Την παρότρυνε να αλλάξει την κατάθεση της και προσπαθούσε να την μπερδέψει με άσχετες ερωτήσεις – Συμπεριέλαβε στη δικογραφία μόνο το 1/5 της κατάθεσης
Θα περίμενε κανείς ότι η πρώτη που θα ύψωνε ανάχωμα στο έγκλημα των Τεμπών θα ήταν η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη. Το έγκλημα όμως αυτό αποδεικνύει με τρόπο τραγικό και προκλητικό ότι η Δικαιοσύνη συμπεριλαμβάνεται στην πολιτική προσπάθεια συγκάλυψης.
Η Αλ. Τσακίρη στην τετρασέλιδη μαρτυρία της μέσω ΟpenGov, την οποία και αποκαλύπτει το Documento, ανέφερε: «Λίγο μετά τη Λάρισα το τρένο πρέπει να σταμάτησε για 2-3 λεπτά, χωρίς να κάνουν κάποια ενημέρωση όπως τις άλλες φορές, από τα μικρόφωνα. Μέχρι να τελειώσει τη φράση ξεκίνησε να προχωράει το τρένο και σε κάποια φάση ανέπτυξε ταχύτητα και εκεί ένιωσα να τραντάζομαι και άλλαξα σταυροπόδι, εκείνη την ώρα μου έκανε εντύπωση γιατί την θυμάμαι τη διαδρομή, δεν είχε ξανασυμβεί με τέτοια ταχύτητα και σε αυτό το σημείο, φαινόταν σαν να είχε μπει στις άλλες ράγες».
Μάλιστα, το γεγονός αυτό το κατέθεσε και διά ζώσης στον ανακριτή, ο οποίος ωστόσο δεν φάνηκε να θέλει να την ακούσει ουσιαστικά και να δώσει τη δέουσα σημασία σε όλα όσα του ανέφερε η επιζήσασα από το πέμπτο βαγόνι. Αυτό άλλωστε φαίνεται και από το ότι η ένορκη κατάθεσή της ήταν μόλις μια σελίδα.
«Ενιωθα ότι δεν είχε τη διάθεση να βγάλει μια άκρη. Ηταν άβολο και κρύο το κλίμα. Με έκανε να νιώσω ότι λειτουργούσε καθαρά διεκπεραιωτικά. Ενιωθα ότι προσπαθούσε με τις ερωτήσεις του να με μπερδέψει. Μου έκανε ερωτήσεις αν όντως έγιναν αυτά μετά τον σταθμό, αν κατάλαβα καλά ή μου έλεγε ότι υπάρχουν άλλοι επιζήσαντες που δεν το θυμούνται αυτό, εγώ πώς το θυμάμαι; Αρχισε να με αμφισβητεί. Επικεντρώθηκε σε αυτό στο οποίο θα μπορούσε να με κάνει να πιστέψω ότι κατάλαβα λάθος. Να τονίσω πως ταξίδευα από το 2015 συνέχεια με το τρένο. Ηξερα απέξω τις διαδρομές. Μπόρεσα να αντιληφθώ αυτήν τη στάση και την αλλαγή» επισημαίνει χαρακτηριστικά στο Documento η Αλ. Τσακίρη.
Ο Σωτ. Μπακαΐμης όμως δεν σταμάτησε εκεί. «Σε κάποια στιγμή επέμενε ότι λάθος θυμάμαι πως σταμάτησε το τρένο. Ηθελε να αλλάξω την κατάθεσή μου. Μου είπε: “Είσαι σίγουρη; Μπορείς να αλλάξεις την κατάθεσή σου, έχεις το περιθώριο”. Το είπε δυο τρεις φορές. Ενιωθα ότι κάτι πήγαινε λάθος» προσθέτει η επιζήσασα.
Αραγε τι θα έλεγε για όλα αυτά η απροκάλυπτα, σε άλλες όμως υποθέσεις, παρεμβατική ηγεσία του Αρειου Πάγου; Υπάρχει εύλογη εξήγηση για όλα αυτά ή ο Σωτ. Μπακαΐμης θεωρεί ότι είναι στο πλαίσιο της «ελεύθερης κρίσης» του ανακριτή να ετεροκατευθύνει και να αποπροσανατολίζει τον μάρτυρα υποκινώντας το περιεχόμενο της κατάθεσης στο πλαίσιο που εκείνος επιθυμεί, με τέτοιο τρόπο που να συνιστά κατάφωρη παράβαση καθήκοντος;
«Αυτή η έκφραση δεν ήταν δική μου»
Τα περίεργα της ανάκρισης όμως δεν έχουν τέλος. Η ουσιαστική μαρτυρία της Αλ. Τσακίρη, η οποία είναι αυτή που η ίδια αυτοβούλως υπέβαλε στο ΟpenGov, δίνει την εικόνα μιας επίγειας κόλασης παρέχοντας παράλληλα σημαντικές πληροφορίες για τις πραγματικές αιτίες της σύγκρουσης αλλά και της έκρηξης που προκάλεσε την ισοπεδωτική φωτιά, με αποτέλεσμα 30 από τα 57 θύματα να επιζήσουν από τη σύγκρουση αλλά να βρουν μαρτυρικό θάνατο από τη φωτιά που ακολούθησε.
Συγκεκριμένα ανέφερε: «Eκαιγαν τα ρουθούνια μας σε κάθε εισπνοή, είχε πολλή ζέστη στο βαγόνι. Μύριζε πολύ έντονα μια περίεργη μυρωδιά που όμοιά της δεν είχα ξαναμυρίσει και είχαμε ξεκινήσει να βήχουμε».
Σε άλλο σημείο της μαρτυρίας της κάνει λόγο για το χρώμα της φωτιάς: «Κοιτούσα τη φωτιά μπροστά μου που φαινόταν να έκαιγε πολύ καλά αλλά όχι με κανονικό χρώμα, από μακριά φαινόταν ένα ιριδίζον μπλε, κάπως έτσι. Εβλεπα φώτα από κινητά των ανθρώπων που έψαχναν τρόπο να πάνε κοντά στη φωτιά να βγάλουν τα παιδιά που φώναζαν ότι καίγονται!» αφηγείται η κοπέλα αποδεικνύοντας έτσι για ακόμη μια φορά τη μια κι αδιάσειστη αλήθεια: Υπήρξαν επιζήσαντες από τη σύγκρουση, που κάηκαν ζωντανοί.
Μια αλήθεια όμως που επιμελώς ο Σωτ. Μπακαΐμης αποφεύγει να διερευνήσει επί της ουσίας αλλά επιμελώς φροντίζει να καταδείξει ότι τον απασχολεί έντονα σε ερωτήσεις που κάνει ειδικά για τη φωτιά και τις συνθήκες που επικρατούσαν μετά τη σύγκρουση.
Και αυτό είναι εμφανές από την ένορκη κατάθεση της Αλ. Τσακίρη. Συγκεκριμένα, στη μία (!) και μοναδική σελίδα της κατάθεσής της αναφέρεται επτά φορές στην απάντηση της επιζήσασας η έκφραση: «Οπως με ρωτάτε».
Η ίδια η επιζήσασα ξεκαθάρισε στο Documento όταν τη ρωτήσαμε γι’ αυτή την περίεργα επαναλαμβανόμενη διατύπωση που φαίνεται να υπάρχει στην αρχή κάθε απάντησή της: «Δεν ήταν δική μου έκφραση αυτή. Δεν την χρησιμοποίησα ποτέ. Εβαλε το1/5 απ όσα είπα στην κατάθεση στο gov».
Τι σημαίνει αυτό; Γράφτηκε κατά τη σύνταξη της απάντησης της επιζήσασας από τη γραμματέα του ανακριτή;
Είναι μια φράση που τεχνηέντως δίνει την εντύπωση ότι ο ανακριτής ήταν αυτός που επέμενε να ρωτά επισταμένα για όσα έγιναν μετά τη σύγκρουση και τις πιθανές αιτίες της φωτιάς. Οπότε είναι πλήρως καλυμμένος πως άσκησε σωστά τα καθήκοντά του.
«Δεν εμπιστεύομαι την κρίση των επιζώντων»
Ο ανακριτής είχε στη διάθεσή του αλλά αγνόησε επιδεικτικά πλήθος αποδεικτικών στοιχείων, όπως τα βίντεο στα οποία αποδεικνύεται ότι υπήρξε εκτός από σύγκρουση των τρένων και μια μεγάλη έκρηξη που δημιούργησε τεράστια πυρόσφαιρα, προφανώς από πτητικά εύφλεκτα υλικά. Είχε επίσης στη διάθεσή του τα ηχητικά που αποδεικνύουν ότι παιδιά επέζησαν από τη σύγκρουση και πέθαναν εξαιτίας της φωτιάς.
Συγκεκριμένα, 649.000 ψηφιακά αρχεία, ηχητικά και βίντεο που είχαν κατασχεθεί και παραδοθεί στον ειδικό εφέτη ανακριτή από τις πρώτες μέρες της ανάκρισης για τα Τέμπη (συγκεκριμένα στις 18 Μαρτίου 2023) δεν μπήκαν ποτέ στη δικογραφία. Κάτι που ανακαλύφθηκε δύο χρόνια έπειτα από τους ίδιους τους συγγενείς των θυμάτων, που μήνυσαν τον Σωτ. Μπακαΐμη για σοβαρότατες κατηγορίες (παρεμπόδιση Δικαιοσύνης, παράβαση καθήκοντος και υπεξαγωγή εγγράφων). Αγνόησε όμως και κάτι ακόμη: τους 171 τραυματίες της σύγκρουσης που έζησαν τον εφιάλτη κι ήρθαν αντιμέτωποι με την αλήθεια. Μάλιστα, ο Παύλος Ασλανίδης κατέθεσε αίτηση στον ανακριτή Σωτ. Μπακαΐμη στις 17 Μαρτίου 2025 ζητώντας του να εξεταστεί το σύνολο των τραυματιών στο πλαίσιο της ουσιαστικής διερεύνησης της υπόθεσης.
Ομως, παρέκαμψε συνειδητά τους επιζήσαντες και εξέτασε ελάχιστους. Κι αυτό γιατί… δεν τους εμπιστεύεται. Καταγγέλλει σχετικά στο Documento η Αλ. Τσακίρη: «Τον ρώτησα γιατί δεν μας έχει καλέσει τόσο καιρό και έπρεπε μόνοι μας να πάρουμε την πρωτοβουλία. Μου είπε: “Δεν εμπιστεύομαι την κρίση σας, γιατί είστε και σε σοκ κάποιοι επιζήσαντες, κάποιοι άλλοι δεν θυμούνται καν τη στάση που λες εσύ”.
Εκεί τσαντίστηκα και του λέω: “Ποια είναι η δουλειά σας; Δεν πρέπει να ρωτήσετε εμάς που ήμασταν μέσα τι έγινε εκείνο το βράδυ;”. Δεν πήρα καμία απάντηση». Ολα αυτά τα στοιχεία θα έδιναν στον ανακριτή τη δυνατότητα να ξεκινήσει στοχευμένη ενδελεχή έρευνα, να διατάξει να ανοίξουν τηλέφωνα εμπλεκομένων και να ζητήσει άσκηση νέων διώξεων αναβαθμίζοντας και το υπάρχον κατηγορητήριο. Αλλά δεν το έκανε. Τουλάχιστον μέχρι στιγμής.
karditsastakra