Φέτος το καλοκαίρι συμπληρώνονται 50 χρόνια από την τραγική εισβολή των Τούρκων στην Μαρτυρική Κύπρο. Γη ελληνική βαπτίστηκε στο αίμα των Ελλήνων Κυπρίων που δέχτηκαν εισβολή, καποποιήθηκαν, σφαγιάστηκαν, βιάστηκαν, ταπεινώθηκαν, ξεριζώθηκαν από τους αλλόθρησκους εισβολείς. Ήδη από την δεκαετία του 1950 και μετά την ίδρυση του Κυπριακού κράτους το 1960 υπήρχαν βιαιότητες κατά των Ελλήνων Κυπρίων από εγκάθετους Τουρκοκύπριους. Υπενθυμίζουμε τους Μάρτυρες της Ιεράς Μονής Παναγίας Γαλακτοτροφούσσης Κακορατζιάς και την Καθηγουμένη Αγαθονίκη μετά του Μοναχού Νεκταρίου που μαρτυρικώς τελειώθηκαν υπό των αλλόθρησκων Τουρκοκυπρίων λόγω τους μίσους τους κατά του Ορθόδοξου Χριστιανισμού και της Ελλάδας.
Η Αδελφότητα της μαρτυρικής Ιεράς Μονής Παναγίας Γαλακτοτροφούσης Κύπρου, το έτος 1955. Διακρίνονται εξ αριστερών οι Μοναχοί π. Μακάριος, π. Σάββας, ο Ιεροδιάκονος π. Αγάπιος (μετέπειτα Καθηγούμενος της Μονής), ο αείμνηστος Ηγούμενος Αρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος, καθώς και οι Μοναχοί π. Χρύσανθος, π. Ζωσιμάς και π. Γαλακτίων (αείμνηστος Ιερομόναχος π. Γεννάδιος). Οι Μοναχοί π. Μακάριος και π. Ζωσιμάς εφονεύθησαν υπό των Τούρκων, τον Δεκέμβριο του 1963, μετά από εισβολή των εις την Μονήν.
“Την Πρωτοχρονιά του 1964, σε ένα μοναστήρι παλαιοημερολογιτών (Γνησίων Ορθοδόξων) σε κάποιο ορεινό χωριό, 3 Κύπριοι μοναχοί, ανάμεσά τους και ένας 12χρονος δόκιμος, βρέθηκαν δολοφονημένοι με πολλές σφαίρες ο ένας δίπλα στον άλλον. Σύμφωνα με τον μοναχό Χ. ο οποίος ήταν αυτόπτης μάρτυρας, το πρωί της Τετάρτης κατέβηκαν στην αυλή της Μονής για να χτίσουν ένα μικρό τοίχο, ενώ μαζί τους είχαν και τον 12χρονο δόκιμο μοναχό που τους βοηθούσε.
Η εν ψυχρώ εκτέλεση
Κατά τις 10, εμφανίστηκαν 4 Τούρκοι οπλισμένοι με δίκαννα και κυνηγετικά και ένας πέμπτος ο οποίος είχε πάει στην πίσω πλευρά της Μονής για να τους περικυκλώσει. Τότε ο ένας, με πολύ έντονο ύφος είπε στους μοναχούς ότι τα σκυλιά της Μονής είχαν κατασπαράξει τα πρόβατά τους και ότι θα έπρεπε να βρουν μία λύση.
Ο μοναχός Χρύσανθος (Χ.) του απάντησε ότι τα σκυλιά αποκλείεται να έκαναν κάτι τέτοιο, αφού ποτέ δεν απομακρύνονταν απο το μοναστήρι. Εντούτοις, ο δεύτερος μοναχός ρώτησε τον Τούρκο πόση αποζημίωση ήθελε για τα «νεκρά ζωντανά» του. Χωρίς να δώσουν κάποια απάντηση οι αγριεμένοι επισκέπτες, σήκωσαν τα δίκαννα και άρχισαν να πυροβολούν με μανία τους μοναχούς. Τρεις απο αυτούς έπεσαν νεκροί επί τόπου, ενώ από το μένος των Τούρκων δολοφόνων δε θα γλίτωνε ούτε ο μικρός. Το δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελευθερία» στις 3 Ιανουαρίου 1964
Αφού όπλισαν ξανά, συνέχισαν να πυροβολούν προς μέρος των άλλων μοναχών, οι οποίοι κατάφεραν να διαφύγουν, άλλοι μέσα στο μοναστήρι και άλλοι στα γύρω βουνά. Ο Χ. και άλλοι τρεις μοναχοί είχαν σωθεί με βαριά τραύματα και κατάφεραν να ειδοποιήσουν κτηνοτρόφους της περιοχής για να τους βοηθήσουν….”