του Άριστου Μιχαηλίδη
Αυτό που έστειλε ο Ακιντζί δεν είναι πρόταση και κακώς είναι υπό μελέτη και μάλιστα σε συνεδρία των πολιτικών αρχηγών.
Για πάρα πολλούς λόγους όφειλε ο Πρόεδρος να αναλάβει την ευθύνη και να την επιστρέψει με τον «ακάλεστο» που του τη μετέφερε.
Πρώτον, γιατί παρέκαμψε τη διαδικασία, που επισήμως και με τη βούλα των Ηνωμένων Εθνών ελέγχει και καθοδηγεί η Τζέιν Χολ Λουτ εκ μέρους του Γενικού Γραμματέα.
Η αποστολή αυτού του τελεσιγράφου, διότι τελεσίγραφο είναι και όχι πρόταση, μέσω άλλης οδού, την ώρα που γίνονται διαβουλεύσεις για την επιστροφή της ειδικής απεσταλμένης, φανερώνει και τον πραγματικό στόχο.
Που είναι ο αποπροσανατολισμός των Ευρωπαίων, λίγο πριν πάρουν αποφάσεις για μέτρα εναντίον της Τουρκίας.
Και είναι τελεσίγραφο το οποίο θα έπρεπε να ντρέπεται να αποστείλει ο Ακιντζί.
Κι ας μη μας επαναλάβουν ότι είναι Τουρκοκύπριος και να μην περιμένουμε να συμπεριφερθεί ως Ελληνοκύπριος, διότι δεν είναι ως Τ/κ που συμπεριφέρθηκε αλλά ως Τούρκος με περικεφαλαία. Τις προτάσεις τις καταθέτεις προς συζήτηση και όχι για να τις δεχτεί ο μελλοντικός συνεταίρος σου υπό την απειλή της συνέχισης της εισβολής στην ΑΟΖ.
Η «πρόταση» έλαβε τη μορφή τελεσιγράφου διότι συνοδεύτηκε με ταυτόχρονο άρθρο του Μεβλούτ Τσαβούσογλου στο οποίο καταθέτει τον ωμό εκβιασμό: Δεχτείτε την πρόταση Ακιντζί αλλιώς συνεχίζουμε τις γεωτρήσεις.
Κυρίως, όμως, ο Πρόεδρος έπρεπε να επιστρέψει αμέσως το τελεσίγραφο ως απαράδεκτο και να καταγγείλει την παράκαμψη της διαδικασίας από τον Ακιντζί και τις απειλές από τον Τσαβούσογλου, διότι, από τη στιγμή που μπαίνει στη διαδικασία να το μελετήσει και να το συζητήσει με τους πολιτικούς αρχηγούς, κάνει το πρώτο βήμα για την αποδοχή του προς συζήτηση.
Και δίνει την ευκαιρία στον Τσαβούσογλου να ισχυριστεί με το γνωστό θράσος ότι σου έκανε μια πρόταση διαλόγου ως πολιτισμένος άνθρωπος, αλλά εσύ ο απολίτιστος απορρίπτεις τον διάλογο. Ποιον θα πείσεις ότι έχεις δίκαιο όταν η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω είναι ότι απορρίπτεις τον διάλογο;
Τι θα συζητήσουν σήμερα οι πολιτικοί αρχηγοί και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Αν η «πρόταση» Ακιντζί, που δεν είναι καν δική του, αλλά επανάληψη της πρότασης Έρογλου του 2011, επικαιροποιημένη από την Άγκυρα που του την ενεχυρίασε, περιέχει στοιχεία που μπορούμε να συζητήσουμε και να βελτιώσουμε; Μα, μπορεί η ηγεσία ενός τόπου να συζητά μια τελεσιγραφική αξίωση, που της λέει, αν δεν δεχτείς την αξίωσή μου, τότε θα λάβω μέτρα εναντίον της χώρας σου;
Είναι τόσο γελοία η «πρόταση» Ακιντζί, που εκτός των άλλων («η λήψη αποφάσεων να είναι με συναίνεση, οι δύο κοινότητες να εκπροσωπούνται ισότιμα») τοποθετεί στο τραπέζι και τα δήθεν συμφέροντα της Τουρκίας. Η κοινή επιτροπή, λέει, «να έχει την αρμοδιότητα προγραμματισμού για το μέλλον, πώς θα φτάσουν τα αποθέματα στις διεθνείς αγορές…».
Δηλαδή; Ε, τι άλλο; Η κοινή επιτροπή θα αποφασίσει ότι «το πιο λογικό», όπως επανειλημμένα μας είπε ο κ. Ακιντζί, είναι να μεταφερθεί το φυσικό αέριο στις διεθνείς αγορές από τους αγωγούς της Τουρκίας. Κατά τα άλλα, σκέφτεται κι αυτός το καλό της Κύπρου και όχι της Τουρκίας…
Το ζήτημα, λοιπόν, είναι ότι βρισκόμαστε σε πάρα πολύ δύσκολη θέση. Από τη μια, η Τουρκία είναι ήδη στην ΑΟΖ, από την άλλη, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ ευνοεί τον διάλογο για το φυσικό αέριο (το είπε στις εκθέσεις του με έμμεσο τρόπο, αλλά και με σαφήνεια), παρομοίως και κάποιες χώρες της ΕΕ υπό την καθοδήγηση της Βρετανίας. Η απόρριψη του τελεσιγράφου δεν σημαίνει ότι ξεφύγαμε. Θα έρθει με άλλο τρόπο αργότερα. Τι κάνουμε; Τώρα μπορεί να είναι και αργά, έτσι που τα κάναμε. Ούτως ή άλλως, όμως, μόνο η πρόταξη του δικαίου μπορεί να μας στηρίξει.
Δεν έχουμε άλλο όπλο. Και θα χαθεί μόνο αν εμείς το απεμπολήσουμε. Κι αυτό θα κάνουμε αν βάλουμε κάτω από το τραπέζι όλα τα άλλα, που θα έπρεπε να προτάσσουμε συνεχώς, εδαφικό, προσφυγικό, εποικισμός, στρατός κατοχής, και να τοποθετήσουμε στο τραπέζι το φυσικό αέριο. Ας πούμε και το τετέλεσται, αν το κάνουμε κι αυτό.
aristosm@phileleftheros.com
ΠΗΓΗ:http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/741507/ti-echeis-na-syzitiseis-ga-ena-telesigafo