Την ανάγκη να αναλάβει η Ελλάδα ενεργό ρόλο για την εκτόνωση της κατάστασης στη Γάζα και την αντιμετώπιση της οξυμένης ανθρωπιστικής κρίσης που πλήττει την περιοχή, υπογράμμισε ο διεθνολόγος και καθηγητής του Τμήματος ΜΜΕ και Επικοινωνίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Νίκος Παναγιώτου, σε δήλωσή του .
Ο κ. Παναγιώτου τόνισε ότι η χώρα μας διαθέτει όλα τα εχέγγυα για να διαδραματίσει ρόλο αξιόπιστου διαμεσολαβητή, εκμεταλλευόμενη τις διαχρονικά σταθερές και καλές σχέσεις που διατηρεί τόσο με την ισραηλινή κυβέρνηση όσο και με την παλαιστινιακή πλευρά. Όπως επισημαίνει, η Αθήνα θα μπορούσε, ακόμη και σε συνεργασία με την Αίγυπτο ή άλλους δρώντες που έχουν επιρροή στην περιοχή, να αναλάβει πρωτοβουλία διαλόγου με στόχο να υπάρξει αποκλιμάκωση και να τεθούν οι βάσεις για συντονισμένη διεθνή παρέμβαση με ανθρωπιστικό χαρακτήρα.
Η παρέμβαση αυτή, κατά την εκτίμησή του, δεν αποτελεί μόνο μια επιλογή εξωτερικής πολιτικής, αλλά και μια αναγκαία συμβολή στην αποτροπή μιας περαιτέρω επιδείνωσης των συνθηκών διαβίωσης για τον άμαχο πληθυσμό της Γάζας.
Τον απόλυτο χαρακτήρα της ανθρωπιστικής τραγωδίας που εκτυλίσσεται στη Γάζα εξαιτίας των ισραηλινών επιθέσεων και του αποκλεισμού της περιοχής υπογραμμίζει ο διεθνολόγος και καθηγητής του ΑΠΘ, Νίκος Παναγιώτου, επισημαίνοντας ότι η κρίση έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και απαιτεί άμεση και συντονισμένη διεθνή παρέμβαση. Όπως αναφέρει, είναι επιτακτική ανάγκη να διαμορφωθούν άμεσα συνθήκες που θα οδηγήσουν σε κατάπαυση του πυρός και θα επιτρέψουν τη διοχέτευση ανθρωπιστικής βοήθειας στους άμαχους κατοίκους της περιοχής. Η κατάσταση, τονίζει, δεν μπορεί να συνεχιστεί με εκατόμβες αθώων θυμάτων, ανάμεσά τους και πολλά παιδιά.
Για να υπάρξει ουσιαστική αποκλιμάκωση, ο κ. Παναγιώτου θέτει ως απαραίτητη προϋπόθεση την απελευθέρωση των Ισραηλινών ομήρων που κρατούν οι Παλαιστίνιοι, αλλά και την παύση των ισραηλινών στρατιωτικών επιχειρήσεων. Υπογραμμίζει ότι οι δύο αυτές κινήσεις είναι κρίσιμες για να ανοίξει ο δρόμος προς την εκεχειρία και τη στήριξη του πληθυσμού που έχει εγκλωβιστεί σε μια καθημερινότητα τρόμου και στέρησης. Την ίδια στιγμή, η επικείμενη επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στη Μέση Ανατολή αποτελεί –κατά τον ίδιο– ευκαιρία και δοκιμασία για τη διεθνή κοινότητα, που οφείλει να θέσει το δράμα της Γάζας στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας και να αναλάβει ενεργό ρόλο για την άρση του αδιεξόδου.
Ο διεθνολόγος και καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Νίκος Παναγιώτου, επισημαίνει ότι οι πρόσφατες στρατιωτικές ενέργειες του Ισραήλ έχουν προκαλέσει ρήγμα στις σχέσεις του με τους παραδοσιακούς του συμμάχους, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών. Η απόσταση που έχει δημιουργηθεί, όπως τονίζει, δεν πρόκειται να γεφυρωθεί χωρίς ουσιαστική αποκλιμάκωση και χωρίς την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, ιδίως από τη στιγμή που οι κυβερνήσεις των δυτικών χωρών βρίσκονται αντιμέτωπες με αυξανόμενη κοινωνική πίεση στο εσωτερικό τους.
Ο κ. Παναγιώτου αναγνωρίζει πως, παρά τις δημόσιες και διπλωματικές εκκλήσεις της Δύσης για άμεση αποκλιμάκωση, μέχρι στιγμής δεν έχει σημειωθεί κάποια ουσιαστική πρόοδος. Εκφράζει, ωστόσο, την ελπίδα ότι οι εξελίξεις θα κινηθούν προς μια θετική κατεύθυνση, καθώς η αποκλιμάκωση δεν αποτελεί μόνο διεθνή απαίτηση, αλλά και συμφέρον του ίδιου του Ισραήλ. Τονίζει με έμφαση πως το δράμα που βιώνει η Γάζα δεν μπορεί να συνεχιστεί και πως, αν και οι επόμενες κινήσεις παραμένουν αβέβαιες, η διεθνής πίεση διαμορφώνει πλέον μια νέα πραγματικότητα, με την ανάγκη για άμεση και ουσιαστική παρέμβαση να γίνεται όλο και πιο επιτακτική.
Ο καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Νίκος Παναγιώτου, εκφράζει τον έντονο προβληματισμό του για το ενδεχόμενο περαιτέρω κλιμάκωσης της κρίσης με πιθανή εμπλοκή του Ιράν. Όπως επισημαίνει, μια τέτοια εξέλιξη θα άνοιγε νέο μέτωπο με ανυπολόγιστες συνέπειες για τη σταθερότητα ολόκληρης της Μέσης Ανατολής, καθιστώντας την κατάσταση πλήρως ανεξέλεγκτη. Ο κίνδυνος μιας περιφερειακής ανάφλεξης, με επέκταση της σύρραξης πέρα από τα σύνορα της Γάζας, είναι υπαρκτός και απασχολεί έντονα τη διεθνή κοινότητα.
Ωστόσο, ο κ. Παναγιώτου διατηρεί μια νότα συγκρατημένης αισιοδοξίας, εκτιμώντας πως οι πιέσεις που ασκούν οι δυτικές κυβερνήσεις προς όλες τις κατευθύνσεις λειτουργούν αποτρεπτικά ως προς την πιθανότητα το Ισραήλ να προχωρήσει σε επιθετική ενέργεια κατά του Ιράν. Όπως σημειώνει, το συγκεκριμένο σενάριο, όσο επικίνδυνο και αν φαντάζει, δεν είναι αναπόφευκτο, και μπορεί να αποφευχθεί εφόσον συνεχιστεί και ενταθεί η διεθνής διπλωματική πίεση.