερνά, δεν είναι αποτέλεσμα συγκυρίας. Είναι μια μελετημένη στρατηγική επιλογή του Πεκίνου, ενταγμένη σε ένα ευρύτερο σχέδιο μακροπρόθεσμης οικονομικής ανεξαρτησίας. Όπως εξηγεί ο οικονομολόγος Άλασντερ Μακλάουντ, η Κίνα έχει ξεκινήσει μια σταδιακή και ήπια απεμπλοκή από το δολάριο ΗΠΑ, επιδιώκοντας παράλληλα να ενισχύσει τη διεθνή παρουσία του κινεζικού γουάν.
Η κινεζική στρατηγική κινείται μακριά από την επιθετικότητα ή τις ξαφνικές ανατροπές. Πεκίνο επιλέγει σταθερά βήματα, αποφεύγοντας να προκαλέσει αναταράξεις στις παγκόσμιες αγορές. Αντί να συγκρουστεί μετωπικά με το δολάριο, ενισχύει εναλλακτικά εμπορικά δίκτυα και θεσμούς. Στην αρχή επικεντρώθηκε στην περιφέρεια της Ασίας με εργαλεία όπως η ASEAN, ενώ στη συνέχεια εστίασε σε διεθνείς συμμαχίες όπως οι BRICS και ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης. Παράλληλα, η επέκταση της Χρηματιστηριακής Αγοράς Χρυσού της Σανγκάης σε στρατηγικά σημεία, όπως το Χονγκ Κονγκ και η Σαουδική Αραβία, λειτουργεί ως γέφυρα για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης στο κινεζικό νόμισμα.
Η διαφοροποίηση στη φιλοσοφία επενδύσεων είναι ενδεικτική. Οι κινεζικές αγορές αμερικανικών ομολόγων γίνονται μέσω της Κεντρικής Τράπεζας, με βασικό στόχο τη διαχείριση αποθεματικών και τη στήριξη της νομισματικής ισοτιμίας. Στον αντίποδα, χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιαπωνία στηρίζονται σε ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια που επιδιώκουν υψηλές αποδόσεις. Η Κίνα δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν εμπιστεύεται μακροπρόθεσμα το δυτικό χρηματοοικονομικό μοντέλο.
«Δεν επιδιώκει να προκαλέσει κρίση στη Δύση», τονίζει ο Μακλάουντ. «Αλλά δεν έχει καμία πρόθεση να συνεχίσει να εξαρτάται από αυτή. Επιλέγει μεθοδικά να αποσυνδεθεί από ένα σύστημα που θεωρεί ασταθές, ευάλωτο και εν τέλει επικίνδυνο». Το μήνυμα είναι σαφές: η Κίνα επανατοποθετείται σιωπηλά αλλά αποφασιστικά στον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη.
«Η Κίνα δεν θέλει να προκαλέσει κρίση στη Δύση, αλλά ούτε και να εξαρτάται από αυτή. Προσπαθεί ήσυχα και μεθοδικά να απεμπλακεί από ένα σύστημα που θεωρεί ασταθές και επικίνδυνο»