Ο Λιβανέζος Georges Abdallah ο πιο παλιός πολιτικός κρατούμενος στον κόσμο, χριστιανός, κομμουνιστής, επαναστάτης, φιλοσύριος και φιλοπαλαιστίνιος, θα αποφυλακιστεί από τις γαλλικές φυλακές στις 6 Δεκεμβρίου.
Η γαλλική δικαιοσύνη διέταξε την απελευθέρωση του Ζωρζ Αμπντάλα/Georges Abdallah, του πιο παλιού πολιτικού κρατούμενου στην Ευρώπη και σε όλον τον κόσμο αναφορικά με Μέση Ανατολή.
Σε ηλικία 73 ετών, αυτός ο πρώην Λιβανέζος δάσκαλος πέρασε 40 χρόνια στη φυλακή ενώ θεωρητικά ήταν ελεύθερος από το 1999…Πάνω από τη μισή ζωή του την πέρασε στις φυλακές..
Η γαλλική δικαιοσύνη αποδέχεται την υπό όρους αποφυλάκιση του φιλοπαλαιστίνιου ακτιβιστή Ζορζ Ιμπραήμ Αμπντάλα
Η ανακοίνωση έγινε σε δελτίο τύπου της Εθνικής Αντιτρομοκρατικής Εισαγγελίας, η οποία δήλωσε την πρόθεσή της να ασκήσει έφεση κατά αυτής της απόφασης και συνεχίζει να αμφισβητεί την πιθανή αποφυλάκιση του Λιβανέζου ακτιβιστή, αν και επίσημα είναι ελεύθερος από το 1999.
Το δικαστήριο δέχθηκε την Παρασκευή το ενδέκατο αίτημα για υπό όρους αποφυλάκιση του Λιβανέζου φιλοπαλαιστίνιου ακτιβιστή Georges Ibrahim Abdallah, που καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη το 1987 για συνέργεια στη δολοφονία δύο διπλωματών, ενός Αμερικανού και ενός Ισραηλινού. Φυλακισμένος για σαράντα χρόνια, κυρίως στο σωφρονιστικό κέντρο Lannemezan (Hautes-Pyrénées), ο πρώην κομμουνιστής ακτιβιστής είναι θεωρητικά ελεύθερος από το 1999 και παρά ταύτα κρατούμενος. Είναι, σύμφωνα με τους υποστηρικτές του, «ο γηραιότερος κρατούμενος στον κόσμο που συνδέεται με τη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή». Η Εθνική Αντιτρομοκρατική Εισαγγελία (Pnat), ωστόσο, δηλώνει την πρόθεσή της να ασκήσει έφεση.
«Με απόφαση που εκδόθηκε σήμερα, το δικαστήριο επιβολής της ποινής παραδέχθηκε την αποφυλάκιση του Georges Ibrahim Abdallah υπό όρους αποφυλάκισης από τις 6 Δεκεμβρίου, υπό τον όρο να εγκαταλείψει την εθνική επικράτεια και να μην εμφανίζεται πλέον εκεί», ανέφερε το Pnat σε δελτίο τύπου.
Για είκοσι πέντε χρόνια, όλα τα αιτήματα για απόλυση υπό όρους που υποβλήθηκαν από τον συνήγορο του Georges Ibrahim Abdallah είχαν απορριφθεί. Εκτός από ένα, το 2013, δέχτηκε υπό τον όρο ότι θα υπόκειται σε διαταγή απέλασης. Ο Σιωνιστής Manuel Valls, υπουργός Εσωτερικών εκείνη την εποχή, αρνήθηκε να εκδώσει την ανακοίνωση, καθιστώντας αδύνατη την απελευθέρωση. «Η απόφαση του δικαστηρίου εκτέλεσης της ποινής δεν εξαρτάται αυτή τη φορά από την έκδοση μιας τέτοιας εντολής από την κυβέρνηση», επιχαίρει ο Me Jean-Louis Chalanset, ο δικηγόρος του, ο οποίος χαιρετίζει «μια νομική και μια πολιτική νίκη”.
«Είμαι μαχητής, όχι εγκληματίας»
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν ο Λίβανος βρισκόταν στη μέση ενός εμφυλίου πολέμου, ο Georges Ibrahim Abdallah, πρώην δάσκαλος, ίδρυσε τις Λιβανέζικες Επαναστατικές Ένοπλες Φράξεις (FARL), μια μικρή φιλοσυριακή και αντι-ισραηλινή μαρξιστική ομάδα που ανέλαβε την ευθύνη για πέντε επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων θανάτων, το 1981-1982 στη Γαλλία. «Είμαι μαχητής, όχι εγκληματίας», επέμενε πάντα αυτός ο άντρας με καθαρά μάτια και πυκνή γενειάδα. «Η διαδρομή που ακολούθησα υπαγορεύτηκε από τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράχθηκαν κατά της Παλαιστίνης», υπερασπίστηκε τον εαυτό του ενώπιον των δικαστών.
Οι συνθήκες σύλληψης του Abdallah είναι άνευ προηγουμένου. Στις 24 Οκτωβρίου 1984, μπήκε σε ένα αστυνομικό τμήμα της Λυών, ζητώντας να προστατευτεί από τους δολοφόνους της Μοσάντ που έλεγε ότι βρίσκονταν στα ίχνη του. Κατόπιν, κατείχε αλγερινό διαβατήριο, αφού είχε διαβατήρια της Μάλτας, του Μαρόκου και της Υεμένης, χρήσιμα για τα πολυάριθμα ταξίδια του (Γιουγκοσλαβία, Ιταλία, Ισπανία, Ελβετία, Κύπρος κ.λπ.). Αλλά το DST καταλαβαίνει γρήγορα ότι ο άντρας με τέλεια γαλλικά δεν είναι τουρίστας, αλλά ο Abdel Kader Saadi, το «nom de guerre» η κωδική ονομασία πολέμου του Abdallah. Σε ένα από τα διαμερίσματά του στο Παρίσι, ανακαλύπτεται ένα οπλοστάσιο που περιλαμβάνει πολυβόλα και σταθμούς πομποδέκτη.
Καταδικάστηκε το 1986 στη Λυών σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση για εγκληματική συνωμοσία και κατοχή όπλων και εκρηκτικών, δικάστηκε τον επόμενο χρόνο από το Ειδικό Κακουργιοδικείο του Παρισιού για συνέργεια στη δολοφονία το 1982 δύο διπλωματών, του Αμερικανού Τσαρλς Ρέι και του Ισραηλινού Yacov Barsimentov και για απόπειρα δολοφονίας ενός τρίτου το 1984. Ο Abdallah αρνείται τα γεγονότα, αλλά λέει ότι στέκεται αλληλέγγυος με αυτούς που τα διέπραξαν, επιβεβαιώνοντας ότι δεν είναι «τίποτε άλλο παρά ένας Άραβας μαχητής». Αν και ο γενικός εισαγγελέας ζήτησε ποινή φυλάκισης δέκα ετών, καταδικάστηκε σε ισόβια. Ο δικηγόρος του για αυτή τη δίκη, Me Jacques Vergès, βλέπει στην ετυμηγορία «μια κήρυξη πολέμου». Αμέσως δημιουργήθηκε μια επιτροπή υποστήριξης που ζητούσε την «άμεση απελευθέρωσή του».
Θύμα της κρατικής δικαιοσύνης
«Είναι σε πολύ καλή πνευματική κατάσταση. Είναι ακτιβιστής, στέκεται στο ύψος του, διαβάζει πολύ και ενημερώνεται πολύ για το τι συμβαίνει στη Μέση Ανατολή. Του γράφουν από όλο τον κόσμο», είπε ο δικηγόρος του Jean-Louis Chalanset το 2022.
Με τα χρόνια, η μοίρα του συγκίνησε και κινητοποίησε ακτιβιστές κοντά στο Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα (PCF) και την άκρα αριστερά, οι οποίοι κατηγόρησαν τις διαδοχικές κυβερνήσεις για αδυσώπητη συμπεριφορά και τον θεωρούσαν «πολιτικό κρατούμενο». Οι κομμουνιστικοί δήμοι τον έκαναν ακόμη και επίτιμο δημότη και, τακτικά, γίνονταν διαδηλώσεις μπροστά στη φυλακή του.
«Ο Georges Ibrahim Abdallah είναι θύμα της κρατικής δικαιοσύνης που ντροπιάζει τη Γαλλία», κατήγγειλε η συγγραφέας Annie Ernaux, βραβευμένη με Νόμπελ Λογοτεχνίας 2022, στην καθημερινή εφημερίδα L’Humanité τον Οκτώβριο.
«Προσωπικά, πιστεύω ότι ο Georges Ibrahim Abdallah θα μπορούσε να αφεθεί ελεύθερος», είπε ο κ. Kiejman, δικηγόρος των αστικών διαδίκων το 1987, το 2021. «Του τρέφω μια μορφή σεβασμού» έκτοτε και «από τη διαμάχη του δικαστηρίου έχει γίνει ένας στοχαστικός διανοούμενος», έστω κι αν είναι «κλειδωμένος σε μια αξιοσέβαστη αλλά δογματική βεβαιότητα, δεν κάνει τίποτα για να διευκολύνει την απελευθέρωσή του».
Σε ηλικία 15 ετών, ο Georges Abdallah στρατεύθηκε στο Συριακό Λαϊκό Κόμμα, έναν σχηματισμό ευνοϊκό για μια «Μεγάλη Συρία», συμπεριλαμβανομένου του Λίβανου και της Παλαιστίνης, στη συνέχεια εντάχθηκε στο Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, αφού τραυματίστηκε κατά την εισβολή του Ισραήλ στον Λίβανο το 1978. Ο δάσκαλος θα ιδρύσει τότε τις Λιβανέζικες Επαναστατικές Ένοπλες Φράξεις (Farl) – μια μικρή φιλοσυριακή και αντι-ισραηλινή μαρξιστική ομάδα που αναλαμβάνει πέντε επιθέσεις στη Γαλλία.
Kάτι τύπους σαν τον Γιώργο Αμπντάλα φαίνεται είχε κατά νου ο Ντοστογιέφσκι όταν έγραφε:
”Εμείς, είπε αυτός, ουσιαστικά δε φοβόμαστε και τόσο πολύ όλους αυτούς τους σοσιαλιστές-αναρχικούς, τους άθεους και τους επαναστάτες.
Τους παρακολουθούμε και ξέρουμε το κάθετι γιαυτούς.
Όμως ανάμεσα σαυτούς υπάρχουν και μερικοί, όχι πολλοί, εξαιρετικά ιδιόρρυθμοι άνθρωποι.
Αυτοί πιστεύουν σε Θεό, είναι χριστιανοί και ταυτόχρονα είναι και σοσιαλιστές. Αυτούς φοβόμαστε περισσότερο, αυτοί είναι τρομεροί!
Ο σοσιαλιστής-χριστιανός είναι φοβερότερος απ το σοσιαλιστή-άθεο.
Και τότε ακόμα απόρησα με αυτά τα λόγια, μα τώρα, κύριοι μου, τα ξαναθυμήθηκα.»
( Αδελφοί Καραμάζοβ)
dimpenews.com