Διεθνή

Ουκρανία – Ρωσία: Επιχείρηση «ιστός αράχνης» – Οι διαστάσεις του πλήγματος και των συνεπειών του

Η επίθεση της Ουκρανίας με FPV drones σε πέντε ρωσικά στρατιωτικά αεροδρόμια προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων, φημών και υπερβολών. Η πραγματική εικόνα ωστόσο είναι πιο συγκρατημένη. Σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες, η επίθεση εκδηλώθηκε ουσιαστικά μόνο σε δύο από τα πέντε επιλεγμένα αεροδρόμια. Στην Ουκράινκα ένα φορτηγό με drones εξερράγη πριν από την έναρξη της επιχείρησης, ενώ στα Ριαζάν και Ιβάνοβο δεν καταγράφηκαν φωτιές ή εκρήξεις. Οι περιοχές Μούρμανσκ και Ιρκούτσκ ήταν αυτές που επλήγησαν σοβαρότερα, με αεροσκάφη να τυλίγονται στις φλόγες. Οι πυρκαγιές έσβησαν σχετικά γρήγορα, χωρίς να καταγραφούν θύματα. Σύμφωνα με την ανασκόπηση των οπτικών πλάνων και επίσημων ανακοινώσεων, οι ζημιές περιορίστηκαν σε 3-4 βομβαρδιστικά Tu-95, ένα μεταγωγικό An-12 και έως πέντε Tu-22M.

Οι ισχυρισμοί ουκρανικών μέσων για 41 κατεστραμμένα αεροσκάφη δεν επιβεβαιώνονται. Τα βίντεο που κυκλοφόρησαν δείχνουν λίγα αεροσκάφη στις φλόγες, και πολλά από αυτά ενδέχεται να υπέστησαν μερικές ζημιές ή να επισκευαστούν. Τα μικρά FPV drones δεν έχουν την ισχύ να καταστρέψουν πλήρως βαριά στρατηγικά αεροπλάνα χωρίς πολλαπλά πλήγματα, και οι ρωσικές βάσεις διαθέτουν μηχανισμούς καταστολής πυρκαγιών. Σε προηγούμενα περιστατικά, βομβαρδιστικά που είχαν χτυπηθεί επέστρεψαν στην ενεργό δράση μετά από επισκευές.

Η επιχείρηση προετοιμαζόταν για μήνες, όμως η τελική της απόδοση δεν είναι ανάλογη της αρχικής εντύπωσης. Ακόμα και οι ίδιες οι δηλώσεις του Ζελένσκι είναι υπερβολικές. Η αναφορά του σε 117 drones με αντίστοιχους χειριστές, ενώ μόνο τα μισά από τα αεροδρόμια επλήγησαν, δημιουργεί ερωτήματα. Κάποια drones καταστράφηκαν πρόωρα, κάποια δεν εκτοξεύθηκαν, και αρκετά δεν έπληξαν τους στόχους τους. Ο ισχυρισμός ότι επλήγη το 34% των στρατηγικών ρωσικών βομβαρδιστικών δεν συμβαδίζει με τους γνωστούς αριθμούς και τις καταγεγραμμένες ζημιές.

Παρά την απώλεια σημαντικών αεροσκαφών, η στρατηγική και τακτική ικανότητα της Ρωσίας δεν έχει υποστεί σοβαρό πλήγμα. Η πυραυλική της εκστρατεία βασίζεται κυρίως σε άλλα μέσα: στα drones Geran-2, στους βαλλιστικούς πυραύλους Iskander-M και στους πυραύλους Kalibr. Τα Tu-95 και Tu-160 χρησιμοποιούνται σε περιορισμένο βαθμό και μόνο για στατικούς στόχους. Η συστηματική χρήση των άλλων μέσων συνεχίζεται χωρίς διακοπή. Συνεπώς, ο επιχειρησιακός αντίκτυπος της επίθεσης είναι περιορισμένος. Το κύριο αποτέλεσμα είναι επικοινωνιακό και πολιτικό.

Η σύγκριση με την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, που κάποιοι φιλοουκρανοί σχολιαστές επιχείρησαν, δεν ευσταθεί. Στο Περλ Χάρμπορ υπήρξαν χιλιάδες νεκροί, μεγάλες ναυτικές απώλειες και στρατηγική αδυναμία των ΗΠΑ στον Ειρηνικό. Στην παρούσα περίπτωση, η Ρωσία διατηρεί πλήρως την ικανότητά της να διεξάγει επιχειρήσεις μεγάλου βεληνεκούς. Η αντίδρασή της θεωρείται βέβαιη και ενδέχεται να είναι δυσανάλογη.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το γεγονός ότι οι ρωσικές αρχές είχαν ενδείξεις ότι παρακολουθούνταν εντατικά τις τελευταίες εβδομάδες. Η ενίσχυση της δορυφορικής παρακολούθησης σε κρίσιμες βάσεις και η δραστηριότητα σε περιοχές στρατηγικής σημασίας είχαν καταγραφεί. Παρ’ όλα αυτά, τα στρατηγικά βομβαρδιστικά παρέμειναν σταθμευμένα ακάλυπτα, χωρίς υποστέγα. Η εξήγηση για αυτό βρίσκεται στις προβλέψεις της Συνθήκης New START, η οποία απαιτούσε ορατότητα των στρατηγικών οπλικών συστημάτων για σκοπούς επιθεώρησης. Παρόλο που η Ρωσία είχε ανακοινώσει την αποχώρησή της από τη Συνθήκη, στην πράξη συνέχιζε να τηρεί αρκετές από τις δεσμεύσεις της.

Η επίθεση των ουκρανικών δυνάμεων, με υποστήριξη από δυτικές υπηρεσίες, καθιστά πλέον προβληματική αυτή τη στάση. Είναι πιθανό η Μόσχα να εγκαταλείψει πλήρως τις δεσμεύσεις της στο πλαίσιο των διεθνών συνθηκών για τον έλεγχο των πυρηνικών όπλων. Το τίμημα ενδέχεται να είναι η κατάρρευση των μηχανισμών διαφάνειας και εμπιστοσύνης που είχαν θεμελιωθεί επί δεκαετίες. Η ουκρανική επίθεση επιτεύχθηκε χάρη σε συγκεκριμένες αδυναμίες, τις οποίες τώρα η ρωσική πλευρά είναι υποχρεωμένη να διορθώσει.

Αναμφισβήτητα, το συμβάν αποτελεί νίκη για την Ουκρανία σε επίπεδο προπαγάνδας και διεθνούς εντύπωσης. Η αναβάθμιση του ηθικού στο εσωτερικό της χώρας, η αποκόμιση πρόσθετης βοήθειας από τους δυτικούς συμμάχους και η δημιουργία της εικόνας μιας ικανής και καινοτόμου στρατηγικής έχουν πολιτική αξία. Όμως στο πραγματικό πεδίο του πολέμου, η Ρωσία διατηρεί την υπεροχή. Η απώλεια 8-10 στρατηγικών βομβαρδιστικών, αν και επώδυνη, δεν μεταβάλλει τη συνολική ισορροπία.

Οι εξελίξεις αποδεικνύουν και κάτι ακόμη. Οι επιτυχίες αυτού του τύπου δεν έχουν χαρακτήρα επαναληψιμότητας. Η επίθεση σχεδιάστηκε για πολλούς μήνες, αξιοποιήθηκαν σπάνια κενά ασφαλείας και τεχνικά παράθυρα ευκαιρίας. Σε επόμενο γύρο σύγκρουσης, το ίδιο μοντέλο δεν θα είναι το ίδιο αποτελεσματικό. Οι Ρώσοι ήδη εντοπίζουν τα αδύναμα σημεία και επαναπροσδιορίζουν τις τακτικές προστασίας τους.

Στο τέλος, η «Επιχείρηση Ιστός Αράχνης» καταγράφεται ως μια υπολογίσιμη, πλην περιορισμένης κλίμακας, ενέργεια. Το αν η Ουκρανία μπορεί να επαναλάβει κάτι αντίστοιχο παραμένει αμφίβολο. Η Ρωσία, από την πλευρά της, έλαβε το μήνυμα, αλλά όχι ως στρατηγική απειλή. Αντιθέτως, φαίνεται διατεθειμένη να κλιμακώσει, να ενισχύσει τα αντανακλαστικά της και να τερματίσει κάθε αμφιβολία για το τι σημαίνει στρατηγική ανοχή και τι όχι.

The post Ουκρανία – Ρωσία: Επιχείρηση «ιστός αράχνης» – Οι διαστάσεις του πλήγματος και των συνεπειών του first appeared on News Prime.

Back to top button