Στις 7 Μαρτίου, οι συριακές τρομοδυνάμεις ψευδασφαλείας και οι συνδεδεμένες με αυτές ένοπλες τζιχαντιστικές παρατάξεις διέπραξαν τη σφαγή περισσότερων από 1.500 Αλαουιτών πολιτών, συμπεριλαμβανομένων πολλών ηλικιωμένων, γυναικών και παιδιών, σε 58 ξεχωριστές τοποθεσίες στις συριακές ακτές.
Αν και οι δολοφονίες εκτελέστηκαν από θρησκευτικές δυνάμεις πιστές στον Σύρο ψευδοπρόεδρο Ahmad al-Sharaa (Abu Mohammad al-Julani), πρώην διοικητή της Αλ Κάιντα, ο δρόμος προς τη σφαγή άνοιξε από μια μυστική ισραηλινή στρατηγική που στόχευε στην υποκίνηση μιας εξέγερσης των Αλαουιτών.
Το σχέδιο του Ισραήλ βασιζόταν στο να ωθήσει τους Αλαουίτες στην «παγίδα» της έναρξης μιας ένοπλης εξέγερσης, με ψευδείς υποσχέσεις εξωτερικής υποστήριξης, μόνο και μόνο για να δώσει στις δυνάμεις της Sharaa το πρόσχημα να πραγματοποιήσουν τη μαζική σφαγή Αλαουιτών πολιτών ως «αντίδραση».
Ο στόχος του Ισραήλ ήταν συνεπής με τον μακροχρόνιο στόχο του, που διατυπώθηκε στο διαβόητο Σχέδιο Yinon: να διαλύσει τη Συρία και να την αναδιαμορφώσει σε «αδύναμες, αποκεντρωμένες εθνοτικές περιοχές», μετά την πτώση του πρώην Σύρου προέδρου Bashar al-Assad.
Ο Νετανιάχου πηγαίνει στην Ουάσινγκτον
Μετά από 14 χρόνια συνεχούς υποστήριξης από τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και τους περιφερειακούς συμμάχους, η εξτρεμιστική ομάδα Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS) – πρώην παρακλάδι της Αλ Κάιντα, το Μέτωπο Νούσρα – κατέλαβε τον έλεγχο της Δαμασκού τον Δεκέμβριο του 2024. Ο ηγέτης της, Τζουλάνι, που μετονομάστηκε σε Άχμαντ αλ-Σαράα, ανέλαβε γρήγορα την προεδρία.
Την ίδια ημέρα αυτής της μετατόπισης εξουσίας, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου ανέλαβε την ευθύνη για την πτώση του Άσαντ και ξεκίνησε μια μαζική εκστρατεία βομβαρδισμών για να καταστρέψει ό,τι είχε απομείνει από τις στρατιωτικές δυνατότητες της χώρας.
Ωστόσο, η ανατροπή της κυβέρνησης της Συρίας και η καταστροφή του στρατού της δεν ήταν το τέλος του σχεδίου του Ισραήλ για τη Συρία.
Στις 9 Ιανουαρίου, το υπουργικό συμβούλιο του Νετανιάχου συνεδρίασε για να συζητήσει την οργάνωση μιας διεθνούς διάσκεψης για τη «διαίρεση της Συρίας σε καντόνια», ανέφερε το ισραηλινό ειδησεογραφικό πρακτορείο i24 News.
«Οποιαδήποτε πρόταση θεωρηθεί ισραηλινή θα αντιμετωπιστεί δυσμενώς στη Συρία, γεγονός που απαιτεί μια διεθνή διάσκεψη για την προώθηση του θέματος», σημείωσε το πρακτορείο.
Με άλλα λόγια, για να είναι επιτυχημένο, το σχέδιο του Ισραήλ να διαιρέσει τη Συρία έπρεπε να προέρχεται, ή να φαίνεται ότι προέρχεται, από τους ίδιους τους Σύρους.
Λιγότερο από ένα μήνα αργότερα, στις 2 Φεβρουαρίου, ο Νετανιάχου επισκέφθηκε την Ουάσινγκτον για να παρουσιάσει μια «λευκή βίβλο» σχετικά με τη Συρία σε Αμερικανούς αξιωματούχους.
Μετά την επίσκεψη του Νετανιάχου, το Reuters ανέφερε ότι «το Ισραήλ ασκεί πιέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες για να διατηρήσουν τη Συρία αδύναμη και αποκεντρωμένη, μεταξύ άλλων επιτρέποντας στη Ρωσία να διατηρήσει τις στρατιωτικές της βάσεις εκεί για να αντιμετωπίσει την επιρροή της Τουρκίας».
Οι Times of Israel σχολίασαν αργότερα ότι το Ισραήλ ασκούσε πιέσεις στις «ΗΠΑ για να αντιταχθούν στην νεοσύστατη κυβέρνηση της Σαράα υπέρ της δημιουργίας μιας αποκεντρωμένης σειράς αυτόνομων εθνοτικών περιοχών, με τη νότια που συνορεύει με το Ισραήλ να αποστρατιωτικοποιείται».
Αργότερα διέρρευσαν αναφορές σε πολιτικούς κύκλους σχετικά με μια συνάντηση δύο ημέρες αργότερα, στις 4 Φεβρουαρίου, μεταξύ Αμερικανών αξιωματούχων και ενός εκπροσώπου του πιο σημαίνοντος θρησκευτικού ηγέτη των Δρούζων στη Συρία, του Σεΐχη Χικμάτ αλ-Χιτζρί, στην Ουάσινγκτον.
Το Al-Jumhuriya ανέφερε ότι, σύμφωνα με συριακές και αμερικανικές πηγές με άμεση γνώση των συναντήσεων, οι συζητήσεις περιστράφηκαν γύρω από «ένα σχέδιο για ένοπλη εξέγερση εναντίον της κυβέρνησης του Ahmad al-Sharaa».
Η εξέγερση φέρεται να περιλαμβάνει τις δυνάμεις των Δρούζων του Hijri από τη Suwayda, τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) υπό κουρδική ηγεσία από τη βορειοανατολική Συρία και ομάδες Αλαουιτών από τις συριακές ακτές, αλλά με «ισραηλινή υποστήριξη».
Όταν ρωτήθηκε για τη συνάντηση, ο εκπρόσωπος του Hijri επιβεβαίωσε στο Al-Jumhuriya ότι είχε πραγματοποιηθεί, αλλά δήλωσε ότι η πρόταση για εξέγερση δεν προήλθε από τους Δρούζους.
«Η πρόταση προήλθε από ένα κράτος, όχι από κάποια συριακή φατρία», διευκρίνισε ο εκπρόσωπος του Hijri, πιθανώς αναφερόμενος στο Ισραήλ.
Εφευρίσκοντας την εξέγερση: Meqdad Fatiha
Μόλις δύο ημέρες αργότερα, στις 6 Φεβρουαρίου, φέρεται να σχηματίστηκε μια ομάδα αντίστασης των Αλαουιτών, η «Ταξιαρχία Παράκτιας Ασπίδας».
Ένα βίντεο που ανακοίνωνε την ίδρυση της ομάδας ισχυριζόταν ότι οι μαχητές της θα απαντούσαν στις σεκταριστικές σφαγές που πραγματοποιούν οι δυνάμεις ασφαλείας υπό την ηγεσία του HTS εναντίον των Αλαουιτών από τον Δεκέμβριο, συμπεριλαμβανομένων του χωριού Φάχελ, όπου σκοτώθηκαν 15 πρώην αξιωματικοί του συριακού στρατού, και του χωριού Άρζεχ, όπου σκοτώθηκαν επίσης 15 άτομα, συμπεριλαμβανομένου ενός παιδιού και μιας ηλικιωμένης γυναίκας.
Και στα δύο χωριά, πρώην αξιωματικοί του στρατού του Άσαντ είχαν παραδώσει τα όπλα τους και είχαν ολοκληρώσει μια διαδικασία συμφιλίωσης με τις νέες αρχές στη Δαμασκό, αλλά παρ’ όλα αυτά δολοφονήθηκαν στα σπίτια τους από μαχητές που συνδέονται με τις νέες δυνάμεις ασφαλείας της Συρίας υπό την ηγεσία των εξτρεμιστών.
Οι Ταξιαρχίες της Παράκτιας Ασπίδας φέρονται να ηγούνταν ο Μεκντάντ Φατίχα, πρώην μέλος των 25ων Ειδικών Δυνάμεων και της Ρεπουμπλικανικής Φρουράς της κυβέρνησης Άσαντ.
Ακτιβιστές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κυκλοφόρησαν το βίντεο, το οποίο φέρεται να έδειχνε τον Φατίχα να δηλώνει την ίδρυση της ταξιαρχίας από μια βάση στα βουνά της Λατάκια.
Ωστόσο, δεν υπήρχαν στοιχεία ότι η ομάδα ήταν πραγματική. Το πρόσωπο του Φατίχα ήταν καλυμμένο με μια μαύρη μπαλακλάβα στο βίντεο, καθιστώντας αδύνατη την επαλήθευση του κατά πόσον ήταν πραγματικά το άτομο που μιλούσε. Αυτό ήταν περίεργο, δεδομένου ότι η εμφάνισή του ήταν ήδη γνωστή από το Facebook του.
Η θεατρική παράσταση υποδείκνυε μια κατασκευή των μυστικών υπηρεσιών – πιθανώς ισραηλινή – που είχε σχεδιαστεί για να παρουσιάσει την ψευδαίσθηση μιας οργανικής αλεβιτικής εξέγερσης.
Μια συνάντηση στη Νατζάφ;
Μόλις πέντε ημέρες αργότερα, η αφήγηση μιας οργανωμένης αλεβιτικής εξέγερσης ενισχύθηκε από δημοσιεύματα στην Turkiye Gazetesi, μια ισλαμιστική φιλοκυβερνητική εφημερίδα στην Turkiye.
Το ρεπορτάζ ισχυρίστηκε ότι Ιρανοί στρατηγοί και πρώην διοικητές του συριακού στρατού υπό τον Άσαντ είχαν συναντηθεί στην ιερή σιιτική πόλη Νατζάφ στο Ιράκ για να σχεδιάσουν μια μεγάλη εξέγερση κατά της Σαρά στη Συρία.
Το σχέδιο φέρεται να περιελάμβανε παρατάξεις Δρούζων, τις κουρδικές SDF, αλεβίτες αντάρτες στην ακτή, τη λιβανέζικη Χεζμπολάχ και, απίθανα, το ISIS.
Μεγάλες ποσότητες όπλων φέρεται να στάλθηκαν δια ξηράς από το Ιράκ και δια θαλάσσης από τον Λίβανο στις συριακές ακτές, πρόσθεσε το ρεπορτάζ.
«Κάποια απροσδόκητα γεγονότα αναμενόταν να συμβούν στη Συρία στο εγγύς μέλλον», δήλωσαν οι Ιρανοί στρατηγοί που φέρεται να ήταν παρόντες.
Ενώ «εκπληκτικά γεγονότα» συνέβησαν ένα μήνα αργότερα με τη σφαγή των Αλαουιτών στις 7 Μαρτίου, οι αναφορές για τη συνάντηση στη Νατζάφ είναι πιθανότατα κατασκευασμένες.
Είναι απίθανο μια τουρκική εφημερίδα να έχει πρόσβαση σε μια λεπτομερή περιγραφή μιας μυστικής συνάντησης που έλαβε χώρα μεταξύ κορυφαίων Ιρανών στρατηγών και πρώην Σύριων αξιωματικών.
Είναι επίσης απίθανο, ακόμη και γελοίο, το Ιράν και η Χεζμπολάχ να συντονίζονται με τον μακροχρόνιο εχθρό τους, το ISIS, ή με τις υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ SDF.
Ο Κουρδο-Σύριος σχολιαστής Σαμίρ Ματίνι ενίσχυσε την αφήγηση μέσω ζωντανών μεταδόσεων ευρείας προβολής, προωθώντας την ιδέα των «εκπληκτικών γεγονότων» που θα ακολουθήσουν. Στόχος: να αποδοθεί το σχέδιο του Ισραήλ στο Ιράν και τη Χεζμπολάχ και να δημιουργηθεί ένα προπέτασμα καπνού χάους.
Οι δολοφονίες θρησκευτικών τροφοδοτούν την αντίσταση
Εν μέσω της προπαγάνδας που ισχυριζόταν ότι οργανωνόταν μια εξέγερση Αλαουιτών που υποστηρίζεται από το εξωτερικό, οι δυνάμεις ασφαλείας του Τζουλάνι ενέτειναν τις επιθέσεις εναντίον Αλαουιτών αμάχων στην παράκτια περιοχή.
Ο Σύρος δημοσιογράφος Ammar Dayoub ανέφερε στο Al-Araby al-Jadeed ότι οι Αλαουίτες συχνά στοχοποιούνταν αποκλειστικά με βάση τη θρησκευτική τους ταυτότητα, και όχι επειδή ήταν «απομεινάρια του καθεστώτος».
Ο Dayoub παρατήρησε ότι «αυτές οι παραβιάσεις έχουν στοχεύσει άτομα που αντιτάχθηκαν στο προηγούμενο καθεστώς, νέους που ήταν μοναχοπαίδια εκείνη την περίοδο, καθώς και ακαδημαϊκούς και γυναίκες».
Σε απάντηση στις δολοφονίες λόγω θρησκευτικών διακρίσεων, οι Αλαουίτες άρχισαν να αμύνονται.
Ένα σημαντικό γεγονός συνέβη στις 8 Ιανουαρίου, όταν ένοπλοι άνδρες που συνδέονται με την κυβέρνηση της Δαμασκού σκότωσαν τρεις Αλαουίτες αγρότες στο χωριό Ain al-Sharqiyah στην παράκτια περιοχή Jableh. Οι άνδρες δούλευαν στις εκτάσεις τους απέναντι από τη βάση της Ταξιαρχίας 107 όταν σκοτώθηκαν.
Σε απάντηση, ένας ντόπιος άνδρας ονόματι Bassam Hossam al-Din συγκέντρωσε μια ομάδα ντόπιων ανδρών, οπλίζοντάς τους με ελαφρά όπλα. Επιτέθηκαν σε μέλη των εσωτερικών δυνάμεων ασφαλείας του Julani, γνωστών ως Γενική Ασφάλεια, σκοτώνοντας έναν και απαγάγοντας επτά ακόμη, πριν οχυρωθούν σε ένα θρησκευτικό ιερό των Αλαουιτών.
Η Γενική ψευδο-Ασφάλεια ξεκίνησε μια εκστρατεία εναντίον τους, σκοτώνοντας γρήγορα τον Χοσάμ αλ-Ντιν και την ομάδα του.
Ένας πρώην αξιωματικός πληροφοριών της κυβέρνησης Άσαντ, μιλώντας στο The Cradle, λέει ότι αυτές οι δολοφονίες τον ώθησαν αυτόν και άλλους να αντεπιτεθούν:
«Όλα αυτά τροφοδότησαν τεράστια δυσαρέσκεια στην περιοχή, η οποία χειροτέρευε μέρα με τη μέρα. Μετά τον θάνατο του Μπασάμ Χοσάμ αλ-Ντιν, κάποιοι άνθρωποι εδώ – συμπεριλαμβανομένων πρώην κυβερνητικών στρατιωτικών και πολιτών – άρχισαν να συγκεντρώνονται».
Κρίσιμο είναι ότι «ενθαρρύνθηκαν από αναφορές και υποσχέσεις [βοήθειας] που έλαβαν από έξω».
Τους είπαν ότι θα λάβουν υποστήριξη, συμπεριλαμβανομένης της θαλάσσιας, από τον διεθνή συνασπισμό υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, σε συντονισμό με τους Δρούζους στη Σουγουάιντα και τους Κούρδους στη βορειοανατολική Συρία.
«Τους δόθηκε ελπίδα να ξεφύγουν από αυτή την άθλια κατάσταση», λέει ο πρώην αξιωματικός πληροφοριών στο The Cradle.
Τις επόμενες εβδομάδες, οι Αλαουίτες συνέχισαν να συγκρούονται με τις συριακές τρομοδυνάμεις ασφαλείας σε μια προσπάθεια να αμυνθούν από επιδρομές και συλλήψεις.
Στα τέλη Φεβρουαρίου, Αλαουίτες αντάρτες επιτέθηκαν σε αστυνομικό τμήμα στην πατρίδα του Άσαντ, την Καρντάχα, η οποία βρίσκεται στα βουνά με θέα την παράκτια πόλη Λαττάκεια.
Σύμφωνα με κατοίκους και ακτιβιστές της Καρντάχα που μίλησαν στο Reuters, «το περιστατικό ξεκίνησε όταν μέλη των δυνάμεων ασφαλείας προσπάθησαν να εισέλθουν σε ένα σπίτι χωρίς άδεια, προκαλώντας την αντίθεση των κατοίκων».
«Ένα άτομο σκοτώθηκε από πυροβολισμούς, με τους ντόπιους να κατηγορούν τις δυνάμεις ασφαλείας για τους πυροβολισμούς», πρόσθεσε το Reuters, υπονοώντας περαιτέρω ότι οι ντόπιοι Αλαουίτες ενήργησαν σε αυτοάμυνα.
Τι συνέβη στο Ντατούρ;
Η υποβόσκουσα σύγκρουση κλιμακώθηκε περαιτέρω στις 4 Μαρτίου. Το Reuters ανέφερε ότι, σύμφωνα με τα συριακά κρατικά μέσα ενημέρωσης, δύο μέλη του ψευδοΥπουργείου Άμυνας σκοτώθηκαν στη γειτονιά Ντατούρ στην πόλη Λαττάκεια από «ομάδες υπολειμμάτων πολιτοφυλακής του Άσαντ» και ότι οι δυνάμεις ασφαλείας είχαν εξαπολύσει εκστρατεία για τη σύλληψή τους.
Ένας κάτοικος του Ντατούρ δήλωσε στο Reuters ότι υπήρξαν σφοδροί πυροβολισμοί τις πρώτες πρωινές ώρες και ότι οι δυνάμεις ασφαλείας με πολλά οχήματα είχαν περικυκλώσει τη γειτονιά.
Μια πηγή ασφαλείας, μιλώντας στο πρακτορείο ειδήσεων, απέδωσε τη βία σε «διασπορά όπλων» μεταξύ πρώην προσωπικού ασφαλείας και στρατού, το οποίο αρνήθηκε να συνάψει συμφωνίες συμφιλίωσης με τις νέες αρχές.
Η πηγή ανέφερε ότι οι τοπικοί ηγέτες των Αλαουιτών, σε ορισμένες περιπτώσεις, συνεργάστηκαν με τις δυνάμεις ασφαλείας για να παραδώσουν πρώην προσωπικό που ήταν ύποπτο για διάπραξη εγκλημάτων κατά την περίοδο της διακυβέρνησης Άσαντ, με την ελπίδα να αποτρέψουν «κατασταλτικές ενέργειες και πιθανές πολιτικές αναταραχές».
Μαρτυρίες κατοίκων του Ντατούρ που συνέλεξαν οι Σύριοι για την Αλήθεια και τη Δικαιοσύνη (STJ) έδειξαν ότι οι δυνάμεις ασφαλείας πραγματοποίησαν τυχαίες συλλήψεις στο Ντατούρ και πυροβόλησαν αδιακρίτως σπίτια πολιτών, με αποτέλεσμα αρκετούς θανάτους, συμπεριλαμβανομένου ενός παιδιού.
Η εκστρατεία «σημαδεύτηκε από σεκταριστική ρητορική και έντονη ρητορική μίσους που στρέφεται κατά της αίρεσης των Αλαουιτών», πρόσθεσε το STJ.
Μια πηγή από το Ντατούρ μιλώντας στο The Cradle αποκαλύπτει ότι η κυβέρνηση Τζουλάνι χρησιμοποίησε μια εξέχουσα τοπική οικογένεια Αλαουιτών για να δημιουργήσει τον πολλαπλασιασμό των όπλων που ήταν απαραίτητοι για να δικαιολογήσουν την καταστολή.
Η οικογένεια Ασλάν ήταν προηγουμένως κοντά στον Μαχέρ αλ-Άσαντ, αδελφό του Μπασάρ και διοικητή της επίλεκτης 4ης Μεραρχίας του στρατού, αλλά γρήγορα δημιούργησε καλές σχέσεις με τη νέα κυβέρνηση μετά την άνοδό της στην εξουσία τον Δεκέμβριο.
Έγινε σύνηθες να βλέπεις μέλη της Γενικής τρομο-Ασφάλειας από το Ιντλίμπ να περνούν χρόνο στις επιχειρήσεις που ανήκουν στους Ασλάν στην οδό Thawra στην είσοδο του Ντατούρ.
Όταν οι κάτοικοι παραπονέθηκαν στη Γενική Ασφάλεια για εγκληματική δραστηριότητα της οικογένειας Ασλάν, όπως κλοπή χρημάτων και δήμευση σπιτιών, η Γενική Ασφάλεια δεν έλαβε κανένα μέτρο εναντίον της οικογένειας.
Η πηγή μιλώντας στο The Cradle λέει ότι στις 4 και 5 Μαρτίου, μέλη της οικογένειας Ασλάν διένειμαν όπλα σε Αλαουίτες άνδρες στη γειτονιά, ενθαρρύνοντάς τους να πάρουν τα όπλα εναντίον της Γενικής Ασφάλειας.
Αυτό ήταν, φυσικά, περίεργο δεδομένης της στενής σχέσης μεταξύ των Aslan και της Γενικής Ασφάλειας, καθώς και επειδή μια τέτοια εξέγερση είχε ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας.
«Γιατί η οικογένεια Aslan να μοίραζε όπλα σε συναδέλφους Αλαουίτες στο Ντατούρ, γνωρίζοντας ότι μια εξέγερση θα αποτύγχανε;» ρωτάει η πηγή.
Τι συνέβη στη Νταλίγια;
Στις 6 Μαρτίου, ξέσπασε μια μεγάλη σύγκρουση στα αλαουιτικά χωριά Νταλίγια και Μπέιτ Άνα, τα οποία βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο στα βουνά της υπαίθρου Τζαμπλέ.
Πηγές από τη Νταλίγια, μιλώντας με το The Cradle, επιβεβαιώνουν ότι μια μεγάλη συνοδεία της Γενικής Ασφάλειας εισήλθε στο χωριό εκείνο το πρωί για να συλλάβει έναν ντόπιο, τον Ali Ahmad, ο οποίος είχε γράψει αναρτήσεις κατά της κυβέρνησης Julani στο Facebook.
Μέλη της Γενικής Ασφάλειας πήραν τον Ahmad από τη δουλειά του στον τοπικό σταθμό μίνι λεωφορείων και τον εκτέλεσαν στην είσοδο του χωριού.
Τα μέλη της Γενικής Ασφάλειας εισήλθαν στη συνέχεια στο κοντινό σπίτι ενός συνταξιούχου αξιωματικού του στρατού, του Taha Saad, στο γειτονικό χωριό Μπέιτ Άνα, σκοτώνοντας τους δύο ενήλικους γιους του.
Σε απάντηση στις δολοφονίες, οι ντόπιοι άνδρες του χωριού συγκέντρωσαν ελαφρά όπλα και επιτέθηκαν στα μέλη της Γενικής Ασφάλειας. Αφού η Γενική Ασφάλεια ζήτησε ενισχύσεις, έφτασε μια φάλαγγα 20 οχημάτων για να βοηθήσει τις κυβερνητικές δυνάμεις στη μάχη.
Οι πηγές στη Νταλίγια, μιλώντας με το The Cradle, αναφέρουν ότι περίπου 20 μέλη της Γενικής Ασφάλειας και 17 άνδρες από το χωριό σκοτώθηκαν στην ανταλλαγή πυροβολισμών.
Καθώς οι συγκρούσεις συνεχίζονταν, η Δαμασκός έστειλε ελικόπτερα για να ρίξουν βόμβες στη Νταλίγια και την Μπέιτ Άνα, μέχρι που ένα ρωσικό αεροπλάνο ανάγκασε τα ελικόπτερα να υποχωρήσουν.
Ο στρατός του Τζουλάνι κλιμάκωσε περαιτέρω τις επιθέσεις, πυροβολώντας πολλά χωριά Αλαουιτών στις ορεινές περιοχές από τη στρατιωτική ακαδημία στη Ρουμαϊλά στην ακτή, κοντά στην πόλη Τζαμπλέ.
Μια πηγή από τη Τζαμπλέ, μιλώντας στο The Cradle, λέει ότι οι βομβαρδισμοί έκαναν τους Αλαουίτες να «τρελαθούν», ειδικά επειδή η Νταλίγια φιλοξενεί ένα σημαντικό θρησκευτικό ιερό των Αλαουιτών.
Η σφαγή και οι επωφελούμενοί της
Όταν το ρωσικό αεροπλάνο εμφανίστηκε πάνω από την Νταλίγια και την Μπέιτ Άνα, «οι άνθρωποι νόμιζαν ότι αυτή ήταν η «στιγμή», οπότε ξεσηκώθηκαν σε αυτή τη βάση», δήλωσε ο πρώην αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών μιλώντας στο The Cradle.
Αλαουίτες αντάρτες επιτέθηκαν σε θέσεις της Γενικής Ασφάλειας και του στρατού σε διάφορες περιοχές κατά μήκος της ακτής, συμπεριλαμβανομένης της Ταξιαρχίας 107 κοντά στην Άιν αλ-Σαρκίγια, όπου η ομάδα του Μπασάμ Χοσάμ αλ-Ντιν απήγαγε τα μέλη της Γενικής Ασφάλειας πριν σκοτωθούν τον Ιανουάριο.
«Δεν υπήρχε Μεκντάντ Φατίχα ή κάποιος άλλος από έξω, ούτε Ιρανοί ούτε οποιοσδήποτε άλλος. Ήταν καθαρά μια λαϊκή δύναμη που εξεγέρθηκε ενάντια σε αυτή την κατάσταση», εξηγεί ο πρώην αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών.
Ωστόσο, ενθαρρυμένοι από τις υποσχέσεις για εξωτερική βοήθεια από τον συνασπισμό υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, τους Δρούζους και τους Κούρδους.
Οι συγκρούσεις στη βάση της Ταξιαρχίας 107 διήρκεσαν όλη τη νύχτα, αλλά οι Αλαουίτες αντάρτες σταμάτησαν την επίθεση νωρίς το επόμενο πρωί, στις 7 Μαρτίου, νομίζοντας ότι οι δυνάμεις του συνασπισμού θα έρχονταν να τους βοηθήσουν και θα βομβάρδιζαν την ταξιαρχία.
«Περίμεναν δύο ώρες, αλλά δεν έγιναν επιθέσεις, δεν έφτασε καμία υποστήριξη. Το ηθικό τους κυμαίνεται
Μετά τη διακοπή των μαχών, η απογοήτευση εξαπλώθηκε και οι Αλαουίτες αντάρτες που επιτέθηκαν στη βάση αποσύρθηκαν και επέστρεψαν στα χωριά τους.
Ο ρόλος του Al Jazeera
Καθώς οι μάχες μαίνονταν ακόμη στις 6 Μαρτίου, το Al Jazeera επανέλαβε τις ψευδείς αναφορές από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης που ισχυρίζονταν ότι οι Αλαουίτες αντάρτες λάμβαναν μαζική εξωτερική υποστήριξη από το Ιράν, τη Χεζμπολάχ, τις κουρδικές SDF, ακόμη και τον Άσαντ.
Η προπαγάνδα του ειδησεογραφικού πρακτορείου έδωσε στη Δαμασκό το πρόσχημα να κινητοποιήσει όχι μόνο επίσημα μέλη στρατιωτικών μονάδων από το Υπουργείο Άμυνας, αλλά και πολλές άτυπες ένοπλες παρατάξεις που ανταποκρίθηκαν σε εκκλήσεις από τζαμιά για να πολεμήσουν «τζιχάντ» εναντίον των Αλαουιτών.
Το πρωί της 7ης Μαρτίου, νηοπομπές στρατιωτικών οχημάτων γεμάτες με δεκάδες χιλιάδες εξτρεμιστές μαχητές της Σάρα άρχισαν να φτάνουν στην ακτή.
Επειδή η εξέγερση των Αλαουιτών ήταν αδύναμη και ανοργάνωτη, χωρίς βοήθεια από το εξωτερικό, δεν ήταν σε θέση να παράσχει καμία προστασία στους Αλαουίτες πολίτες καθώς εκτυλίσσονταν οι σφαγές.
Μη αντιμετωπίζοντας καμία αντίσταση, οι δυνάμεις του Τζουλάνι άρχισαν να σφαγιάζουν συστηματικά όποιον Αλαουίτη άνδρα έβρισκαν, καθώς και πολλές γυναίκες και παιδιά, σε πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά κατά μήκος της ακτής, συμπεριλαμβανομένων των Τζαμπλέ, Αλ-Μουκχαρίγια, Σνόμπαρ, Αλ-Σιρ και των γειτονιών Αλ-Κουσούρ στη Μπανιγιάς και Ντατούρ στη Λατάκια.
Η μαζική έκταση και η συστηματική φύση των σφαγών, που αφορούσαν τόσο μεγάλο αριθμό ενόπλων ανδρών σε τόσες πολλές τοποθεσίες, υποδηλώνουν προσχεδιασμό από τον Τζουλάνι και τον Υπουργό Άμυνας, Μουρχάφ Αμπού Κάσρα – πρώην αρχιστράτηγο της στρατιωτικής πτέρυγας του Χασάν.
Μια δημιουργία μέσων ενημέρωσης
Η κινητοποίηση των δυνάμεων του Τζουλάνι υποβοηθήθηκε επίσης στις 6 Μαρτίου από νέα βίντεο που εμφανίστηκαν στο διαδίκτυο, τα οποία ισχυρίζονται ότι δείχνουν τον Μεκντάντ Φατίχα και μέλη της Ταξιαρχίας Παράκτιας Ασπίδας να ορκίζονται να πολεμήσουν ενάντια στη νέα κυβέρνηση.
Σε ένα βίντεο, ο άνδρας που ισχυριζόταν ότι είναι η Φατίχα ήταν μασκοφόρος (αυτή τη φορά ντυμένος σαν χαρακτήρας από το δημοφιλές βιντεοπαιχνίδι Mortal Kombat, και στεκόταν σε ένα κενό φόντο), καθιστώντας αδύνατο να γνωρίζουμε ποιος ήταν και αν βρισκόταν στα βουνά της Λατάκια ή σε τηλεοπτικό στούντιο στο Τελ Αβίβ ή τη Ντόχα.
Σε ένα ξεχωριστό βίντεο, η Φατίχα ήταν μασκοφόρος και ντυμένη ακριβώς όπως ένας μαχητής του ISIS που αποκεφάλιζε Χριστιανούς σε βίντεο στη Λιβύη το 2015, οδηγώντας σε εικασίες ότι το βίντεο ήταν ψεύτικο και είχε δημιουργηθεί με τεχνητή νοημοσύνη (AI).
Αργότερα κυκλοφόρησε ένα άλλο βίντεο στο οποίο ο Φατίχα εμφανιζόταν χωρίς μάσκα, λέγοντας ότι τα προηγούμενα βίντεό του ήταν πράγματι αληθινά και όχι δημιουργημένα με τεχνητή νοημοσύνη (AI). Ωστόσο, το νέο βίντεο εμφανιζόταν επίσης ψεύτικο, με το πρόσωπο, τους ώμους και τα μάτια του να κινούνται με αφύσικο τρόπο καθώς μιλούσε.
Κατά τη διάρκεια πολλαπλών επισκέψεων στις συριακές ακτές, το The Cradle δεν μπόρεσε να βρει κανέναν Αλαουίτη που να εξέφρασε υποστήριξη για τη Φατίχα ή να πίστευε ότι η ομάδα του ήταν πραγματική.
Η πηγή από την Νταλίγια δηλώνει ότι «Κανείς εδώ δεν υποστηρίζει τον Μεκντάντ Φατίχα. Όλοι πιστεύουμε ότι εργάζεται για τον Τζουλάνι. Η Ταξιαρχία της Παράκτιας Ασπίδας είναι κατασκευασμένη».
Ένας πρώην Αλαουίτης αξιωματικός στον στρατό του Άσαντ από τις συριακές ακτές λέει στο The Cradle: «Βλέπουμε μόνο βίντεο του Μεκντάντ Φατίχα στο διαδίκτυο. Πιστεύουμε ότι είναι απλώς ένα δημιούργημα των μέσων ενημέρωσης».
Αφού έδειξε στο The Cradle τα σάπια δόντια του, ο πρώην αξιωματικός σχολιάζει: «Νομίζετε ότι λαμβάνουμε βοήθεια από το Ιράν ή τη Χεζμπολάχ; Δεν έχω καν χρήματα να φτιάξω τα δόντια μου».
Μια Αλαουίτισσα, της οποίας ο σύζυγος και οι δύο ενήλικοι γιοι δολοφονήθηκαν στις 7 Μαρτίου, υπονοεί στο The Cradle ότι ο Φατίχα είναι ένα φανταστικό πρόσωπο, που υπάρχει μόνο στο Facebook και δημιουργήθηκε από τις αρχές για να δικαιολογήσει τις σφαγές.
«Ποιος είναι; Τον δημιούργησε ο Τζουλάνι. Είναι ψέμα», εξηγεί.
Θάνατοι της Γενικής Ασφάλειας
Η κινητοποίηση των εξτρεμιστικών δυνάμεων της Σάραα από όλη τη χώρα ενισχύθηκε επίσης από ισχυρισμούς ότι οι Αλαουίτες αντάρτες είχαν σκοτώσει 236 μέλη της Γενικής Ασφάλειας σε επιθέσεις στις 6 Απριλίου.
Ορισμένα μέλη της Γενικής Ασφάλειας σίγουρα σκοτώθηκαν, αλλά οι συριακές αρχές δεν παρείχαν ποτέ κανένα στοιχείο για αυτόν τον μεγάλο αριθμό, υποδηλώνοντας ότι ήταν υπερβολικά διογκωμένος για να αυξήσει την οργή των θρησκευτικών. Όταν το Reuters ζήτησε τα ονόματα ή έναν ενημερωμένο απολογισμό, οι Σύροι αξιωματούχοι αρνήθηκαν να τα παράσχουν.
Σε μια περίπτωση, το φιλο-HTS κανάλι Telegram “Euphrates Shield” δημοσίευσε ένα κολάζ φωτογραφιών που φέρεται να έδειχνε μέλη της Γενικής Ασφάλειας να σκοτώνονται από “υπολείμματα του καθεστώτος” κατά τη διάρκεια των μαχών.
Ωστόσο, ένας από τους μαχητές που φαίνονται στις φωτογραφίες δημοσίευσε γρήγορα μια ιστορία στο Instagram του με ένα emoji “γέλιο δυνατά” για να δείξει ότι ήταν ακόμα ζωντανός, έδειξε το Συριακό Δημοκρατικό Παρατηρητήριο.
Ισραηλινές φιλοδοξίες
Στις 10 Μαρτίου, πριν ταφούν τα θύματα των σφαγών, το i24 News δημοσίευσε μια επιστολή που ισχυριζόταν ότι είχε γραφτεί από Αλαουίτες ηγέτες, ζητώντας από τον Νετανιάχου να στείλει τον στρατό του για να τους προστατεύσει.
“Αν έρθετε στις συριακές ακτές, οι οποίες είναι κυρίως Αλαουίτες, θα σας υποδεχτούν με τραγούδια και λουλούδια”, ανέφερε η επιστολή.
Κάλεσε επίσης το Ισραήλ να ενωθεί ενάντια στο “ισλαμικό κύμα με επικεφαλής την Turkiye”, ζητώντας παράλληλα βοήθεια για να διαχωριστεί από “αυτό το εξτρεμιστικό κράτος”.
Όταν το Ισραήλ έδωσε κρυφά το «πράσινο φως» για τη σφαγή των Δρούζων από τον Τζουλάνι στη Σουγουάιντα τον Ιούλιο, ο στόχος της διαίρεσης της Συρίας προωθήθηκε περαιτέρω. Πολλοί Δρούζοι γνωρίζουν τη μυστική σχέση μεταξύ Δαμασκού και Τελ Αβίβ, αλλά, φοβούμενοι την εξόντωση, αισθάνονται ότι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ζητήσουν προστασία από το Ισραήλ και να εγκαθιδρύσουν μια αυτόνομη περιοχή στη νότια Συρία.
Τρεις εβδομάδες μετά τις σφαγές των Αλαουιτών τον Μάρτιο, ένας Ισραηλινός στρατηγός παραδέχτηκε σιωπηλά ότι η θρησκευτική βία στη Συρία ωφελεί το Τελ Αβίβ.
«Αυτό το πράγμα όπου όλοι πολεμούν τους πάντες, και υπάρχει μια συμφωνία με τους Κούρδους τη μια μέρα, και μια σφαγή των Αλαουιτών τη δεύτερη μέρα, και μια απειλή για τους Δρούζους την τρίτη μέρα, και ισραηλινά χτυπήματα στο νότο. Όλο αυτό το χάος είναι, σε κάποιο βαθμό, στην πραγματικότητα καλό για το Ισραήλ», δήλωσε ο Ταμίρ Χάιμαν μιλώντας στο Ισραηλινό Στρατιωτικό Ραδιόφωνο.
«Εύχομαι σε όλες τις πλευρές καλή τύχη (αλλά) κάντε το ήσυχα. Μην το συζητάτε», πρόσθεσε ο στρατηγός.
dimpenews.com