Κάτι πολύ άσχημο και επικίνδυνο πλησιάζει, που αλλού, στα Βαλκάνια για μια ακόμα φορά.
Ποτέ δεν έλειψε βέβαια το πρόβλημα, στο Κόσσοβο, απλώς ησύχαζε πρόσκαιρα γιατί προηγούντο άλλα… θέματα και φαίνεται πως έφτασε η κατάλληλη στιγμή να ξεσπάσει.
Πόλεμο στον πόλεμο είναι αυτό που χρειάζεται το νέο μοίρασμα, η νέα τάξη πραγμάτων, εφαρμόζοντας την επιτυχημένη συνταγή διαίρει τους διηρημένους και βασίλευε.
Το «καμπαρέ» των Βρυξελλών, ασχολείται με τα λόμπι και τις μεγάλες δουλειές, πολλών πολλών εκατομμυρίων και πάλι θα τους «ξεφύγει» η προσοχή από το πρόβλημα, όπως ακριβώς συνέβη και με την Ουκρανία.
Η παραδοχή της Μέρκελ, έτσι σκέτα , της ξέφυγε, όπως ξεφεύγει ο πόντος στο καλσόν!
Την πρόεδρο Ντερ Λάιεν την ενδιαφέρει τώρα το θέμα με τις «βαλίτσες» των ευρωβουλευτών τάχα, καθώς ο έλεγχος για την «μυστική» συμφωνία που έχει υπογράψει για τα εμβόλια με τον Μπουρλά, (πολλά τα λεφτά), παραμένει στα υπόψιν, αλλά είναι … απόρρητα.
Απόρρητα όπως συμβαίνει και στο δικό μας «μπάρ», αυτό των Αθηνών, με τις απανωτές υποκλοπές, αρχηγίσκου κόμματος και στρατηγούλη, μεταξύ και δημοσιογράφων.
Οδοφράγματα στους δρόμους κα ενίσχυση στρατιωτικών δυνάμεων από την Σερβία, που με την παραμικρή σπίθα, ακόμα και προβοκάτσια, θα αποτελέσει το εκρηκτικό κερασάκι στην ανατίναξη των Βαλκανίων.
Στον πόλεμο της Ουκρανίας είναι οι Αμερικάνοι με τους Ουκρανούς και τους Ευρωπαίους, εναντίον των Ρώσων.
Εδώ όμως μπερδεύονται πολλοί περισσότεροι, μια και τα συμφέροντα περιπλέκονται αφού αφορούν και «περιφερειακές» δυνάμεις, ακόμα και θρησκευτικές διαφορές, πέρα των άλλων. Στάχτη και μπούρμπερη δηλαδή.
Όσο για την χώρα μας, εδώ ταιριάζει απόλυτα το: «Τα είχαμε χύμα, μας ήρθαν και τσουβαλάτα»!
Εντελώς ανέτοιμοι, αλλοίμονο, με μια εξωτερική πολιτική κυριολεκτικά μελετημένη στο γόνατο, που μάλλον έχουμε περισσότερους «αντιπάλους» από αυτούς που υπολογίζουμε ως «συμμάχους».
Μας έχουν «ξεφύγει» πολλά, με την σειρά μας.
Να μας δώ πρόσφυγες το 2023, μέσα σε λέμβους και σε στρατόπεδα, να ψάχνουμε για απάγκιο και λίγο ψωμί, λίγο νερό και έναν φορτιστή; Όχι δα!
Όμως έτσι πίστευαν και οι σημερινοί πρόσφυγες, που ταλαιπωρούνται με ευθύνη μας, πως δεν θα αναγκαστούν ποτέ να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, τις περιουσίες τους, την ίδια τους την πατρίδα, για να «λιάζονται» στην δική μας χώρα!
Αν η «θύελλα» μετατραπεί σε Βαλκανικό κυκλώνα, θα έχουμε να λέμε ιστορίες στα εγγόνια και να γράψουμε πάλι για χαμένες πατρίδες.
Δεν προλαβαίνουμε να αποτρέψουμε ό, τι ίσως συμβεί, γιατί πάντα κάτι άλλο μας απασχολεί ή μάλλον μας απασχολούν, ώστε τα βασικά της ζωής μας να μας «διαφεύγουν».
Πάμε σαν άλλοτε….Τρόμαξες;
Μα ένα σενάριο είναι, τραβηγμένο;
Τραβηγμένο, σύμφωνοι, αλλά όχι απίθανο.
Ως τότε υγεία, ευτυχία και ειρήνη!
Το έσωσα;