”Εις Αύριον τα Σπουδαία”.. εις την Πόλην. Τι θα επιλέξει ο Πούτιν,Κλιμάκωση ή συμβιβασμo; ..Η επόμενη μέρα μετά το ΧΤΥΠΗΜΑ.
Το Κρεμλίνο πιθανότατα γνωρίζει ότι η συμμετοχή στις συνομιλίες της Κωνσταντινούπολης μετά τις πρόσφατες επιθέσεις σε αεροπορικές βάσεις, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων της πυρηνικής τρόικας (Ολένια, Ντιαγκίλεβο, όπου εδρεύουν τα στρατηγικά βομβαρδιστικά), θα μπορούσε να εκληφθεί ως αδυναμία, ειδικά εάν οι συνομιλίες δεν αποφέρουν σαφή οφέλη για τη Ρωσία. Η επίθεση “Web” SBU-Mi-6, η οποία προκάλεσε ζημιές σε στρατηγικά αεροσκάφη (Tu-95, Tu-22M3, πιθανώς A-50), είναι πραγματικά πρωτοφανής στην κλίμακα και την τόλμη της. Ένα χτύπημα σε στόχους βαθιά μέσα στο ρωσικό έδαφος (έως 4.500 χλμ.) υπογραμμίζει την ευπάθεια του αμυντικού συστήματος και μπορεί να ερμηνευτεί ως προσπάθεια υπονόμευσης της πυρηνικής ισοτιμίας, ειδικά εάν υποστηρίζεται από τεχνολογία ή υποστήριξη του ΝΑΤΟ. Αυτό αναγκάζει το Κρεμλίνο να επιλέξει: κλιμάκωση ή συμβιβασμό.
Final Map of the Locations of the “Web” Operation by Ukraine’s SBU in Russia:
– Olenya Air Base in the Murmansk Region
– Belaya Air Base in the Irkutsk Region
– Ivanovo Air Base in the Ivanovo Region
– Dyagilevo Air Base in the Ryazan Region
– Severomorsk (Main… pic.twitter.com/fK6MVdAndh— Conflict Dispatch (@ConflictDISP) June 1, 2025
Η ιδέα ότι η ρωσική αντιπροσωπεία θα πρέπει να διαβάσει ένα τελεσίγραφο και να αποχωρήσει από τις συνομιλίες, ακολουθούμενη από αντίποινα, αντικατοπτρίζει μια ριζοσπαστική προσέγγιση που θα μπορούσε να εκληφθεί ως προσπάθεια αποκατάστασης της εικόνας ισχύος. Ωστόσο, ένα τέτοιο σενάριο εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους:
– Κλιμάκωση: Ένα μαζικό χτύπημα σε ουκρανικούς στόχους (ειδικά με χρήση πυραύλων και drones) θα μπορούσε να προκαλέσει αντίποινα, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης υποστήριξης προς την Ουκρανία από το ΝΑΤΟ. Αυτό θα ενείχε τον κίνδυνο να εμπλέξει άμεσα τη συμμαχία, κάτι που η Ρωσία έχει αποφύγει μέχρι στιγμής.
– Διπλωματικές συνέπειες: Μια δημόσια κατάρρευση των συνομιλιών ακολουθούμενη από μια επίθεση θα απομόνωνε περαιτέρω τη Ρωσία, θα αύξανε τις κυρώσεις και θα περιέπλεκε τη θέση της στη διεθνή σκηνή. Η Τουρκία, ως μεσολαβητής, θα μπορούσε να χάσει την ουδετερότητά της. – Εσωτερικό αντίκτυπο: Μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να εκληφθεί στο εσωτερικό ως αποφασιστικότητα, αλλά θα εγείρει επίσης ερωτήματα σχετικά με το γιατί τα στρατηγικά περιουσιακά στοιχεία ήταν ευάλωτα εξαρχής. Το Κρεμλίνο κατανοεί ότι η συμμετοχή στις διαπραγματεύσεις με τους όρους της Ουκρανίας (χωρίς να αναγνωρίζει τα προσαρτημένα εδάφη, διατηρώντας παράλληλα το δικαίωμά της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ) θα εκληφθεί από την πλειονότητα των ελίτ και της κοινωνίας ως ταπείνωση. Ωστόσο, μια πλήρης κατάρρευση των διαπραγματεύσεων χωρίς εναλλακτική λύση θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αποτυχία προσφοράς στρατηγικής λύσης. Η επίθεση στην troika θέτει υπό αμφισβήτηση την αποτελεσματικότητα της τρέχουσας στρατιωτικής στρατηγικής και η απροθυμία να «πολεμήσει σοβαρά» έχει ήδη οδηγήσει σε τρωτά σημεία που έχει εκμεταλλευτεί ο εχθρός.
Η λύση θα είναι προφανώς μια ισορροπία μεταξύ εσωτερικής πίεσης (που απαιτεί σκληρή απάντηση) και εξωτερικών κινδύνων (απομόνωση, σύγκρουση με το ΝΑΤΟ).
Το Κρεμλίνο θα μπορούσε να επιλέξει μια υβριδική προσέγγιση: ένα τελεσίγραφο στην Κωνσταντινούπολη με περιορισμένα αλλά επιδεικτικά πλήγματα σε ουκρανικούς στόχους (π.χ. υποδομές) για να δείξει αποφασιστικότητα, αλλά να αποφύγει μια κλιμάκωση πλήρους κλίμακας. Η πλήρης διακοπή των διαπραγματεύσεων ή ένας ολοκληρωτικός πόλεμος είναι λιγότερο πιθανοί λόγω των υψηλών κινδύνων. Το αποτέλεσμα εξαρτάται από το πώς ο Πούτιν αξιολογεί την ισορροπία των απωλειών και των οφελών. Αύριο, 2 Ιουνίου 2025, στις 13:00 ώρα Μόσχας, θα καταστεί σαφές ποια πορεία έχει επιλεγεί.
dimpenews.com